احمدلیوه

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
پرش به ناوبری پرش به جستجو

احمدلیوه منطقه‌ای در استان چهارمحال و بختیاری و میان شهرستان فارسان و اردل و در ۹۷ کیلومتری باختر جنوبی شهرکرد و از غرب بیرگان، نصیرآباد و گل آباد با قله ۳۳۱۸ متری پرجفت شروع و تا نزدیکی‌های سرپیر دشتک ادامه دارد.

کوه احمدلیوه[ویرایش]

در احمدلیوه کوهی با همین نام (کوه احمد لیوه) قرار دارد و در واقع، به دلیل وجود کوهِ احمدلیوه در آن، این منطقه نیز احمدلیوه نام گرفته‌است.

بیشترین ارتفاع این کوه ۳۵۸۹ متر در نزدیکی سرپیر می‌باشد. این کوه از خاور به کوه سالداران و کلک و از دامنه باختری، به دره آب کوهرنگ متصل است. شهر دشتک در جنوب شرقی این کوه قرار دارد.

در بخش هموار این منطقه که گود احمدلیوه نام دارد، چشمه‌های زیادی جاریست. مثل چشمه سرتنگ، چشمه مروارید و چشمه خونی.

محیط زیست و پوشش گیاهی[ویرایش]

در جنوب احمد لیوه، رشته کوه میلی، در جنوب غربی کوه قیصری، در غرب، گردنه چری و خط الراس زردکوه در شمال کوه‌های سالداران و کلک قرار دارد.

این منطقه، پوشیده از گیاهان گوناگون مثل زرابی، ثعلب، قودومه، گل پر، آویشن و گون است.

در این منطقه و کوه احمد لیوه، حیواناتی مثل پازن، خرس، روباه، گرگ، کبک و عقاب یافت می‌شود.

جُستارهای وابسته[ویرایش]

منابع[ویرایش]

  • آمارنامه استان چهارمحال و بختیاری - مرکز آمار ایران ۱۳۸۰-۱۳۷۰
  • شینی، داریوش نگرشی بر ایل بختیاری و طایفه شهنی.اهواز: انتشارات معتبر، ۱۳۸۵