رودخانه کن

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
پرش به: ناوبری، جستجو

مختصات: ۳۵°۴۴′۱۱″ شمالی ۵۱°۱۶′۲۳″ شرقی / ۳۵.۷۳۶۳° شمالی ۵۱.۲۷۳۱° شرقی / 35.7363; 51.2731

رود کن
ریزشگاه‌های حوضه زهکشی  ایران
طول ۳۳ کیلومتر
ارتفاع مرتفعترین کوه:حدود ۳۷۷۵ متر یا ۳۷۵۸ متر، مرتفعترین چشمه: حدود ۳۱۰۰ متر
میانگین بده ۸۸۰۰۰۰۰۰ متر مکعب بر سال یا حدود ۲۷۰۰ لیتر بر ثانیه[نیازمند منبع] (ایستگاه سولقان)

رودخانهٔ کن یا رودخانهٔ سولقان یا رود کن یا رود سولقان رودی به طول ۳۳ کیلومتر است که از رشته کوه توچال سرچشمه گرفته، از تهران گذشته، و در جنوب تهران خشک می‌شود. این رود امروزه پرآبترین رودی است که از تهران می‌گذرد. قرار است سالانه حدود پنج میلیون متر مکعب از آب این رودخانه را برای دریاچه چیتگر منطقه ۲۲ اختصاص دهند که در سال‌های ۱۳۹۱–۱۳۹۲ به بهره‌برداری می‌رسد.

این آب در گذشته چندان نقشی در وضع تهران نداشت و بعدها مرز غربی تهران بزرگ ۲۰ منطقهای شد و از زمانیکه که مناطق ۲۱ و ۲۲ شهرداری به آن اضافه شد و مرز شهرداری تهران را به مرز شهرداری کرج متصل کرد، یکی از رودهای تهران به حساب می‌آید.

این رودخانه امروزه با بدهٔ میانگین ۸۸ میلیون متر مکعب بر سال یا حدود ۲۷۰۰ لیتر بر ثانیه[نیازمند منبع] (ایستگاه سولقان) پرآب‌ترین رود تهران است و حوزهٔ آبگیر (حوزهٔ زهکشی) آن به تنهایی بزرگتر از همهٔ حوزه‌های بیش از ۱۲ رودخانهٔ دیگر این شهر، یعنی وردیج (وردآورد)، حصارک (کن)، فرحزاد (فرهزاد یا پونک یا وسک)، مسیل عبدلآباد، درکه، ولنجک، تجریش (دربند)، گلابدره، حصارک (جماران)، مسیل منظریه، دارآباد، سرخهحصار و … است.

این رود بسیار کم طغیان می‌کند.

نامها[ویرایش]

این رود تا کنون با سه نام رودخانهٔ کن، رودخانهٔ سولقان، و رودخونه بزرگ شناخته شده است. امروزه تنها از دو نام اول استفاده می‌شود.

وجه تسمیه[ویرایش]

«کَن» همخانوادهٔ مصدر «کَندن» بوده و در لهجه تهرانی به معنای گودال و چاله است. وجه تسمیهٔ رودخانهٔ کن، شهر کن، و دره کن هم همین است. رود کن نیز همانند بسیاری از رودهای دیگر در درون یک دره با همین نام قرار گرفته‌است، زیرا رودها در طی هزاران سال به تدریج باعث فرسایش خاک و تشکیل دره می‌شوند. این فرورفتگی طبیعی باعث می‌شود که کن از هیچجای تهران دیده نشود و به همین سبب اهالی محل در روزگاران قدیم نام این محل را کن گذاشتهاند.

به غیر از کن، در گذشته افراد محل به رودخانهٔ کن رودخونه بزرگ یعنی «رود بزرگ و پرآب» هم میگفتهاند، زیرا در آن روزگار بدهٔ رود کن بیشتر از امروز بودهاست.[نیازمند منبع]

اطلاعات آماری[ویرایش]

سرچشمه‌ها

تمام قلل غربی رشته کوه توچال

ریزشگاه‌ها

در حدود شهرکهای گلشهر و گلدسته و راه آهن تهران-اهواز و آزادراه تهران-ساوه، در حریم منطقه ۱۸ شهرداری تهران و غار غربی شهرستان ری، در ارتفاع حدود ۱۱۰۰ متر از سطح آبهای آزاد

حوادث ناگوار[ویرایش]

  • ۱ اردیبهشت ۱۳۸۴: یک فروند هواپیمای بوئینگ ۷۰۷ هواپیمایی ساها که در مسیر کیش-تهران در حرکت بود، در فرودگاه مهرآباد که قصد فرود در آن را داشت، از مسیر منحرف، و وارد این رودخانه شد. این حادثه دو کشته، یک مفقود، و ۴۸ زخمی برجای گذاشت. عدم انجام وظیفهٔ مهمانداران، عدم وجود ترمزهای اضطراری موسوم به راگبر در این هواپیما، و فرسوده بودن پل روی رودخانهٔ سولقان دلایل این حادثه بودند.
  • صبح روز ۴ دی ۱۳۸۵: یک دستگاه پژو آردی که تنها یک سرنشین داشت، به دلایل نامعلومی به داخل رودخانه سقوط کرد و تنها سرنشینش به دلیل ضربهٔ وارده در دم جان باخت.[۱]
  • ۹ اردیبهشت ۱۳۸۶: یک کودک ۶ سالهٔ افغان بر اثر سقوط در رودخانهٔ سولقان در شمال غربی تهران جان خود را از دست داد. جسد وی پس از جستجوی فراوان در فرحزاد یافت شد.[۲]
  • ۲۵ تیر ۱۳۸۶: شخصی با نام وحید؛ و در آبشار رودخانه کن در دهکده المپیک غرق و کشته شد. او با چند تن دیگر در حال شناکردن در این رود بود که به خاطر عدم تسلط به شنا و نیز محل نامناسب شنا غرق شد.
  • ۲۷ فروردین ۱۳۹۱: طغیان رودخانه مجاور ایستگاه ارم در تقاطع خطوط ۴ و ۵ مترو که بر اثر بارندگی بی‌سابقه روز قبل ایجاد شده بود باعث ورود آب به خط ۴ مترو و اختلال در آن شد.[۳]

مسیر[ویرایش]

از سرچشمه تا سولقان[ویرایش]

رودخانهٔ کن از تجمع آب برف تمام قلل غربی رشته کوه توچال؛ بازارک با ارتفاع حدود ۳۷۷۵ متر یا ۳۷۵۸ متر از سطح آبهای آزاد، لوارک با ارتفاع حدود ۳۵۶۰ متر از سطح آبهای آزاد، سیاهسنگ یا سیاسنگ با ارتفاع حدود ۳۵۶۰ متر از سطح آبهای آزاد، پشت بند سنگون یا پشت بند با ارتفاع حدود ۳۳۹۸ متر از سطح آبهای آزاد، و لیچه با ارتفاع حدود ۲۸۷۸ متر از سطح آبهای آزاد (در جنوب شرقی سد امیرکبیر یا کرج) و چشمه‌های دامنه‌های آنها، که ارتفاع مرتفعترینشان از سطح آبهای آزاد حدود ۳۱۰۰ متر است، از شرق به غرب با رودهای فرعی امامزاده داوود که در ارتفاعات شمال شرقی امامزاده داوود، ۲۲ کیلومتری شمال غربی تهران، سرچشمهٔ اصلی این رود است، رندان، سنگان، و کشار در دره سولقان در روستای سولقان پدید می‌آید.

از سولقان تا دریافت آب درکه[ویرایش]

رود کن پس از سولقان در دامنهٔ کوه مَزرا (مزار) مورد استفادهٔ زیاد قرار گرفته و از شدت بدهٔ آن کم می‌شود. سپس وارد شهر کن که امروزه تا حدود زیادی بخشی از تهران است، می‌شود؛ پس از خروج از کن در جنوب کن دوباره مورد استفادهٔ زیاد قرار گرفته و از شدت بدهٔ آن کاسته می‌شود. سپس در جنوب پارک ارم و آزادراه تهران-کرج (آزادراه شهید فهمیده) آب رودخانهٔ درکه را دریافت می‌کند.

از دریافت آب درکه تا غار غربی[ویرایش]

مسیل این رود در حدود ۷۰۰ متری جنوب جاده قدیم کرج (بزرگراه فتح) محدود می‌شود و پس از دریافت آب رودخانه یافت‌آباد در جنوب غربی تهران و یافت‌آباد دوباره فراخ شده و با عبور از زیر بزرگراه آزادگان، در حدود شهرکهای گلشهر و گلدسته و راه آهن تهران-اهواز و آزادراه تهران-ساوه، در حریم منطقهٔ ۱۸ شهرداری تهران و غار غربی شهرستان ری، در ارتفاع حدود ۱۱۰۰ از سطح آبهای آزاد گم می‌شود. در گذشته آب آن وارد مسیل و مسیر شاخهٔ شرقی رودخانه کرج می‌شد که به دریاچه نمک می‌رفت.

آلودگی[ویرایش]

پیست دوچرخه سواری[ویرایش]

نگارخانه[ویرایش]

جستارهای وابسته[ویرایش]

پانویس[ویرایش]

الگو:آب گرفتگی در خط ۴ مترو

منابع[ویرایش]

منابع غیر برخط[ویرایش]

  1. محمودیان، علیاکبر. نگاهی به تهران از آغاز تا کنون. تهران:مؤسسه جغرافیایی و کارتوگرافی گیتاشناسی. ISBN 964-342-188-0.
  2. مهندس عباس جعفری، جلد دوم گیتاشناسی ایران، رودها و رودنامه ایران، چاپ سوم. تهران:موسسه جغرافیایی و کارتوگرافی گیتاشناسی، ۱۳۸۴. ISBN 964-6241-26-3
  3. اطلس راه‌های ایران ۱۳۸۸

منابع برخط[ویرایش]

  1. «کن». کتاب اول. بازبینی‌شده در ۲۷ اوت ۲۰۰۹. 
  2. [۱]
  3. [۲]
  4. [۳]
  5. عملیات ساماندهی مسیر رودخانه کن در جنوب غرب تهران آغاز شد - موج
  6. [۴]