ز

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
پرش به: ناوبری، جستجو
الفبای ابجد
ز
ز
ז
ز
ܙ
ز


نمایش آوانگاری z
موقعیت در الفبا ۷
ارزش عددی ۷
Alphabetic derivatives of the Phoenician
Ζ Z З



الفبای فارسی
ا ب پ ت ث ج
چ ح خ د ذ ر
ز ژ س ش ص ض
ط ظ ع غ ف ق
ک گ ل م ن و
ه ی
حروف دیگر
ء آ اً هٔ ة
شكل حرف
جدا آغازی میانی پایانی
ز ز ـز ـز

ز حرف یازدهم در الفبای عربی (زاء)، سیزدهم در الفبای فارسی (زِ) و هفتمینِ الفبای عبری (زین ז) است. در حساب جمل به مثابهٔ عدد ۷ و منسوب به آن «زائی» است.[۱]


منابع[ویرایش]

  1. الجُر، خلیل. فرهنگ لاروس عربی به فارسی. ج. یکم. ترجمهٔ سید حمید طبیبیان. تهران: امیرکبیر، ۱۳۸۱. ۱۱۱۱. شابک ‎۹۶۴۰۰۳۳۰۱. 
الفبای عربی
ألِف باء تاء ثاء جيم حاء خاء دال ذال راء زاي سين شين صاد ضاد طاء ظاء عين غين فاء قاف كاف لام ميم نون هاء واو ياء
سایر شکل‌های حروف راء و زاي در عربی
ڑ ړ ڕ ڙ ڒ ڔ ڗ ژ ږ ۯ ݬ