لمزان

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
پرش به: ناوبری، جستجو

مختصات: ۲۷°۰۲′۴۲″ شمالی ۵۴°۵۳′۲۷″ شرقی / ۲۷.۰۴۵۰۰° شمالی ۵۴.۸۹۰۸۳° شرقی / 27.04500; 54.89083

لمزان
اطلاعات کلی
کشور  ایران
استان هرمزگان
شهرستان بندر لنگه
بخش بخش مرکزی
دهستان مهران
لمزان بر ایران واقع شده‌است
لمزان
۲۷°۰۲′۴۲″ شمالی ۵۴°۵۳′۲۴″ شرقی / ۲۷.۰۴۵۰° شمالی ۵۴.۸۹۰۰° شرقی / 27.0450; 54.8900
مردم
جمعیت ٣٠٠٠
جغرافیای طبیعی
ارتفاع از سطح دریا ۱۳۱ متر
اطلاعات روستایی
کد آماری ۲۵۴۰۳۱
پیش‌شمارهٔ تلفن ۰۷۶

لمزان نام شهری است از توابع بخش مرکزی شهرستان بندر لنگه در استان هرمزگان واقع در جنوب ایران. لمزان در جنوب کوه ببیان و زیر کوه روستای کنچی واقع شده‌است. لمزان در تاریخ ۱۱ بهمن ۱۳۹۱ رسماً تبدیل به شهر شد.[۱]

محدودهٔ لمزان[ویرایش]

حدود لمزان از شمال: کوه ببیان، از جنوب رودخانه مهران، از مغرب به خص و کنارزرد و سپس دهستان مهران، واز سمت مشرق به و پدل منتهی می‌شود.

جغرافیای منطقه[ویرایش]

لمزان در ۹۰ کیلومتری شرق شهرستان بستک واقع شده‌است. راه کوخرد بستک از پاسگاه ژاندارمری مهران از جاده اسفالت بندر لنگه منشعب شده درجاده‌ای سواره‌رو اما خاکی در جهت شرق به طرف لمزان می‌رود. روستای لمزان در دوران گذشته از توابع شهر بستک بوده‌است، اما اکنون از توابع بخش مرکزی شهرستان بندرلنگه‌است ودر دهستان مهران بندر لنگه واقع شده‌است. یکی از روستاهای بخش مهران ومرکز بخش مهران می‌باشد جمعیت این روستا بیش از سه هزار نفر است روستاهای تابع بخش مهران عبارتند از لمزان پدل انجیره خورچا کم رضوان کونه کوردان هیرو هرا دم هرایی پس بست ناهنگ دوآب و لاور وبن کوه وروستاهای کوچک دیگرجمعیت بخش دوازده هزار نفر است.

جمعیت[ویرایش]

لمزان از مجموعهٔ چند ده بزرگ و کوچک و نزدیک به هم دیگر تشکیل شده‌است که به شرح زیر است: مرکز روستا (جمعاً جمعیت لمزان۲۹۰۰ نفر است اسامی محله‌های لمزان عبارت است از مغدان-لدخو-کهورکوچه-چاهگز-باغ-خهی-ده وسط-سربالا-سرمیران- گود سرخ-بردستان) وخور چاه با ۳۲ خانوار ۱۶۱ نفر جمعیت. که همه اهل سنت واز پیروان امام محمد ادریس شافعی هستند.

آب[ویرایش]

رشته آبی شدیداً شور در لمزان در جریان است که باعث شده است کشاورزی در این روستا آنچنان رواج نداشته باشد. ۱۰ باب مسجد و ۱۵ باب آب‌انبار به گویش محلی (برکه) در مجموع آبادی آن است منطقه معروف کشت گندم بری و بری عمر و دره خار نام دارد.

نگارخانه[ویرایش]

منابع[ویرایش]

  1. خبرگزاری فارس، بازدید: فوریه ۲۰۱۳.
  • محمدیان، کوخردی، محمد، “ «به یاد کوخرد» “، ج ۱. چاپ اول، دبی: سال انتشار ۲۰۰۲ میلادی.
  • بختیاری، سعید،، «اتواطلس ایران» ، “ مؤسسه جغرافیایی و کارتوگرافی گیتاشناسی، بهار ۱۳۸۴ خورشیدی*مختصات و ارتفاع