جهان‌بین (کوه)
| جهان بین | |
|---|---|
| [[پرونده: |280px]] | |
| ارتفاع | ۳۳۴۲ متر |
| مکان | |
| مکان | شهر هفشجان در استان چهار محال و بختیاری |
| رشته‌کوه | زاگرس |
 |
این نوشتار نیازمند نقشه است. با توجه به رعایت حق تکثیر با اضافه کردن نقشه. |
 |
این نوشتار نیازمند مختصات جغرافیایی است. با تعیین مختصات براساس این روش‌ها و موازین به بهبود کیفیت آن کمک کنید و سپس این الگو را از صفحه بردارید. |
کوه جهان‌بین درغرب شهر هفشجان در استان چهار محال و بختیاری قرار دارد. این کوه یکی از کوههای رشته کوه زاگرس است.کوه جهان بین به طول ۳۰کیلومتر ازجنوب روستای شمس‌آباد شروع و تا غرب روستای مصطفی آباد در حومه شهر هفشجان امتداد دارد. بلندترین قلل آن به نام‌های دالانک با ۳۳۴۲ متر، هفشجان با ۳۳۱۵ متر و شمس‌آباد با ۳۱۳۸ متر ارتفاع می‌باشد.
وجه تسمیه[ویرایش]
رشته کوه جهان بین در حومه شهرکرد قرار دارد. چون از فراز قله دالانک، مرتفع‌ترین قله رشته جهان بین، منطقه عظیمی شامل شهرکرد و شهرهای نجف‌آباد و اصفهان کاملا دیده می‌شود به همین مناسبت به آن نام جهان بین داده‌اند.[۱]
ویژگی ها[ویرایش]
کثرت چشمه ساران،دامنه‌های سرسبز شمال‌شرقی،صخره‌های مرتفع و غارهای ژرف و نیز زیبایی بی نظیر قله‌ی مرکزی یعنی نای هفشجان که در عین حال یکی از بی نظیر و منظم ترین قلل کشور است،از ویژگی های منحصر به فرد این رشته کوه می باشد.در دامنه این رشته کوه آثار تاریخی از شکل گیری تمدن‌هایی کهن در هزاره‌های پیش از تاریخ حکایت دارد.چشمه های بسیار زیاد آن سبب گردید تا این منطقه را با عنوان مَرغ هزار خانی یا منطقه ی هزار و یک چشمه بشناسند حال آنکه امروزه گردشگاه چشمه زنه در دامنه قله ی زیبای مرکزی جهان بین هفشجان از جمله ی جاذبه های گردشگری نزدیک به مرکز استان می باشد.[۲] در دامنه این رشته کوه آثار تاریخی از شکل گیری تمدن‌هایی کهن در هزاره‌های پیش از تاریخ حکایت دارد.بقایای راه های سنگ چین شاهراهی سوزیانا یا خوزستان به اصفهان یا گبیانه،کتیبه نیمه تصویر نگاری گرنوشته،تپه تاریخی شهر کهنه و از همه مهم تر تپه تاریخی اسکندری که در ایجاد تمدنی به صورت یک دولت شهر تاریخی است از ویژگی های ممتاز دامنه ی این رشته کوه می باشد.[۳]
منابع[ویرایش]
- ↑ وجه تسمیه کوههای ایران
- ↑ حیدر صادقی، فرهاد رئیسی، محمد مهدی شفقت دهکردی، مهرداد رئیسی، محمد رضا طاهر پور و مهراب محمدی. سیمای فرهنگ و طبیعت استان چهارمحال و بختیاری. چاپ ۱۳۹۲. تهران: سازمان میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری، ۱۳۹۲ خورشیدی. ص ۶۶ و ۶۷. شابک ۹۷۸-۶۰۰-۹۱۶۸۷-۸-۱.
- ↑ آلن زاگارل آلمانی. شیوه ظهور زندگی در ارتفاعات استان چهارمحال و بختیاری. چاپ 1386 خورشیدی. تهران: سازمان میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری ایران، 1386 خورشیدی. ص 202.
