خرمشهر

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
پرش به: ناوبری، جستجو
خرمشهر
کشور  ایران
استان خوزستان
شهرستان خرمشهر
بخش مرکزی
نام(های) قدیمی خاراکس، بیان، المحمره،)[۱]، نجف الثانی
مردم
جمعیت ۱۶۳،۷۰۱ نفر در سال ۱۳۹۰ [۲]
جغرافیای طبیعی
مساحت ۶۷٫۵ (کیلومترمربع)
اطلاعات شهری
شهردار عزیز ساعدی [۳]
پیش‌شماره تلفنی 061
وبگاه شهرداری خرمشهر
آسیب‌های مسجد جامع خرمشهر از جنگ.

خُرَّمشَهر یکی از شهرهای جنوبی استان خوزستان و مرکز شهرستان خرمشهر است. این شهر در محل تلاقی رودخانه‌های اروندرود و کارون و در ناحیه‌ای باتلاقی و پست در دلتای رودخانهٔ اروندرود قرار گرفته و ۲۳ کیلومتر مربع مساحت دارد.

خرمشهر به‌جهت واقع‌شدن در مجاورت خلیج فارس و کشور عراق، از اهمیت استراتژیک اقتصادی، تجاری و سیاسی ویژه‌ای برخوردار است. این شهر در انتهایی‌ترین نقطه استان خوزستان قرار گرفته و اسکله‌های آن در کرانه‌های رودخانهٔ اروندرود جای گرفته‌است.

نخستین اسکلهٔ خرمشهر در سال ۱۳۰۸ خورشیدی و در جریان پهلوگرفتن یک فروند اقیانوس‌پیما به بهره‌برداری رسید. با ساخت ۶ اسکلهٔ بزرگ دیگر در کرانه‌های اروندرود، این بندر در جریان جنگ جهانی دوم به پیروزی متفقین کمک بسیار بزرگی نمود.

اسکلهٔ بتنی مجهزتری با ۳۶۰ متر طول و ۳۲٫۸ متر عرض، پس از پایان جنگ جهانی دوم در خرمشهر ساخته شد. ساختمان این بندر نیز در سال ۱۳۳۴ خورشیدی احداث گردید. این ساختمان در سال ۱۳۳۷ خورشیدی تغییراتی را متحمل شد و سرانجام در سال ۱۳۴۰ خورشیدی با تخصیص اعتبار، مجهزتر گردید. با اجرای طرح‌های توسعه در خرمشهر، طول اسکلهٔ آن به ۱۳۵۰ متر و تعداد اسکله‌های آن به ۱۹ اسلکه رسید.

با بهره‌برداری از اسکلهٔ چهارم خرمشهر در سال ۱۳۷۱ خورشیدی، نخستین کشتی‌های باری با ۸۵ تن بار از این بندر به سمت کویت به حرکت درآمدند. در همین سال بود که نخستین کشتی تجاری با ۱۶۰ تن بار از امارات متحده عربی وارد خرمشهر شده و در آن پهلو گرفت. امروزه این بندر ۲۰ اسکلهٔ بزرگ را در خود جای داده و حداکثر آبخور کشتی‌هایی که در آن پهلو می‌گیرند، به ۶ متر می‌رسد. خرمشهر روزانه توان تخلیهٔ ۴۰۰۰ تا ۶۰۰۰ تن بار را دارد. از جمله نخبگان و بزرگان این شهرستان می توان به شیخ محمدطاهر خاقانی، سیدعدنان عدنانی، سیدعلی عدنانی، سلمان خاقانی، سید تقی موسوی، مهری، یونس محمدی ( نماینده مردم خرمشهر در مجلس شورای اسلامی)، محمد جهان آرا، سیدکاظم نعمت زاده، علی معرفی زاده (نماینده مردم خرمشهر در مجلس شورای اسلامی)، محمد فروزنده شیخ باقر محسنی اشاره کرد. همچنین سرداران بزرگ نیروی دریایی ارتش نیز در مقابل با استعمار بریتانیا که در این شهر کشته‌شدند از جمله دریادار نقدی، هرسیچی، کهنمویی، بایندر، میلانیان می توان اشاره کرد مراکز آموزش عالی:دانشگاه آزاد اسلامی واحد خرمشهر ، دانشگاه علوم و فنون دریایی، دانشگاه پیام نور مرکز خرمشهر

خاستگاه نامگذاری[ویرایش]

Names, خارکس و آپلوگو۵۰ م

قدیمی‌ترین نامی که از این شهر مانده‌است، نام خاراکس پایتخت پادشاهی میشان است که مورخین بنای آن را به اسکندر مقدونی نسبت می‌دهند [۴]. برخی نیز بنای آن را پیش از اسکندری می‌دانند و معتقدند که خاراکس پایتخت پادشاهی میسان بوده که در قرن‌دوم پیش از میلاد مسیح در جنوب عراق و جنوب غربی ایران تشکیل شده. مملکت میسان را «اسبار سیز» در سال ۱۲۷ ق. م در جلگه‌ای وسیعی که از شمال به جنوب پادشاهی بابل و از جنوب به پادشاهی عیلام متصل بود، تاسیس کرد [۵]. این شهر پس از اسکندر مقدونی ویران شد و به طور کلی از میان رفت چندی بعد در همان محل، شهری به نام «بیان» بنا شد[۶] بیان» در محل همین روستای بیان فعلی شکل گرفته باشند. گویا در دوره‌های پیش از اسلام به منظوراتصال کارون به اروند رود نهری حفر شده و در شمال این نهر، آبادی پدید آمد. از همان دوره نام این نهر یا کانال را «بیان» نامیدند و آبادی مزبور را به همین نام نام‌گذاری کردند [۷] در قرون اخیر دیگر ذکری از «بیان» نیست. بلکه آن چه در منابع و کتب تاریخی آمده نام «کوت المُحَمَّره» و پس از آن «المحمره» بوده‌است. نخستین باری که نام «المُحَمَّره» در کتب و منابع ذکر شده سال ۱۸۱۰ میلادی ۱۲۵۱ هـ. ق است [۸] این امر بیانگر این است که بنای مُحَمَّره به سال‌های پیش از آن باز می‌گردد. بعدها در داستان نبرد شیخ غیث و هم پیمان او شیخ حمود با والی بغداد ۱۸۲۶ میلادی ۱۲۴۱ هـ. ق نام «کوت المُحَمَّره» برای دومین بار ذکر شده‌است [۷] در آن دوره مُحَمَّره محل استقرار تیره‌ای از بنی کعب به نام آلبوکاسب به زعامت شیخ مرداو بن علی کاسب بود. پس از وفات شیخ مرداو پسر او حاج یوسف جانشین وی شد. در آن دوره این شهر جزء قلمرو شیخ المشایخ فلاحیه یعنی شیخ ثامر بنی کعب بود و شیوخ آلبوکاسب فرمانبردار او بودند. در همان سال‌ها به دستور شیخ ثامر کعبی، حاج یوسف متصدی احداث بندر در آن شهر شد.[۹]

پیشینه[ویرایش]

بخشی از یک نقشه دولت عثمانی در اوایل قرن بیستم که کویت در آن جزئی از ولایت بصره‌است.
نقشه‌ای اروپایی از سال ۱۷۳۰ که کویت در آن خارج از مرزهای دولت عثمانی است.
نوشتار اصلی: تاریخ خرمشهر

خرمشهر در زمان حکومت شیخ‌های بنی‌کعب بر این شهر در اویل سدهٔ سیزدهم هجری، شهری کوچکی و عقب‌افتاده بود. در سال ۱۲۳۵ هجری بارویی به دور آن کشیدند و پس از آن، خرمشهر پیش‌رفت‌های بسیاری نمود و به‌عنوان بندری مهم و تجاری در سطح منطقه شناخته شد. با حملهٔ امپراتوری عثمانی به ایران، این شهر نیز مورد هجوم سپاهیان عثمانی قرار گرفت و به یک بندر آزاد تبدیل شد.[۱۰]

خرمشهر در طول سدهٔ بیستم، چهاربار موردهجوم قرار گرفت. در همین دوران بود که امپراتوری عثمانی از قرارگرفتن بندر خرمشهر در نزدکی بندر بصره، خسارت‌های فراوانی را متحمل شد؛ از همین‌روی حاکم آن زمان بغداد که علی‌رضا پاشا نام داشت، در سال ۱۲۳۵ هجری و به هنگام لشکرکشی محمد شاه قاجار به هرات، از فرصت استفاده نمود و سپاهی ترتیب داد و با هجوم به خرمشهر، این شهر را غارت کرده و ویرانش ساخت.[۱۰] با احداث بندر خرمشهر تجارت در این شهر رونق گرفت و روز به روز بر جمعیت این شهر افزوده شد، بنحوی که در ژانویه سال ۱۸۴۸ میلادی به هنگام سفر راولنسون به این شهر بیست و پنج کشتی اقیانوس پیما در بندر آن شهر لنگر انداخته بودند، در حالی که تعداد این گونه کشتی‌ها در بندر بصره فقط شش کشتی بود [۱۱] رونق تجارت در بندر خرمشهر و پهلو گرفتن کشتی‌های تجاری در آن، باعث کاهش درآمد گمرکات و همچنین کاهش درآمد بندر بصره شد. والیان بغداد نیز که همواره خرمشهر را جزء خاک عثمانی می‌دانستند قادر به تحمل این وضع نبودند. در این هنگام حاکم این شهر، حاج جابر برادر حاج یوسف بود، او از طرف شیخ ثامر کعبی به عنوان حاکم خرمشهر تعیین شده بود. نزدیکی انگلیسی‌ها با حاج خان، خشم و غضب فرانسوی‌ها را به دنبال داشت. از این رو فونتانیه کنسول فرانسه در بغداد، دولت عثمانی را علیه حاج جابر تحریک کرده، آنها را به حمله بر خرمشهر تشویق کرد [۱۲]

امپراتوری عثمانی در سال ۱۲۵۴ هجری مجدداً خرمشهر را مورد حملهٔ خود قرار داد و شهر را با خاک یکسان ساخت. امیرکبیر برای دفع خطر حملهٔ عثمانی‌ها، سپاه مرزبانی قدرت‌مندی را در خرمشهر سازمان‌دهی کرد و محمدخان بن جابرخان را فرمانده این سپاه قرار داد. در سال ۱۲۶۶ هجری، والی خرمشهر پرچم ایران را در این شهر به اهتزاز درآورد و از جانب امیرکبیر مورد تشویق قرار گرفت و لقب خان به او داده شد.[۱۰]

آبادی بیان[ویرایش]

آگاهی‌ها و دانسته‌ها در باره ی این آبادی بسیار اندک است و معلوم نیست این آبادی تا چه دوره‌ای برپا و آباد بوده‌است. اما آنچه مسلم است این است که تا قرن چهارم هجری قمری این آبادی وجود داشته و مقدسی در کتاب خود از آن یاد کرده‌است.[۷] به احتمال زیاد خرمشهر فعلی در جای دیگری غیر از «بیان» بنا شده‌است. احتمال قریب به یقین این است که پس از ویرانی «بیان» و از بین رفتن آن، آبادی جدید برپا شده‌است. اما به همان اندازه که تاریخ ویرانی «بیان» نامشخص است، تاریخ و زمان دقیق بنای شهر جدید نیز نامعلوم است. شیخ فتح‌اله‌بن‌علوان کعبی (تولد ۱۰۵۳ ق) در کتاب خویش هیچ گونه نامی از «بیان» و یا نام بعدی آن نکرده‌است.[۱۳] پیش از آن نیز به هنگام ذکر نبردها و یا لشکرکشی‌های مشعشعیان با حریفان ورقبای ریز و درشت. از بصره سخن به میان آمده‌است اما از «بیان» و یا نام بعدی آن اثر و نشانی نیست. در داستان شیخ سلمان کعبی و شکستن سد سابله توسط کریم خان زند به سال ۱۷۶۵ میلادی ۱۱۷۹ هـ ق نام «حفار» و «محرزی» آمده، اما از این شهر خبری نیست [۱۴] این شهر در زمان جنگ تحمیلی ایران و عراق در طول ۸ سال آسیب های بسیار جدی دید.

اهم فعالیتهای اقتصادی[ویرایش]

۱- کشاورزی علی‌الخصوص کاشت درخت خرما و سیفی‌جات

۲-امور بندری و گمرگی و ترانزیت کالا

۳-منطقه ویژه اقتصادی بندر خرمشهر و شهرک صنعتی

۴-منطقه آزاد اروند

۵- اتصال به راه آهن سراسری کشور

۶-مجاورت با فرودگاه بین‌المللی آبادان

جمعیت[ویرایش]

سردر دانشگاه علوم و فنون دریایی خرمشهر

جمعیت خرمشهر برپایهٔ سرشماری عمومی نفوس و مسکن جمعیت طبق آخرین سرشماری نفوس و مسکن سال ۱۳۹۰

شرح جمعیت مرد زن خانوار
خرمشهر ۱۶۳۷۰۱ ۸۰۸۷۵ ۸۲۸۲۶ ۸۲۸۲۶
نقاط شهری ۱۳۰۷۰۷ ۶۴۴۴۵ ۶۶۲۶۲ ۳۳۹۵۷
نقاط روستایی ۳۲۹۹۴ ۶۴۴۴۵ ۱۶۵۶۴ ۸۲۳۰

موقعیت جغرافیایی[ویرایش]

موقعیت : منتهی‌الیه جنوب غربی کشور ایران و در استان خوزستان حاشیه خلیج فارس بین دو رودخانه کارون و اروند رود (۳۰ درجه شمالی و ۴۸ درجه شرقی)

  • مساحت (کیلومترمربع): ۶۷٫۵
    • حریم قانونی : ۳۲٫۷
    • محدوده قانونی : ۲۲٫۸
  • فاصله تا پایتخت : ۱۱۰۰ کیلومتر
  • فاصله تا مرکز استان(اهواز) : ۱۲۵ کیلومتر

جستارهای وابسته[ویرایش]

منابع[ویرایش]

  1. خرّمشهر در دانشنامه جهان اسلام
  2. «نتایج سرشماری سال ۱۳۹۰». معاونت برنامه ریزی استانداری خراسان جنوبی (به نقل از مرکز آمار ایران)، ۱۹ اردیبهشت ۱۳۹۲. بازبینی‌شده در ۱۹ اردیبهشت ۱۳۹۲. 
  3. شهرداری خرمشهر- مشخصات مسئولین
  4. [انعام مهدی علی السلمان، «حکم الشیخ خزعل فی الاهواز (۱۸۹۷-۱۹۲۵) منشورات و توزیع مکتبه دارا الکندی بغداد، ص ۷ ]
  5. [روزنامه الحیاه، چاپ لندن، به تاریخ ۳/۵/۲۰۱۱ ]
  6. [در حال حاضر، بیان نام روستایی است بر ساحل غربی رود کارون در دو کیلومتری انتهای این رود]
  7. ۷٫۰ ۷٫۱ ۷٫۲ [احمد کسروی، «تاریخ پانصد ساله خوزستان»، انتشارات گام پایدار، تهران، ۱۳۵۶ شمسی]
  8. [Iran Ministry of foreign Affairs Archives. karguzar to the Ministry of foreign affairs «Files of the English Dept» ۱۳.[۱۹۰۲/۱۹۰۳] Vol 177 , 29 Rajab ۱۳۲۰ [ Oct ۲۳٫۱۹۰۲
  9. [جرج ناتانیل کرزن، «ایران و قضیه ایران»، ترجمه غلامحسین وحید مازندرانی، بنگاه ترجمه و نشر کتاب، جلد دوم، تهران، سال ۱۳۵۰، ص ۳۵۹]
  10. ۱۰٫۰ ۱۰٫۱ ۱۰٫۲ «پیشینهٔ تاریخی خرمشهر». وب‌گاه منطقهٔ آزاد اروند. بازبینی‌شده در ۹ ژوئن ۲۰۱۰. 
  11. [مصطفی عبدالقادر النجار، «التاریخ السیاسی لامارة.......» ۱۸۹۷-۱۹۲۵- دارالمعارف، القاهره، سال ۱۹۷۰]
  12. [عبدالعزیز سلیمان نوار، " العلاقات العراقیه الایرانیة: دراسه فی دبلوماسیة المؤامرات، قاهره، سال ۱۹۷۴، ص ۷۵ و ۷۶]
  13. [شیخ فتح اله بن علوان کعبی، زاد المسافر و لهنة المقیم و الحاضر " نسخه خطی، شماره ۱۴۶۴ کتب موقوفه مسجد و مدرسه ناصری]
  14. [قیم، عبدالنبی، از خاراکس تا خرمشهر، همشهری ماه ۱۳۹۰]