ممزایی

مُمزایی یا مومزایی، طایفه‌ای از ایل بختیاری است، که بر پایه نمودار سازمانی طوایف بختیاری، از شاخه چهارلنگ میباشد. طایفه ممزایی به تیرهای زیر تقسیم می‌شود که عبارتند از: داودی و داودوند، ایسپره ، هلیل، نساروند، دوبروند، فرخ‌وند، حونه باوا، دره بالایی، بدرفته (بـِده رَهده)، گشول و دودانگه.

طایفه مُمزایی نیز قبل از یکجانشین کردن عشایر، مانند تمامی طایفه‌های ایل بختیاری، به ییلاق و قشلاق، می‌پرداختند. قشلاق (گرمسیر) این طایفه، در شمال استان خوزستان، در روستاهای اطراف دزفول و ییلاق (سردسیر) آن‌ها، در استان چهارمحال و بختیاری در اطراف کوه کینو و منطقه لبد، همچنین جنوب غربی استان اصفهان (شهرستان‌های فریدن، فریدون‌شهر و چادگان) قرار داشت. امروزه بیشتر طایفه ممزایی در شهرهای بختیاری‌نشین استان خوزستان و استان اصفهان ساکن شده‌اند. هر چند هنوز برخی از تیره‌های این طایفه، اطراف کوه کینو استان چهارمحال بختیاری و همچنین کوه گچ در شمال خوزستان بصورت عشایری زندگی می‌کنند.

منابع

• قنبری سرداراکبری، مهرزاد. سرگذشت ایل چهارلنگ.
• اوژن بختیاری، ابوالفتح. «تاریخ بختیاری» تهران، ضمیمه مجله وحید، ۱۳۴۵
• نیکزاد امیرحسینی، کریم. شناخت سرزمین بختیاری. اصفهان، ۱۳۵۴