کوه شاهو
مختصات: ۳۵°۱۸′ شمالی ۴۶°۱۵′ شرقی / ۳۵.۳° شمالی ۴۶.۲۵° شرقی
شاهو | |
---|---|
ارتفاع | ۳۳۹۰ |
ترجمه | جایگاه شاه (زبان کردی) |
تلفظ | Shāho |
مکان | |
مکان | پاوه |
رشتهکوه | رشته کوه زاگرس |
مسیر | مسیر غربی |
شاهو (به کردی شاهو Şaho) دومین قله بلند استان کرمانشاه در غرب ایران است(بلندترین قله استان کرمانشاه،قله شیخ علیخان کوهستان پرآو به ارتفاع 3405 متر است). این کوهستان در شمال شرقی شهرستان پاوه قرار گرفته است.
رشته کوه شاهو بخشی از رشته کوههای زاگرس بوده و در مرز دو استان کردستان و استان کرمانشاه و نزدیک به رودخانه سیروان قرار دارد. این کوه از سنگهای آهکی تشکیل یافته و کارستی میباشد به همین دلیل حفره و غارهای زیادی بر اثر انحلال همین مواد آهکی در آن بوجود آمده است که غار قوری قلعه و کاوات نمونههایی از آنها میباشد. این کوه در محدوده شهرستانهای روانسر، جوانرود و پاوه در استان کرمانشاه واقع شده است ونیز در محدوده شهرستانهای مریوان و کامیاران در استان کردستان واقع شده است. بیشترین ارتفاع این کوه در استان کرمانشاه و در حوالی روستای شمشیر از توابع شهرستان پاوه قرار دارد که در حدود ۳۳۹۰ متر میباشد. نزدیکترین شهر به این کوه شهر پاوه است.
این کوه از مهمترین و معروفترین کوه منطقه هورامان در شرق کوردستان است. این کوهستان از طبیعت زیبا و دست نخوردهای برخوردار است. شاهو در شرق منطقه هورامان قرار دارد و دارای چکادهای معروفی چون زاولی در نزدیکی شهر پاوه و نور در نزدیکی روستای داریان است.
دهها نوع گل و گیاه در ارتفاعات مختلف آن رویش دارند که ازمیان آنها میتوان به چنور، بوژانه، هلاله برم، قهقڵهبازی، وهرکهمهر، بهرزه ڵنگ، از گیاهان خوراکی آویشن کوهی، پیاز، تره، کنگر، پیچک، غاز، قارچ، شنگ، سوورهبنه، گهوڵه، پیژۆکی، قاڵاوقنذ، هالهکوک، کهدارای غدهای مانند سیب زمینی یا شلغم شیرازی بوده، نینۆر (گنۆر) که شباهت به ریواس داشته و غیره اشاره کرد. برخی از این گیاهان علوفهای برخی خوراکی برخی معطر و خوشبو و تعدادی سمی و تعدادی نیز دارای خواص درمانی هستند و پوشش گیاهی آن از لحاظ درختان (شرو، کیکف) و درختچههای به نامهای بادام کوهی یا بهزبان اورامی چغاله، تهنگهز، گون از انواع متفاوت منیژه که از آن کتیرای با کیفیت عالی برداشت میشود. زالزالک، و برالوک یا آلبالوی وحشی که در اواسط تابستان میوه آن به رنگهای سیاه و قرمز و زرد و نارنجی بوده و از لحاظ درمانی هسته آن ضد انگل آسکاریس میباشد.
خرس، روباه، شغال، گرگ و خوک خرگوش و بز کوهی که بنا به علت شکار بیرویه نزدیک به انقراض بوده، و از پرندگان کبک و تیهو، از جمله جانوران موجود در شاهو هستند. در دامنه ارتفاعات شاهو تعداد بسیار زیادی چشمه وجود دارند که تأمین کننده آب کشاورزی و همچنین آب آشامیدنی شهرهای پاوه و روانسر و تعدادی روستاهای منطقه هستند.
مسیرهای صعود[ویرایش]
برای رسیدن به قله شاهو مسیرهای متفاوتی وجود دارد که همه آنها را میتوان در قالب مسیرهای زیر گنجاند:
مسیر غربی با شروع از روستای شمشیر و یا تازه آباد که مسیر رایج و کوتاه صعود است. مسیر شرقی با شروع از روستای پالنگان و یا روستای دیوازنو که به علت مسافت زیاد با شیب کمتری همراه است و در نهایت مسیر خط الراسی که مسیر طولانی است.و همچنین مسیر شهر پاوه به سمت قله زاولی و منطقه زیبا و برف گیر پیاز دول.[۱]
کوه شاهو در فرهنگ کردها[ویرایش]
کوهستان شاهو چنان در فرهنگ کردها و به ویژه کردهای هورامان نقش دارد که نام آن را بر روی پسران میگذراند. همچنین در ادبیات کردی تأثیر زیادی گذاشته و مایهٔ الهام شاعران بسیاری برای سرایش اشعار کردی بوده است.
منابع[ویرایش]
- اطلس گیتاشناسی استانهای ایران، تهران ۱۳۸۳.
پیوند به بیرون[ویرایش]
در ویکیانبار پروندههایی دربارهٔ کوه شاهو موجود است. |
|
|