شهرستان مریوان

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
پرش به: ناوبری، جستجو
شهرستان مریوان
اطلاعات کلی
کشور ایران Flag of Iran.svg
استان کردستان
مردم
جمعیت ۱۶۸،۷۷۴ نفر [۱]
مذهب اهل تسنن
شهرها
مریوان
چناره
تعداد بخش‌ها
مرکزی
سرشیو
خاوومیرآباد

مختصات: ۳۵°۳۵′ شمالی ۴۶°۱۵′ شرقی / ۳۵.۵۸۳° شمالی ۴۶.۲۵۰° شرقی / 35.583; 46.250

شهرستان مریوان یکی از شهرستانهای استان کردستان در غرب ایران است. مرکز این شهرستان شهر مریوان است. این شهرستان از شمال به شهرستان سقز، از شرق و جنوب شرقی به شهرستان سنندج، از جنوب به بخش نوسود از شهرستان پاوه و از غرب و شمال غربی به خاک عراق محدود است.

جمعیت[ویرایش]

جمعیت این شهرستان طبق سرشماری سال ۱۳۹۰، برابر با ۱۶۸،۷۷۴ نفر بوده‌است .[۱] در حال حاضر براساس سرشماری عمومی نفوس و مسکن سال ۱۳۹۰ خورشیدی:

جمعیت کل شهرستان به ۱۶۸،۷۷۴ نفر، جمعیت نقاط شهری ۱۲۲،۰۶۳ نفر و جمعیت نقاط روستایی ۴۶،۷۱۱ نفر می‌باشد؛ که سومین شهرستان استان کردستان به شمار می‌رود. از جمعیت ۱۶۸،۷۷۴ نفری کل شهرستان مریوان تعداد ۸۵،۷۱۱ نفر را مردان و تعداد ۸۳،۰۶۳ نفر را زنان تشکیل می‌دهند.[۲]

تقسیمات سیاسی[ویرایش]

شهرستان مریوان بر اساس آخرین تقسیمات کشوری در سال ۱۳۹۰:
به ۳ شهر، ۳ بخش، ۶ دهستان و ۱۷۶ آبادی، با ۱۵۱ آبادی دارای سکنه و ۲۵ آبادی خالی از سکنه تقسیم بندی شده است.[۳]

شهرستان مریوان تا قبل از سال ۱۳۳۷ تحت عنوان «بخشداری مریوان» از بخش‌های تابعه شهرستان سنندج بود. در آن زمان «کلاترزان، سروآباد و سرشیو» جزو حوزهٔ مریوان محسوب می‌شد. با انتزاع کلاترزان و سروآباد، هم‌اکنون شهرستان مریوان دارای سه بخش «مرکزی، سرشیو و خاومیرآباد» است.[نیازمند منبع]

بخش مرکزی شهرستان به مرکزیت شهر مریوان دارای ۳ دهستان و ۷۴ آبادی، با ۶۶ آبادی دارای سکنه و ۸ آبادی خالی از سکنه می‌باشد. دهستان‌های این بخش عبارتند از: «دهستان سرکُل به مرکزیت شهر کانی‌دینار، دهستان کوماسی به مرکزیت روستای پیرخضران و دهستان زریبار به مرکزیت روستای نی» مساحت این بخش حدود ۹۴۱ کیلومترمربع و جمعیت آن تقریباً ۱۲۲،۰۶۳ نفر می‌باشد.

بخش «سرشیو» به مرکزیت شهر «چناره» دارای ۲ دهستان و ۶۲ آبادی، با ۵۳ آبادی دارای سکنه و ۹ آبادی خالی از سکنه می‌باشد. دهستان‌های این بخش عبارتند از: «سرشیو به مرکزیت شهر چناره و دهستان گلچیدر به مرکزیت روستای جانوره» مساحت این بخش حدود ۱۰۴۷ کیلومترمربع و جمعیت آن تقریباً ۳۰٬۸۹۹ نفر می‌باشد.[نیازمند منبع]

بخش «خاوومیرآباد» هم به مرکزیت روستای «برده‌رشه» دارای ۱ دهستان به اسم «خاوومیرآباد» و تعداد ۴۰ آبادی، با ۳۲ آبادی دارای سکنه و ۸ آبادی خالی از سکنه می‌باشد. مساحت این بخش حدود ۳۳۸ کیلومترمربع و جمعیت آن تقریباً ۱۵،۸۱۲ نفر می‌باشد.


هرم جمعیتی مریوان در سال ۱۳۹۰[۴]
مردان سن زنان
۲۴  +۱۰۰  ۱۷
۱۲  ۹۵-۹۹  ۱۱
۳۰  ۹۰-۹۴  ۳۱
۱۳۲  ۸۵-۸۹  ۱۰۷
۶۵۷  ۸۰-۸۴  ۴۷۳
۹۵۳  ۷۵-۷۹  ۶۷۶
۸۲۸  ۷۰-۷۴  ۷۷۰
۱٬۱۸۲  ۶۵-۶۹  ۱٬۰۷۵
۱٬۶۴۹  ۶۰-۶۴  ۱٬۹۵۶
۲٬۳۹۱  ۵۵-۵۹  ۲٬۳۳۷
۲٬۶۴۵  ۵۰-۵۴  ۲٬۷۴۸
۳٬۵۲۵  ۴۵-۴۹  ۳٬۴۷۸
۵٬۶۲۲  ۴۰-۴۴  ۵٬۴۴۸
۶٬۹۱۵  ۳۵-۳۹  ۶٬۴۵۱
۸٬۲۸۸  ۳۰-۳۴  ۷٬۲۰۶
۹٬۴۴۹  ۲۵-۲۹  ۹٬۲۸۹
۹٬۶۴۶  ۲۰-۲۴  ۱۰٬۲۱۴
۸٬۹۵۱  ۱۵-۱۹  ۸٬۷۸۷
۶٬۹۴۳  ۱۰-۱۴  ۶٬۷۲۷
۷٬۵۶۷  ۵-۹  ۷٬۳۲۸
۸٬۲۹۸  ۰-۴  ۷٬۹۳۲

تقسیمات کشوری[ویرایش]

شهر: مریوان

شهر: چناره

موقعیت جغرافیایی[ویرایش]

شهرستان مریوان با طول و عرض جغرافیایی بین ۳۵ درجه و ۴۸ دقیقه تا ۲ درجه و ۳۵ دقیقه عرض شمالی و ۴۶ درجه و ۴۵ دقیقه تا ۴۵ درجه و ۵۸ دقیقه طول شرقی نصف‌النهار گرینویچ در باختر استان کردستان قرار گرفته‌است.

منابع[ویرایش]

  1. ۱٫۰ ۱٫۱ «سرشماری عمومی نفوس و مسکن سال ۱۳۹۰، جمعیت تا سطح آبادی‌ها بر حسب سواد»(فارسی)‎. مرکز آمار ایران، ۱۳۹۰. بایگانی‌شده از نسخهٔ اصلی در ۱۵ نوامبر ۲۰۱۲. 
  2. «سرشماری نفوس و مسکن ۱۳۹۰». 
  3. «تقسیمات کشوری ۱۳۹۰». 
  4. «نتایج سرشماری عمومی نفوس و مسکن ۱۳۹۰ به تفکیک سن»(فارسی)‎. درگاه ملی آمار ایران. بازبینی‌شده در ۲۴ ژوئیه ۲۰۱۳.