گویشهای جنوبی کردی
| کردی جنوبی کوردی خوارین |
||
|---|---|---|
| تلفظ: | Kurdî Xwarin | |
| گویشگاه‌ها: |  ایران عراق |
|
| شمار گویشوران: | دست‌کم ۳ میلیون نفر در ایران[۱] و ۲ میلیون نفر در عراق[۲] | |
| خانواده: | هندواروپایی زبان هند و ایرانی زبان ایرانی زبان ایرانی غربی شمال غربی زبان کردی کردی جنوبی |
|
| کد زبان | ||
| ISO 639-1: | هیچ | |
| ISO 639-2: | – | |
| ISO 639-3: | sdh | |
| یادداشت: این صفحه ممکن است دارای کدهای یونیکد باشد. | ||
گویشهای جنوبی کردییا کردی کرمانجی جنوبی[۴] یکی از سه گروه زبانی، در تقسیم‌بندی زبان کردی هستند. گویشهای زبان کردی را به: «لهجه‌های شمالی کردی»، «لهجه‌های مرکزی کردی» و «لهجه‌های جنوبی کردی» تقسیم می‌کنند.
گویشهای جنوبی کردی یا (جنوب شرقی) شامل تعداد زیادی از گویشهای منفرد و متفاوت[۵] نظیر (کلهری،[۶][۷] ایلامی، ملکشاهی، کلیایی، کرمانشاهی، لکی، بدره‌ای، سنجابی و ...[۸]) در استانهای کرمانشاه، کردستان، ایلام و لرستان در غرب ایران و نیز در شرق عراق می‌باشند.[۵][۷][۸][۹][۱۰][۱۱][۱۲]
محتویات
کلهری[ویرایش]
شاید بتوان گویش کلهری را گویش محوری و اصلی‌ترین گویش در میان گویشهای کردی جنوبی به شمار آورد. دیگر گویشها و زیر گروه‌های زبان کردی جنوبی عبارتند از:گروسی، قصری، کرماشانی، خانقینی، ملکشاهی، خزلی ... می‌باشد که در استانهای کردستان، کرمانشاه، ایلام، همدان و در کردستان عراق در شهرهای: خانقین، بدره، جسان، زرباتیه، جلولا، و قسمتهایی از کلار، کفری، کوت و عماره و مناطق پیوسته به آنها به این گویش تکلم می‌شود.[۱۳]
کردی ایلامی[ویرایش]
ایلامی که گاه آن را فیلی نیز نامیده‌اند،[۱۴][۱۵] یکی از گویشهای جنوبی کردی است.[۷] که شامل لهجه‌های: ریزوندی، آبدانانی، بدره‌ای، خزلی و ... است.
دیاسپورای کردی جنوب[ویرایش]
در برخی دیگر از نقاط ایران نیز گروه‌های کرد زبانی وجود دارند که به گویشهای کردی جنوبی سخن می‌گویند. برای نمونه می‌توان به کردهای عبدویی، دوانی و شوانکاره در استان فارس اشاره کرد. علاوه بر این در مازندران، قزوین، دماوند، قم و کرمان نیز گویشوران کردی جنوبی زندگی می‌کنند. برخی از این کردها حتی دارای گویش ویژهٔ خود هستند. به‌عنوان مثال کردان فارس به گویش‌هایی همچون کرونی، دوانی و عبدویی سخن می‌گویند که همگی جزوی از گویشهای کردی جنوب هستند.
لکی[ویرایش]
دانشنامه بریتانیکا لکی را نیز لهجه‌ای از زبان کردی نام می‌برد.[۱۶] و همه زبانشناسان و اکثریت منابع دیگر نیز لکی را در شاخه زبان‌های کردی از شاخه زبان‌های ایرانی‌تبار غربی قرار داده‌اند.[۸][۱۷][۱۸][۱۹][۲۰][۲۱][۲۲][۲۳][۲۴][۲۵] لکی دارای لهجه‌ها و زیر لهجه‌هایی چون: عثمانوندی، جلالوندی، چغلوندی، کاکاوندی و... که در هرسین استان کرمانشاه، وشهرستان‌های، نورآباد، الشتر، کوهدشت و دلفان در استان لرستان، برخی مناطق استان ایلام بدان تکلم می‌شود. باید اشاره داشت در برخی مناطق چون کوهدشت و خرم آباد جمعیتهای لک و لر با هم در این جغرافیا زندگی می‌کنند.[۲۶][۲۷] برخی منابع لکی را در زنجیره گویشی تدریجی فارسی-لری-کردی در میان لری و کردی قرار داده‌اند.[۲۸][۲۹][۳۰] اتنولوگ لکی را در دستهٔ لری و درزیرشاخه چهارم زبان کردی طبقه‌بندی کرده‌است.[۳۱]
ارتباط با گویشهای زبان لری[ویرایش]
زبان لری خود زبانی مستقل از گویشهای ایرانی جنوب غربی است.[۳۲][۳۳] این زبان خود به دو دسته لری شمالی و جنوبی تقسیم می‌شود.[۳۲][۳۳] ویژگی‌های زبان لری نشان می‌دهد هر چه از سوی میانه زاگرس به جنوب و کناره‌های خلیج فارس حرکت کنیم گویشوران لر به زبان فارسی بیشتر نزدیک می‌شوند و هر چه به سمت زاگرس میانی و شمالی و به طور خاص مناطق کرد زبان حرکت کنیم واژه‌ها و شباهت‌های واجی بیشتری میان گویشوران لر و گویشوران کرد خواهیم داشت و لری خرم‌آبادی نمونه‌ای از نزدیکترین گویشهای لری به زبان کردی است.[۳۳] این گویش با لکی و کردی جنوبی به عنوان همسایگان قدیمی در عین تفاوت دارای قرابتهای زبانی بسیاری است.[۲۳] ۷۸ درصد واژگان میان لری خرم‌آبادی و لکی مشترک هستند.[۲۳] برای مثال در جنوب استان ایلام دو گویش لری خرم‌آبادی و لکی در کنار هم قرار گرفته است و تشخیص مرز هر زبان و گویش پیچیده است.[۳۳]
پرویز ناتل خانلری دسته‌بندی متفاوتی را دربارهٔ گویشهای جنوبی کردی ارایه می‌دهد.[۳۴][پیوند مرده] نام کردی عاده به زبان مردمی اطلاق می‌شود که در سرزمین کوهستانی واقع در مغرب فلات ایران زندگی می‌کنند. زبان یا گویش کردی همه این نواحی یکسان نیست. اما زبانی که کردی خوانده می‌شود شامل گویشهای متعددی است که هنوز با همه مطالعاتی که انجام گرفته دربارهٔ ساختمان و روابط آنها با یکدیگر تحقیق دقیق و قطعی به عمل نیامده‌است. بر حسب عادت این گویشها را به دو گروه اصلی تقسیم می‌کنند: یکی کرمانجی که خود به دو شعبه تقسیم می‌شود: شعبه شرقی یا مکری در سلیمانیه و سنندج، و شعبه غربی در دیار بکر و رضائیه و ایروان و ارزروم و شمال سوریه و شمال خراسان، گروه اصلی دیگر یا گروه جنوبی در منطقه کرمانشاه و ایلام.[۳۴][پیوند مرده]
جستارهای وابسته[ویرایش]
 |
پروژهٔ ویکی‌پدیا گویشهای جنوبی کردی آزمایشی در ویکی‌مدیا انکوباتور موجود است. |
پانویس[ویرایش]
- ↑ http://www.ethnologue.com/language/sdh پایگاه اینترنتی اتنولوگ (انگلیسی)
- ↑ http://www.shafaaq.com/fa/kurd-failys-news/15091-2013-07-27-08-42-56.html نیاز مبرم کرد فیلی به کانال ماهواره‌ای، پایگاه اینترنتی شفق نیوز
- ↑ I. Kamandar Fattah, Les Dialectes kurdes méridionaux: étude linguistique et dialectologique. Louvain, Peeters, 2000, p. 55-62
- ↑ http://runahi.ir/4-آشنایی-با-کلهری/
- ↑ ۵٫۰ ۵٫۱ Rüdiger Schmitt: Die iranischen Sprachen in Gegenwart und Geschichte. Wiesbaden (Reichert) 2000, P.77,.
- ↑ Kurdish language - Britannica Online Encyclopedia
- ↑ ۷٫۰ ۷٫۱ ۷٫۲ G. Windfuhr, The iranian Languages, Routledge, 2009, P. 587
- ↑ ۸٫۰ ۸٫۱ ۸٫۲ دائرةالمعارف بزرگ اسلامی، جلد دهم، تهران ۱۳۸۰، س. ۵۴۸–۵۴۹
- ↑ Kurdish language
- ↑ Kurdish language - Britannica Online Encyclopedia
- ↑ رنجبر چقاکبودی، وحید. دستور زبان کردی: گویش کرمانشاهی. تهران: هرمس، ۱۳۹۴. شابک ۹۷۸-۹۶۴-۳۶۳-۹۲۰-۴.
- ↑ «Kurdish, Southern». اتنولوگ، ۲۰۱۳. بازبینی‌شده در 17 دسامبر 2015.
- ↑ ایل کلهر در دوره مشروطیت، علیرضا گودرزی انتشارات کرمانشاه، ۱۳۸۱
- ↑ «زبان و گویش مردم ایلام». تبیان استان ها. بازبینی‌شده در آوریل ۲۰۱۰.
- ↑ غلامحسین کریمی دوستان، جایگاه فیلی و کلهری در دسته‌بندی گویشهای کردی: مجله دانشگاه کردستان، شماره ۴–۳ سال ۱۳۷۹
- ↑ Kurdish language - Britannica Online Encyclopedia
- ↑ لغت‌نامهٔ دهخدا، لکی
- ↑ Rüdiger Schmitt: Die iranischen Sprachen in Gegenwart und Geschichte. Wiesbaden (Reichert) 2000,.
- ↑ Rüdiger Schmitt (Hg.): Compendium Linguarum Iranicarum. Wiesbaden (Reichert) 1989,
- ↑ Ethnologue report for laki
- ↑ Kurdish language - Britannica Online Encyclopedia
- ↑ آیت محمدی. سیری در تاریخ سیاسی کرد. انتشارات پرسمان. ۱۳۸۲
- ↑ ۲۳٫۰ ۲۳٫۱ ۲۳٫۲ [۱] خطای یادکرد: برچسب
<ref>نامعتبر؛ نام «ethnologue» چندین بار با محتوای متفاوت تعریف شده‌است - ↑ زبانها و گویشهای ایران. منبع: کتاب تاریخ زبان فارسی نویسنده: دکتر پرویز ناتل خانلری
- ↑ فرهنگ کردی کرمانشاهی، علی اشرف درویشیان، (کردی به فارسی)، نشر سهند، تهران، ۱۳۷۵
- ↑ فرهاد جهان بیگی، مقالهٔ ـ کردها و تقسیم‌بندی زبانی ـ گاه نامهٔ میدیا، شماره ۱۲، سال اول، ۸۹/۰۶/۱
- ↑ اردشیر کشاورز در مقاله‌ای به نام ـ واقعیت تاریخ و ایل کلهر_ـ در هفته نامهٔ سیروان، شماره ۳۶۷، سال هشتم، ۸۴/۱۱/۱
- ↑ Anonby, Erik John, Kurdish or Luri?
- ↑ Laki’s disputed identity in the Luristan province. ص. ۱۵، بازدید: آوریل ۲۰۰۹. (پی‌دی‌اف)
- ↑ نقل منابع از ایزدپناه، ح. فرهنگ لکی، مؤسسه فرهنگی جهانگیری، تهران ۱۳۶۷خ، ص ۱۱.
- ↑ B. Grimes, (ed.), Luri, in Ethnologues (13th edition), Dallas 1996, p.677
- ↑ ۳۲٫۰ ۳۲٫۱ «Language by Country» (انگلیسی). Linguist List، ۱۰ سپتامبر ۲۰۱۴. بایگانی‌شده از نسخهٔ اصلی در ۱۰ سپتامبر ۲۰۱۴. بازبینی‌شده در ۱۰ سپتامبر ۲۰۱۴.
- ↑ ۳۳٫۰ ۳۳٫۱ ۳۳٫۲ ۳۳٫۳ «LORI LANGUAGE ii. Sociolinguistic Status of Lori» (انگلیسی). Encyclopædia Iranica. بایگانی‌شده از نسخهٔ اصلی در ۱۱ سپتامبر ۲۰۱۴. بازبینی‌شده در ۲۳ آوریل ۲۰۱۴.
- ↑ ۳۴٫۰ ۳۴٫۱ زبانها و گویشهای ایران. منبع: کتاب تاریخ زبان فارسی نویسنده: دکتر پرویز ناتل خانلری
پیوند به بیرون[ویرایش]
|
||||||||||||||
|
||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
||||||||||||||||||||||||||||||
