منوجان
منوجان مینوی جهان |
|
---|---|
کشور | ایران |
استان | کرمان |
شهرستان | منوجان |
بخش | مرکزی |
نام(های) دیگر | منوجون |
نام(های) قدیمی | پشت قلعه |
مردم | |
جمعیت | ۱۲۵۸۷ نفر |
جغرافیای طبیعی | |
مساحت | ۷۵۰۰ کیلومتر |
ارتفاع از سطح دریا | ۳۳۷ متر |
اطلاعات شهری | |
وبگاه | http://manoojancity.ir |
تابلوی خوشآمد به شهر | |
مَنوجان(مینو جهان) شهری است در استان کرمان. این شهر مرکز شهرستان منوجان در این استان است. جمعیت منوجان بنا بر سرشماری سال ۱۳۸۵ مرکز آمار ایران، برابر ۱۲۵۸۷ نفر است.[۱]
این شهر با داشتن سد،رودخانه فصلی و آبشار طبیعی شهری زیبا است.
موقعیت جغرافیایی[ویرایش]
این شهرستان با وسعتی معادل ۷۵۰۰ کیلومتر از جنوب وغرب با شهرستان رودان وبخش و شهر هشت بندی استان هرمزگان و از شمال و شرق با شهرستان کهنوج همسایه میباشد. موقعیت جغرافیایی این شهرستان ۷۰-۵۷ و طول شرقی ۲۴-۱۷ عرض شمالی است با توجه به نزدیکی این شهرستان به دریا، آب وهوای آن عمدتاً گرمسیری و مرطوب با رطوبت ۶۰ تا ۵۹ درصد در فصلهای مختلف با متوسط حرارت ۵۰+ و ۳۰- میباشد فصل بارندگی شهرستان از آبان تا اردیبهشت ماه ادامه دارد و در فصل تابستان هم کم وبیش تحت تاثیر بارانها وطوفانهای موسمی حاصل از اقیانوس هند قرار میگیرد.
از سال ۱۳۷۳ تا ۱۳۹۰ بدلیل بروز خشکسالی این نظم بهم ریخته ونزدیک به ۱۳ سال است که منطقه تحت تاثیر یک خشکسالی ۱۰ساله با کمبود شدید آب مواجه شدهاست.[۲]
از نظر تقسیمات کشوری این شهرستان دارای دو بخش مرکزی و بخش آسمینون میباشد که مجموعاً ۱۰۸ روستا وآبادی را شامل میشود. در این شهرستان یک شورای شهر، یک شورای شهرستان، دو شورای بخش، ۶۴ شورای اسلامی روستایی به فعالیت مشغولند و شامل ۶دهستان به ترتیب قلعه، نودژ، بجگان، دهگان، گشمیران و چاه شاهی میباشد.[۲]
این شهر دارای یک دژ تاریخی است. کمبود آب از مهمترین مشکلات شهرستان منوجان است.[نیازمند منبع]
تاریخچه[ویرایش]
عبدالله بن احمد مقدسی، جهانگرد و جغرافینویس عرب سده چهارم هجری، در کتاب احسن التفاسیم فی معرفه الاقالیم منوجان را دیاری آباد معرفی کرده که مردم شهرهای دیگر برای گردش به آنجا میروند و نوشتهاست: «منوقان خود، در دو سوی درهٔ خشک کلان جای دارد که یکی گویین و دیگری زامان نام دارد و در میان آن دو دژ جامعی همانند هست.»[۳]
اماکن مذهبی[ویرایش]
قدمتشان به چندصد سال قبل بر میگردد.
قدمگاه پیر گشمیران قدمگاه خضرنبی قدمگاه جناب علی کهنک آب باد میشی
کشاورزی[ویرایش]
محصولات این شهرستان مرکبات و سیفی جات می باشد.
این بخش نیازمند گسترش است. |
محله ها[ویرایش]
شهرک امام خمینی یکی از قدیمیترین محلههای این شهرستان است که در حاشیهٔ رودخانه جلالآباد قدیم قرار دارد.
شکراباد(روگل) یکی از محله های شهر است که در بالا ترین منطقه این شهرستان قرار دارد. بعلت بالا بودن و انبوه جنگل سردترین جای این شهرستان میباشد.
منابع[ویرایش]
- اطلس گیتاشناسی استانهای ایران، تهران: گیتاشناسی، ۱۳۸۳.
- جایگاه و بلندا
- «موقعیت جغرافیایی و جمعیتی منطقه منوجان». شهرداری منوجان. بازبینیشده در ۲۰ سپتامبر ۲۰۱۱.
این یک مقالهٔ خرد پیرامون استان کرمان است. با گسترش آن به ویکیپدیا کمک کنید. |