محمد مختاری

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
(تغییرمسیر از محمد مختاری (نویسنده))
پرش به: ناوبری، جستجو
محمد مختاری
زادروز ۱ اردیبهشت ۱۳۲۱
۲۱ آوریل ۱۹۴۲(۱۹۴۲-04-۲۱)
مشهد، ایران
مرگ ۱۲ آذر ۱۳۷۷

۲ دسامبر ۱۹۹۸ میلادی (۵۶ سال)
تهران، ایران

ملیت ایرانی
علت مرگ یک از قربانیان قتل‌های زنجیره‌ای
جایگاه خاکسپاری امامزاده طاهر کرج
رویدادهای مهم عضو هیئت دبیران کانون نویسندگان ایران
پیشه شاعر، نویسنده، مترجم، منتقد ادبی و نظریه‌پرداز ادبی،منتقد فرهنگی،منقد سیاسی
همسر(ها) مریم حسین‌زاده[۱]
فرزندان سیاوش و سهراب[۲]
به ترتیب از راست: محمدجعفر پوینده (پژوهشگر و نویسنده)، محمد مختاری (نویسنده)،
پروانه اسکندری و داریوش فروهر (رهبر حزب ملت ایران) از جمله قربانیان قتل‌های زنجیره‌ای هستند.

محمد مختاری در ۱ اردیبهشت ۱۳۲۱ در مشهد به دنیا آمد و در ۱۲ آذر ۱۳۷۷ در ماجرای موسوم به قتل‌های زنجیره‌ای کشته شد. وی از شاعران، نویسندگان، مترجمان و منتقدان چپ گرای معاصر ایران و از فعالین در کانون نویسندگان ایران بود.[۳]

آثار[ویرایش]

وی چندین سال در بنیاد شاهنامه فعالیت داشت. از اعضای کانون نویسندگان ایران و همچنین عضو هیئت دبیران آن بود. او در پاییز ۱۳۷۷ ترور شد. مختاری آثاری در بررسی آثار شاعران معاصر از جمله نیما یوشیج و منوچهر آتشی دارد.[۴]

محمد مختاری برای نخستین‌بار شعرهای پل سلان، شاعر آلمانی را به فارسی ترجمه کرد و درباره‌اش نوشت.[۵]

قتل[ویرایش]

آرام‌گاه محمد مختاری

محمد مختاری در روز پنج‌شنبه ۱۲ آذر ۱۳۷۷ پیش از غروب برای خرید از منزلش خارج شد و دیگر بازنگشت.[۵] تیمی از اعضای وزارت اطلاعات جمهوری اسلامی ایران او را ربودند و به قتل رساندند. قتل او، محمدجعفر پوینده، داریوش فروهر و پروانه اسکندری، بخشی از ترورهای سیاسی بود که بعدها به قتل‌های زنجیره‌ای معروف شد و مقامات وقت وزارت اطلاعات جمهوری اسلامی ایران در بیانیه‌ای اعتراف کردند که این قتل‌ها به دست عوامل این وزارتخانه صورت گرفته‌است.[۶]

واکنش علی خامنه‌ای[ویرایش]

سیدعلی خامنه‌ای، رهبر حکومت جمهوری اسلامی ایران، در یک سخنرانی عمومی گفت:

«محمد مختاری و محمدجعفر پوینده نویسندگانی شناخته‌شده نبودند که جمهوری اسلامی بخواهد برخوردی با آن‌ها بکند. وی مدعی شد که قتل‌ها با سناریویی خارجی برای ضربه‌زدن به نظام جمهوری اسلامی انجام گرفتند.[۱][۱]

زندگی شخصی[ویرایش]

از مختاری دو فرزند به نام‌های «سیاوش» و «سهراب» به جا مانده است که حاصل ازدواج وی با مریم حسین‌زاده است.[۶]

مجموعه اشعار[ویرایش]

  • در وهم سندباد (۱۳۵۵)[نیازمند منبع]
  • قصیده‌های هاویه (۱۳۵۶)[نیازمند منبع]
  • بر شانه فلات (۱۳۵۶)
  • شعر ۵۷ (۱۳۵۸)
  • منظومه ایرانی (۱۳۶۸)
  • آرایش درونی
  • وزن دنیا
  • سحابی خاکستری
  • خیابان بزرگ

آثار دیگر[ویرایش]

  • تمرین مدارا (بیست مقاله در بازخوانی فرهنگ و ...) (۱۳۷۷)
  • حماسه زال
  • رستم و سهراب
  • انسان در شعر معاصر (۱۳۷۲)
  • هفتاد سال عاشقانه
  • زاده اضطراب جهان (ترجمه اشعار دوازده شاعر اروپایی)
  • چشم مرکب

پانویس[ویرایش]

منابع[ویرایش]

پیوند به بیرون[ویرایش]