پارک ملی بمو از پارک‌های ملی ایران در استان فارس است. این پارک که نامش را از کوه بمو گرفته است، در شمال شهر شیراز قرار دارد و در 10 کیلومتری شهر قرار دارد.[۲] این پارک حدود ۴۰ سال است مورد حفاظت قرار گرفته و در بخش زرقان - مسیر تخت جمشید واقع شده‌است.[۳] پارک ملی بمو ۴۸ هزار هکتار وسعت دارد و یکی از مناطق چهارگانه طبیعی در استان فارس است.[۴] طی چند سال گذشته همواره شاهد آتش سوزیهای متعدد در این منطقه حفاظت شده بوده ایم به گونه ای که در یکی از آتش سوزیها گونه های زیادی از حیات وحش و گیاهان در آتش سوختند.[۵]
محدوده فعلی پارک ملی بمو در سال ۱۳۴۱ تحت عنوان منطقه شکار ممنوع با وسعتی حدود ۱۰۰۰۰۰ هکتار توسط کانون شکار ایجاد شد و در سال ۱۳۴۶ پس ازتشکیل سازمان شکاربانی و نظارت بر صید منطقه شکار ممنوع به منطقه حفاظت شده وسپس به پارک وحش بمو تغییر نام داد و بالاخره در سال ۱۳۵۴ با ایجاد سازمان حفاظت محیط زیست، این منطقه که وسعت آن معادل ۴۸۶۷۸ هکتار بود به نام پارک ملی بمو تغییر نام داد.[۶]
پارک ملی بمو از لحاظ شمار حیوانات و تنوع حیات‌وحش، بعد از پارک‌های ملی گلستان و ارومیه در مقام سوم اهمیت می باشد هرچند چندان شناخته شده نمی باشد.[۲] در زیستگاه طبیعی بمو، علاوه بر پلنگ، پستاندارانی از جمله، آهو، قوچ و میش، بز و پازن و پرندگانی همچون عقاب طلایی زندگی می‌کنند و کفتار، گربه جنگلی، گربه وحشی و جغد کوچک و شاه بوف از دیگر حیوانات این منطقه می باشند شمار پلنگ‌های این منطقه در سال ۹۲ شش قلاده برآورد شده‌است.[۷]
از جمله عوامل تهدید کننده پارک ملی بمو می توان به موارد ذیل اشاره نمود : پادگان ها و مراکز نظامی متعدد حاشیه پارک و پروژه های عمرانی شامل :راه آهن شیراز – اصفهان ، کمربند شمال شرق شیراز ، خطوط انتقال نفت سروستان و میعانات گازی آغاردالان – پالایشگاه شیراز ، توسعه پالایشگاه شیراز ، خطوط انتفال برق و ....[۹]
