عرب کمری

عرب کمری عربهایی را می‌گویند که در مجاورت بختیاری‌ها زندگی می‌کنند، با ایشان وصلت کرده‌اند و از نظر رسم و رسوم و زبان و ... اشتراکات زیادی با بختیاری‌ها پیدا کرده‌اند، اما در اصل بختیاری نیستند.

در حقیقت عرب کمری‌ها، عرب هستند که اصطلاحأ در کوه و کمر زندگی می‌کنند، و وجه تسمیه آنها نیز همین نکته است.

زبان آنها در اصل عربی است که به زبان عربی عراق بیشتر شبیه است تا عرب‌های خوزستان ولی به مرور زمان و بر اثر مراوده و تبادل فرهنگی، اجتماعی و اقتصادی با اقوام بختیاری، با گویش بختیاری ترکیب شده و اصطلاحاتی مخصوص به خود پیداکرده است، بطوری که فهم آن، هم برای عرب‌های خوزستان و هم برای بختیاری‌ها ممکن نیست.

عرب کمری‌ها معمولاً هم به گویش بختیاری و هم به لهجهٔ عرب کمری و گاهی نیز به عربی خوزستانی تسلط کامل دارند.عرب کمری‌ها به دیگر عرب‌های خوزستان، اصطلاحاً عرب بَری می‌گویند عرب بری یعنی عرب‌هایی که در بر یا زمین مسطح زندگی می‌کنند .

ایشان از طایفه عرب از نژاد قهاوی هستند و از طایفه بنی طرف منشعب شده‌اند. به گفته سالمندان و معمرین، اعراب کمری در زمان خلیل خان بهرامسری آسترکی در روزگار صفویه به منطقه بختیاری آمده‌اند. بر اساس گفته‌های بزرگان آنها عرب‌های کمری که از طایفه بنی طرف هستند، فرزندان فردی به نام هیکل هستند که به دلیل مشکلات نامعلوم که بین طایفه رخ داده از طایفه جدا شده و به سمت شهر شوش می‌رود و پس از مدتی از آنجا به سمت ارتفاعات شمال خوزستان (اطراف مسجدسلیمان کنونی) نقل مکان می‌کنند.

عرب کمری نیز شاخه‌های متعدد دارد و به دلیل وصلت‌های زیاد و نزدیکی جغرافیایی با بختیاری‌ها برخی آن را به اشتباه زیر شاخه قوم بختیاری و طایفه دورکی تصور می‌کنند. عرب کمری‌ها به سه گروه تقسیم شده‌اند و هر گروه جزو یکی از باب‌های بختیاری به شمار می‌رود: عرب دورکی - عرب بهداروند - عرب چهارلنگ

منابع

• لسان السلطنه سپهر، عبدالحسین. تاریخ بختیاری.
• تاریخ بختیاری نوشته سردار اسعد بختیاری