کشتار حجاج در مکه (۱۳۶۶)
مختصات: ۲۱°۲۶′۷.۱۸″ شمالی ۳۹°۴۹′۴۴.۶۸″ شرقی / ۲۱.۴۳۵۳۲۷۸° شمالی ۳۹.۸۲۹۰۷۷۸° شرقی کشتار حجاج در مکه که در روز ۹ مرداد ۱۳۶۶ (۳۱ ژوئیه ۱۹۸۷) روی داد، به کشتار حجاج عمدتاً ایرانی که به شعارهای سیاسی موسوم به «اعلان برائت از مشرکین» در طول مناسک حج واجب پرداخته‌بودند، اشاره دارد. این رویداد سبب ایجاد تنش در روابط ایران و عربستان سعودی شد. در این واقعه ۲۷۵ تن از حجاج ایرانی، ۸۵ عربستانی از جمله نیروی پلیس و ۴۵ تن از حجاج دیگر کشورها کشته و شماری نیز زخمی شدند.
این کشتار در زمان حکومت ملک فهد اتفاق افتاد .
تظاهرات[ویرایش]
در روز جمعه ۹ مرداد ۱۳۶۶ پس از آن که حجاج ایرانی در طی تظاهرات برائت از مشرکین، «شعار مرگ بر آمریکا» و «مرگ بر اسرائیل» سر می‌دادند، نیروهای امنیتی عربستان بر آنان آتش گشودند. در این واقعه ۴۰۲ نفر به تیر مستقیم یا در اثر ازدحام جمعیت کشته (۲۷۵ ایرانی، ۸۵ نیروی پلیس عربستانی و ۴۵ تن از حاجیان دیگر کشورها) و ۶۴۹ نفر زخمی (۳۰۳ ایرانی، ۱۴۵ عربستانی و ۲۰۱ از دیگر ملیت ها) شدند.[۱] پس از این واقعه، حکومت عربستان سعودی سفارتخانه خود را در تهران تعطیل و روابط دیپلماتیک خود با ایران را قطع کرد.[۲]
نظرات و روایات نقل شده از حادثه[ویرایش]
حسینعلی منتظری چند ماه بعد از این واقعه در نامه‌ای به روح‌اللّه خمینی نسبت به عملکرد مسئولان ایرانی در این واقعه اعتراض کرد. وی نوشت:[۳]
بسیاری از افراد مورد اطمینان که خود ناظر جریان و در خط مقدم راهپیمایی بوده‌اند می‌گویند همهٔ گناه گردن سعودی‌ها نیست و ممکن بود راهپیمایی آبرومندانه انجام شود و به این‌جا هم منجر نشود، ولی در اثر تندی بچه‌ها و بی‌برنامگی اجمالاً هجوم و حمله از طرف بچه‌های نپختهٔ ما شروع شد و سوژه به دست دشمن داد، هر چند دشمن مجهز و مهیا بود و دنبال بهانه می‌گشت تا ما را سرکوب کند. دشمن در سال قبل از آن در موضوع جاسازی و قرار دادن مواد منفجره در ساکهای حجاج با ما عاقلانه برخورد کرد و تا اندازه‌ای اغماض کرد و ما موضوع را رسیدگی نکردیم بلکه مغرور شدیم و در سال بعد چنین مصیبت بزرگی برای عالم اسلام رخ داد.
علیرضا نوری زاده در این باره می‌گوید:[۴]
در سال ۱۹۸۶، یک سال قبل از این حادثه، مقامات عربستان سعودی در چمدان شماری از حجاج اصفهانی ۱۵۰ کیلوگرم مادهٔ منفجره بسیار قوی پیدا کردند و بعدها مشخص شد که این حجاج از ماجرای مواد منفجره خبری نداشته‌اند و این مواد منفجره از سوی دستگاه حج و زیارت در این وسایل کار گذاشته شده بود.
هاشمی رفسنجانی در خاطرات سال ۱۳۶۵ می‌نویسد:
آقای بشارتی اطلاع داد که عربستان اعلان کرده چند نفر از حجاج ایرانی در ساکهای خود تی‌ان‌تی داشته‌اند.[۵]
در پی این حادثه ۱۱۳ نفر از حجاج ایرانی دستگیر شدند که به جز دو یا سه نفر از آنها باقی آزاد شدند.[۶] رفسنجانی در خاطرات خود در سال ۱۳۶۶ از گزارش عبدالله نوری یاد می‌کند که در آن ضمن غیرقابل گذشت بودن کار عربستان، به تندروی نیروهای داخلی هم اشاره شده است.[۷]
پیوند به بیرون[ویرایش]
در تاریخ 1394/08/04 پایگاه اطلاع رسانی متن زندگی مستند کوتاهی با عنوان «حجی که نا تمام ماند» و با موضوع کشتار زائران ایرانی در سال 1366 منتشر کرد http://matnezendegi.ir/content/1379
منابع[ویرایش]
- ↑ K. McLachlan, Iran and the Continuing Crisis in the Persian Gulf. GeoJournal, Vol.28, Issue 3, Nov. 1992, p.359
- ↑ By Farhang Rajaee. Iranian perspectives on the Iran-Iraq war. چاپ اول. گینزفیل-فلوریدا: University Press of Florida، ۱۹۹۷. شابک ۹۷۸–۰۸۱۳۰۱۴۷۶۰.
- ↑ خاطرات آیت‌الله منتظری
- ↑ «رابطه عشق و نفرت میان ایران و اعراب» (فارسی). رادیو فردا.
- ↑ کارنامه و خاطرات هاشمی رفسنجانی، ص ۲۰۸، دوشنبه ۲۰ مرداد ۱۳۶۵، ۱۱ آگوست ۱۹۸۶
- ↑ کارنامه و خاطرات هاشمی رفسنجانی ١٣٦٥، صص ٢٣٩-٢٣٨
- ↑ کارنامه و خاطرات هاشمی رفسنجانی ۱۳۶۶
|
||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
.svg){kind=small}
