آتشکده آذرفرنبغ

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
(تغییرمسیر از آتشکده کاریان)
پرش به: ناوبری، جستجو

مختصات: ۲۸°۸′۵۶.۰۳″ شمالی ۵۳°۳۱′۴۰.۰۶″ شرقی / ۲۸.۱۴۸۸۹۷۲° شمالی ۵۳.۵۲۷۷۹۴۴° شرقی / 28.1488972; 53.5277944

تل آتشکده
آتشکده آذرفرنبغ کاریان3.jpg
روستای کاریان
نام تل آتشکده
کشور  ایران
استان استان فارس
شهرستان شهرستان لارستان
اطلاعات اثر
کاربری آتشکده، تل
دیرینگی دوران‌های تاریخی پیش از اسلام
دورهٔ ساخت اثر دوران‌های تاریخی پیش از اسلام
اطلاعات ثبتی
شمارهٔ ثبت ۳۴۱۷
تاریخ ثبت ملی ۲۵ اسفند ۱۳۷۹

آتشکده آذرفرنبغ با ارتفاع تقریبی ۲۰ متر در مسیر کاریان، از دهستان هرم و کاریان، بخش جویم، شهرستان لارستان در استان فارس و در ۴۲ کیلومتری جنوب غربی جویم در نیمه راه بندر سیراف و دارابگرد قرار دارد. نقشه اصلی این آتشکده به شکل ذوزنقه بوده که اضلاع جلویی آن در حدود ۵ متر عرض و ۷ متر ارتفاع دارند. ضلع جلویی روی سکویی به ارتفاع ۵٫۱ متر از سطح زمین واقع شده است. برفراز این سکو در ارتفاع ۳متری بر روی دیواره، حفره‌ای مثلثی شکل وجود دارد. مصالح به کار رفته در دیوارهٔ این آتشکده آجر و گل می‌باشد. بر روی صفهٔ آتشکده آثاری از راهرو و اتاق دیده می‌شود که به درون فرو ریخته است.

تاریخچه[ویرایش]

این مکان آتشکدهٔ موبدان بوده‌است و یکی از سه آتشکدهٔ بزرگ ایران در عهد ساسانیان به شمار می‌رفته است. این آتشکده یکی از بزرگ‌ترین و مهم‌ترین آتشکده‌ها در زمان ساسانیان بوده و یکی از مهم‌ترین آتش‌های سه‌گانه زردشتی که مختص موبدان بوده، در آن جا می‌سوخته‌است. ساسان جد اردشیر بابکان تولیت این آتشکده را بر عهده داشته و ساسانیان همواره علاقه خاصی به این آتشکده داشته‌اند. بر کتیبه‌ای به زبان پهلوی نگاشته‌اند که سی هزار دینار هزینه ساختمان آن شده‌است.

در دوران ساسانیان این آتشکده و زمین‌های اطراف آن محل حکومت رم کاریان بوده است. آن‌ها همان ایل پاسارگادی‌های هخامنشیان بوده‌اند که با کمک کردن به اردشیر بابکان در تأسیس حکومت ساسانیان مورد توجه او و سایر شاهان ساسانی قرار گرفته و آتشکده در مرکز حکومتی آن‌ها یعنی کاریان بنا شد. رم کاریان از شهر در مقابل حمله اعراب دفاع کرده و اعراب پس از چهار بار محاصره شهر، موفق به فتح آن شدند. ایل باصری که امروزه به کوچنشینی خود در استان فارس ادامه می‌دهد تنها بازمانده ایل پاسارگادیان دوره کوروش یا همان رم کاریان ساسانیان به شمار می‌رود.[۱]

از کاریان آتش را به آتشکدهٔ شمالی فسا برده‌اند و از آنجا به نیریز و از آنجا به هندوستان برده‌اند. واندانبرگ در کتاب باستانشناسی ایران قدیم چنین می‌نویسد: در کاریان ویرانه‌های آتشکده‌ای که بقایای آذرفرنبغ یکی از سه آتشکدهٔ بزرگ ایران باستان است دیدم، بدبختانه امروز چیز مهمی ازآن آتشکده نمانده است.[۲][نیازمند یادکرد دقیق]

نگارخانه[ویرایش]

جستارهای وابسته[ویرایش]

منابع[ویرایش]

  • مصطفوی، سید محمد تقی، اقلیم پارس، نشر تابان، تهران، ۱۳۶۴ ص۹۲.
  • آتشکده، نشریه انجمن ادب دبیرستان حکمت، ۱۳۴۳، ص ۹۷.
  • آناهیتا در اسطوره‌های ایرانی، سوزان کویری، انتشارات جمال الحق، ۱۳۷۵، ص ۱۰۳.
  • اقلیم پارس، سید محمدتقی مصطفوی، نشر تابان، تهران، ۱۳۶۴، ص ۹۲.
  • ایران در زمان ساسانیان، آرتور کریستین سن، ترجمه غلامرضا رشید یاسمی، امیرکبیر، تهران، ۱۳۶۷، ص ۱۸۹.
  • لغتنامه دهخدا، علی اکبر دهخدا، انتشارات دانشگاه تهران، ۱۳۷۲، ج ۱، ص ۳۶، ج ۱۰، ص ۱۵۰۸۸، ج ۱۱، ص ۱۵۸۵۸.
  1. یوسفی، احسان، عشایر پارس، شیراز، ۱۳۹۳ خورشیدی. ص ۲۷
  2. مصطفوی، ۱۳۶۴: ۹۲

پیوند به بیرون[ویرایش]