قم
قم | |
---|---|
کشور | ایران |
استان | قم |
شهرستان | قم |
بخش | مرکزی |
نام(های) دیگر | کن، کوآما، هکاتوم پیل، آرتاریت، استانبر بوفارت کواد، اشان ایرانوئارث کواد، ممجان |
سال شهرشدن | حدود سال ۶۰ هجری قمری |
مردم | |
جمعیت | ۱٬۰۷۴٬۰۳۶ (سرشماری ۱۳۹۰)[۱] |
رشد جمعیت | ۱٬۹۳٪ |
تراکم جمعیت | ۷٬۲۵۷ نفر بر کیلومتر مربع |
جغرافیای طبیعی | |
مساحت | ۱۲۳٫۰۷۳ کیلومتر مربع[۲] |
ارتفاع از سطح دریا | ۹۳۰ متر |
آبوهوا | |
میانگین دمای سالانه | ۱۸٬۱۷ درجه سلسیوس |
میانگین بارش سالانه | ۱۲۵ تا ۲۱۵ میلیمتر |
روزهای یخبندان سالانه | ۴۳ روز[۳] |
اطلاعات شهری | |
شهردار | دکتر مرتضی سقائیان نژاد |
رهآورد | سوهان انگشتر قنبید (کلم محلی که در قم کشت میشود) فرش ابریشمی مهر و تسبیح انجیر |
پیششماره تلفنی | ۰۲۵ |
وبگاه | شهرداری قم |
شناسهٔ ملی خودرو | ایران۱۶ |
تابلوی خوشآمد به شهر | |
قُمْ تلفظ راهنما·اطلاعات (پارسی میانه: کُنب [۴]) از کلانشهرهای ایران است که در ۱۲۵ کیلومتری جنوب تهران پایتخت ایران واقع شدهاست. این شهر در کنار رودخانهٔ قمرود و در دشت قم قرار دارد. شهر قم مرکز استان قم و نیز مرکز شهرستان قم میباشد.[۵]
این شهر در شاهراه مواصلاتی و حمل و نقل ایران واقع شده و از یک سو رابط بین استانهای صنعتی ایران با تهران و از سویی دیگر رابط استانها و شهرهای جنوبی ایران با استانها و شهرهای شمالی است. این اهمیت منحصر به حاضر نیست و در گذشته نیز قم به دلیل قرار گرفتن در مسیر راه ابریشم دارای اهمیت ارتباطی بوده است.[۶]
طبق سرشماری سال ۱۳۹۰ مرکز آمار ایران شهر قم تعداد ۱٬۰۷۴٬۰۳۶ نفر جمعیت دارد. با این جمعیت قم در رتبهٔ هشتمین شهر پرجمعیت ایران قرار میگیرد.[۷] رشد جمعیت قم ۱٬۳ درصد است که جزء بالاترین نرخ رشد جمعیت در ایران است. بیشتر ساکنان شهر مسلمان و شیعهٔ دوازده امامی هستند و تعدادی از اقلیتهای دینی زرتشتی و مسیحی در شهر ساکن هستند.[۱]
به شهر قم لقبهای فراوانی نسبت داده میشود اما لقب رسمی و مورد استفاده در رسانهها و همینطور شهرداری قم «پایتخت مذهبی ایران و قطب فرهنگی» است. از قم با عناوینی چون: حرم اهل بیت، شهر علم، شهر سوهان، شهر شیرینی، قنبید (کلم محلی که در قم کشت میشود)، آشیانهٔ آل محمد، مدینه المومنین، استراحتگاه مؤمنین، دارالموحدین و شهر کریمهٔ اهل بیت یاد میکنند.[۸][۹]
قم به عنوان پایتخت فرش ابریشمی ایران و جهان،[۱۰][۱۱] پایتخت کامپیوتری ایران،[۱۲] پایتخت اینترنتی جهان شیعه[۱۳] و پایتخت دوم ادبیات کودک و نوجوان ایران،[۱۴] قطب تولید موتورسیکلت در ایران،[۱۵][۱۶] قطب تولید نرمافزارهای علوم اسلامی،[۱۷][۱۸][۱۹] یکی از سه قطب تولید کیف و کفش در ایران،[۲۰] دومین قطب انتشار کتاب پس از تهران[۲۱][۲۲] و بزرگترین قطب انتشار کتابهای دینی در خاورمیانه[۲۲] نیز شناخته میشود.
سید علی خامنهای، رهبر ایران این شهر را «مادر نظام جمهوری اسلامی» نامیده است.[۲۳][۲۴] حسن روحانی، رئیس جمهور ایران نیز قم را «بزرگترین مرکز نشر آثار و معارف اسلام و شیعه در جهان» خواندهاست.[۲۵]
این شهر مدفن فاطمه معصومه دختر موسی بن جعفر، پیشوای هفتم شیعه و به طور سنتی محل اقامت بسیاری از روحانیون بلندپایهٔ شیعه بوده[۲۶] و بزرگترین حوزه علمیه ایران و مرکز مدیریت حوزههای علمیهی ایران در این شهر قرار دارد. دبیرخانهٔ مجلس خبرگان رهبری ایران نیز در این شهر واقعاست.[۲۷][۲۸] اهمیت زیارتی این شهر در درجهٔ نخست مربوط به مرقد فاطمه معصومه بوده و سپس به دلیل وجود مزارهای متعدد علویان و نوادگان امامان و همینطور مسجد جمکران است. این شهر پس از مشهد دومین شهر زیارتی ایران است. جداشدن عتبات عالیات از ایران و پیوستن آن به امپراتوری عثمانی از یک سو و دور بودن مشهد از نواحی مرکزی ایران باعث شده که قم از دوره صفویه به بعد پذیرای زائران بیش تری باشد.[۲۹]
قیامها و شورشهای پیاپی مردم قم باعث شده تا این شهر در طول تاریخ بارها توسط حاکمان و فرمانروایان ویران شده و از نو آباد شود.[۳۰]
محتویات
- ۱ نام
- ۲ جغرافیا
- ۳ پیشینه
- ۴ مردم
- ۵ فرهنگ
- ۶ رهآورد
- ۷ امکانات شهری
- ۸ ترابری
- ۹ دانشگاهها و مدارس اسلامی
- ۱۰ گردشگری
- ۱۰.۱ حرم فاطمه معصومه
- ۱۰.۲ مسجد اعظم
- ۱۰.۳ مدرسه غیاثیه (پامنار)
- ۱۰.۴ مسجد جامع قم و مدرسه جهانگیرخان
- ۱۰.۵ مسجد امام حسن عسگری
- ۱۰.۶ مسجد جمکران
- ۱۰.۷ آرامگاه فتحعلی شاه قاجار
- ۱۰.۸ آرامگاه محمدشاه قاجار
- ۱۰.۹ آرامگاه شاه عباس صفوی
- ۱۰.۱۰ آرامگاه شاه سلیمان و شاه صفی
- ۱۰.۱۱ باغ گنبد سبز
- ۱۰.۱۲ امام زاده علی بن جعفر
- ۱۰.۱۳ امام زاده حمزه
- ۱۰.۱۴ خانه تاریخی یزدان پناه
- ۱۰.۱۵ خانه سید حسین بروجردی
- ۱۱ موزهها
- ۱۲ محلهها
- ۱۳ رسانهها
- ۱۴ مشاهیر
- ۱۵ شهرهای خواهرخوانده
- ۱۶ منابع
- ۱۷ پیوند به بیرون
نام[ویرایش]
قم در ابتدا محل سکونت اقوامی از زرتشتیان بوده که ممجان (MEMJAN) نامیده میشدهاست.[۳۱]
در کتاب تاریخ قم، تألیف «حسن بن محمد بن حسن قمی» در بیان علت نامگذاری شهر چنین آمده است:
«شهر قم را، بدین علت قم نامیدند که محل جمع شدن آبها و آب انار بوده است و آب در آن جا جمع میشده و آن را هیچ منفذ و رهگذری نبوده، در اطراف آن جا علف و گیاهان و نباتات فراوان میروییده است و در عرب، جمع شدن آب را قم گویند؛ که بعضی آن را با قمقمه (معرب کمکم) هممعنی دانستهاند و گلاب پاش را نیز نوعی از قمقمه وصف کردهاند و جمع آن را قماقم نامیدهاند؛ با این تفاوت که وقتی در آن نواحی علف زار و سبزه زار زیاد میشد، چوپانان برای چرانیدن گوسفندان خود، برگرد علف زارها خیمه میزدند و خانههایی را بنا میکردند و خانههای ایشان را در فارسی، کومه نامیدند و به مرور زمان کومه تبدیل به کم شد؛ پس آن را معرب گردانیده و قم نامیدند. ریشه نام این شهر به «کومه» به معنای اتاقکهای کلبهمانندی که چوپانان برای استراحت میساختند، باز میگردد. با الهام از واژه «کومه» این شهر به نام «کم» (KOM) خوانده شد».[۳۲][۳۳]
قُم تلفظی از نام کماست که اعراب آن را به صورت امروزی درآوردند.[۳۲]
جغرافیا[ویرایش]
موقعیت[ویرایش]
قم در مرکز ایران جای داشته و مرکز استان قم است.[۳۴]
گرمسار، سمنان | تهران، کرج، فرودگاه بینالمللی امام خمینی | ساوه، قزوین | ||
قنوات، دریاچه نمک | تفرش، فراهان و همدان | |||
قم | ||||
کاشان، نطنز، یزد | اصفهان، شیراز | اراک، سلفچگان |
زمینشناسی[ویرایش]
قم | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
نمودار آب و هوا (راهنما) | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
از نظر زمینشناسی ناحیهای که امروزه شهر قم در آن قرار دارد متعلق به دو دورهٔ ترشیاری و کواترنر است.[۳۵] زمینهای جنوب شهر قم از گذشته تا به امروز محل فعالیتهای کشاورزی بودهاند. این شهر در کنار رودخانهٔ قمرود و دشت قم قرار دارد. دشت قم مهمترین دشت استان قم بوده و محل استقرار شهر قم و قطب کشاورزی و صنعتی استان محسوب میگردد. خاک شهر قم از نوع ماسه ای است که بیش تر حاصل رسوبات قمرود است.[۳۶][۳۷]
آب و هوا[ویرایش]
قم آب و هوای گرم و نیمه خشک دارد. میانگین دما در این نوع آب و هوا ۱۴ تا ۱۹ درجه سلسیوس است. قم ۹۳۰ متر از سطح دریا ارتفاع دارد، با شیب ملایمی از طرف جنوب به طرف شمال شهر. میانگین دمای جنوب شهر قم ۵ درجه سلسیوس از مناطق شمالی شهر خنک تر است.[۳۸] تابستانهای قم بسیار گرم و زمستانهای قم بسیار سرد و خشک است. از نظر دمایی بهترین زمان برای سفر به این شهر کویری ماههای فروردین، اردیبهشت، شهریور و مهر است. میانگین بارش سالانه در این نوع آب و هوا ۱۲۵ تا ۲۱۵ ملیلی متر است. میانگین بارش سالیانه شهر قم نیز ۱۵۰ میلیمتر است، که مهمترین علل این کمبود بارش در موارد زیر خلاصه شده:
۱. حاکمیت توده هوای پرفشار جنب حاره در قم و دیگر استانهای کشور و جلوگیری از وزش بادهای مرطوب غربی.
۲. دوری از دریاها و منابع رطوبت.
۳. وجود رشته کوههای زاگرس به عنوان مانعی برای رسیدن بادهای مرطوب غربی به قم.
۴. پایین بودن میانگین ارتفاع شهر قم.[۳۸]
خشکسالیهای پیاپی، عمده ویژگی آب و هوای شهر قم و استان قم در سالهای گذشته بوده است.[۳۰]
تأمین آب از لرستان[ویرایش]
پس از اجرای طرح انتقال آب از الیگودرز در شرق استان لرستان به قم که رسانههای ایران از آن با عنوان کلی و مبهم «طرح انتقال آب از سرشاخههای دز به قم» نام میبرند، شهرستان الیگودرز اکنون تأمین کننده اصلی آب مصرفی (شرب، صنعتی، کشاورزی) شهرهای خوانسار، گلپایگان، خمین، محلات، نیم ور، سلفچگان و قم میباشد.[۳۹][۴۰][۴۱] به گفته فتاح وزیر وقت نیرو این آب یکی از بهترین آبهای دنیا است.[۴۲]
در مجموع ظرفیت انتقال و جمعآوری آب در این طرح ۲۳ متر مکعب بر ثانیهاست در حالی که بیشترین میزان آبی که از سد کرج به تهران میآید ۱۱ متر مکعب بر ثانیه بوده و ظرفیت سامانه یادشده بیش از دو برابر آب انتقالی از سد کرج به تهران است. این سامانه سالیانه ۱۸۳ میلیون متر مکعب آب به پشت سد کوچری منتقل میکند. ظرفیت نهایی انتقال آب در این پروژه ۵۰۰۰ لیتر در ثانیهاست.[۴۳][۴۴] مقدار انتقال آب برای افق سال ۱۴۱۰ به ۲۴۰ میلیون مترمکعب میرسد که مطالعات آن در حال انجام است.[۴۳][۴۵]
- اعتراضها و خسارتها
انتقال آب از شرق استان لرستان و شهرستان الیگودرز به شهرهای خوانسار، گلپایگان، خمین، محلات، نیم ور، سلفچگان و قم باعث پایین رفتن شدید سطح سفرههای آب زیرزمینی و در نهایت خشک شدن چاههای آب این منطقه شدهاست. بیش از ۶۰ حلقه چاه خشک شده و ۱۷۱ حلقه از چاههای منطقه نیز در آستانه خشکیدن قرار دارند، اما تاکنون حقابه یی برای این روستاها در نظر گرفته نشدهاست.[۴۶] این طرح درحالی برای استانهای دیگر هدف گذاری شدهاست که ۸۹۲ روستای لرستان مشکل آب آشامیدنی دارند و ۶۸ هزار جمعیت روستایی این استان به وسیله تانکر آب رسانی میشوند.[۴۷][۴۸][۴۹] از سوی دیگر نامگذاری این طرح به عنوان مبهم «طرح انتقال آب از سرشاخههای دز به قم» و همچنین نام گذاری پروژه ساخت و اجرای این طرح با نام پروژه قمرود باعث واکنشهایی در میان مردم استان لرستان شد تا جایی که حجت الله رحمانی نماینده شهرستان الیگودرز هم نسبت به نامگذاری این طرح اعتراض کرد و آن را مجعول خواند. خشک شدن چاهها و چشمههای شهرستان الیگودرز علاوه بر خسارات بسیاری که به بخش کشاورزی وارد کردهاست باعث از بین رفتن مجتمعهای پرورش ماهی در این شهرستان شدهاست. پرویز فتاح، وزیر نیروی پیشین دولت نهم مدعی شد که وی مدافع حقوق مردم الیگودرز است.[۵۰]
این پروژه تنها پروژه ایران است که کلنگ آن برای آنکه باعث مطالبهای از سوی مردم لرستان نشود به جای مبدأ در مقصد طرح به زمین زده شدهاست.[۴۸]
آب و هوای قم | |||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
ژانویه | فوریه | مارس | آوریل | مـــــه | ژوئـن | ژوئیـه | اوت | سپتامبر | اکتبـر | نوامبر | دسامبر | سـال | |
گرمترین C° |
۲۶ | ۲۴ | ۳۲ | ۳۷ | ۴۰ | ۴۴ | ۴۶ | ۴۷ | ۴۲ | ۳۶ | ۲۹ | ۲۳ | ۴۷ |
میانگین گرمترینها C° |
۹ | ۱۲ | ۱۸ | ۲۶ | ۳۱ | ۳۷ | ۴۰ | ۳۹ | ۳۵ | ۲۷ | ۱۹ | ۱۲ | ۲۵٫۵ |
میانگین سردترینها C° |
-۲ | ۰ | ۱۰ | ۱۵ | ۲۰ | ۲۳ | ۲۲ | ۱۶ | ۱۳ | ۵ | ۰ | ||
سردترین C° |
-۱۹ | -۸ | ۱ | ۵ | ۱۳ | ۱۸ | ۱۵ | ۱۰ | ۵ | -۴ | -۷ | ||
بارش mm |
۱۷ | ۲۲ | ۲۷ | ۱۲ | ۱۱ | ۲ | ۰ | ۰ | ۱ | ۱۰ | ۱۱ | ۲۲ | ۱۳۵
|
منبع: سالنامه آماری استان قم. فصل اول. سرزمین و آب و هوا[۵۱] ژانویه ۲۰۱۰ |
مخاطرات طبیعی[ویرایش]
در قم خطر وقوع سیل، زلزله، خشک سالی، طوفان شن، یخبندان و سرمازدگی وجود دارد.[۵۲]
سیل به علت عبور رودخانه قمرود از مرکز شهر، زلزله به علت وجود گسل در جنوب شهر قم، خشک سالی به علت آب و هوای کویری و سرمازدگی به علت وقوع یخبندانهای شدید و طولانی در فصل زمستان.[۵۲]
مسائل زیست محیطی[ویرایش]
قم تنها کلانشهر ایران است که با مشکل آلودگی هوا روبرو نیست.[۵۳][۵۴] گسترش بیابانها و ریزگردهای حاصل از آن در شرق شهر، آلودگی ناشی از تخلیه نخالههای ساختمانی و آلودگی صوتی از مسائل زیست محیطی شهر قم هستند.[نیازمند منبع]
جمعیت[ویرایش]
جمعیت این شهر بر اساس سرشماری سال ۱۳۹۰، برابر با ۱٬۰۷۴٬۰۳۶ نفر بودهاست که ۵۴۵٬۷۰۴ نفر آنها مرد و ۵۲۸٬۳۳۲ نفر آنها زن بودهاند. این جمعیت در ۲۹۹٬۷۵۲ خانوار زندگی میکنند.[۵۵] ۹۹٫۷۶ درصد جمعیت شهر مسلمان و شیعه دوازده امامی هستند و مابقی را پیروان دیگر ادیان الهی تشکیل میدهند.[۳۰] اقلیتهای دینی کلیمی، و مسلمانان اهل تسنن در قم زندگی نمیکنند. تنها اقلیتهای دینی ساکن قم زرتشتیان (۴۴ نفر) و مسیحیان (۵۹۴ نفر) هستند.[۱]
تراکم جمعیت در قم، ۷٬۲۵۷ نفر بر کیلومترمربع است که از این نظر، بعد از تهران، رشت، و کرج، در رتبه چهارم ایران قرار دارد. علت این تراکم بالا، مهاجرت پذیری قم و کمی وسعت آن است. برای از بین بردن این تمرکز، ساخت شهرکها و شهرهایی در اطراف قم همچون، سلفچگان، پردیسان و شهر فرودگاهی در دستور کار قرار گرفتهاست.
مهاجرپذیری[ویرایش]
قم یکی از مهمترین مقاصد مهاجرت در ایران است. بیش تر مهاجران را طلبههای حوزههای علمیه و مراکز علمی و دانشگاهی، اتباع کشورهای همسایهٔ ایران مثل عراق، سوریه، لبنان، افغانستان و کارگران شاغل تشکیل میدهند که بسیاری از آنان به همراه خانوادههای خود به قم مهاجرت میکنند.[۱][۵۶]
پیشینه[ویرایش]
پیش از اسلام[ویرایش]
طبق عقیده باستانشناسانی مانند رومن گیرشمن قم، از نخستین مکانهای روی زمین است که برای نخستین بار میزبان تجمعاتی از انسانهای نخستین بوده است. در این صورت قدمت شهر قم و حومهٔ آن به زمان پیدایش تمدن در حدود ۱۰هزار سال قبل میرسد. در سالهای بعد از انقلاب ۱۹۷۹ ایران انجام کاوشهای باستانشناسی در منطقه قمرود قم نیز درستی این گفته را تأیید میکند. آثار این کاوشها هم اکنون در موزه ملی ایران قابل رویت است.[۳۰]
در حفاریهای جدید در تپه قلی درویش در نزدیکی مسجد جمکران آثاری از کورههای عصر آهن با قدمت حدود سه هزار سال بدست آمدهاست که مشخص میکند این شهر در گذشته درشرق محل فعلی بوده ودر اثر تغییر مسیر قمرود به سمت غرب کشیده شدهاست.
بسیاری از مورخان قم را شهری میدانند ساخته خمانی دختر بهمن، و شاید نام کنونی قم و پیشینش کمیدان و کم که به این شهر اطلاق میشده و میشود نیز از همین ریشه بودهباشد.
هسته اولیه قم امروزی، محلهٔ «لب چال» است. این محل در روزگار باستان دهی با ساکنان زرتشتی بوده که «ممجان» (MEMJAN) نامیده میشده است.
در اسنادی آمده که زمانی پیش از ساسانیان این شهر دچار تخریب و ویرانی میشود و قباد ساسانی زمانی که از جنگ با هیاطله برمی گردد دستور میدهد دوباره شهر را آباد کنند، لذا در تاریخ آن دوران این شهر را به نام ویران آبادان کرد کواد (قباد) یعنی شهر ویرانی که قباد آنرا آباد کرد، میشناسند. در زمان خسرو پرویز هم قم شهری آباد بوده و زعفران قمی شهرت داشته است.
در کتاب «خسروگواتان و ریذگ» از کتابهای دورهٔ ساسانیان که به تازگی به فارسی برگردانده شده، زعفران قم، وصف شده است.[۳۱] یعقوبی نویسنده مشهور قرن هشتم هجری قمری، قم را شهری متعلق به دوران ساسانیان دانسته است.[۳۱]
از وضعیت قم در دوران مادها، ایلامیها و اشکانیان اطلاعات دقیقی در دست نیست اما گفتهشده در دوران هخامنشیان شهری آباد بوده که با حملهٔ اسکندر مقدونی دچار ویرانی شدهاست.
پس از حملهٔ اعراب[ویرایش]
پس از حمله اعراب، در زمان خلیفه عمر بن خطاب، ابوموسی اشعری در سال ۶۲۴ سپاهی را راهی فتح قم کرد و پس از آن قم مقصد مهاجران عرب از عراق و سپس علویان و شیعیان شد. این شهر از دورهٔ اموی و عباسی به تدریج به پایتخت مذهبی شیعیان تبدیل شد. پس از وفات فاطمه معصومه خواهر علی بن موسی و دفن او در قم، این نقش شهر به تدریج گسترش یافت.[۳۱][۵۷]
مردم قم در دوران امویان و عباسیان و در زمانهای حکومت هارون الرشید، مأمون، معتصم، معتمد عباسی و حاکمان دیگر چندین بار برضد حکومتهای وقت شورش کرده و از پرداخت مالیات سرباززدند که در بیشتر موارد سرکوب شده و قم متحمل خسارات زیادی شدهاست. در زمان حکومتهای آل بویه و سلجوقیان قم روبه توسعه و پیشرفت نهاد و دوباره با حملهٔ مغولان متحمل خسارت شد که در نهایت با قدرت یافتن صفویان در ایران و رسمی شدن مذهب شیعه شهر به تدریج توسعه یافت. حملهٔ افغانها به ایران در پایان دورهٔ صفویه باعث شد که این شهر صحنهٔ نبرد میان مردم و مهاجمان شده و مورد تاخت و تاز قرار گیرد.[۵۷] در دورانهای افشاریه و زندیه نیز به دلیل بیتوجهی حکومتها از توسعه بازماند.
پادشاهان قاجاریه توجه بیشتری به قم نشان دادند. در زمان فتحعلیشاه قاجار شهر قم و مرقد فاطمه معصومه بازسازی شدند. در جنگ جهانی اول، دامنهٔ جنگ به حدی گسترش یافت که حتی قم را هم دربرگرفت و نیروهای روسیه و انگلیس به بهانههای مختلف آن را اشغال کرند. در پاییز سال ۱۲۹۴ خورشیدی، نیروهای روسیه با هدف تصرف تهران وارد کرج شدند. به این ترتیب پایتخت مورد تهدید جدی واقع شد. نزدیک شدن نیروهای روسیه به تهران سبب مهاجرت بسیاری از طبقات مختلف مردم به قم گردید.[۳۱] در دوران پهلوی، قم مرکز مبارزه علیه سیاستهای حکومت پهلوی بود. اولین جرقه انقلاب ۱۹۷۹ ایران در بهمن سال ۱۳۴۱ خورشیدی در قم زده شد. روحالله خمینی که در نقش رهبر این انقلاب بود در قم به مخالفت با تصویبنامه انجمنهای ایالتی ولایتی و همینطور اصول ششگانه انقلاب شاه و ملت و لایحه کاپیتولاسیون پرداخت.[۳۰]
مردم[ویرایش]
زبان و لهجهٔ قمی[ویرایش]
زبان عموم مردم قم فارسی است که با لهجهٔ قمی بیان میشود. به جز فارسی زبانهای انگلیسی توسط مهاجران اروپایی، عربی توسط مهاجران عرب، پشتو توسط مهاجران افغان و ترکی آذربایجانی توسط مهاجران آذربایجانی، اردو و هندی توسط مهاجران هندی در قم تکلم میشود.
اقوام و نژادها[ویرایش]
طی پژوهشی که شرکت پژوهشگران خبرهٔ پارس به سفارش شورای فرهنگ عمومی در سال ۸۹ انجام داد و براساس یک بررسی میدانی و یک جامعه آماری از میان ساکنان ۲۸۸ شهر و حدود ۱۴۰۰ روستای سراسر کشور، درصد اقوامی که در این نظر سنجی نمونه گیری شد در قم به قرار زیر بود:[۵۸]
فرهنگ[ویرایش]
باورها[ویرایش]
دستهای از باورها و اعتقادات خاص از دیرینزمان بین مردم قم رواج داشتهاست.[نیازمند منبع]
آداب و رسوم[ویرایش]
در قم آیینهای متعددی در طول سال برگزار میشود. مردم قم در نیمه شعبان و تاسوعا و عاشورا مراسمهای شادی و عزاداری برگزار میکنند.
مردم شهر هر سال با تجمع در خیابان امامزاده ابراهیم و حرکت به سمت مرقد فاطمه معصومه سالروز ورود فاطمه معصومه به قم را گرامی میدارند. آنها شخصی را به عنوان موسی ابن خزرج شبیهسازی میکنند و شتر به دست او میدهند. آن شخص فاطمه معصومه را به منزل شخصی خود هدایت کرده و در پایان مراسم ضریح فاطمه معصومه توسط مردم گلباران میشود.[۵۹]
در مراسم روز عید قربان مردم پشت گوسفندان قربانی را با حنا رنگ میکنند، دستمال سرخ گرد گردن حیوان میبندند، به چشمان او سرمه میکشند و قند و نبات در دهان او میگذارند و سپس او را ذبح میکنند.[نیازمند منبع]
از دیگر مراسمهای مذهبی جشن روز نیمهٔ شعبان در خیابان چهارمردان شهر قم است. عدهٔ زیادی نیز در این روز برای شرکت در مجلس جشن و شادی به مسجد جمکران یا مرقد فاطمه معصومه میروند. جوانان و کودکان قمی کوچهها و معابر فرعی شهر را آذینبندی میکنند.
یکی از آداب مردم قم برگزاری مراسم طلب باران است. در این مراسم مردم در امامزادهها و مساجد شهر جمع میشوند و با خواندن نماز باران از خداوند طلب باران میکنند. نقل است که در زمان جنگ جهانی دوم خشک سالی شدیدی در قم روی داد و مردم نماز باران را به امامت محمدتقی خوانساری که از مراجع تقلید آنزمان بودند خواندند که اندکی پس از مراسم بر این شهر باران بارید.[نیازمند منبع]
در روزهای تاسوعا، عاشورا، اربعین و ۲۸ ماه صفر هیئتهای مذهبی شهر قم از نقاط مختلف شهر به طرف مرقد فاطمه معصومه حرکت میکنند. مرسوم است کسانی که به نقاط دیگر ایران مهاجرت کردهاند در این روزها به شهر خود بر میگردند و در مساجد شهر خود به عزاداری میپردازند.[نیازمند منبع] مراسمهای «شب برات»، «شب چله»، «سردرختی»، «دستمال انداختن»، «دیگ جوش» و «کاکولک» از دیگر مراسمهای سنتی مردم قم هستند.
خوراک[ویرایش]
خوراک مردم قم رابطهٔ نزدیکی با آنچه که از طبیعت به دست آمده دارد. متداولترین غذای سنتی در قم آبگوشت قُنَبید است. آبگوشتی که با کلم محلی قم پخت میشود.[۶۰] گیاه قُنَبید مزهای شبیه به مزه تربچه و ظاهری شبیه به ظاهر کلم دارد. آبگوشت بزباش (سبزی)، دم پختی، کال جوش، حلوا کنجدی، حلوا شادونه، حلوا ارده، کسمه، کلوچه و سوهان مواد خوراکی اصلی مردم هستند.
پوشاک[ویرایش]
تقریباً تمامی زنان شهر برای پوشش از لباس چادر استفاده میکنند. آنها از سرپوشهایی نظیر پوشیه، نقاب، چارقد و عبابی هم استفاده میکنند. تن پوش آنان در گذشته شامل پیراهن دورچین (پاچین)، پیراهن راسته، شلوار قردار، شلیته، جلیقه، آرخالق و تمون بود که از پارچههای ساده و گاه گلدار برای تهیه آنها استفاده میشد. پاپوش زنان را گیوه و چاقچور تشکیل میداد.
مردان شهر در گذشته کلاههایی به اسامی بافتنی، نخی، پوستی، نمدی، پهلوی و شاپو بر سر میگذاشتند. تن پوش مردان قمی هم شامل پیراهن یقه شیخی، جلیقه، کت و قبا بوده است که به همراه شلوارهای ساده و گشاد از جنس کرباس به تن میکردند. پاپوش آنها گیوه و نعلین بود. امروزه اما اکثر مردان قمی از لباس ساده پیراهن و شلوار پارچهای و یا تی شرت و شلوار کتان استفاده میکنند.
معماری و شهرسازی[ویرایش]
معماری محلات و خانهها در قم بر اساس استقلال، حرمت حریم خانوادهها و اهمیت خلوتگزینی شکل گرفته است. مرزهای پردوام محلات و خانهها، کم عرض و بنبست بودن کوچهها و محلات، بامهای گنبدی و تخت، نشانگر نوعی از استقلال در واحدهای مسکونی شهر است. در تجزیه و تحلیل مسکن در بافت تاریخی شهر قم، گوناگونی فضاها، درجات مختلف پوشیدگی و شیوههای ترکیب مرتبط با زندگی اجتماعی قابل مشاهده است. معماری قم، شکل خاصی از معماری مناطق کویری است.
هنرهای سنتی[ویرایش]
همچون سایر نواحی ایران انواع هنرهای سنتی باتوجه به اقلیم خاص، در قم رایج بوده و هست. کاشی تراشی، و آجر تراشی تا حدودی در نیم قرن اخیر در قم رو به افول گذاشتهاند.
قالی بافی: قالی و فرش قم دارای محبوبیت جهانی است. فرشهای قم با طرحهای سنتی و ابتکاری خاص قم، اغلب از جنس ابریشم در ابعاد کوچک - که برگرفته از ویژگی خاص قم به عنوان شهری زیارتی است - بافته شده و از آنجا که هر دار قالی توسط یک نفر قالیباف اداره میشود، دارای بافتی یک دست و یک نواخت است. شهر قم دارای کارگاههای مجهز برای انجام عملیات تکمیلی قالی نیز هست و هنوز هم از سراسر ایران برای پردازش قالی به قم مراجعه میشود.
منبت کاری: منبت کاری هنری است مشتمل بر حکاکی و کندهکاری بر روی چوب. بیش از ۲۰۰۰ کارگاه منبت کاری در قم فعال هستند. قم با داشتن هنرمندان و صنعتگران مطرح در زمینه منبت کاری، اصلیترین و بزرگترین قطب این هنر در ایران است. منبت کاران این شهر محصولات خود را در شهرهای مختلف خاورمیانه و سایر نقاط جهان عرضه میکنند. هنر منبت کاری شاید پرقدمتترین هنر در قم باشد. قدیمیترین اثر منبت کاری ثبت شده در قم، مربوط به هفتصدسال پیش است. این هنر در دو نوع ریز و درشت بر روی چوب و عاج و استخوان انجام میشود و شامل مجسمهسازی نیمرخ و تمامرخ، گلبرگهای اسلیمی، ختنی و... است.[نیازمند منبع]
پالاندوزی، کلاه مالی، غوزه گیری، خراطی، خرمهره سازی، شعربافی، سفیدگری، مسگری، پویندگی، حجاری، گیوه دوزی، ارده گیری از دیگر هنرهای رایج در قم هستند.
رهآورد[ویرایش]
قالی ابریشمی قم[ویرایش]
شهر قم بزرگترین مرکز تولید فرش ابریشمی در جهان است و ۹۰٪ از تولیدات آن به خارج از ایران صادر میشود که ارزش دلاری آن برای ایران نزدیک به ۱۷ میلیون دلار در سال است.[۱۰][۱۱][۶۱] سابقهٔ قالیبافی در قم با شیوهٔ فعلی به اواخر دهه دوم قرن ۲۰ میلادی یعنی حدود ۸۰ سال قبل میرسد؛ یعنی زمانی که تجار کاشان دارهای قالی را به قم برده و کار را در مقیاسی محدود شروع کردند و با گذشت ۲۰ سال تولید قالی ابریشم قم با ابعادی تجاری آغاز شد. این صنعت بهسرعت در شهر قم معمول و رایج شده و به تدریج به روستاهای اطراف نیز گسترش یافت.[۶۲]
نقشههای قالیهای قدیمی قم را طرحهای مشهور به لچک و ترنج شاه عباسی، محرمات، محرابی و شکارگاه تشکیل میدادند. این طرحها که با اقتباس از نقشههای کاشان و اصفهان تهیه شده بود بهسرعت با تغییراتی که طراحان قم در آن دادند دچار تحول شد و سبک جدیدی در صنعت قالیبافی ایران پدید آورد. این سبک با ویژگیهایی نظیر هماهنگی نقوش و رنگآمیزی بدیع و کمنظیر به «سبک فرش قم» مشهور شد.[۶۲]فرش ابریشم قم از نوع بادوام است و بیشتر جنبه تزئینی دارد.
سوهان[ویرایش]
مشهورترین رهآورد قم سوهان است.
حدود یک سده پیش نوعی حلوا و شیرینی خانگی در قم پخته میشد و به «حلوای قمی» مشهور بود؛ و خیلی محدود و به ندرت توسط مغازههای عطاری عرضه میشد. معروف است که به هنگام حضور مظفرالدین شاه در قم از وی توسط حلوای قمی پذیرایی شد و او بعد از خوردن حلوای قمی گفت: «این حلوا مثل سوهان غذای مرا بریده و هضم کرده است». آنگاه مقدار زیادی از این حلوا را باخود به عنوان راه آورد برد. از آن پس عنوان سوهان بر این شیرینی نهاده شد و به تدریج به عنوان نماد خوراکی و ره آورد قم مطرح شد.
در قم شما میتوانید به سراغ ۲۰۰۰ تا ۲۵۰۰ سوهان پزی و سوهان فروشی بروید. ماهیانه در قم بیش از ۵۰۰ تن سوهان به فروش رفته و این محصول به کشورهای اروپایی و آسیای مرکزی صادر میشود.
حلوا، انگشتر، انجیر، انار و کلم موسوم به قنبید نیز بهعنوان رهآوردهای شهر قم شناخته میشوند.
امکانات شهری[ویرایش]
کتابخانهها[ویرایش]
|
سینما و تئاتر[ویرایش]
|
|
پارکها و فضای سبز[ویرایش]
مساحت مجموع فضای سبز شهر قم ۱۷۱۷ هکتار است و سرانهٔ فضای سبز به ازای هر شهروند ۱۶ متر مربع است.[۶۵] شهر قم حدود ۲۴۳ پارک، پارک جنگلی، شهربازی و باغ دارد که بزرگترین و مهمترین آنها عبارتاند از:
هتلها و مراکز اقامتی[ویرایش]
۴۹ هتل و هتلآپارتمان، ۴۲ مهمانپذیر و ۱۱۰ خانهٔ اجارهای دارای مجوز در قم برای اقامت گردشگران وجود دارد که در مجموع ۷٬۵۰۰ تخت اقامتی در قم ایجاد کردهاند. بخشهای اقامتی شامل ۴ هتل چهارستاره، و بقیه هتلهای ۳، ۲ و یک ستاره و مهمان پذیرها هستند.[۷۱]
ترابری[ویرایش]
اتوبوس[ویرایش]
روزانه ۳۰۰ دستگاه اتوبوس در ۴۰ خط شهری و تقریباً در همهٔ نقاط شهر خدمات حمل و نقل ارائه میکنند. فعالیت اتوبوسرانی در شهر قم به سال ۱۳۵۵ بر میگردد که بعد از چند سال فعالیت اتوبوسها جای خود را به مینیبوس داده و عملاً سرویسدهی به ساکنان شهر توسط مینیبوسها انجام میپذیرفت. طی ۱۰ سال در سال ۱۳۷۰ سازمان اتوبوسرانی قم با ۱۰ دستگاه اتوبوس بنز ۳۰۵ وارداتی از آلمان و ۸ دستگاه اتوبوس بنز ۳۰۲ خریداری شده از اتوبوسرانی تهران و ۱۸۰ دستگاه مینیبوس که به تدریج در دههٔ ۶۰ به ناوگان اضافه شده بودند در ۲۶ خط تأسیس شد. هماکنون ۸ مسیر اتوبوس تندرو در شهر ایجاد شده که پر رفتوآمدترین مسیر، خط یک از بهشت معصومه تا مسجد جمکران است.[۷۲][۷۳][۷۴]
مترو[ویرایش]
پروژهٔ خط A متروی قم، از جنوبغربی شهر (جمکران) آغاز شده و تا شمال غربی شهر (قلعه کامکار) ادامه مییابد. دسترسی به قطارها برای مسافران درون شهری از طریق ۱۴ ایستگاه که به ترتیب از A۱ تا A۱۴ نامگذاری شدهاند پیشبینی شده است. سکوهای مسافرگیری در کلیهٔ ایستگاهها در طرفین خط ریلی قرار داشته و بدون قوس هستند. متوسط طول ایستگاهها ۱۰۹ متر و فاصله مرکز به مرکز ایستگاههای متوالی بین ۶۶۰ تا ۱۹۸۰ متر یعنی بطور متوسط ۱ کیلومتر است.[۷۵]
مونوریل[ویرایش]
پروژهٔ مونوریل قم در حال ساخت است. فاز نخست این پروژه به طول ۶ کیلومتر و دارای ۵ ایستگاه است. این فاز شمالشرقی قم را به مصلی قدس وصل میکند (ایستگاههای ۱ تا ۸). هزینهٔ نهایی آن ۱۲۰ میلیون دلار بوده طبق برنامهریزی انجام شده در سال ۱۳۹۲ به بهرهبرداری خواهدرسید. پس از توسعهٔ کامل طول مسیر مونوریل به ۲۵ کیلومتر، تعداد ایستگاههای آن به ۱۷ ایستگاه افزایش خواهندیافت. پروژه توسط دو کمپانی ایرانی (مپنا و کیسون) درحال ساخت است و واگنهای آن ساختهٔ شرکت FCF SpA ایتالیا هستند.[۷۶]
دانشگاهها و مدارس اسلامی[ویرایش]
آموزش عالی[ویرایش]
|
دانشگاه تعالی قم
دانشگاه ادیان و مذاهب |
مدارس علمیه[ویرایش]
|
|
پژوهشگاهها و مراکز تحقیقاتی[ویرایش]
|
گردشگری[ویرایش]
حرم فاطمه معصومه[ویرایش]
ایجاد گنجینههای معماری در اطراف مرقد فاطمه معصومه در قم به نیمه دوم قرن ۲ هجری برمی گردد. به استناد کتابهای معتبر تاریخی این بنا در اواسط قرن پنجم توسط «امیر ابوالفضل عراقی» از رجال دوره طغرل اول سلجوقی تجدید بناشد. با شروع فرمانروایی سلسله صفویه قم بیشتر مورد توجه قرار گرفت. در عصر قاجا فتحعلی شاه به مرقد فاطمه معصومه در قم توجه بیش تری نشان داد چنانکه بسیاری از تزیینات امروزی حرم متعلق به آن دوره است. برای نخستین بار به اهتمام فتحعلی شاه قاجار گنبد مرقد طلاکاری شد.
ابنیه و بیوتات حرم:
۱. ضریح فاطمه معصومه، بقعه فراز آن با رواقها، دومسجد بالاسر و طباطبایی، دو ایوان طلا و آیینه، گنبد و منارهها.
۲. صحن عتیق با سردر شمالی آن و مقابر پادشاهان قاجار و فقها و محدثان.
۳. صحن نو، ایوانها، سردرها و منارهها.
۴. مدرسه فیضیه و مسجد اعظم.
۵. شبستان بزرگ و نجمه خاتون + صحن غربی حرم.
مسجد اعظم[ویرایش]
مسجد اعظم در غرب حرم فاطمه معصومه واقع شده است و به دستور سید حسین طباطبایی بروجردی ساخته شده است. این مسجد در سال ۱۳۷۴ هجری قمری توسط حسین بن محمد معمار معروف به «لرزاده» بنا شده است. این مسجد که به جهت شوکت و عظمت، مسجد اعظم نام گرفته است، در زمره مساجد سه ایوانی جای میگیرد. شبستان و گنبد این مسجد مزین به کاشیهای معرق است.
مدرسه غیاثیه (پامنار)[ویرایش]
سردر و منارههای مدرسه غیاثیه نزدیک میدان کهنه شهر قم تنها بخش بازمانده از مدرسه عظیمی است که در سده هشتم هـ. ق دارای شهرت بسیار بود. سازه اصلی بنا از آجر با تزیینات گچی و تلفیق آجر و کاشی در مناره هاست.[۷۸]
مدرسه غیاثیه (پامنار) مربوط به دوره سلجوقیان - دوره تیموریان است و در قم، خیابان آذر واقع شده و این اثر در تاریخ ۱۲ مهر ۱۳۷۷ به عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است.[۷۸]
مسجد جامع قم و مدرسه جهانگیرخان[ویرایش]
این مسجد در مرکز شهر قم و در محله لب چال قرار گرفته است. از راه خیابان آذر، بزرگراه عماریاسر و تونل غدیر میتوان به این مسجد دسترسی پیدا کرد. این مسجد، مجموعهای از بناهای چند عصر و دوره است. گنبد رفیع مسجد جامع قم یکی از باشکوهترین، شگفت انگیزترین و رفیعترین گنبدهای مساجد ایران است. جای تعجب نیست اگر برای هر بینندهای در مورد چگونگی ساخت این گنبد جای سؤالی وجود داشته باشد. برای ساخت این مسجد بزرگ و گنبد آن که حدود ۶۰۰۰ متر مربع وسعت دارد، حتی یک شاخه آهن نیز به کار نرفته و با گذشت سالیان سال از ساخت آن همچنان پابرجا و استوار مانده است.[۷۹] مسجد جامع قم از بناهای قدیمی شهراست که بانی آن معلوم نیست اما در کتاب گنجینه آثار قم آمده است که بانی این مسجد و مدرسه روبه روی آن که جهانگیرخان نام دارد سلطان جانی خان پادشاه تا تار ترکستان است و تاریخ بنای آن هم سال ۷۵۵ بوده است.[۸۰]
مسجد امام حسن عسگری[ویرایش]
این مسجد که قدیمیترین مسجد شهر قم است، در ضلع شمالی میدان بزرگ امام خمینی قرار گرفته است. مسجد امام حسن عسگری، در قرن سوم هجری توسط «احمد بن اسحاق قمی» وکیل و نماینده حسن عسکری، پیشوای یازدهم شیعه ساخته شده است. این مسجد محل تدریس سید محمدتقی خوانساری بود که شخصیتهایی مانند سید روحالله خمینی و محمد علی اراکی از شرکت کنندگان در این درس بودند.[۸۱]
چون این مسجد به امر حسن عسکری و با پول او و به وسیله نایب او ساخت شده است مورد توجه مراجع تقلید و مردم قم قرار گرفته است.[۸۲]
این مسجد اخیرا مورد بازسازی قرار گرفت و ساختمان جدید آن در سال ۱۳۹۴ افتتاح شد. ساختمان جدید در زمینی به مساحت ۶ هزار متر مربع و زیربنای ۱۰ هزار متر مربع ساخته شده است.[۸۳]
مسجد جمکران[ویرایش]
این مسجد در جنوب شرق شهر قم و در روستای جمکران فرار دارد.
واقعه ساخت مسجد در کتاب روایی عالم معاصرمحدث نوری فردی به نام «شیخ حسن بن مثله جمکرانی» مربوط میشود، وی ادعا کرد که در بیداری -و یا عالم رویا- با امام دوازدهم شیعیان، مهدی دیدار کرده است و حجت بن الحسن دستور ساخت مسجد را به وی داده است.
در میان شیعیان بحثهای زیادی در خصوص ملاقات با مهدی مطرح است. عدهای با استناد به روایاتی، آن را در خواب ممکن میدانند.[۸۴] دریافت نامه از مهدی پس از غیبت کبری نیز مورد قبول بسیاری از شیعیان است، آنچنانکه نامه و توقیع رسیده به شیخ مفید - حدود یک سده پس از غیبت کبری - از نظر شیعیان مورد تردید واقع نشده است.
بسیاری از شیعیان شب چهارشنبه از روزهای هفته و شب نیمه شعبان - زادروز مهدی - از روزهای سال را به این مسجد میروند و اعمال آن را بجا میآورند. اعمال آن دو رکعت نماز تحیت مسجد است و دو رکعت نماز استغاثه به صاحب الزمان که به نماز امام زمان مشهور است به شیوهای خاص بجای آورده میشود.
آرامگاه فتحعلی شاه قاجار[ویرایش]
مقبرهٔ فتحعلی شاه قاجار در شمال صحن عتیق مرقد فاطمه معصومه قرار دارد و از آثار «بیگم صفوی» است. این مقبره در زمان زندگانی فتحعلی شاه قاجار و به دستور خود او بنا شده است. در سال ۱۲۸۰، در دوره ناصرالدین شاه قاجار تزیینات آینهکاری بنا، به گچبری تبدیل شده است.[۳۰]
آرامگاه محمدشاه قاجار[ویرایش]
آرامگاه محمدشاه قاجار، در غرب صحن عتیق مرقد فاطمه معصومه جای دارد. در ورودی مسجد بالاسر. تزیینات داخلی گنبد این آرامگاه مجموعهای از آینهکاری و گچبری است.[۳۰]
آرامگاه شاه عباس صفوی[ویرایش]
مقبرهٔ شاه عباس دوم صفوی در جنوب غربی حرم فاطمه معصومه قرار دارد. این مقبره از نظر معماری و به کارگیری سنگهای مرمر، جلوهای جالب دارد.[۳۰]
آرامگاه شاه سلیمان و شاه صفی[ویرایش]
مقابر شاه سلیمان و شاه صفی در محل موزه آستان فاطمه معصومه قرار دارند. صندوق چوبی قبر شاه، از نظر کنده کاری، جالب و دارای ارزش است.[۳۰]
باغ گنبد سبز[ویرایش]
در خیابان شهید روحانی شهر قم، باغی کوچک موسوم به باغ «گنبد سبز» سه اثر تاریخی متعلق به سده هشتم هجری قمری را در دل خود جای داده است. این باغ در ۱۵ دیماه سال ۱۳۱۰ خورشیدی با شماره ثبت ۱۲۹ به عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است. در این سه بنا که از نظر هنر گچبری از نمونههای منحصر به فرد به شمار میروند، امرای خاندان (علی صفی) فرمانروایان مستقل قم در سده هشتم هجری قمری مدفونند.[۸۵]
مقبره خواجه اصیل الدین:
این مقبره از خارج، دوازده ضلعی منظم با طاقنماهای تزیینی در هر ضلع است. براساس کتیبه تاریخی بنا، دو تن در این مقبره مدفونند. تاریخ ۷۶۱ هجری قمری در این برج مشاهده میشود.[۸۶]
مقبره خواجه علی صفی:
این بنا در وسط دو گنبد دیگر قرار دارد و مدفن خواجه علی صفی، دومین فرمانروای خاندان صفی است. معماری نمای بیرونی و داخلی بنا همانند گنبد خواجه اصیل الدین است. بر اساس کتیبه بنا سه نفر در این آرامگاه مدفونند. تاریخ ۷۹۲ هجری قمری در این آرامگاه به چشم میخورد.[۸۷]
گنبدشمالی:
این بنا در شمال دو بنای دیگر قرار دارد و به دلیل تخریب کتیبه تاریخی آن، نام بانی و صاحب مقبره مشخص نیست. نمای مقبره از خارج و داخل هشت ضلعی است. این مقبره به اواخر سدهٔ هشتم و اوایل سدهٔ نهم هجری قمری تعلق دارد.[۸۸]
امام زاده علی بن جعفر[ویرایش]
امامزاده علی بن جعفر مربوط به سدهٔ ۸ ه. ق. است و در خیابان انقلاب قم، جنب گلزار شهدا واقع شده و این اثر در تاریخ ۱۵ آذر ۱۳۱۴ با شمارهٔ ثبت ۲۴۰ بهعنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است.[۸۹]
امامزاده علی بن جعفر مشهور به «در بهشت» بوده و بنای هشت وجهی با گنبد دو پوش هرمی شکل است. در دوران قاجاریه ایوان و بیوتاتی بدان اضافه شد. این بقعه پس از مرقد فاطمه معصومه بر بقیه اماکن و مقابر منطقه قم از حیث تزیینات برتری دارد.[۹۰]
امام زاده حمزه[ویرایش]
مقابل میدان کهنه قم (خیابان آذر) گنبد و بارگاهی است که مرقد سه امامزاده از نوادگان موسی بن جعفر در آن واقع شده است. مزار امامزاده حمزه که آن را خاک حمزه فرزند امام هفتم شیعه میدانند بنایی است متعلق به نیمه نخستین قرن دهم ه. ق.. این مزار که سبک بنای آن به سبک بنای حرم فاطمه معصومه است – با ابعادی کوچک در همان سبک – مرکب از دو بقعه است که پیشاپیش هر دو صحنی به درازا و پهنای ۳۲ در ۱۵ متر قرار دارد. این صحن را میرزا علی اصغر خان امین السلطان صدر اعظم، در دوران برکناری خود که در قم اقامت داشت بنا نموده است. گنبد امامزاده با بلندای ۱۰ متر با فرم حلزونی (ترکیبی از مخروط و گنبد) از آثار اوایل قرن حاضر است.[۹۱]
خانه تاریخی یزدان پناه[ویرایش]
این خانه تاریخی و زیبا واقع در محلهٔ باغ پنبه[۹۲] ، در پایان دورهٔ قاجاریه بنا شده و در تاریخ ۲۴ تیر ۱۳۸۲ با شماره ۹۱۵۱ در فهرست آثار ملی ایران به ثبت رسیده است. این خانه شاید یکی از زیباترین خانههای تاریخی در ایران باشد، اما تعداد بسیار اندکی از گردشگران و حتی مردم قم از وجود این خانه با خبراند. این خانه ۸۸۴ متر مربع مساحت داشته و بیش از ۱۲۰ سال قدمت دارد. معماری این خانه سربه تو دارد و از تأثیر اقلیم و باورهای مردم قم دور نمانده است. نحوهٔ چیدمان اتاقها در این بنا بدین گونه است که در سمت شمالی حیاط که آفتاب در فصل زمستان مایل به آن میتابد و از گرمای بیشتری برخوردار است قسمت زمستاننشین است. اتاقهای سمت جنوب حیاط در تابستان در سایه قرار دارند و خنکترند و بادگیرها و هواکشها نیز غالباً در سمت جنوبی ساختمان قرار دارند تا تهویه هوا بهتر صورت گیرد.[۹۳][۹۴]
خانه سید حسین بروجردی[ویرایش]
این خانه در دورهٔ قاجاریه ساخته شده و محل اقامت و زندگی سید حسین طباطبایی بروجردی، مرجع تقلید شیعه بوده است. این خانه در خیابان آذر قم، و در محلهٔ «تکیه آق سید حسن» قرار دارد. این اثر در ۱۱ مرداد ۱۳۸۴ با شماره ثبت ۱۲۵۴۳ به عنوان اثر ملی به ثبت رسیده است.
خانه حاجی خان، خانه روحالله خمینی، خانه زند، بیت النور، تیمچهٔ بزرگ بازار قم، حمام تاریخی حاج عسگرخان، برجهای کارخانه ریس باف، تپهٔ باستانی قلی درویش، قلعهٔ جمکران و درخت سرو پانصد سالهٔ جمکران از دیگر جاذبههای دیدنی شهر قم هستند.
موزهها[ویرایش]
موزه آستانه مقدسه[ویرایش]
موزهٔ آستانهٔ مقدسه یکی از قدیمیترین موزههای ایران است که در آبان ماه سال ۱۳۱۴ خورشیدی در محوطهٔ داخلی حرم فاطمه معصومه و مکان فعلی مسجد شهید مطهری افتتاح شد و در فروردین ماه سال ۱۳۶۱ به مکان فعلی واقع در میدان آستانه انتقال پیدا کرد. پس از احداث موزه بخشی از آثار بیوتات حرم نیز به موزه انتقال یافت. بخشی از آثار نیز از برخی بقاع اطراف قم به موزه منتقل شد. موزه مساحتی حدود یک هزار متر مربع دارد و شامل دو طبقه و دو تالار نمایش آثار و همچنین بخشهای اداری، موزهداری، مخزن آثار، حراست و نگهبانی میشود و مجهز به سیستمهای حفاظتی است.[۹۵]
قرآنهای خطی، مسکوکات تاریخی، کاشیهای مختلف دورههای اسلامی، انواع سفالینهها، ظروف شیشهای، آثار منبتکاری، آثار حجاری، آثار نقاشی، فلزکاری، پارچههای دستباف، قالیهای دستباف و انواع درهای خاتمکاری، انواع مُهرها و عقیقها، تابلوهای خط و تذهیب، ظروف چینی، انواع تمبر و اسکناسهای ایرانی و خارجی و همچنین بخش صدفها و موجودات دریایی، مهمترین بخشهای مجموعه آثار موزه را تشکیل میدهد. قدیمیترین بخش آثار موزه را سفالینههای پیش از میلاد مسیح تشکیل میدهد که مربوط به منطقه باستانی سیلک کاشان و برخی نیز مربوط به منطقه باستانی صرم قم است که متعلق به هزارههای اول و دوم قبل از میلاد مسیح هستند.[۹۶]
موزه مردم شناسی قم[ویرایش]
خانههای تاریخی زند و حاج قلی خان دو مکانی هستند که توسط اداره کل میراث فرهنگی و گردشگری قم به موزه مردم شناسی تبدیل شدهاند. فرهنگ، آداب و رسوم، اعتقادات، نوع پوشش و بینش اجتماعی حاکم بر جامعه قم در اعصار گذشته، مجموعهای از اسباب، اشیاء و لوازم زندگی، ابزار کار، لوازم کشاورزی و صنعتی، پوشاک و شیوهٔ چینش اشیاء در منازل قدیمی قم از جمله بخشهایی است که در موزه مردم شناسی قم به نمایش گذاشته شدهاند.[۹۷]
موزه هنرهای سنتی قم[ویرایش]
این موزه در محلهٔ قدیمی «باغ پنبه» واقع شده است و در برگیرندهٔ مجموعهای از آثار هنری اصیل و آداب و رسوم مردم قم و همچنین کارگاههای تولیدی و آموزشی صنایع دستی از جمله سفالگری، رودوزی سنتی و معرق کاری است.[۹۸]
موزه آثار مراجع تقلید[ویرایش]
گنجینهٔ آثار تعدادی از مراجع تقلید شیعه در مجموعهٔ تاریخی بیت امام خمینی در میدان روحالله قم قرار دارد و اسناد مکتوب، تصاویر، آثار و زندگی نامهٔ دوازده نفر از مراجع تقلید شیعه در آن به نمایش گذاشته شده است.[۹۹]
موزه تاریخ طبیعی قم[ویرایش]
ساخت موزه تاریخ طبیعی استان قم بهعنوان مکانی برای استفادهٔ علمی، فرهنگی، اجتماعی و پژوهشی در سال ۱۳۷۸ در بوستان شهید بنیادی قم آغاز شد و در شهریور ۱۳۸۱ خورشیدی راهاندازی شد. این موزه دارای نمونههایی از پستانداران، پرندگان، حشرات، خزندگان، دوزیستان، سخت پوستان، فسیل بی مهرگان، و سنگها و کانیها است.[۱۰۰][۱۰۱]
موزه تخصصی علوم زمین (یاقوت کویر)[ویرایش]
موزه علوم زمین تنها موزه در ایران است که هزار قطعه کانی از ۶۵ نوع کانی در دنیا را در بردارد. از مجموعه موزه، ۸۰ درصد کانیها ایرانی بوده و ۲۰ درصد دیگر از کشورهایی همچون مکزیک، اسپانیا، روسیه، آلمان و برزیل خریداری شده است. این موزه در خیابان نیروگاه، بلوار شاهد، کوچه ۹ قرار دارد.خطای یادکرد: برچسب <ref>
غیرمجاز؛ یادکردهای بدون محتوا باید نام داشته باشند.
آسمان نما[ویرایش]
در آسماننمایی که در کنار موزه تاریخ طبیعی قم قرار دارد، قسمتی از آسمان به همراه ستارهها و سیارهها به نمایش درآمده است. دراین مجموعه دب اکبر، دب اصغر، ستاره قطبی و دیگر صورفلکی در حالت نورانی در معرض دید قرار گرفتهاند.[۱۰۲]
محلهها[ویرایش]
فهرست محلات قدیمی شهر قم:
- سلطان محمد شریف
|
|
|
|
رسانهها[ویرایش]
صداوسیمای مرکز قم[ویرایش]
صدا و سیمای مرکز قم در سال ۱۳۶۷به عنوان دفتر خبری تشکیل شد. در هشتم شهریور ماه ۱۳۷۵ رادیوی مرکز قم با روزی ۳ ساعت، شروع به کار کرد. در سوم خرداد ۱۳۸۲ نیز شبکهٔ تلویزیونی مرکز قم با نام سیمای نور افتتاح شد. این شبکه هماکنون۲۴ ساعت در شبانهروز برنامه پخش میکند.[۱۰۳]
شبکههای سراسری[ویرایش]
دو شبکهٔ سراسری رادیویی، یعنی شبکهٔ رادیو معارف و شبکهٔ ندای اسلام به زبان انگلیسی (The Call Of Islam Radio) نیز از شهر قم پخش میشود.
نشریات[ویرایش]
تعداد ۱۱۰ روزنامه، هفتهنامه، دوهفتهنامه، ماهنامه، فصلنامه و سالنامه در قم چاپ میشود.[۱۰۴]
مشاهیر[ویرایش]
- شیخ عباس قمی، از محدثان شیعه در قرن چهاردهم
- سید حسین طباطبایی قمی، از مراجع تقلید شیعه
- حمیدرضا نوربخش، خواننده و مدیر عامل خانه موسیقی ایران
- شجاع الدین شفا، نویسنده و محقق
- رضا فرجیدانا، وزیر علوم ایران
- علی جنتی، وزیر فرهنگ ایران
- مصطفی پورمحمدی، وزیر دادگستری ایران
- عباس آخوندی، وزیر راه و شهرسازی ایران
- شیخ صدوق، محدث و فقیه شیعه
- فتحعلی اویسی، بازیگر سینما و تلویزیون
- امام موسی صدر، رهبر شیعیان لبنان
- میرزای قمی، از عالمان شیعه در دوره قاجاریه
- شاطر عباس صبوحی قمی، از شاعران دوره قاجاریه
- سید محمد روحانی، از فقهای شیعه در قرن چهاردهم
- سید زین العابدین قمی، از مجتهدین بنام هم دوره عبدالکریم حایری یزدی
- سید جواد رضویان، بازیگر سینما و تلویزیون
شهرهای خواهرخوانده[ویرایش]
شهر قم، با پنج شهر پیمان خواهرخواندگی (شهرها) بسته است:
نام کشور | شهر خواهرخوانده | |
---|---|---|
عراق | کربلا[۱۰۵] | |
ترکیه | قونیه[۱۰۶] | |
لبنان | بعلبک[۱۰۷] | |
اسپانیا | سانتیاگو د کمپوستلا[۱۰۸] | |
پاکستان | کراچی[۱۰۹] |
منابع[ویرایش]
- ↑ ۱٫۰ ۱٫۱ ۱٫۲ ۱٫۳ ۱٫۴ سالنامه آماری استان قم / ۱۳۹۰
- ↑ «نقشهٔ بافتهای فرسودهٔ مصوب شهرها: قم». وبگاه شرکت مادرتخصصی عمران و بهسازی شهری ایران. بازبینیشده در ۱۴ ژانویهٔ ۲۰۱۳.
- ↑ «روزهای یخبندان قم». شرکت سهامی آب منطقهای قم، ۱۸ شهریور ۱۳۹۲. بازبینیشده در ۹ آگوست ۲۰۱۳.
- ↑ فرهنگ فارسی معین
- ↑ «آشنایی با استان قم». همشهری، 4 شهریور 1392. بازبینیشده در 26 آگوست 2013.
- ↑ «نقشه راه ارتباطی قم با شهرهای دیگر». اداره کل میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری استان قم، 4 شهریور 1392. بازبینیشده در 26 آگوست 2013.
- ↑ فهرست شهرهای ایران برپایه جمعیت
- ↑ «علت نامگذاری قم به این نام و القاب منسوب به این شهر». تبیان، 4 شهریور 1392. بازبینیشده در 26 آگوست 1392.
- ↑ «ارزانترین شهر ایران کجاست؟». ویکیپدیا، 4 شهریور 1392. بازبینیشده در 18 آگوست 2013.
- ↑ ۱۰٫۰ ۱۰٫۱ «تبدیل قم به پایتخت فرش ابریشمی ایران». باشگاه خبرنگاران جوان، 4 شهریور 1392. بازبینیشده در 26 آگوست 2013.
- ↑ ۱۱٫۰ ۱۱٫۱ «قم پایتخت ابریشم دنیاست». شبکه خبری قم، 4 شهریور 1392. بازبینیشده در 26 آگوست 2013.
- ↑ «قم پایتخت کامپیوتری ایران». بیبیسی فارسی، 4 شهریور 1392. بازبینیشده در 26 آگوست 2013.
- ↑ [www.dw.de/شهر-قم-پایتخت-اینترنتی-شیعیان-جهان/a-2441487 «قم پایتخت اینترنتی شیعیان»]. دویچله، 4 شهریور 1392. بازبینیشده در 26 آگوست 2013.
- ↑ «قم، پایتخت دوم ادبیات کودک و نوجوان». فارس، 4 شهریور 1392. بازبینیشده در 26 آگوست 2013.
- ↑ «قم قطب اصلی طنعت موتورسیکلت سازی ایران شد». بازارخبر، بزرگترین سایت تحلیلی و خبری اقتصاد ایرانن، ۰۷ مهر ۱۳۹۰. بازبینیشده در ۲۲ شهریور ۱۳۹۲.
- ↑ «قم با تولید ۶۵ درصدی موتورسیکلت رتبه نخست تولید را به خود اختصاص داد». سازمان خبری خودرو، ۱۵ مهر ۱۳۹۰. بازبینیشده در ۲۲ شهریور ۱۳۹۲.
- ↑ «ظرفیتهای ناشناخته قم در تولید نرمافزار». واحد مرکزی خبر، ۲ تیر ۱۳۹۲. بازبینیشده در ۲۲ شهریور ۱۳۹۲.
- ↑ «قم قطب تولید نرمافزارهای علوم اسلامی در کشور». خبرگزاری تسنیم، ۱۸ مرداد ۱۳۹۲. بازبینیشده در ۲۲ شهریور ۱۳۹۲.
- ↑ «قم قطب تولید نرمافزارهای دینی». تبیان نیوز. بازبینیشده در ۲۲ شهریور ۱۳۹۲.
- ↑ «قم، تبریز و مشهد سه قطب اصلی تولید کیف و کفش». باشگاه خبرنگاران جوان، ۱۵ تیر ۱۳۹۲. بازبینیشده در ۲۲ شهریور ۱۳۹۲.
- ↑ «ایران رتبه نخست انتشار کتاب در خاورمیانه». شبکه خبر، ۱۱ آذر ۱۳۹۱. بازبینیشده در ۲۲ شهریور ۱۳۹۲.
- ↑ ۲۲٫۰ ۲۲٫۱ «چاپ ۱۵ میلیون جلد کتاب در قم در ۶ ماه گذشته». ۱۹ دی آنلاین، ۱۹ دی ۱۳۹۰. بازبینیشده در ۲۲ شهریور ۱۳۹۲.
- ↑ «قم، مادر نظام است». روشنگری. بازبینیشده در ۲۹ آگوست ۲۰۱۳.
- ↑ «قم، پایتخت فرهنگی جمهوری اسلامی است.». خدمت پرس. بازبینیشده در ۲۹ آگوست ۲۰۱۳.
- ↑ «توصیه روحانی به استاندار قم». خبرآنلاین. بازبینیشده در 22 دسامبر ۲۰۱۳.
- ↑ یک مقام سابق وزارت اطلاعات دوره هاشمی رفسنجانی استاندار قم شد، بیبیسی فارسی
- ↑ ۲۷٫۰ ۲۷٫۱ «مجلس خبرگان رهبری». مجلس خبرگان رهبری، 3 شهریور 1392. بازبینیشده در 26 آگوست ۲۰۱۳.
- ↑ ۲۸٫۰ ۲۸٫۱ «مجلس خبرگان رهبری (شهر مقدس قم)». ویکی مپیا، 4 شهریور 1392. بازبینیشده در 26 آگوست 2013.
- ↑ زنده دل، حسن. 1331 - استان قم/حسن زنده دل و دستیاران-تهران:نشر ایرانگردان، 1379.
- ↑ ۳۰٫۰ ۳۰٫۱ ۳۰٫۲ ۳۰٫۳ ۳۰٫۴ ۳۰٫۵ ۳۰٫۶ ۳۰٫۷ ۳۰٫۸ زنده دل، حسن. راهنمای گردشگری ایران، استان قم. نشر ایرانگردان، ۱۳۷۹.
- ↑ ۳۱٫۰ ۳۱٫۱ ۳۱٫۲ ۳۱٫۳ ۳۱٫۴ سیدعلی رضا سیدکباری. «جغرافیای تاریخی شهرستان قم». کتابخانه دیجیتال آستانه مقدسه حضرت معصومه(س). بازبینیشده در ۲۷ آگوست ۲۰۱۳.
- ↑ ۳۲٫۰ ۳۲٫۱ محمدرضا کوچک زاده. «تاریخچه شهر قم». استانداری قم. بازبینیشده در ۲۷ آگوست ۲۰۱۳.
- ↑ «علت نامگذاری شهر قم». ایسنا. بازبینیشده در 23 شهریور 1392.
- ↑ «قم». پورتال ایران، 4 شهریور 1392. بازبینیشده در 26 آگوست 2013.
- ↑ «گزارش استان قم (زمینشناسی)». پایگاه ملی دادههای علوم زمین ایران. بازبینیشده در 23 شهریور 1392.
- ↑ استان شناسی قم، دفتر برنامه ریزی و تألیف کتب درسی، 1390
- ↑ «قم». سازمان زمینشناسی و اکتشافات معدنی ایران. بازبینیشده در 23 شهریور 1392.
- ↑ ۳۸٫۰ ۳۸٫۱ استان شناسی قم/محسن یوسفی، حسین بافکار، اکرم هدیه لو، ابوالفضل مطهری، فاطمه جاهدپری، محمدحسین خوش سخن، مهدی نمازیخواه-دفتر تألیف کتب درسی ایران، ۱۳۹۰.
- ↑ «نماینده قم:طرح انتقال آب'دز'، رؤیای مردم این استان را محقق میکند» (فارسی). خبرگزاری ایرنا، ۲۷ فروردین ۱۳۹۰. بازبینیشده در ۲ اردیبهشت ۱۳۹۰.
- ↑ «آب رودخانه دز به قم رسید» (فارسی). وبسایت جامجم آنلاین، ۱ اردیبهشت ۱۳۹۰. بازبینیشده در ۲ اردیبهشت ۱۳۹۰.
- ↑ «آب شیرین به قم رسید» (فارسی). واحد مرکزی خبر جمهوری اسلامی ایران، ۱ اردیبهشت ۱۳۹۰. بازبینیشده در ۲ اردیبهشت ۱۳۹۰.
- ↑ «طرح انتقال آب به ۴۰ شهر و روستای قم». جام جم آنلاین، ۱۶ آبان ۱۳۸۷. بازبینیشده در ۴ اردیبهشت ۱۳۹۰.
- ↑ ۴۳٫۰ ۴۳٫۱ روزنامه جامجم، صفحه ۱۵، دوشنبه ۲۳ خرداد ۱۳۹۰، سال دوازدهم، شماره ۳۱۵۲
- ↑ «مدیرعامل آب منطقهای تهران» (فارسی). ایرنا، ۴ اردیبهشت ۱۳۹۰. بازبینیشده در ۱۶ اردیبهشت ۱۳۹۰.
- ↑ gozashteh/Barnameh 221/page-8.htm «با اجرای طرح انتقال آب از سرشاخههای دزهفت شهر کمآب ایران مرکزی سیراب میشود» (فارسی). معاونت برنامه ریزی ونظارت راهبردی رئیس جمهور. بازبینیشده در ۱۶ اردیبهشت ۱۳۹۰.
- ↑ «اینجا روزی رودخانه بود». روزنامه اعتماد ۲۹ اردیبهشت ۱۳۸۸.
- ↑ «۸۹۲ روستای لرستان مشکل آب آشامیدنی دارند» (فارسی). روزنامه مردم سالاری، ۱۹ بهمن ۱۳۸۹. بازبینیشده در ۱۶ اردیبهشت ۱۳۹۰.
- ↑ ۴۸٫۰ ۴۸٫۱ «۶۸ هزار روستایی چشم به آب تانکر دارند / زاگرس نشینان تشنهاند!» (فارسی). خبرگزاری مهر ۲۳ خرداد ۱۳۸۹. بازبینیشده در ۱۶ اردیبهشت ۱۳۹۰.
- ↑ «۸۸۸ روستای لرستان مشکل آب آشامیدنی دارند» (فارسی). خبرگزاری مهر ۲۲دی ۱۳۸۹. بازبینیشده در ۱۶ اردیبهشت ۱۳۹۰.
- ↑ «الیگودرز قربانی طرح انتقال آب به قمرود». آبنمانیوز۲ اردیبهشت ۱۳۸۹.
- ↑ «آب و هوای قم». سازمان هواشناسی استان قم.
- ↑ ۵۲٫۰ ۵۲٫۱ «کاهش اثرات بلایای طبیعی در قم». استانداری قم، 4 شهریور 1392. بازبینیشده در 20 دسامبر 2013.
- ↑ «قم، تنها کلانشهر ایران با هوای پاک». 19 دی آنلاین. بازبینیشده در 23 شهریور 1392.
- ↑ «قم، تنها کلانشهر ایران با هوای پاک است». جام جم آنلاین. بازبینیشده در 23 شهریور 1392.
- ↑ «نتایج سرشماری نفوس و مسکن ۱۳۹۰». واحد آمار و اطلاعات استانداری قم، 4 شهریور 1392. بازبینیشده در 26 آگوست 2013.
- ↑ «مهاجرپذیری قم». ویکی اطلس فرهنگی ایران، 4 شهریور 1392. بازبینیشده در 26 آگوست 2013.
- ↑ ۵۷٫۰ ۵۷٫۱ «قم پس از اسلام». استانداری قم. بازبینیشده در ۲۷ آگوست ۲۰۱۳.
- ↑ فهرست نویسی پیش از انتشار کتابخانه ملی جمهوری اسلامی ایران * شماره کتابشناسه ملّی:۲۸۹۰۶۹۰ *عنوان و نام پدیدآورنده:طرح بررسی و سنجش شاخصهای فرهنگ عمومی کشور (شاخصهای غیرثبتی) - شناسنامه افزوده:شرکت پژوهشگران خبره پارس /شورای فرهنگ عمومی
- ↑ عرب، کاظم. قم در آیینه میراث. سازمان میراث فرهنگی، ۱۳۸۲.
- ↑ «آشنایی با غذای محلی قم». همشهری، ۲۲ شهریور ۱۳۹۲. بازبینیشده در ۱۴ سپتامبر ۲۰۱۳.
- ↑ «فرش ابریشمی قم». رسانهٔ مجازی نگاه. بازبینیشده در ۲۰ ژانویه ۲۰۱۴.
- ↑ ۶۲٫۰ ۶۲٫۱ «تاریخچهٔ فرش قم». اتحادیهٔ فرش دستباف ایران در ژاپن. بازبینیشده در ۲۰ ژانویه ۲۰۱۴.
- ↑ «کتابخانههای قم». اداره کل میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری استان قم. بازبینیشده در ۲ فوریه ۲۰۱۴.
- ↑ «سالنهای نمایش و سینماهای قم». استانداری قم. بازبینیشده در ۲ فوریه ۲۰۱۴.
- ↑ «شهردار قم: ۱۲ باغ با تأکید رئیس مجلس در قم تملک شد.». شهرداری قم.
- ↑ «فضاهای سبز منطقه ۱». شهرداری قم.
- ↑ ۶۷٫۰ ۶۷٫۱ ۶۷٫۲ ۶۷٫۳ «بوستانها و فضای سبز قم». اداره کل میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری قم. بازبینیشده در ۲ فوریه ۲۰۱۴.
- ↑ «فضاهای سبز منطقه ۲». شهرداری قم.
- ↑ «فضاهای سبز منطقه ۳». شهرداری قم.
- ↑ «فضاهای سبز منطقه ۴». شهرداری قم.
- ↑ «پایتخت مذهبی ایران، مقصد اول اعراب». جوانآنلاین. بازبینیشده در ۱۳۹۲/۹/۱۲.
- ↑ «راهاندازی مسیر جدید اتوبوسهای تندرو در قم». سازمان اتوبوسرانی قم و حومه. بازبینیشده در ۱۳۹۲/۶/۱۲.
- ↑ «معرفی سازمان اتوبوسرانی قم و حومه». سازمان اتوبوسرانی قم و حومه. بازبینیشده در ۱۳۹۲/۶/۱۲.
- ↑ «تاریخچهٔ سازمان». سازمان اتوبوسرانی قم و حومه. بازبینیشده در ۱۳۹۲/۶/۱۲.
- ↑ «مشخصات پروژه مترو قم». شهرداری قم. بازبینیشده در ۱۳۹۲/۶/۱۲.
- ↑ «Monorails Of Asia, Qom, Iran». Monorails.org. بازبینیشده در ۱۳۹۲/۱۰/۱۲.
- ↑ [www.shahabdanesh.ac.ir «shahab danesh»]. shahabdanesh.ac.ir. بازبینیشده در ۱۳۹۲/۱۰/۱۲.
- ↑ ۷۸٫۰ ۷۸٫۱ «مدرسه غیاثیه». اداره میراث فرهنگی قم. بازبینیشده در ۹ اوت ۲۰۱۳.
- ↑ «مسجد جامع قم». تبیان. بازبینیشده در ۹ اوت ۲۰۱۳.
- ↑ «مسجد جامع قم، مکانی با معماری باستانی». باشگاه خبرنگاران جوان. بازبینیشده در ۹ اوت ۲۰۱۳.
- ↑ 4 «مسجد امام حسن عسگری». اداره میراث فرهنگی قم. بازبینیشده در ۲۹ آگوست ۲۰۱۳.
- ↑ «مسجد امام حسن عسگری». اداره میراث فرهنگی قم. بازبینیشده در ۲۹ آگوست ۲۰۱۳.
- ↑ «ساختمان جدید مسجد امام حسن عسکری(ع) قم افتتاح شد». hawzahnews، ۱۳۹۴/۲/۱۰. بازبینیشده در ۱۳۹۵/۱۰/۳.
- ↑ ویگاه اندیشهقم؛ امکان ملاقات با امام زمان در خواب براساس روایات
- ↑ «باغ گنبدسبز». IRANPEDIA. بازبینیشده در ۱ اوت ۲۰۱۳.
- ↑ «مقابر باغ گنبدسبز». اداره کل میراث فرهنگی استان قم. بازبینیشده در ۱ اوت ۲۰۱۳.
- ↑ «مقابر باغ گنبدسبز». اداره کل میراث فرهنگی استان قم. بازبینیشده در ۱ اوت ۲۰۱۳.
- ↑ «مقابر باغ گنبدسبز». اداره کل میراث فرهنگی استان قم. بازبینیشده در ۱ اوت ۲۰۱۳.
- ↑ «دانشنامهٔ تاریخ معماری ایرانشهر». سازمان میراث فرهنگی و گردشگری ایران. بازبینیشده در ۱۹/۵/۲۰۱۱.
- ↑ «امامزاده علی بن جعفر». اداره کل میراث فرهنگی و گردشگری استان قم. بازبینیشده در ۱۳۹۲/۶/۱۲.
- ↑ «امامزاده حمزه». اداره کل میراث فرهنگی و گردشگری استان قم. بازبینیشده در ۱۳۹۲/۶/۱۲.
- ↑ «آشنایی با خانه یزدانپناه - قم». همشهری آنلاین. بازبینیشده در 15 مه 2014.
- ↑ «عمارت یزدان پناه قم، خانهای چهارفصل». ۱۹ دی آنلاین. بازبینیشده در ۲۹ آگوست ۲۰۱۳.
- ↑ «خانه یزدان پناه». اداره میراث فرهنگی قم. بازبینیشده در ۲۹ آگوست ۲۰۱۳.
- ↑ «موزه آستانه مقدسه». اداره کل میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری استان قم. بازبینیشده در ۱۳۹۳/۴/۳۰.
- ↑ «موزه قم با آثاری ۷۰۰۰ ساله». ایسنا. بازبینیشده در ۱۳۹۳/۴/۳۰.
- ↑ «موزه مردم شناسی قم». صدا و سیمای مرکز قم. بازبینیشده در ????/?/??.
- ↑ «موزه هنرهای سنتی قم». صدا و سیمای مرکز قم. بازبینیشده در ۱۳۹۲/۶/۱۲.
- ↑ «افتتاح موزه آثار مراجع تقلید». عرشنیوز، 4 شهریور 1392. بازبینیشده در 4 تیر 1393.
- ↑ «موزه تاریخ طبیعی قم». اداره کل حفاظت محیط زیست استان قم. بازبینیشده در ????/?/??.
- ↑ «موزه تاریخ طبیعی قم». صدا و سیمای مرکز قم. بازبینیشده در ۱۳۹۲/۶/۱۲.
- ↑ «موزه تاریخ طبیعی، از جاذبههای گردشگری قم». قم نیوز. بازبینیشده در ۱۳۹۲/۶/۱۲.
- ↑ «تاریخچه صدا و سیمای مرکز قم». صدا و سیمای مرکز قم. بازبینیشده در ۱۳۹۲/۱۰/۱۲.
- ↑ استان شناسی قم/محسن یوسفی، حسین بافکار، اکرم هدیه لو، ابوالفضل مطهری، فاطمه جاهدپری، محمدحسین خوش سخن، مهدی نمازیخواه-کرج: شرکت چاپ و نشر کتابهای درسی ایران، ۱۳۹۰.
- ↑ «شهرهای قم و کربلا خواهرخوانده شدند». بازبینیشده در 20 مرداد 1391.
- ↑ «استاندار قم به قونیه سفر کرد». بازبینیشده در 14 مرداد 1389.
- ↑ «قم و بعلبک لبنان خواهرخوانده شدند». بازبینیشده در 14 مهر 1389.
- ↑ «خواهر خواندگی». بازبینیشده در 4 شهریور 1392.
- ↑ «رئیس مجلس پاکستان خبرداد: قم و کراچی خواهد خوانده میشوند». بازبینیشده در 4 شهریور 1392.
- ^ در این باره ر. ک. به «بحارالانوار»، ج ۶۰، ص ۲۱۰ به بعد
- ^ «حضرت مهدی(عج) فروغ...»، ص۲۹۳ به بعد
پیوند به بیرون[ویرایش]
ویکیسفر یک راهنمای سفر برای قم دارد. |
در ویکیانبار پروندههایی دربارهٔ قم موجود است. |
|
|
|
|
|
|
|
|
|