گویش‌های گورانی

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
پرش به: ناوبری، جستجو
گویش‌های گورانی
بومی برای عراق و ایران
منطقه هورامان و گرمیان
بومی سخن‌رانان
۴۴٬۰۰۰  (۲۰۰۰)[۱]
گویش‌ها
کدهای زبان
ایزو ۶۳۹-۳ hac
زبان‌شناسی 58-AAA-b

گورانی دسته‌ای از زبان‌های ایرانی غربی است که گویش‌ورانش گروهی از کردها [۲][۳] در غرب ایران و شمال شرق عراق اند. گویش‌وران به گویش‌های گورانی همچنین از زبان کردی سورانی، کردی جنوبی، کردی کرمانجی و همچنین زبان های رسمی کشورهایی که در آن زندگی می کنند، مانند فارسی، عربی و ترکی نیز استفاده می‌کنند.[۴][۵] این زبان به علت تعداد کم گویشوران آن توسط یونسکو یکی از زبانهای در خطر نابودی اعلام شده است.[۶] گویشوران آن در ایران ۲۳ هزار نفر و در عراق ۲۱ هزار نفر برآورد شده‌اند.[۷]. زبان گورانی (که شامل اورامی می‌شود) اغلب به عنوان بخشی از شاخه زازا-گورانی زبان‌های هندوایرانی و ایرانی طبقه‌بندی می‌شود.[۸] زبان زازاکی که در قسمت‌های شمالی کردستان گویش می‌شود، هم از نظر دستوری و هم از نظر واژگان متفاوت است و به طور کلی توسط گویشوران گورانی قابل فهم نیست اما مرتبط با گورانی در نظر گرفته می‌شود.

دسته بندی زبانی[ویرایش]

گویش‌های گورانی از شاخه زازا-گورانی زبان‌های ایرانی هستند و نزدیکی آن‌ها بیشتر با زبان‌های کناره دریای خزر است.[۹] گورانی با زبان‌های کردی مانند سورانی و کرمانجی که در همسایگی آن قرار دارند متمایز است و کردی شمرده نمی شود[۹].

منطقه جغرافیایی[ویرایش]

این گویش در نواحی جنوبی کردستان که بین ایران و عراق تقسیم شده‌است تلفظ می‌شود. در این مناطق به آواز گورانی و به آواز خوان گورانی بیژ گفته می‌شود. در عراق در خانقین، مندلی، شرق سلیمانیه، نزدیکی حلبچه و در ایران در جنوب و غرب ایران (کنار مرز عراق)، اورامانات، شرق سنندج (اورامان ژاورود)، شمال و شمال غربی کرمانشاه (پاوه و اورامان لهون) به این گویش سخن می‌گویند.[۵]

مقایسهٔ واژگان زبان زازا-گورانی با دیگر زبان‌های هندواروپایی[ویرایش]

زازا-گورانی آلمانی ایتالیایی انگلیسی پرتغالی اسپانیایی سوئدی فارسی فرانسوی هلندی
گورانی زازایی
wérega ayare abend sera evening tarde tarde afton ivār soir evond
bra bra bruder fratello brother irmão hermano bror, broder barādar frère broer, broeder
to ti, to du voi you tu te, tú du to te, tu je
asin asin eisen ferro iron ferro hierro järn āhan fer ijzeren
herd erd erde terra earth terra tierra jorden Zamin terre aanaarden
íge itya hier qui here aqui aquí här inja Ici
hengemen hingemín honig miele honey mel honung angabin angabin honing
kol kilm kurz corto short curto corto kort kutāh court kort
lic lew lippe labbro lip lábio labio läpp lab lèvre lip
mange menge mond mese moon - - mane māh - maan
nam name name nome name nome nombre nämna nām nom naam
na nein non no não no nej na non neen
newe newe neu nuovo new novo nuevo ny now nouveau nieuw
no new neun nove nine nove nueve nio noh neuf negen
vahisht paradies paradise paradise paraíso paraíso paradis pardis paradis paradijs
? spenax spinat spinacio spinach espinafre espinaca spenat esfanāj épinard spinazie
hesare estare stern stella star estrela estrella stjärna setāre astre ster
kinace keyna tochter - daughter - - dotter doxtar - dochter
dlop dilapa tropfen - drop - - droppa - - druppel

جستارهای وابسته[ویرایش]

پانویس[ویرایش]

  1. گویش‌های گورانی منبع در اتنولوگ (16th ed., 2009)
  2. "Kurdish language." Encyclopædia Britannica. 2010. Encyclopædia Britannica Online. 23 Nov. 2010
  3. Edmonds, Cecil. Kurds, Turks, and Arabs: politics, travel, and research in northeastern Iraq, 1919-1925. Oxford University Press, 1957.
  4. آیا مردم ایل گوران به گویش گورانی تکلم دارند؟
  5. ۵٫۰ ۵٫۱ Gordon, Raymond G., Jr. (ed.), 2005. Ethnologue: Languages of the World, Fifteenth edition. Dallas, Tex.: SIL International Gurani
  6. [۱] UNESCO Interactive Atlas of the World’s Languages in Danger
  7. http://www.ethnologue.com/show_language.asp?code=hac Gordon, Raymond G., Jr. (ed.), ۲۰۰۵. Ethnologue: Languages of the World, Fifteenth edition. Dallas, Tex.: SIL International
  8. J. N. Postgate, Languages of Iraq, ancient and modern, British School of Archaeology in Iraq, [Iraq]: British School of Archaeology in Iraq, 2007, p. 138.
  9. ۹٫۰ ۹٫۱ J N Postgate, Languages of Iraq, ancient and modern, British School of Archaeology in Iraq, [Iraq] : British School of Archaeology in Iraq, 2007, p.138.

منابع دیگر[ویرایش]

  • دانشنامهٔ ایرانیکا - چاپ دانشگاه کلمبیا
  • شاهنامهٔ فردوسی