دشت ناز

دشت ناز منطقه‌ای در ۲۹ کیلومتری شمال شرق ساری است. پیش از انقلاب اسلامی ایران، این منطقه که جزء زمین‌های ماترک رضاشاه بود، توسط عبدالرضا پهلوی توسعه یافت و در آن فرودگاه، کشاورزی مکانیزه و پناهگاه حیات وحش احداث گردید.

فرودگاه دشت ناز

نوشتار اصلی: فرودگاه دشت ناز

فرودگاه دشت ناز به عنوان یک فرودگاه بین‌المللی شناخته می‌شود.

پناهگاه حیات وحش

این منطقه حدود ۵۵ هکتار وسعت دارد و مرکز اصلی تکثیر در اسارت زیرگونهٔ در آستانهٔ انقراض گوزن زرد ایرانی است. پناهگاه دشت ناز در فضایى از جنگل‌هاى جلگه‌اى قرار گرفته است در سال ۱۳۴۶ تحت حفاظت قرار گرفت و در سال 1354 به عنوان پناهگاه حیات وحش نامیده شد. در این پناه‌گاه ضمن حفاظت و نگهدارى گوزن زرد ایرانى که تعلیف آن‌ها دستى انجام می پذیرد، همه ساله تعدادى از گوزن‌هاى تولید شده را به زیست‌گاه‌هاى اصلى، یعنى حواشى رودخانهٔ دز و کارون منتقل مى‌کنند. تعدادى از گوزن‌هاى این پناه‌گاه به جزیره اشک در دریاچه ارومیه نیز انتقال داده شده‌اند.

دشت ناز برای علاقمندان به‌طبیعت و حیات وحش منطقه ای جذاب ودیدنی است و گردشگران، با مجوز از سازمان محیط زیست میتوانند از این منطقه دیدن نمایند و از تماشای گوزن زرد، قرقاول و کبوتر لذت ببرند و همچنین پیرامون این پناهگاه حصارکشى شده است و گوزن‌ها را از پشت دیوارهاى سیمى مى‌توان مشاهده کرد.

ویژگی منطقه

این منطقه کوهستانی و پوشیده از جنگلهای هیرکانی میباشد و ا ز منحصر بفرد ترین اکوسیستم های طبیعی کشور برخوردار استو همچنین وجود بیش از۴۴۷ گونه گیاهی از جمله ممرز؛ راش؛ توسکا؛ انجیلی و لیلکی، بیان کننده این مطلب است. گونه های گیاهی غالب درخت آزاد و بلوط می باشد.

گونه های جانورای

گونه های مهم جانوری منطقه شامل گوزن زرد؛ مرال؛ شوکا؛ گربه جنگلی و قرقاول ست.

عوامل مخرب منطقه

فشار ناشی از نگهداری و تکثیر گوزن زرد طی بیش از ۵ دهه و تخریب پوشش جنگلی و عدم رویش و جایگزینی درختچه های جدید مهمترین عوامل تاثیر گذار و مخرب بر پناهگاه دشت ناز میباشند.