هروئین

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
پرش به: ناوبری، جستجو
هروئین
سامانه‌شناسی نام (آیوپاک)
(۵α,۶α)-7,8-didehydro-4,5-epoxy-17-methylmorphinan-3,6-diol diacetate
داده‌های بالینی
AHFS/Drugs.com entry
رده بارداری Not yet classified, but studies have shown a risk of abnormalities, هپاتیت، malnutrition, and many other effects.[۱]
Dependence liability High
تجویز Inhalation, Transmucosal, Intravenous, Oral, Intranasal, Rectal, Intramuscular
داده‌های فارماکوکینتیکی
فراهمی زیستی <35% (oral), 44–61% (inhaled)[۲]
پیوند پروتئینی ۰٪ (مرفین metabolite 35%)
متابولیسم hepatic
نیمه‌عمر <10 minutes[۳]
دفع 90% renal as glucuronides, rest biliary
شناسه
شماره سی‌ای‌اس 561-27-3 YesY
کد ATC N02AA09
پاب‌کم CID 5462328
بانک‌دارو DB01452
کم‌اسپایدر 4575379 YesY
UNII 8H672SHT8E YesY
ChEBI CHEBI:۲۷۸۰۸ YesY
ChEMBL CHEMBL459324 YesY
مترادفها Diamorphine, Diacetylmorphine, Acetomorphine, (Dual) Acetylated morphine, Morphine diacetate
داده‌های شیمی
فرمول C21H23NO۵ 
وزن مولکولی 369.41 g/mol
SMILES eMolecules & PubChem
 YesY(what is this?)  (verify)

هروئین یا دی استیل مرفین ماده مخدری از مشتقات مرفین و شدیداً اعتیادآور است. افرادی را که این مخدر را مصرف می‌کنند هروئینی می‌نامند. خرید، فروش و تملک این ماده تقریباً در همه کشورهای دنیا غیرقانونی است. نام هرویین از واژه یونانی هیرو به معنی قهرمان گرفته شده است. در این فرایند از یک کیلوگرم مرفین حدود ۹۰۰ گرم هرویین به دست می‌آمد که به آن دی استیل مرفین نیزگفته می‌شود.[۴] هروئین در ایران به اسامی عامیانه گَرد و دَوا هم خوانده می‌شود. هروئینی که برای مصارف پزشکی مورد استفاده قرار می‌گیرد اغلب به صورت قرص مصرف شده و یا به صورت محلول تزریق می‌شود. تعدادی از افیون‌های صنعتی از خانواده مرفین (اپیوییدها) که برای مصارف پزشکی و دارویی تولید می‌شوند، خواصی مشابه هرویین دارند. از جمله این مواد می‌توان به دی هیدرو کدوین (DF 118s)، پتیدین (که اغلب برای کاهش درد زایمان استفاده می‌شود)، دیکونال، پالفیوم، ترامادول، و متادون (که اغلب در برنامه‌های درمانی به عنوان جایگزینی برای اعتیاد به هروئین تجویز می‌شود) اشاره نمود.

عوارض و تأثیرات[ویرایش]

اولین نوبت مصرف هروئین باعث ایجاد احساس تهوع و یا استفراغ می‌شود؛ ولی به تدریج و با مصرف بیشتر، این عوارض از بین می‌روند. مصرف میزان زیاد هروئین باعث بروز بی‌حسی شدید، کما، و اختلالات تنفسی می‌شود. عوارض فیزیکی ناشی از مصرف بلند مدت هروئین به ندرت خطرناک می‌شود. برخی از این عوارض عبارتند از: یبوست مزمن، بروز اختلال و بی نظمی در عادت‌های ماهانه زنان، ذات الریه، و کاهش مقاومت در برابر عفونت‌ها و بیماری‌های مختلف.

موارد منع مصرف: تأثیرات ناخواسته و شناخته شده هروئین عبارتند از: تهوع، استفراغ و یبوست. بسیاری دیگر از ناراحتی‌های منتسب شده به هروئین در واقع حاصل از آلودگی‌های موجود در منابع غیرمجاز یا روش‌های استفاده از این ماده است—همچون زمانیکه معتادان بصورت مشترک، همگی برای تزریق از یک سرنگ استفاده می‌کنند. این عادت در میان معتادان بیماریهای گوناگونی را ایجاد می‌کند که دامنه آن از هپاتیت (Hepatitis) تا ایدز (AIDS: سندرُم نقص ایمنی بدن) کشیده می‌شود. با اینحال محققان دریافته‌اند که در تزریق کنندگان نوعی از هروئین که «قیر سیاه» (Black tar) نام دارد خطر ابتلا به عفونت بوتولیسم (Botulism) در محل تزریق افزایش می‌یابد و در این مورد میزان بهداشتی بودن وسایل و روشهای مورد استفاده اهمیتی ندارد. تزریق کنندگان هر نوعی از هروئین بسیار مستعد آلودگی به همه نوع از انواع عفونتها هستند. بعضی از محققان گمان می‌کنند هروئین سیستم ایمنی بدن را تضعیف می‌کند. استنشاق بخارات حاصل از هروئین در معرض حرارت بسرعت و به اندازه‌ای که برای فلج کردن یک فرد کافی باشد می‌تواند صدمه مغزی ایجاد کند، هرچند، چندین گزارش موردی نشان می‌دهد که حصول بهبودی نسبی امکان‌پذیر است. استنشاق بخارات ذکر شده و یا استنشاق پودر هروئین، هر دو روش باعث بروز مشکلات تنفسی می‌شود و تزریق هروئین می‌تواند باعث تجمع سریع مایع در ریه‌ها گردد. یک مطالعه نشان می‌دهد که در مصرف‌کنندگان مردی که مدتهای طولانی هروئین مصرف کرده‌اند تراکم استخوان کاهش می‌یابد و به این ترتیب احتمال شکستگی استخوان در این افراد افزایش پیدا می‌کند. محققان گمان می‌کنند که این مشکل ناشی از پایین بودن سطح تسترون (Testosterone) در بدن این افراد است که در نتیجه مصرف هروئین بوجود می‌آید (یکی از تأثیرات هروئین است که به ایجاد کاهش میل جنسی در مردان شناخته می‌شود). ظاهراً، مشکلات مربوط به تراکم استخوان و تستسترون پس از قطع مصرف هروئین برطرف می‌شوند. با اینکه بروز سکته مغزی از نتایج غیر معمول استفاده از هروئین محسوب می‌شود، بررسی‌های انجام شده از کالبدشکافی مغز صد نفر از معتادان به هروئین نشان می‌دهد که ۵٪ تا ۱۰٪ از معتادان تزریقی به سکته‌های مغزی کوچکی دچار می‌شوند که ممکن است نیازی به درمان پزشکی نداشته باشند، اما پس از آن ممکن است بر رفتار این افراد اثر بگذارند. آزمایش دیگری بر روی معتادان، اثر ناخواسته دیگری را نشان داد: بیشتر این افراد رنگها را تا حدودی متفاوت از افرادی می‌بینند که هروئین مصرف نمی‌کنند.[۵]

کاربردها[ویرایش]

برای بسیاری از افرادی که به بیماری‌های لاعلاج مبتلا هستند، تنها یک چیز می‌تواند اندکی به زندگی‌شان کیفیت دهد: دی استیل مرفین. این، نامی است که پزشکان متخصص برای یک دارو استفاده می‌کنند، ولی مردم عادی آن را به نام هروئین می‌شناسند. نامی که از واژه هیرو به معنای قهرمان برداشت شده است. دلیل این نامگذاری، شرح حال افرادی بود که در آزمایش‌های دارویی شرکت داروسازی بایر شرکت داشتند و گفته بودند که بعد از استفاده از آن، احساسی «قهرمان‌گونه» به آنها دست می‌دهد.[۶]

هروئین از مورفین (Morphine) تولید می‌شود و فرایندهای شیمیایی داخل بدن آن را دوباره به مورفین تبدیل می‌کنند. اکثر مصرف‌کنندگان قادر به تشخیص این دو ماده از یکدیگر نیستند. بسته به روشی که از آن استفاده می‌شود، تأثیرات اندازه‌گیری شده آن بین ۱٫۵ تا ۸ برابر قویتر از مورفین است. از هروئین در مصارف پزشکی برای جلوگیری از سرفه و کاهش درد در کودکان و بزرگسالان استفاده می‌کنند. یک مطالعه دربارهٔ تسکین درد، هروئین را با داروی استاندارد Hydromorphone که برای مبارزه با دردهای شدید تجویز می‌شود، قابل مقایسه دانست. پزشکان تشخیص داده‌اند که هروئین یک بیهوش کننده ایمن برای استفاده در زمان زایمان است که هیچ سوء اثر آشکاری بر مادر یا کودک ندارد. از این دارو همچنین در درمان Porphyria استفاده می‌کنند؛ Porphyria اختلال در فرایندهای شیمیایی بدن افراد است که در آنها نسبت به نور حساسیت ایجاد می‌کند و گاهی اوقات نیز باعث ایجاد خشونت در آنها می‌شود. مصرف‌کنندگان هروئین از هر دوجنس (مرد و زن) گزارش داده‌اند که در آغاز مصرف هروئین فعالیت جنسی در آنها افزایش می‌یابد، اما با ادامه مصرف، این فعالیتهاکاهش پیدا می‌کند. هروئین در ابتدا اضطراب روانی را کاهش می‌دهد، اما این تأثیر رفته رفته تبدیل به بی تفاوتی به دنیای اطراف می‌شود. همانگونه که اشاره شد، هروئین دارای تأثیراتی هرمونی است که فعالیت جنسی مردان را کاهش می‌دهد. هروئین ممکن است برای بعضی از مصرف‌کنندگان غیر پزشکی هروئین این امکان را فراهم کند که حالتی از سرخوشی راتجربه کنند، اما بیش از معمول، یک مقدار نشئه آور از هروئین بطور قطع فاصله روانی میان مصرف‌کننده و این دنیا را افزایش می‌دهد بطوریکه برای مصرف‌کننده مذکور واقعیت‌های جهان اطرافش بی‌اهمیت جلوه می‌کند. به این ترتیب، استفاده از هروئین به این روش، راه فراری نه بسوی شادمانی که بسوی پوچی است. شخصی که تحت تأثیر سرمستی حاصل از مصرف هروئین قرار دارد، دیگر به اتفاقاتی که در اطرافش در جریان است اهمیتی نمی‌دهد.[۵]

منابع[ویرایش]

  1. Several (June 1981). "Heroin and Pregnancy". West. J. Med. 134 (6): 506–514. PMC 1272838. PMID 7257365.  More than one of |authors= and |author= specified (help)
  2. Rook, Elisabeth J.; Van Ree, Jan M.; Van Den Brink, Wim; Hillebrand, Michel J. X.; Huitema, Alwin D. R.; Hendriks, Vincent M.; Beijnen, Jos H. (2006). "Pharmacokinetics and Pharmacodynamics of High Doses of Pharmaceutically Prepared Heroin, by Intravenous or by Inhalation Route in Opioid-Dependent Patients". Basic & Clinical Pharmacology & Toxicology 98: 86–96. doi:10.1111/j.1742-7843.2006.pto_233.x. 
  3. "Chemical Sampling Information: Heroin". Osha.gov. Retrieved 2010-10-20. 
  4. «هروئین چیست». درمان سوء مصرف مواد شرق آفتاب. بازبینی‌شده در 18 مهر 94. 
  5. ۵٫۰ ۵٫۱ میلر، ریچارد لارنس-ترجمه اشکان پشنگ زاده. «دانشنامه داروهای اعتیادآور». جهاد دانشگاهی، سازمان انتشارات، 1393. 
  6. http://www.bbc.co.uk/persian/world/2013/04/130204_mgh_magazine_the_biggest_decision.shtml

نگارخانه[ویرایش]

هروئین آسیایی

جستارهای وابسته[ویرایش]