احمد زیدآبادی

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
پرش به: ناوبری، جستجو
احمد زیدآبادی
زادروز ۱۳۴۴
زیدآباد، سیرجان
ملیت ایرانی
نقش‌های برجسته دبیرکل سازمان دانش‌آموختگان ایران اسلامی (ادوار تحکیم)
عضو هیئت مدیره انجمن صنفی روزنامه‌نگاران ایران
لقب شرف اهل قلم
همسر مهدیه محمدی
فرزندان پرهام، پارسا و پویا[۱]
جایزه‌ها

قلم زرین آزادی[۲]

جایزه آزادی مطبوعات جهانی سازمان یونسکو ۲۰۱۱[۳]


احمد زیدآبادی (زاده ۱۳۴۴ زیدآباد، سیرجان) روزنامه‌نگار و تحلیل‌گر سیاسی اصلاح‌طلب ایرانی است که در پی حوادث انتخابات ریاست‌جمهوری (۱۳۸۸) به شش سال زندان، پنج سال تبعید به گناباد و محرومیت مادام‌العمر از هر گونه فعالیت سیاسی و شرکت در احزاب و هواداری و مصاحبه و سخنرانی و تحلیل حوادث، به صورت کتبی یا شفاهی محکوم شد و پس از طی دوران حبس و در اوایل تبعید در مرداد ماه ۱۳۹۴ مورد عفو عید فطر قرار گرفته و آزاد شد. وی دبیرکل سازمان دانش‌آموختگان ایران اسلامی (ادوار تحکیم) و عضو هیئت مدیره انجمن صنفی روزنامه‌نگاران ایران نیز بوده است.

زندگی[ویرایش]

احمد زیدآبادی همسر مهدیه محمدی و داماد دکتر محمد محمدی گرگانی (نماینده دوره اول مجلس و از اعضای وابسته به طیف موسوم به ملی‌مذهبیها) است. همچنین وی دارای سه فرزند به نام‌های پرهام، پارسا و پویا است.[۱]
او در رشته علوم سیاسی دانشگاه تهران تحصیل کرده و دکترای روابط بین‌الملل از دانشکده حقوق دانشگاه تهران دارد. تز دکترای او «دین و دولت در اسرائیل» نام داشت و کارشناس مسائل اسرائیل به شمار می‌آید. از سال ۱۳۶۸ فعالیت روزنامه‌نگاری او در روزنامه اطلاعات آغاز شد. او از سال ۱۳۷۳ در روزنامه همشهری کار می‌کرد و پس از دوم خرداد با بیشتر روزنامه‌های اصلاح‌طلب همکاری داشت. همچنین او سردبیر روزنامه آزاد بود که در سال ۱۳۷۸ منتشر می‌شد.[۴] وی در سال‌های ۱۳۸۶–۱۳۸۷ با هفته نامه شهروند امروز همکاری داشت. به او لقب «شرف اهل قلم» را داده‌اند[نیازمند منبع]. وی همچنین عضو هیئت مدیره انجمن صنفی روزنامه‌نگاران ایران و عضو شورای سیاست‌گذاری سازمان ادوار تحکیم وحدت و دبیرکل این سازمان نیز بوده است.[نیازمند منبع]

سوابق زندان[ویرایش]

او در سال ۱۳۷۹ به جرم تبلیغ علیه نظام، تشویش اذهان عمومی و اقدام افسارگسیخته علیه نظام ۱۳ ماه در زندان به سربرد.[۴] همچنین ۲۴ خردادماه در پی حوادث انتخابات ریاست جمهوری (۱۳۸۸) مجدد دستگیر و این بار دادگاه او را به شش سال زندان، پنج سال تبعید به گناباد و محرومیت مادام‌العمر از هر گونه فعالیت سیاسی و شرکت در احزاب و هواداری و مصاحبه و سخنرانی و تحلیل حوادث، به صورت کتبی یا شفاهی، محکوم کرد.[۵][۶]

حوادث پس از انتخابات ریاست جمهوری ۱۳۸۸[ویرایش]

او در این انتخابات حامی مهدی کروبی بود. بگفته همسرش، زیدآبادی ۱۷ روز در یک اتاق یک در یک و نیم متر، در یک سلول انفرادی در حال اعتصاب غذا بوده و ۱۸ روز دیگر هم بدون اعتصاب غذا در همان اتاق بدون هیچ تماس و ارتباطی نگه داشته شد. (در مجموع ۳۵ روز) و قصد خودکشی داشته.[۷][۸] گفته می‌شد مهمترین اتهام او نگارش نامه سرگشاده‌ای خطاب به علی خامنه‌ای رهبر جمهوری اسلامی بود که در آن از انتقادناپذیری وی انتقاد کرده‌بود.[۹] دادگاه نهایتاً در آذر ماه وی را به ۶ سال زندان در تبعید در گناباد و محرومیت مادام‌العمر از فعالیت‌های اجتماعی و سیاسی محکوم کرد.[۱۰] دادگاه تجدید نظر نیز در دی ماه ۱۳۸۸ محکومیت او را (شش سال زندان، پنج سال تبعید به گناباد و محرومیت مادام‌العمر از هر گونه فعالیت سیاسی و شرکت در احزاب و هواداری و مصاحبه و سخنرانی و تحلیل حوادث، به صورت کتبی یا شفاهی) تأیید کرد.[۵] وی بعد از بیش دوسال زندان، با محرومیت از حق مرخصی با وثیقه ۵۰۰ میلیون تومانی به مرخصی ۴۸ ساعته رفت. [۱۱] از او نقل شده که دربارهٔ زندان اینگونه اظهار نظر کرده‌است:

زندگی به اندازه‌ای زیباست که همه چیز را می‌توان قربانی آن کرد، مگر شرافت را، که عزیزتر و زیباتر از زندگی است و لایق آنکه زندگی را قربانی آن کرد. این اصل اساسی زندگی من است و هر کس لحظه‌ای در این باره تردید کند هرگز مرا نشناخته‌است.[۱۲]

این اشاره‌ای به شرط اجازه مرخصی از زندان به شرط عدم دیدار با مهدی کروبی، میر حسین موسوی و عبدالله نوری است، که وی از قبول آن سر باز زد.[نیازمند منبع]

وی در حالی که در زندان به سر می‌برد در سال ۱۳۹۰ برنده جایزه آزادی مطبوعات جهانی ۲۰۱۱ سازمان یونسکو موسوم به «گیلرموکانو» شد.[۱۳] زید آبادی در بهار ۱۳۹۴ پس از آزادی از زندان برای گذراندن دوره پنج ساله تبعید به گناباد منتقل شد. اما در تاریخ اول مرداد ۱۳۹۴، درحالی که در تهران برای مرخصی چند روزه به سر می‌برد، آزاد شد.[۱۴]

آثار[ویرایش]

  • «دین و دولت در اسرائیل». تهران: نشر روزنگار، ۱۳۸۱، ۱۹۷ صفحه

جایزه‌ها[ویرایش]

مقر بنیاد بین‌المللی مطبوعات در وین پایتخت اتریش واقع است و از سال ۲۰۰۰ هر سال این جایزه را به روزنامه نگارانی می‌دهد که از نگاه هیئت داوران بنیاد، اصول حرفه روزنامه‌نگاری را غالباً در شرایط دشوار پاس داشته و برای برقراری جریان آزاد اطلاعات تلاش کرده‌اند.

منابع[ویرایش]

  1. ۱٫۰ ۱٫۱ «برای پرهام زیدآبادی». روزنامه اعتماد ملی، ۲۴ تیر. بازبینی‌شده در ۲۴ تیر ۱۳۸۸. 
  2. http://en.wikipedia.org/wiki/World_Association_of_Newspapers'_Golden_Pen_of_Freedom_Award
  3. BBC فارسی - ایران - احمد زیدآبادی برنده جایزه آزادی مطبوعات یونسکو شد
  4. ۴٫۰ ۴٫۱ همه آنان که طعم زندان کشیده‌اند فاطمه امیری، روزنامه ایران، ۱۶ مرداد ۱۳۸۲ شماره ۲۵۴۳ - بازدید: بهمن ۱۳۸۷
  5. ۵٫۰ ۵٫۱ ۵٫۲ دادگاه تجدید نظر محکومیت دکتر احمد زیدآبادی را تأیید کرد. - شنبه، ۱۲ دی ۱۳۸۸ - ادوارنیوز
  6. نسرین ستوده و گروهی از زندانیان سیاسی آزاد شدند دوئچه‌وله- فارسی
  7. «هیچ جرمی در پرونده‌های ما نیست» - رادیوزمانه
  8. زیدآبادی دچار جنون شده بود - روز
  9. طرح دو پرسش از آیت‌الله خامنه‌ای ادوارنیوز، ۱ مهر ۱۳۸۸
  10. احمد زیدآبادی به شش سال زندان و تبعید به گناباد محکوم شد رادیو صدای آمریکا، ۲۴ نوامبر ۲۰۰۹
  11. دکتر احمد زیدآبادی به مرخصی آمد ادوار نیوز، پنج شنبه ۱۳ مرداد ۱۳۹۰
  12. http://www.rahesabz.net/story/28206/زیدآبادی: زندگی آنقدر زیباست...
  13. ۱۳٫۰ ۱۳٫۱ احمد زیدآبادی برنده جایزه آزادی مطبوعات یونسکو شد، بی‌بی‌سی فارسی
  14. بی‌بی‌سی فارسی:احمد زیدآبادی و علیرضا بهشتی شیرازی آزاد شدند
  15. http://www.bbc.com/persian/iran/2016/03/160301_l12_iran_zeidabadi_ipi_world_press_freedom_hero

پیوند به بیرون[ویرایش]