حوزه علمیه
حوزهٔ علمیه نهادی آموزشی-مذهبی برای آموزش طلاب در زمینهٔ علوم دینی و آماده‌سازی آنان برای دریافت مقام علمی با عنوان روحانی می‌باشد.
اسلامی[ویرایش]
در حوزه‌های علمیه اسلامی دروس سطح عالی در زمینهٔ مذهب ارائه می‌شود و بعضی از طلاب در داخل حوزه در خوابگاه‌هایی با عنوان اختصاصی «حجره» زندگی و تحصیل می‌کنند. در حوزه‌های علمیه شیعه علوم اسلامی و دروسی همانند:
- ادبیات عرب (شامل علوم: ۱-صرف، ۲-نحو، ۳-معانی، ۴-بیان و ۵-بدیع) برای استفاده صحیح از قرآن و روایات اسلامی که منابع دین اسلام اند.
- منطق ارسطویی برای برداشت‌های علمی صحیح از منابع اسلامی.
- کلام (آشنایی با عقاید اسلام و شیعه).
- فقه اسلامی
- اصول فقه
- فلسفه اسلامی
به صورت تخصصی و فوق تخصصی و در سطوح عالی علمی در دوره‌ای ۱۰ ساله آموزش داده می‌شود؛ و در طول این مدت طلاب برای ورود به درس خارج که بالاترین تحصیلات علمی در حوزه و معادل دکتری دانشگاهی است آماده می‌شوند.
در حوزه‌های علمیه پس از طی پایه ۶ مدرک کاردانی علوم انسانی، پس از طی پایه ۹ مدرک کارشناسی علوم انسانی، پس از طی پایه ۱۰ مدرک کارشناسی ارشد علوم انسانی، داده می‌شود؛ سپس پس از دوره‌ای ۵ ساله در سطح عالی درس خارج مدرک دکتری علوم انسانی و اجتهاد حوزوی اهدا می‌شود. البته بعد از دوره ده ساله و ۵ سال درس خارج باید پایان‌نامه‌ای نیز ارائه شود.
مسیحی[ویرایش]
در حوزه‌های علمیهٔ مسیحی، تأکید زیادی بر خواندن و فهمیدن انجیل و فراگیری مهارت‌های لازم برای انجام کار کشیشی صورت می‌گیرد.
معادلت مدارک[ویرایش]
مدارک آموزشی حوزه از لیسانس شروع می‌شود یعنی کسانی که موفق به طی پایه ۵ بشنود معادل لیسانس را دریافت می‌کنند[۱]
جستارهای وابسته[ویرایش]
منابع[ویرایش]
 |
مجموعه‌ای از گفتاوردهای مربوط به حوزه علمیه در ویکی‌گفتاورد موجود است. |
- مشارکت‌کنندگان ویکی‌پدیا. «Seminary». در دانشنامهٔ ویکی‌پدیای انگلیسی، بازبینی‌شده در ۲۶ دسامبر ۲۰۱۴.
 |
این یک مقالهٔ خرد است. با گسترش آن به ویکی‌پدیا کمک کنید. |
