عبدالوند

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
پرش به: ناوبری، جستجو

عبدالوند از قوم بختیاری است[۱] و بر پایه نمودار سازمانی قوم بختیاری، از شاخه چارلنگ و از میوند می‌باشد، که از هشت باب تشکیل می‌شود.[۲]

محل سکونت سردسیری ایل عبدالوند، در استان بختیاری شهر کوهرنگ و در شرق استان لرستان شهرستان الیگودرز، منطقه ززوماهرو، پاچه لک، شول‌آباد، ازنا، گله وند، ده اسپید، کهنه سرخ، عزیزآباد، کمندان، سیاوش آباد(تپه)، حاجی‌آباد، دهنو، عالی محمودی، چشمه سلطان، دولت‌آباد، دره تخت، دورود قرار دارد.


املاک گرمسیری ایل ابدالوند در استان خوزستان؛ در شهرهای لالی، مسجدسلیمان، گتوند، دزفول (روستاهای خارزرد و چال قاسم) ،اندیمشک، شوشتر، بخش‌های کوچکی از ایذه، باغملک و اهواز، همچنین در روستاهای اطراف این شهرها مستقر می‌باشند.[۳]


عبدالوند از هشت باب تشکیل می‌شود: باب بِروِن (بِیروِند)، باب کُوشاری،باب ماهرویی، باب زرین چقایی،باب دُوِرش(درویش)، باب ده قاضی، باب چکانی ،باب تونی[۴]

بخشی از ایل ابدالوند در خوزستان(لالی، مسجدسلیمان و شوشتر) ساکنند که فردی بنام عبدالله عبدالوند که با برادران خود اختلاف خانوادگی داشت از طایفه که در درود ساکن بودند جدا شد و به روستای آرپناه از توابع لالی آمد و با طایفه آرپناهی وصلت نمود و بعدها فرزندان وی نام خانوادگی خود را به عبدالهی تغییر و پسوند آرپناهی را به آن افزودند.[۵] هم اکنون اولاد عبدالله پنج دسته هستند:[۶] ۱-حفیظ ۲-حبیب ۳-عزیزالله ۴-فرج الله ۵-امیر.

منابع[ویرایش]

  1. «صلح ۲ طایفه بختیاری پس از ۵۶ سال در دزفول». خبرگزاری فارس، ۱۹/۸/۱۳۹۲. 
  2. باقری، قباد. بختیاری در گذر زمان، اهواز، ۱۳۷۹. (فصل پنجم: ساختار اجتماعی ایل بختیاری)
  3. لایارد، هنری. سیری در قلمرو بختیاری. انتشارات فرهنگسرا، ۱۳۷۱. 
  4. حسین ابراهیمی ناغانی. «اسامی طوایف و شعب ایل بختیاری». مؤسسه انسان‌شناسی و فرهنگ، ۲۲ اسفند ۱۳۸۸. 
  5. حسین ابراهیمی ناغانی. «اسامی طوایف و شعب ایل بختیاری». مؤسسه انسان‌شناسی و فرهنگ، ۲۲ اسفند ۱۳۸۸. 
  6. حسین ابراهیمی ناغانی. «اسامی طوایف و شعب ایل بختیاری». مؤسسه انسان‌شناسی و فرهنگ فروردین۱۳۹۶، ۲۲ اسفند ۱۳۸۸. 
  • جین راف گارثویت، تاریخ سیاسی اجتماعی بختیاری، ترجمه مهراب امیری، تهران، انتشارات سهند، ۱۳۷۳
  • مکبن روز، الیزابت. با من به سرزمین بختیاری بیایید، ترجمه مهراب امیری، تهران، نشر سهند، ۱۳۷۳
  • علیقلی‌خان سردار اسعد و عبدالحسین لسان السلطنه سپهر. تاریخ بختیاری، تهران، اساطیر، ۱۳۷۶