بهرامی سرخسی

ابوالحسن علی بهرامی سرخسی شاعر سرشناس و عالم سرخسی قرن چهارم هجری دربار غزنویان بوده است.

تاریخچه

امین احمد رازی در تذکرهٔ هفت اقلیم، وی را معاصر با ناصرالدین سبکتگین (مرگ: ۳۸۷ ق) می‌داند. او علاوه بر شاعری در دانش‌های ادبی نیز ماهر بود. در علم ادب دو کتاب به نام‌های غایة العروضین و کنز القافیه به او منسوب شده‌اند. علی بهرامی در علم، شعر و معرفت مهارت زیاد داشته است و کتاب خجسته‌نامه‌اش در علم عروض بی‌نظیر است.

شعر

از شعرهایی که از او بر جا مانده روشن است که تحت تأثیر شاعران دورهٔ سامانی بوده است. شعر زیر از اوست:

ما هر دو بتا گل دورنگیم		بنگر به چه خواهمت صفت کرد
یک نیمهٔ آن تویی به سرخی		وین نیم دگر منم به زردی

منابع

• صفا، ذبیح‌الله، تاریخ ادبیات در ایران (جلد یکم)، انتشارات فردوس، چاپ هفدهم
• سیروس محمدنیا قرائی. جغرافیای شهرستان سرخس. چاپ ۱۳۸۵. انتشارات سخن گستر مشهد.