شهرستان پارسیان یکی از شهرستان‌های استان هرمزگان در جنوب ایران است.[۳] مرکز آن شهر پارسیان است که فاصلهٔ آن تا بندر لنگه ۲۲۰ کیلومتر است. با توجه به اینکه این ناحیه گرم و مرطوب است، اما آب و هوای پارسیان از سایر نقاط استان معتدل تر است. شهرستان پارسیان یکی از بخش‌های تابع شهرستان بندر لنگه در استان هرمزگان در جنوب ایران بوده است که در سال ۱۳۸۳ به شهرستان ارتقاء یافته است. طی سال‌های اخیر پیشرفت‌های قابل توجهی در منطقه بوجود آمده‌است که به‌وسیله نهادهای دولتی و همچنین نیکوکاران بوده‌است که از مهم‌ترین اقدامات انجام شده می‌توان به موارد زیر اشاره کرد:
احداث بیمارستان خیریه تخصصی رستمانی با تجهیزات بسیار پیشرفته
جمعیت شهرستان پارسیان طبق سرشماری عمومی نفوس و مسکن در سال ۱۳۸۵، برابر با ۳۸۰۹۶ نفر بوده‌است.[۴] عده کمی در کشورهای حوزه خلیج فارس مشغول به کارند. درصد سواد در این منطقه نسبت به دیگر نقاط استان در سطح بالاتری است. زبان مردم این منطقه، شاخه‌ای از زبان فارسی است که به صورت گویش‌های مختلف به کار می‌رود. برخی از روستاها به زبان عربی سخن می‌گویند. مردم این منطقه، از نظر کشاورزی بسیار فعال بوده و محصولات خود را به سایر شهرستان‌ها ارسال می‌کنند و عمده محصولات کشاورزی این منطقه گوجه فرنگی، تنباکو، سبزیجات و خرما است.
در منطقه پارسیان دره‌های متعدی وجود دارد که به صورت مسیل و یا رودخانه فصلی در جریان است، مشهورترین دره‌های منطقه عبارت‌ند از: درواه گبری، رودخانه، درواه حلوای، درواه گز آبدین، درواه چا درواه، دروای پیاله‌ای، درواه پندنی، دروای بوگال، درواه تنگ بردول، و درواه آبیار. در گوشه و کنار بعضی از این درواه‌ها زمین‌های (جوکار) وجود دارد که بعضی اوقات کشاورزان در آن جو و گندم می‌کارند و در سال‌هایی که شهرستان با خشکسالی روبه رو شده‌است دیگر این دره‌ها اب گیری نمی‌شود.
در منطقه گاوبندی نخلستان وسیعی وجود دارد و در زمان پیشین محصولات خرما و غله از این منطقه به هند ومومباسا برده می‌شده‌است ومردم منطقه از راه تجارت و سفر به هند و آفریقا امرا معاش می‌نموده‌اند، نخلستان گاوبندی به شرح زیر است:
نخل فولاد، نخل جنگل غربی، نخل خلفانی، نخل ملا خنجیها، نخل خجه کش (هیزم کش)، نخل درواه، نخل خواجه، نخل علی قاسم، نخل ملا اسحاق، نخل باقر حافظی، زریبه میر، زریبه ملا احمد وهزارها باغها و نخلستانهایی که در دوران گذشته در منطقه وجوده داشته‌است که متأسفانه بعلت ایجاد سدهای کوچک در مسیر آبخور این زمین هاو کمبود آب شیرین، بیشتر نخل‌ها مرده و نابود شده‌اند. از زمان ایجاد این سدهااکثر نخلستان‌های منطقه خشک شده‌اند.
الوحیدی الخنجی، حسین بن علی بن احمد، «تاریخ لنجه»، چاپ دوم، دبی: دارالأمة للنشر والتوزیع، ۱۹۸۸ میلادی.
محمد صدیق، عبدالرزاق، «صهوة الفارس فی تاریخ عرب فارس»، چاپ اول، شارجه: چاپ خانه المعارف، ۱۹۹۳ میلادی.
العصیمی، محمد بن دخیل، عرب فارس، چاپ اول، دمام (عربستان سعودی): انتشاراتی الشاطیء الحدیثة، ۱۴۱۸ هجری قمری.
الکوخردی، محمد، بن یوسف، (کُوخِرد حَاضِرَة اِسلامِیةَ عَلی ضِفافِ نَهر مِهران Kookherd, an Islamic District on the bank of Mehran River) چاپ سوم، دبی: سال انتشار ۱۹۹۷ میلادی به (عربی).
حاتم، محمد بن غریب، تاریخ عرب الهولة، چاپ اول، قاهره: دارالعرب للطباعة والنشر والتوزیع، ۱۹۹۷ میلادی.
