زبان سندی

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
پرش به: ناوبری، جستجو
سندی
سنڌي
بومی برای پاکستان, هندوستان. همچنین هنگ کنگ، عمان، فیلیپین، اندونزی، سنگاپور، امارات متحده عربی، پادشاهی متحده، ایالات متحده آمریکا، افغانستان، سری‌لانکا
منطقه آسیای جنوبی
گویش‌ها
الفبای عربی، دیواناگری، الفبای خداآبادی، لندا، گورومکهی[۲]
وضعیت رسمی
زبان رسمی در
 پاکستان (استان سند)
 هند
تنظیم‌شده توسط مرجع زبان سندی (پاکستان)،
انستیتوی سندشناسی هند (هندوستان)
کدهای زبان
ایزو ۶۳۹-۱ sd
ایزو ۶۳۹-۲ snd
ایزو ۶۳۹-۳ در زمان‌های گوناگون:
snd – Sindhi
kfr – Kachchi
lss – Lasi
sbn – Sindhi Bhil
این نوشتار شامل نمادهای آوایی آی‌پی‌ای است. بدون پشتیبانی مناسب تفسیر، ممکن است علامت‌های سوال، جعبه یا دیگر نمادها را جای نویسه‌های یونی‌کد ببینید.

زبان سندی (به سندی: سنڌي) زبان تاریخی استان سند و مردمان سندی است. ۵۳۴۱۰۹۱۰ تن در پاکستان و ۵۸۲۰۴۸۵ تن در هند بدین زبان سخن‌می‌رانند. این زبان یک زبان هندوآریایی است. سندی اثرهایی را از زبان بلوچی پذیرفته‌است.

ابوریحان بیرونی در مال‌الهند از این زبان یادمی‌کند و واژگانی را از آن برمی‌شمرد. در این زمان هنوز سندیان به اسلام نگرویده‌بودند. از سدهٔ نوزدهم برای نگارش این زبان از الفبای فارسی بهره می‌برند، این الفبا ۵۲ حرف دارد:

جھ ڄ ج پ ث ٺ ٽ ٿ ت ڀ ٻ ب ا
ɟʱ ʄ ɟ p s ʈʰ ʈ t ɓ b ɑ: ʔ
ڙ ر ذ ڍ ڊ ڏ ڌ د خ ح ڇ چ ڃ
ɽ r z ɖʱ ɖ ɗ d x h c ɲ
ڪ ق ڦ ف غ ع ظ ط ض ص ش س ز
k q f ɣ ɑ: o: e: ʔ ʕ z t z s ʃ s z
ي ء ھ و ڻ ن م ل ڱ گھ ڳ گ ک
j i: h ʋ ʊ o: ɔ: u: ɳ n m l ŋ ɡʱ ɠ ɡ

همچنین در هندوستان برای نگارش این زبان از خط دیواناگری نیز بهره‌می‌برند. سندی وامواژگان بسیاری را از زبان‌های فارسی و عربی در خود دارد. زبان انگلیسی هم واژگانی را بدین زبان وام‌داده‌است. در پاکستان زبان اردو به طور شدیدی بر سندی اثرگذاشته‌است.

پانویس[ویرایش]

منابع[ویرایش]

Wikipedia contributors, "Sindhi language," Wikipedia, The Free Encyclopedia, http://en.wikipedia.org/w/index.php?title=Sindhi_language&oldid=517738859 (accessed October 21, 2012).