ناتو

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
پرش به: ناوبری، جستجو

مختصات: ۵۰°۵۲′۳۴.۱۶″ شمالی ۴°۲۵′۱۹.۲۴″ شرقی / ۵۰.۸۷۶۱۵۵۶° شمالی ۴.۴۲۲۰۱۱۱° شرقی / 50.8761556; 4.4220111

سازمان پیمان آتلانتیک شمالی یا ناتو[۳] (به انگلیسی: North Atlantic Treaty Organization با مخفف NATO)(به فرانسوی:Organisation du traité de l'Atlantique Nordبا مخفف OTAN) در ۴ آوریل ۱۹۴۹ میلادی (۱۵ فروردین ۱۳۲۸) با هدف دفاع جمعی در واشینگتن دی.سی. پایه‌گذاری شد و هم‌اکنون ۲۸ عضو دارد.[۴] قلب پیمان ناتو ماده ۵ آن است که در آن کشورهای امضا کننده توافق کرده‌اند حمله نظامی علیه یک یا چند کشور عضو در اروپا یا آمریکای شمالی را به عنوان حمله به تمامی کشورهای عضو تلقی کنند و به مقابله آن برخیزند.[۵] مطابق ماده ۱۴ و پایانی این پیمان، متون انگلیسی و فرانسوی آن هر دو معتبر هستند، پیمان نزد دولت ایالات متحده آمریکا سپرده می‌شود و مطابق وظیفه دولت ایالات متحده نیز نسخه‌های مورد تأیید آن را برای دولت‌های امضا کننده پیمان می‌فرستد.[۶]این پیمان در حال حاضر بزرگترین پیمان نظامی در جهان می‌باشد.

گسترش[ویرایش]

از سال ۱۹۹۹ تا ۲۰۰۴ میلادی، ۱۰ کشور کمونیستی سابق به عضویت ناتو درآمدند و شمار اعضای ناتو به ۲۶ کشور افزایش یافت.[۷] در سال ۲۰۰۸ تلاش‌هایی برای گسترش ناتو به حوزه بالتیک و پیشروی مرزهای ناتو به نزدیکی مرزهای روسیه انجام گرفت که در این بین با شروع مذاکرات برای عضویت سه کشور آلبانی، کرواسی و مقدونیه در ناتو موافقت شد[۸] ولی درابتدا مخالفت‌هایی با عضویت گرجستان و اکراین که هم‌مرز با روسیه می‌باشند صورت گرفت در نهایت پس از شروع جنگ اوستیای جنوبی ۲۰۰۸ حمایت‌ها برای عضویت گرجستان افزایش یافت[۹]

کشمکش با روسیه[ویرایش]

طرح گسترش ناتو به نزدیکی مرزهای روسیه باعث نگرانی دولت روسیه شد.[۱۰] پس از شروع جنگ اوستیای جنوبی ۲۰۰۸ و امضای قرارداد سپر موشکی آمریکا با لهستان این نگرانی‌ها افزایش پیدا کرد و در نهایت به کاهش روابط روسیه و ناتو در غالب شورای مشورتی و عدم شرکت روسیه در مانور مشترک نظامی با ناتو شد.[۱۱]

در افغانستان و عراق[ویرایش]

پس از آغاز جنگ افغانستان و جنگ عراق نیروهای ناتو حوزه فعالیت‌های خود را به داخل مرزهای این دوکشور نیز گسترش دادند. فعالیت ناتو در عراق منحصر به آموزش نظامی می‌شود. در افغانستان و در سال ۲۰۰۶ پس از درخواست هلند و آلمان نیروهای ناتو جایگزین نیروهای ایساف متعلق به سازمان ملل شدند. ناتو در سال ۲۰۰۸ رهبری ۴۷ هزار نیرو از ۴۰ کشور جهان را در افغانستان بر عهده داشت.[۷]

انتقادها[ویرایش]

حامد کرزای رئیس جمهور پیشین افغانستان از عدم هماهنگی بین نیروهای افغانستان و ناتو انتقاد کرده و اعلام کرده که این موضوع در مواردی باعث کشته شدن شهروندان غیرنظامی افغانستان در عملیات نیروهای ناتو شده‌است.[۱۲]

کشورهای سهیم[ویرایش]

نقشه وابستگی‌های ناتو در اروپا نقشه مشارکت ناتو در سطح جهان
A map of Europe with countries in blue, cyan, orange, and yellow based on their NATO affiliation. A world map with countries in blue, cyan, orange, yellow, purple, and green, based on their NATO affiliation.

پانویس[ویرایش]

  1. www.nato.int
  2. www.dw.de
  3. نام رسمی پیمان ناتو به زبان فرانسوی عبارت است از: Organization du Traité de l'Atlantique Nord با مخفف OTAN
  4. «متن کامل پیمان آتلانتیک شمالی». دیپلماسی ایرانی. بازبینی‌شده در ۸ مه ۲۰۰۸. 
  5. «آشنایی با ناتو». همشهری آنلاین. بازبینی‌شده در ۸ مه ۲۰۰۸. 
  6. «متن کامل پیمان آتلانتیک شمالی»(فارسی)‎. سایت دیپلماسی ایرانی. بازبینی‌شده در ۸ مه ۲۰۰۸. 
  7. ۷٫۰ ۷٫۱ «بوش خواستار گسترش ناتو به حوزه بالکان شد»(فارسی)‎. وبگاه بی‌بی‌سی فارسی، چهارشنبه ۲ آوریل ۲۰۰۸–۱۴ فروردین ۱۳۸۷. بازبینی‌شده در ۱۰ شهریور ۱۳۸۷. 
  8. «دو کشور دیگر اروپایی به عضویت ناتو درمی آیند»(فارسی)‎. وبگاه بی‌بی‌سی فارسی، پنج شنبه ۳ آوریل ۲۰۰۸–۱۵ فروردین ۱۳۸۷. بازبینی‌شده در ۱۰ شهریور ۱۳۸۷. 
  9. «مرکل: گرجستان به عضویت ناتو در می‌آید»(فارسی)‎. وبگاه بی‌بی‌سی فارسی، = یکشنبه ۱۷ اوت ۲۰۰۸–۲۷ مرداد ۱۳۸۷. بازبینی‌شده در ۱۰ شهریور ۱۳۸۷. 
  10. «آیا ناتو در پی حفظ امنیت است یا ایجاد نا امنی‌های تازه؟»(فارسی)‎. وبگاه بی‌بی‌سی فارسی. بازبینی‌شده در ۱۰ شهریور ۱۳۸۷. 
  11. «روسیه - ناتو همکاری‌های نظامی به حالت تعلیق درآمد»(فارسی)‎. خبرگزاری جمهوری اسلامی، ۳۱ مرداد ۱۳۸۷. بازبینی‌شده در ۱۰ شهریور ۱۳۸۷. 
  12. «ناتو به کوتاهی در افغانستان اعتراف کرد»(فارسی)‎. وبگاه بی‌بی‌سی فارسی، یکشنبه ۲۴ ژوئن ۲۰۰۷–۰۳ تیر ۱۳۸۶. بازبینی‌شده در ۱۰ شهریور ۱۳۸۷. 

جستارهای وابسته[ویرایش]

منابع[ویرایش]