شهرستان ساوه

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
پرش به: ناوبری، جستجو
شهرستان ساوه
تصویری از شهرستان ساوه
اطلاعات کلی
کشور ایران Flag of Iran.svg
استان مرکزی
مرکز ساوه
سال شهرستان شدن ۱۳۱۶
مردم
جمعیت ٢۵٩٠٣٠ نفر (۱۳۹۰)[۱]
مذهب اسلام؛ بیشتر شیعه،
در گذشته بیشتر سنی شافعی،
اقلیت ارمنی، درویشان خاکساری[۲]
داده‌های دیگر
فرماندار محمد بهاروند
پیش‌شماره تلفنی ۰۸۶
وب‌گاه saveh.ostan-mr.ir
شهرها
ساوه، آوه ، غرق‌آباد، نوبران
تعداد بخش‌ها
مرکزی، نوبران

شهرستان ساوه یکی از شهرستان‌های استان مرکزی ایران است که مرکز آن شهر ساوه است. این شهرستان از دو بخش به نام‌های مرکزی و نوبران تشکیل شده است [۳].

از محصولات کشاورزی ساوه می‌توان به انار و طالبی اشاره نمود. شهرستان ساوه دارای ۱۰ هزار هکتار باغ انار می‌باشد که سالانه ۱۵۰ هزار تن انار از آن برداشت میشود.[۴]

جغرافیا[ویرایش]


شهرستان ساوه دومین شهر بزرگ استان مرکزی می باشد که از شمال به استان قزوین از جنوب به شهرستان تفرش و استان قم و از شرق به استان تهران و قم و از غرب به استان همدان و از جنوب غربی به شهرستان کمیجان محدود می‌گردد.[۵][۶]

دهستان‌ها[ویرایش]

نقاط شهری: آوه، ساوه

نقاط شهری: غرق‌آباد، نوبران

جمعیت[ویرایش]

بنابر سرشماری مرکز آمار ایران، جمعیت شهرستان ساوه در سال ۱۳۹۰ برابر با ۲۵۹۰۳۰ نفر بوده است .[۱]

آثار تاریخی[ویرایش]

نمایی از مسجد جامع ساوه
نمایی از ضریح و کاشی‌کاری‌های داخلی امامزاده سید اسحاق

نظر به اینکه ساوه یکی از شهرستانهای باستانی ایران زمین است لذا آثار باستانی آن نسبتا زیاد می‌بوده تا اینکه در حمله مغول و بعد به دست سپاهیان تیمور لنگ اکثر آنها منهدم گردید.

جاذبه‌های طبیعی[ویرایش]

جستارهای وابسته[ویرایش]

منابع[ویرایش]

  1. ۱٫۰ ۱٫۱ پایگاه اینترنتی مرکز آمار ایران-آمار سال ۱۳۹۰
  2. اداره فرهنگ وارشاد اسلامی شهرستان ساوه | وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی
  3. اطلس گیتاشناسی استان‌های ایران، تهران: ۱۳۸۳ خ.
  4. برداشت انار - ساوه ایسنا
  5. گروه کمیجان سراب
  6. «موقعیت جغرافیایی ساوه». پورتال شهرداری. بازبینی‌شده در ۱۹ ژانویه ۲۰۱۲. 
  7. اقتباس از نشریه سیمای طلایی ساوه تک شماره ۱۳۸۱ و چاپ شده در نقشه راهنمای شهر ساوه چاپ موسسه جغرافیائی و کارتو گرافی سحاب