دوپلان (کیار)

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
(تغییرمسیر از دوپلان)
پرش به: ناوبری، جستجو

مختصات: ۳۱°۵۵′۱۱″ شمالی ۵۰°۳۶′۱۷″ شرقی / ۳۱.۹۱۹۷۲° شمالی ۵۰.۶۰۴۷۲° شرقی / 31.91972; 50.60472

دوپلان
اطلاعات کلی
کشور  ایران
استان چهارمحال و بختیاری
شهرستان کیار
بخش ناغان
دهستان مشایخ
دوپلان بر ایران واقع شده‌است
دوپلان
۳۱°۳۳′۰۴″ شمالی ۵۰°۲۱′۴۲″ شرقی / ۳۱.۵۵۱۱° شمالی ۵۰.۳۶۱۷° شرقی / 31.5511; 50.3617

دوپلان روستایی در بخش ناغان شهرستان کیار (استان چهارمحال و بختیاری) است.

این روستا مرکز دهستان مشایخ بخش ناغان می باشد.

جمعیت[ویرایش]

این روستا در دهستان مشایخ قرار دارد و براساس سرشماری مرکز آمار ایران در سال ۱۳۸۵، جمعیت آن ۴۳۱ نفر (۹۸خانوار) بوده‌است.

موقعیت[ویرایش]

این روستا در ۳۵ کیلومتری شهر اردل مرکز شهرستان اردل و نیز در ۱۳۰ کیلومتر شهرکرد مرکز استان چهرمحال و بختیاری قرار دارد. اهمیت این روستا قرار گرفتن در کنار پل اصلی جاده شهرکرد به ایذه و خوزستان بر روی جریان‌های اولیه رودخانه کارون است. وجه تسمیه این روستا نیز به دلیل وجود دو پل برروی این رودخانه می باشد.

طبیعت[ویرایش]

مناظر طبیعی بسیار زیبا از جمله صخره‌های عمودی رو به سوی رودخانه و شکاف‌ها و دره‌های عمیق و بسیار زیبای حاشیه رودخانه که با درختان بلوط و سرو وحشی مزین شده‌است همچنین چشمه‌های جانبی رودخانه از جمله جاذبه‌های این روستا و روستاهای مجاور مانند گل سفید ، رحیم آباد، فیروز آباد و اسلام آباد است.

فاصله این روستا تا دریاچه تازه ایجاد شدهٔ کارون بر روی سد کارون ۳ حدود ۲۰ کیلومتر است و به دلیل قرار گرفتن این روستا و روستاهای مجاور بر سر راه اصلی که محل عبور بسیاری از گردشگران داخلی و خارجی است در همهٔ ماههای سال پذیرای مسافران است.

جاده‌های کوهستانی و بارش شدید برف در فصل زمستان در پاره‌ای موارد موجب در راه ماندن مسافران شده‌است که مردم منطقه به خوبی از پس یاری رساندن به مهمانان بر آمده‌اند. مردم این روستا و بسیاری از روستاهای اطراف از طایف‌ه مشایخ (بزرگان) بختیاری هستند.

نژاد و گویش[ویرایش]

گویش آنان لری بختیاری بوده و از نژادهای اصیل ایرانی به شمار می‌روند. خاستگاه کوهستانی و دشواری تردد تا چند دههٔ قبل باعث مصون مانده مردم این منطقه مانند بسیاری از زاگرس نشینان از گزند حملات اقوام بیگانه نظیر اعراب، مغول، افغان‌ها و غیره شده‌است و این امر باعث آن گردیده‌است تا مردم این گونه مناطق (بختیاری نشین‌ها)از خالص‌ترین اقوام ایرانی باشند. گویش محلی آنان ریشه در ادبیان کهن پارسی داشته و بساری از واژه‌های مصطلح که توسط مردم این مناطق به کار می‌رود واژه‌های اصیل و به جای مانده از زبان پارسی دری می‌باشد.

منابع[ویرایش]