تربت جام
تربت جام جام |
|
---|---|
کشور | ایران |
استان | خراسان رضوی |
شهرستان | تربت جام |
بخش | مرکزی |
نام(های) دیگر | تربت شیخ جام |
نام(های) قدیمی | بوزجان ،پوِژگان، بوجگان |
مردم | |
جمعیت | ۹۴،۷۵۸ سال ۱۳۹۰ [۱] |
جغرافیای طبیعی | |
مساحت | ۸۱۸۴ |
ارتفاع از سطح دریا | ۹۲۸ متر |
آبوهوا | |
میانگین دمای سالانه | ۲۶ |
میانگین بارش سالانه | ۲۵۴ |
اطلاعات شهری | |
رهآورد | خربزه، قالی، زعفران |
پیششماره تلفنی | 051525 |
وبگاه | وب سایت فرهنگی و هنری تربت جام www.torbatjam.com |
تُربَت جام یا جام مرکز شهرستان تربت جام و یکی از شهرهای کهن خراسان بزرگ است که اکنون در استان خراسان رضوی واقع شدهاست.نام کنونی شهر از تربت شیخ احمد جام برگرفته شدهاست.البته به گفته برخی از منابع، در زمانهای گذشته از ارتفاعات اطراف، این شهر به شکل جام دیده میشده است . از این رو نام این شهر را تربت جام (سرزمین جام مانند) نامیدند. در طول تاریخ ناحیه کنونی شهرستان تربت جام و مرکز آن با نام پوژگان، بوزجان و جام نیز شناخته میشدهاست.
محتویات
ریشه نام[ویرایش]
تربت جام از روزگار باستان تاکنون به نامهای گوناگونی چون پوژگان، بوزگان، بوزیگان، بوزجان، پوچکان، زام، سام، جام، تربت شیخ جام و تربت جام خوانده شدهاست. شهری باستانی به نام پوژگان از سده ۳ پ. م تا سده ۲ هـ . ق، در کنار شهر کنونی وجود داشته که ظاهراً در اثر زلزله از بین رفتهاست. شهر کنونی از حدود سده ۳ هـ . ق، ایجاد و اندک اندک گسترش یافتهاست. این شهر پس از باز سازی و آبادی دوباره، «بوزجان» یا «پوچکان» نامیده شده و کرسی ناحیه جام، (به گویش شمالی قهستان) گردیدهاست. اصطلاح پوژگان به دلیل وجود نداشتن حروف «پ»، «ژ» و «گ» در زبان عربی به بوزجان تغییر نام پیدا کرده است.
تاریخ شهر[ویرایش]
تربت جام از روزگاران کهن از جایگاه ویژهای برخوردار بودهاست. اهمیت تاریخی، اجتماعی، فرهنگی و بازرگانی آن، از سده ۳-۴ هـ . ق، نمایان گشته، و در زمان زندگی شیخ احمد جام (۴۴- ۵۳۶ هـ . ق) یعنی سدههای ۵ و ۶ ه. ق، شکوفا شدهاست. تربت جام در سدههای ۷ و ۸ هـ . ق، هم زمان با یورش مغولها و تیمور لنگ آسیب زیادی دید. تربت جام در دوران حکومت سلسله صفویه به ویژه شاه عباس بزرگ، اهمیت نظامی یافته و در آن، امنیت و آرامش برقرار بودهاست. اما در اواخر این دوران و در زمان شاه سلطان حسین صفوی (۱۱۰۵- ۱۱۳۵ هـ . ق) اوزبکها و افغانها به مرزهای شرقی ایران، از جمله ناحیه تربت جام، دست اندازی کردند. سرانجام سرداری از شرق ایران، به نام نادر قلی افشار برخاست و افغانها را از ایران راند و خود در ۱۱۴۸ هـ . ق، پادشاه ایران شد. در زمان نادرشاه افشار، ایران بار دیگر توانمند شد و نه تنها مرزهای شرقی آن، از یورش اوزبکها، افغانها و ترکمنها در امان ماند، بلکه به سال ۱۱۵۳ هـ . ق / ۱۷۴۰ م، آن سوی رود جیحون یا آمودریا و قلمرو اوزبکها، یعنی خوارزم و بخارا هم مطیع نادر شاه و حکومت ایران شد. با درگذشت نادر شاه در سال ۱۱۶۰ هـ . ق، بار دیگر نا آرامی در خراسان آغاز گشت و تا اوایل سده ۱۳ هـ . ق، ادامه یافت. کریم خان زند، که در شیراز بر ایران حکومت میکرد، به احترام نادر شاه افشار، خراسان را هم چنان در دست فرزندان نادرشاه باقی گذاشت. بعدها آقا محمد خان قاجار خراسان، از جمله تربت جام را، در ۱۲۱۰ هـ . ق گشود. فتحعلی شاه قاجار (۱۲۱۲- ۱۲۵۰ هـ . ق) حقوق متحدان نخستین خویش، یعنی ترکمنها که برای دستیابی به حکومت ایران، به قاجاریه کمک کرده بودند، نادیده گرفت و در نتیجه سرکشی ترکمانها آغاز شد و در دوران ناصرالدین شاه (۱۲۶۴ – ۱۳۱۳ هـ . ق) شدت یافت و یکی از شومترین دورانهای تاریخی را برای مردم خراسان، از جمله ناحیه تربت جام و دیگر شهرهای خراسان شرقی، پدید آورد.
استان تاریخی جام یا زام در شرق ولایت زاوه و شمال شرقی قهستان نزدیک به رودخانه هرات قرار داشت است که کرسی آن در سده چهارم شهر بوژگان بود. بوژگان شهری بزرگ و دارای صد و هشتاد دهکده بود. ایرانیان آن را بوژگان میگفتند و در زمانهای گذشته آن را پوچکان نیز مینوشتند.
درباره جام حمدالله مستوفی در سده هشتم گوید:
غریب دویست پاره از توابع آنجاست. باغستان بسیار و میوه بیشمار دارد و آب شهر و ولایت مجموع از قنوات است و از مزار اکابر تربت ژندهپیل احمد جام آنجاست و در آنجا عمارتی و گنبدی عالی خواجه علاء الدین محمد ساخته و دیگر مزارات متبرکه بسیار است.
ابن بطوطه گوید
معرفترین اولیاء آن شهر ولی زاهد شهاب الدین احمد جامی است که اولاد و احفاد وی در حول و حوش آنجا دارای ضیاع و عقار هستند. احمد جامی آنچنان شهرت داشت که در پایان سده هشتم امیر تیمور قبر وی را زیارت نمود. امروز آن شهر که هنوز آبادی و رونق خود را از کف نداده معروف است به شیخ جام.
مردمشناسی و فرهنگ[ویرایش]
زبان اکثر مردم شهر فارسی است. جمعیت غالب مردم این شهر پیرو مذهب تسنن و باقی تشیع هستند. تربت جام در سال ۱۳۸۵، ۸۶٫۲۴۰ نفر جمعیت داشته است.[۲] این شهرستان از شمال به شهرستان سرخس، از غرب به شهرستانهای فریمان، مشهد و تربت حیدریه، از جنوب به شهرستان تایباد و از شرق به افغانستان و ترکمنستان محدود است.مسیر مشهد - دوغارون از شهرتربتجام میگذرد که یکی از مسیرهای ارتباطی مهم از ایران به افغانستان میباشد.اقوام مختلفی در تربتجام زندگی میکنند که ترکمنها، اعراب، بلوچها و فارسها از مهمترین آنها هستند.
موسیقی[ویرایش]
موسیقی تربتجام قدمت و پیشینهای طولانی در فرهنگ ایران دارد.دوتار مهمترین و رایجترین ساز در میان مردم تربتجام است که آن را به مهارت تمام مینوازند. از مشهور ترین مقامهای موسیقی تربتجام میتوان به این موارد اشاره کرد: مقام الله، نوایی، اشترخجو، سبز پری، کبک زری، سرحدی و جمشیدی. از دوتار نوازان برجسته پیشکسوت تربتجام میتوان به مرحوم نظر محمد سلیمانی، مرحوم حسین سمندری، مرحوم عبدالله سرور احمدی، مرحوم حسین جوهریان،ذوالفقار عسکریان و اسفندیار تخمکاراشاره کرد. غلامعلی پورعطایی، نورمحمد درپور،کریم کریمی،حاج مراد علی سالار احمدی،غلامحسین غفاری،عبدالله امینی،عبدالعزیز احمدی،عبدالرئوف برنا، نورمحمد درپوراز خوانندگان معروف و مطرح شهرستان هستند.موسیقی تربت جام برخاسته از دل آیینها و آداب و رسومی است که هزاران سال قدمت دارد.منظومه خوانی ، شاهد خوانی ، اضحی خوانی ، صلوات خوانی ، موسیقی سفر ، لالایی مادران ، موسیقی آموزشی، مناجات ، نعت ،منقبت و فضیلت خوانی از شاخه های موسیقی آوازی در تربت جام است. دوبیتی خوانی نیز در موسیقی تربت جام بسیار رایج است که خود شامل دوبیتی های عاشقانه ، هجرانی ، حکمی ، عارفانه و ... می شود. نسل امروز نیز در کنار پیشکسوتان به اشاعه فرهنگ ناب موسیقیایی تربت جام می پردازند. حسین دامن پاک،عزیز تنها، غفور محمدزاده،عبدالله عبدی ،پیمان غمخوار احمدی و .... برخی از این افرادند.
رقص محلی[ویرایش]
رقصهای محلی زیادی فرهنگ مردم تربتجام وجود دارد، اما سه نوع رایج تر است:
- رقص هتن یا هتم: به معنی کرانههای کوه یا شیربیشه و نوعی سماع عارفانه است.[۳] که در آن افراد دایرهای درست میکنند و در حال گردش پاهای خود را به زمین میکوبند.به تدریج به رقص خود سرعت میدهند و در حال چرخیدن دستهای خود را به هم میکوبند و دایره را کوچکتر میکنند.[۴]
- هپل بازی: این رقص به این صورت انجام میشود که یک نفر در درون دایره به انجام حرکاتی مشغول میشود و بقیه نیز از او تبعیت میکنند.
- چوب بازی:این رقص شاید نمونهای از شمشیربازیهای ایران باستان باشد و در آن دونفر به صورت دایرهای میچرخند و دو چوب در دست دارند و نفر اول چوبهای خود را به چوبهای نفر دوم میزند و هر که چوبش شکسته شود، از دایره بیرون میرود.از چوببازان و هنرمندان رقص محلی تربتجام میتوان به فاروق کیانی اشاره کرد.
صنایع دستی[ویرایش]
صنایع دستی شهرستان تربت جام را قالیبافی و قالیچهبافی، کرباسبافی، پلاسبافی، جوال و خورجین بافی، بافتن دستمال و چادرشب و ظروف سفالین تشکیل میدهد. از روزگار کهن صنعت فرش بافی در این شهرستان رواج داشتهاست و جنبه صادراتی دارد. دار قالیها معمولاً در خانهها برپا میشود و کارگاههای قالی بافی نیز در این شهرستان به فراوانی وجود دارند. قالیها با طرح قالی مشهد در رنگهای لاکی، قرمز دانه و قهوهای نیز به بازار عرضه میشود. آرامگاه شیخ جام، پل خاتون، تپه جهانگیر آباد، تپه سراب، تپه شور قلعه، تپه صدر آباد، تپه طلایی، تپه قشه توت، تپه گرماب، تپه گلارچه، تپه گنج آباد، خواجه حسام، قلعه استای، قلعه زور آباد، قلعه فیض آباد، قلعه گبری، قلعه گوش لاغر، قنقر، کاریز دیوان، گلار صارم و مسجد خواجه عزیزالله مکانهای دیدنی و تاریخی این منطقه را تشکیل میدهند.
رهآورد[ویرایش]
خربزه معروفترین سوغات و ارمغان تربتجام است.[۵]
آثار تاریخی و تفریحی[ویرایش]
مجموعه مزار و موزه شیخ احمد جام همراه با معماری بسیار زیبا و دیدنی که در درون شهر قرار گرفته است از مهمترین بناهای دیدنی شهر است.کاروانسرا عباس اباد یکی از جاذبه های توریستی تربت جام کهن می باشد که مربوط به دوران شاه عباس صفوی می باشدو همچنین از آرامگاه شاهزاده قاسم انوار در لنگر یکی از روستاهای نزدیک تربت جام نیز میتوان نام برد. علاوه بر این در اطراف تربت جام روستاهای با مناظر طبیعی و خوش آب و هوا وجود دارند که از جمله آنها میتوان از رونج، ابدال آباد، بزد و تیمنک نام برد.
افراد مشهور[ویرایش]
- شیخ احمد جامی - عارف و صوفی نامی مشهور به شیخ الاسلام و ژنده پیل
- شیخ شهاب الدین جامی فرزند شیخ احمد جامی مشهور به حجت الاسلام
- عبدالرحمن جامی - عارف و شاعر مشهور قرن نهم و صاحب مثنویهای هفت اورنگ و کتابهای بهارستان و نفحات الانس
- بوسهل زوزنی وزیر و مشاور سلطان محمود غرنوی و مسعود غزنوی و از شخصیتهای اصلی حاضر در کتاب تاریخ بیهقی[نیازمند منبع]
- ابوجعفر زامی شاعر و ادیب عهد سامانیان و دربار نوح بن منصور سامانی هم عصر ابن سینا[نیازمند منبع]
- پوربهای جامی - شاعر و عارف قرن هفتم
- ابوعبدالله حسین زوزنی ادیب و نحوی مشهور قرن پنجم و از بزرگان عرصه صرف و نحو و لغت عربی و صاحب کتاب المصادر[نیازمند منبع]
- شاهزاده قاسم انوار - عارف
- ابوالوفای بوزجانی - ریاضیدان و منجم قرن چهارم هجری و عضو ارشد رصدخانه بغداد در دوره آل بویه و از پیشروان هندسه کروی و نجوم کروی
- شیخ ابوذر بوزجانی زاهد و صوفی عصر محمود غزنوی و هم عصر فردوسی و از پیشگامان شعر عرفانی
- امیر تیمور کلالی رییس ایل تیموری و از شخصیتهای سیاسی اواسط دوره پهلوی تا ملی شدن صنعت نفت
- دکتر منوچهر کلالی دبیرکل حزب ایران نوین و از سیاستمداران بانفوذ ایرانی دوران محمدرضا شاه پهلوی و وزیر مشاور دولت امیرعباس هویدا
- قاضی جلال الدین فقهی سلجوقی عارف، شاعر و دانشمند معاصر که در منطقه موسی آباد زندگی می کرد
- استاد مصطفی اربابی نویسنده، مترجم و سخنران معروف اهل سنت در تربت جام که از اعضای اتحادیه ی جهانی علمای مسلمان می باشند و همچنین از اعضای شورای مرکزی جماعت دعوت و اصلاح ایران هستند.
- دکتر محمد کوثری - پزشک انسان دوست و مردمی تربت جام. وی عمر خود را در خدمت محرومان این خطه صرف نمود.
- استاد محمد علی کریمی خطاط و نقاش که در زمینه های هنری دیگر نیز فعالیت بسیاری داشتند ایشان در سال 1391 به دیار باقی شتافتند .
- دکتر حسن نصیری جامی - نویسنده و پژوهشگر و استاد دانشگاه - تصحیح و نشر بعضی از آثار شیخ احمد جام و نوادگان وی و نیز تصحیح اشعار و آثار شاه قاسم انوار.
- علی محمد مؤدب - متولد تقی آباد ناحیه ی بالاجام و بالیده در مدارس تربت جام،شاعر مشهور معاصر که به عنوان شاعر مستضعفان شناخته می شود، و صاحب کتاب الفهای غلط، عاشقانه های پسر نوح، و بسیاری آثار دیگر است.
- هاشم بهرامي نيا. متولد روستاي رحمت آباد از توابع بخش پايين جام، مدرس دانشگاه، از فعالان فرهنگي و سياسي شهرستان و دانشجوي دوره دكتري ادبيات فارسي مي باشد.
موقعیت جغرافیایی[ویرایش]
استان آخال | صالحآباد | فریمان.مشهد | ||
ولایت هرات | رشتخوار.تربت حیدریه | |||
تربت جام | ||||
تایباد .سنگان | باخرز |
منابع[ویرایش]
- ↑ [www.sko.ir/Sarshomari1390/Shahrhaye_IRAN.xls سرشماری سال ۱۳۹۰]
- ↑ «سرشماری عمومی نفوس و مسکن سال ۱۳۸۵، جمعیت تا سطح آبادیها بر حسب سواد» (فارسی). مرکز آمار ایران، ۱۳۸۵. بایگانیشده از نسخهٔ اصلی در ۱۵ نوامبر ۲۰۱۲.
- ↑ Iran Newspaper
- ↑ وبگاه آفتاب- آداب و رسوم مردم تربتجام
- ↑ New Page 1
«لسترنج، سرزمینهای خلافت شرقی ص ۳۸۲ س۱ تا ۱۲».
جستارهای وابسته[ویرایش]
پیوند به بیرون[ویرایش]
ویکیسفر یک راهنمای سفر برای تربت جام دارد. |
در پروژههای خواهر میتوانید در مورد تربت جام اطلاعات بیشتری بیابید.
در میان گفتاوردها از ویکیگفتاورد
در میان تصویرها و رسانهها از ویکیانبار
- بانک اطلاعات مشاغل تربت جام
- روزنـــه جام''''پورتال جامع اطلاع رسانی تربت جام'
- سایت تربت جام
- بانک اطلاعاتی مشاغل تربت جام
- وبگاه مجموعه آرامگاهی شیخ احمد جام
|