مقبرةالوزرا
مقبرةالوزرا (گورستان چرنداب) یکی از ۳ گورستان مهم و تاریخی شهر تبریز است (به همراه مقبرةالشعرا در سرخاب و مقبرةالعرفا در گجیل) که در مرکز این شهر و در تقاطع خیابان‌های طالقانی شمالی و پاستور جدید قرار گرفته است. این گورستان مدفن شماری از وزیران، سیاستمداران و نویسندگان از نقاط مختلف ایران قدیم است. البته تمام مقابر، خانقاه‌ها و زاویه‌های مقبرةالوزرا در اثر زمین‌لرزه‌های پرتعداد و مهلک تبریز به کلی از بین رفته است.[۱][۲][۳]
کارخانهٔ زاووت[ویرایش]
در سال ۱۳۱۶ خورشیدی، ادارهٔ دارایی تبریز بخشی از مقبرةالوزرا را از شهرداری خریده، در محل آن ساختمانی جهت تولید مشروبات الکلی احداث نموده و در سال ۱۳۱۶ خورشیدی نیز یکی از مشروب‌فروشان ارمنی به نام «مارکار» را به این کارخانه منتقل کرد.[۲]
کارخانهٔ تولید مشروبات الکلی «زاووت» از اوایل تیرماه سال ۱۳۱۷ خورشیدی با همکاری «خاچیگ» —دیگر ارمنی مشروب‌فروش— شروع به فعالیت کرد. البته بعدها بوی دود و فاضلاب کارخانه و نخاله‌های الکلی آن موجب نارضایتی اهالی محلهٔ چرنداب شد.[۲]
مراکز فرهنگی[ویرایش]
کارخانهٔ زاووت در سال ۱۳۲۸ خورشیدی با همکاری آقای «واعظ چرندابی» (که امروزه یکی از خیابان‌های اصلی چرنداب به نام او خوانده می‌شود) و «انجمن خیریهٔ چرنداب» تعطیل شده و در سال ۱۳۳۲ خورشیدی نیز این مکان به ادارهٔ فرهنگ تبریز واگذار گردید و در محل آن، مدارس امیرخیزی، امیرنظام، جاوید، شکیب، شهید چمران، شهید محمودی، عدالت و مولانا، ادارات آموزش و پرورش ناحیهٔ ۳ تبریز و آموزش ضمن خدمت و خانه‌های پیشاهنگی و معلم تأسیس شده و کارخانهٔ مشروب‌سازی ارامنه به خارج از شهر منتقل شد.[۲][۴]
آرمیدگان[ویرایش]
- صاین تبریزی
- عطار توسی
- شمس‌الدین جوینی
- عطاملک جوینی
- سلمان ساوجی
- عزالدین ساوجی
- قطب‌الدین شیرازی
- عبدالله صیرفی
- جلال‌الدین عتیقی
- سراج قمری
- ابراهیم کججانی
پانویس[ویرایش]
منابع[ویرایش]
- خاماچی، بهروز. شهر من تبریز. تبریز: ندای شمس، ۱۳۸۹. شابک ۹۷۸-۹۶۴-۲۶۶۸۸-۰۳-۶.
- نادر میرزا. تاریخ و جغرافی دارالسلطنهٔ تبریز. تبریز: ستوده، ۱۳۷۸.
