سد زاینده‌رود، سدی است که بر زاینده‌رود در استان اصفهان ایران ساخته شده‌است. این سد که در سال ۱۳۴۹ مورد بهره‌برداری قرار گرفت، در فاصله ۱۱۰ کیلومتری غرب اصفهان احداث شده‌است. بیشینه حجم مخزن، ۱۴۷۰ میلیون متر مکعب (در تراز ۲۰۶۳ متر) و حجم مفید آن ۱۰۹۰ میلیون مترمکعب و همچنین مساحت دریاچهٔ سد، ۵۴ کیلومتر مربع در تراز حداکثر می‌باشد. اهداف ساخت سد زاینده‌رود عبارت از تولید سالیانه ۲۵۰ میلیون کیلووات ساعت انرژی برق‌آبی، کنترل سیلاب‌های فصلی، تنظیم آب کشاورزی مورد نیاز ۱۰۰ هزار هکتار از اراضی دشت اصفهان و تأمین آب مورد نیاز صنایع مستقر در اصفهان بوده‌است.
سد تنظیمی زاینده‌رود در ۴ کیلومتری پایین دست سد زانیده‌رود، به منظور ذخیره و تنظیم آب خروجی از سد برای مصارف مختلف حاشیه زاینده‌رود در سال ۱۳۴۹ توسط شرکت‌های فرانسوری سوگرا، کامپنون برنارد و بیار طراحی و اجرا شده است. مراحل طی شده در طول حیات این سد و نیروگاه به شرح زیر می‌باشد: [۲]
سال ۱۳۳۳: احداث سد اول کوهرنگ بر روی رودخانه آب کوهرنگ و انتقال جریان آن به رودخانه زاینده رود؛
سال ۱۳۴۲: شروع مطالعات سیستماتیک سد مخزنی و نیروگاه زاینده رود توسط شرکت سوگراه؛
سال ۱۳۴۵: واگذاری عملیات اجرایی سد مخزنی، نیروگاه و سد تنظیمی زاینده رود به گروه شرکت‌های فرانسوی؛
سال ۱۳۴۶: شروع عملیات بتن‌ریزی بدنه سد؛
سال ۱۳۴۸: اولین مرحله آبگیری سد مخزنی زاینده رود؛
سال ۱۳۶۶: بهره برداری تونل دوم کوهرنگ؛
سال ۱۳۷۰: اخذ پیشنهاد برای خرید تجهیزات نیروگاهی از طرف شرکت سهامی آب منطقه‌ای اصفهان؛
سال ۱۳۷۲: عدم تائید احداث نیروگاه سد تنظیمی زاینده رود در وزارت نیرو بدلیل در اولویت نبودن نیروگاه‌های برق آبی کوچک؛
سال ۱۳۷۵: واگذاری مطالعه نیروگاه سد تنظیمی زاینده رود در قالب پروژه‌های نیروگاه‌های برق آبی کوچک به قدس نیرو؛
سال ۱۳۸۰: واگذاری مطالعات مرحله اول و دوم نیروگاه آبی سد تنظیمی زاینده رود به شرکت مشانیر؛
سال ۱۳۸۲: اتمام مطالعات مرحله اول و آغاز مطالعات مرحله دوم؛
منظور تولید انرژی برق‌آبی از پتانسیل آبی موجود در سد تنظیمی زاینده‌رود، در شرکت توسعه منابع آب و نیروی ایران مطالعات مرحله اول و دوم احداث نیروگاه سد تنظیمی زاینده‌رود توسط شرکت مهندسین مشاور مشانیر انجام پذیرفت؛[۳][۲]
بهره برداری از انرژی ۱۴۰۰ میلیون متر مکعب جریان سالیانه که در حال حاضراز سد تنظیمی زاینده رود عبور می کند و درآینده بیشتر می شود؛[۲]
گسترش فناوری طراحی و ساخت نیروگاه‌های آبی کوچک در کشور؛[۲]
جایگزینی انرژی پاک برق آبی بجای انرژی‌های آلاینده و تجدید ناپذیر؛ و [۲]
