شاهزاده حسین (قزوین)
امامزاده حسین | |
---|---|
نام | امامزاده حسین |
کشور | ایران |
استان | استان قزوین |
شهرستان | شهرستان قزوین |
بخش | مرکزی |
اطلاعات اثر | |
نام محلی | شاهزاده حسین |
کاربری | زیارتی |
دیرینگی | دوره ایلخانی |
دورهٔ ساخت اثر | دوره ایلخانی |
اطلاعات ثبتی | |
شمارهٔ ثبت | ۲۳۹ |
تاریخ ثبت ملی | ۲۰ بهمن ۱۳۱۸ |
اطلاعات بازدید | |
امکان بازدید | دارد |
وبگاه | http://www.ebn-reza.com |
حسین |
|
---|---|
نقش | امامزاده |
نام | حسین |
مدفن | قزوین |
پدر | علی بن موسی الرضا |
طول عمر | ۲ سال |
امامزاده شاهزاده حسین فرزند علی بن موسی الرضا است[۱] که مقبرهاش در شهر قزوین واقع شدهاست. گفته شده که شاهزاده حسین در سفر به مرو حین عبور از قزوین، در این شهر درگذشت و در همانجا به خاک سپرده شد.
محتویات
تاریخچه[ویرایش]
سفر علی بن موسی الرضا به قزوین در جریان سفر ایشان به خراسان و به طور مخفیانه صورت میگیرد. علی بن موسی در منزل «داوود بن عیسی غازی» اقامت میکند و فرزند دو ساله ایشان که در جریان این سفر همراهشان بوده است در قزوین به علت بیماری فوت میکند و در همانجا به خاک سپرده میشود؛ و اکنون آستان شاهزاده حسین متعلق به فرزند علی بن موسی الرضا است.[۲][۳]
در دورهٔ حکومت صفویه برای این امامزاده که بعدها به شاهزاده حسین معروف شد، ساختمانهای متعددی بنا گردید و زیارتگاه مردم قزوین شد. مجموعه بناهای شاهزاده حسین عبارتند از: دروازه ورودی، ساختمان گنبد دار، رواق، میانسرا، ایوان، بقعه و اتاقهایی در اطراف صحن مرکزی یا میانسرا. ورودی مجموعهٔ شاهزاده حسین، از سمت شمال، شبیه دروازههای ورودی شهرهای عهد صفویه و قاجاریهاست. این ورودی دارای طاق نما و شش منارهاست که هر یک با کاشیکاریها بسیار زیبا تزیین شدهاست.[نیازمند منبع]
مشخصات بنا[ویرایش]
بقعه شاهزاده حسین با دو ورودی از سمت شمال و جنوب در میان صحن بزرگی قرار گرفتهاست. در اطراف صحن ایوانهایی وجود دارد که با کاشیکاری در طرحهای مختلف تزیین شدهاست. ورودی بقعهٔ شاهزاده حسین دارای مقرنس کاری و تزیینات مختلف است، که در دورهٔ قاجاریه با افزودن تالاری به آن شکل تازهای یافتهاست. در بخش غربی و شرقی بقعه، دو رواق ساخته شده که به نامهای بالا سر و پایان پا معروف و دارای گچبری و کاشیکاری است. فضای داخل بقعه شاهزاده حسین، با کاشی خشتی هفت رنگ، بدنهٔ آن با آیینه کاری و زیر گنبد با کتیبههایی به خط ثلث در زمینهٔ لاجوردی تزیین شدهاست. قدیمیترین و زیباترین اثر مجموعه شاهزاده حسین، در چوبی منبت کاری شدهٔ آن است که در سال ۹۶۷ هجری به مجموعه اضافه شدهاست. طبق کتیبهای از کاشی معرق، این مجموعه در سال ۱۰۴۰ هجری به دستور زینب بیگم، دختر شاه طهماسب صفوی، بازسازی و صندوق چوبی نفیسی بر مزار آن نصب شدهاست.
تاریخچه ثبت[ویرایش]
این بنا که اصالتاً مربوط به دوره ایلخانی است در تاریخ ۲۰ بهمن ۱۳۱۸ با شمارهٔ ثبت ۳۳۹ بهعنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است.[۴]
توسعه و بازسازی[ویرایش]
در سالهای اخیر نیز مجموعهٔ شاهزاده حسین تعمیر اساسی شده و بناهایی را که به آن افزودهاند که از جملهٔ آنها بنای یادبودی است که به یاد محمد علی رجایی رئیس جمهور سابق ایران، ساختهاند. در اتاقهای اطراف امامزاده نیز کشتهشدگان قزوینی جنگ ایران و عراق به خاک سپرده شدهاند.
نگارخانه[ویرایش]
-
نقاشی اوژن فلاندن در سال ۱۲۲۰ خورشیدی
-
نقاشی پاسکال کوست در سال ۱۲۲۰ خورشیدی
پانویس[ویرایش]
- ↑ امامزاده حسین
- ↑ مستوفی، حمدالله. تاریخ گزیده. تهران: امیرکبیر، ۱۳۳۹. ۷۸۹. شابک ۹۶۴-۰۰-۰۶۰۹-۲.
- ↑ ورجاوند، پرویز. سیمای تاریخ و فرهنگ قزوین. ج. ۱. تهران: نی، ۱۳۷۷. ۱۲۵. شابک ۹۶۴-۳۱۲-۳۹۰-۱.
- ↑ «دانشنامهٔ تاریخ معماری ایرانشهر». سازمان میراث فرهنگی و گردشگری ایران. بازبینیشده در ۱۹/۵/۲۰۱۱.
منابع[ویرایش]
- کتاب تاریخ هنر معماری ایران در دورهٔ اسلامی
- پایگاه اطلاعرسانی آستان امامزاده شاهزاده حسین
پیوند به بیرون[ویرایش]
در ویکیانبار پروندههایی دربارهٔ شاهزاده حسین (قزوین) موجود است. |
|
|