استان مرکزی
مختصات: ۳۴°۰۵′۴۳″ شمالی ۴۹°۴۱′۲۷″ شرقی / ۳۴.۰۹۵۴° شمالی ۴۹.۶۹۰۹° شرقی
مرکزی | |
---|---|
مرکز | اراک |
مساحت | ۲۹٬۵۳۰ کیلومترمربع |
جمعیت (۱۳۹۰) | ۱٬۴۱۳٬۹۵۹ نفر[۱] |
تعداد شهرستانها | ۱۲ |
منطقه زمانی | IRST (گرینویچ+۳:۳۰) |
-تابستان (دیاستی) | IRDT (گرینویچ+۴:۳۰) |
نماینده ولی فقیه | قربانعلی دری نجفآبادی |
استاندار | محمود زمانی قمی |
استان مرکزی استانی است تقریباً در مرکز ایران قرار دارد. بزرگترین شهر و مرکز استان مرکزی شهر اراک میباشد. این استان به عنوان پایتخت صنعتی ایران شناخته میشود. در روزگار کهن این مکان عراق نام داشت که در زمان تسلط اعراب بر ایران عراق عجم نامیده میشد که شامل بسیاری از استانهای همجوار امروزی میشد. این استان از شمال به استانهای البرز و قزوین، از غرب به استان همدان، از شمال شرقی به استان تهران از جنوب به استانهای لرستان و اصفهان و از شرق به استانهای قم و اصفهان محدود است. این استان با مساحتی معادل ۲۹٬۵۳۰ کیلومتر مربع حدود ۱٬۸۲ درصد از مساحت کل کشور را به خود اختصاص دادهاست. بر اساس آخرین تقسیمات کشوری، استان مرکزی دارای ۱۲ شهرستان، ۲۳ بخش، ۳۲ شهر، ۶۶ دهستان، ۱٬۳۹۴ آبادی دارای سکنه و ۴۶ آبادی خالی از سکنهاست.[۲] مرکز این استان شهر اراک است. شهرستانهای این استان عبارتاند از: اراک، محلات، ساوه، تفرش، خمین، فراهان، دلیجان، شازند، آشتیان، کمیجان، زرندیه و خنداب.
محتویات
نام گذاری[ویرایش]
نام استان مرکزی برای اولین بار در سال ۱۳۲۶ خورشیدی مطرح گردید. در آن سال استان مرکزی (به مرکزیت تهران) پهنه وسیعی از مرکز کشور شامل شهرهای تهران، قزوین، ساوه، قم، دماوند و محلات بود. در سال ۱۳۳۹ شهرهای اراک و کاشان به استان مرکزی اضافه شدند تا سرانجام در سال ۱۳۵۶ با انتقال مرکز استان از تهران به اراک، نام مرکزی بر روی استان باقی ماند.
از نظر واژه شناسی، مرکزی یک صفت است که ریشهای غیر فارسی دارد.[۳]
در سال ۱۳۸۹ رئیس جمهور وقت، محمود احمدینژاد پیشنهاد تغییر نام استان به استان آفتاب را مطرح کرد. دلیل وی برای طرح این پیشنهاد روشن نبودن نام مرکزی در تبیین هویت و معرف فرهنگ استان بود.[۴] اما این پیشنهاد دربرنامه زنده تلویزیونی با مخالفت مجری برنامه و پس از آن با مخالفت برخی از نمایندگان استان مرکزی مواجه شد.[۵] بعد از این برای تغییر نام استان نامهای دیگری مانند استان ماد[۶] و استان اراک نیز پیشنهاد شد.
پیشینه[ویرایش]
پیش از اسلام[ویرایش]
استان مرکزی در منطقهای واقع شدهاست که در زمانهای قدیم به آن ماد بزرگ، در اوایل دوره اسلامی ایالت جبال و در سدههای بعد عراق عجم میگفتند. نام جبال برای اوّلین بار توسط اعراب به کوهستانهای مغرب ایران نسبت داده شد. در دوره سلجوقیان، خلفای عباسی لفظ عراق عجم (به معنای عراق غیر عرب) را به مناطق غربی ایران نسبت دادند.[۷]
مادها[ویرایش]
زمانی که آریاییها وارد ایران شدند که متشکل از سه طایفه یا قوم بودند. گروهی با نام قوم پارس در مناطق جنوبی کشور مستقر شدند، گروه دوم پارتها بودند که در قسمت شرقی ایران ساکن شدند و گروه سوم مادها بودند که در مرکز و غرب ایران سکنی گزیدند.
بنا بر تحقیقات تاریخی، در گذشته سرزمین ماد به سه بخش عمده تقسیم شده بود:
- ماد آتروپاتن یا ماد علیا یا ماد کوچک.
- ماد سفلی یا ماد بزرگ (که امروزه قسمت بزرگ آن را استان مرکزی تشکیل میدهد).
- ناحیه پارتاکنا (استان اصفهان امروزی).[۸]
برای بررسی و چگونگی پیشرفت و توسعه در هر مکانی نیاز به اطلاعات جغرافیایی و تاریخی آن ناحیه از زمان یکجانشینی و توسعه روستا و پیدایش شهر میباشد اما به دلیل جنگها و هجوم اقوام وحشی و خارجی به سرزمین ماد سفلی، اسناد و نوشتهها و آثاری که به طور وضوح مبین زندگی و تمدن آن دوران در استان باشد از بین رفتهاست، به عنوان مثال:
- از خط نوشته دوران ماد، در داخل ایران چیز زیادی باقی نمانده، تنها سند مهم زبان تاتی است که از شاخههای زبان مادی بوده و اکنون در بخشهایی از استان مرکزی (منطقه وفس) در کمیجان با آن زبان سخن میگویند.
- تمام سنگ نوشتهها و الواح مکشوفه مربوط به دوران هخامنشی، اشکانی و ساسانی است و آنها توجهی به آثار و تمدن قوم ماد نداشتند.
- یورشهای مداوم ۴۶ ساله قومآشور به سرزمین ماد که سبب ویرانی شهرها و شهرکها شد. بسیاری از تپههای تاریخی به احتمال قوی بازمانده آن دوران هستند.
- هجوم بیست و پنج ساله سکاها به ماد سفلی و ویرانی شهرها و شهرکها.
- ویرانگریهای اسکندر مقدونی در قسمتی از غرب ایران و ناحیهٔ ماد و نابودی کلیه نوشتههای تاریخی و فرهنگی و اجتماعی به زبان مادی.
- دگرگونی و تغییر خط و الفبا از پارسی باستان به هخامنشی و سپس به پهلوی اشکانی و پهلوی ساسانی.
- حمله اعراب به ایران و سپس تهاجم ترکان و مغولان که موجب شد تمامی کتابهای مذهبی، علمی، تاریخی و فرهنگی سوزانده شود یا درون رودخانه ریخته شود.[۹]
هخامنشیان[ویرایش]
در دوران هخامنشیان سرزمین ایران بنا به نوشتهٔ هرودت بیست ساتراپ تقسیم میشدهاست، که ماد سفلی (از ری تا همدان) که کمیجان امروزی جزء ساتراپ دهم بودهاست. فهرست بیستگانه ساتراپهای ایران با توجه به تاریخ هرودت و سنگ نبشتههای بیستون کشف شدهاست. استان مرکزی در روزگار هخامنشیان بخشی از ایالت مادها (ساتراپ دهم) و قسمتهایی از جنوب آن بخشی از سرزمین الیمائیس بشمار میرفتهاست. این استان در شمار کوست خوربران (یعنی جایی که خورشید از آنجا میرود) بودهاست.[۱۰]
ساتراپ دهم که استان مرکزی کنونی بیشترین مساحت و مهمترین بخش آن را تشکیل میدادهاست، اهمیت این ناحیه را در زمان قبل از اسلام معلوم مینماید و از طرف دیگر هر گونه تصمیمگیری و فرمانهای حکومتی، نوع معیشت، تخصصها، حوزههای فرهنگی و اقتصادی و رشد و توسعه از هر نظر در ساختار تمدن آریایی آن زمان مشمول ساتراپ دهم نیز میشدهاست.[۱۱]
جغرافیا[ویرایش]
جغرافیای طبیعی[ویرایش]
آب و هوا[ویرایش]
آب و هوای استان به علت وجود کوههای مرتفع، مجاورت با حاشیه مرکزی ایران، همجواری با بخشی از منطقه حوض سلطان، کویر میقان و حوزه آبریز دریاچه نمک و همچنین قرار گرفتن در محل تلاقی دو رشته کوه البرز و زاگرس، دارای آب و هوایی متنوع است. همچنین جهت و جریان وزش بادهای غربی ـ مدیترانهای و اقیانوس اطلس، تودههای هوای فشار زیاد اقیانوس هند و جریانهای سرد آسیای مرکزی شرایط اقلیمی استان را تحت تأثیر خود قرار میدهد. مهمترین انواع آب و هوای استان عبارتند از: آب و هوای نیمه بیابانی در مناطقی چون ساوه و زرندیه، آب و هوای معتدل کوهستانی همراه با زمستان سرد و تابستان معتدل، در شهرستانهایی مانند اراک، خمین، تفرش و محلات. آب و هوای سرد کوهستانی با زمستانی سرد و برفی و تابستانی خنک در محدودههای جغرافیایی شهرستان شازند. همچنین در بخشهایی از شهرستان فراهان مخصوصاً روستای کسرآصف مناظری زیبا دارند که انسان را به یاد جنگلهای شمالی ایران میاندازد.[۱۲]
دشتها و بیابانها[ویرایش]
استان مرکزی در دوره کواترنری مرطوب بوده و بارشهای آن روزگار که باعث شسته شدن رسوبات از کوهها و انباشت آنها در بخشهای پست شده دشتهای حاصلخیزی چون دشت فراهان، دشت شازند، دشت ساوه و دشت زرند را به وجود آوردهاست. پستترین نقطه استان دشت مسیله با ۹۵۰ متر بلندا از سطح دریاست.[۱۳]
کویر[ویرایش]
دریاچهها و تالابها[ویرایش]
- دریاچه میقان
این دریاچه در شمال شرقی اراک و در دشت فراهان قرار دارد، مساحت اش بسته به میزان بارندگی از صد تا صد و ده کیلومتر مربع تغییر مییابد. آب این دریاچه شور است. از نظر اقلیم زمستانهای معتدلی دارد و همین سبب شده تا در پاییز و اوایل زمستان زیستگاه پرندگان و به ویژه پرندگان مهاجر باشد.[۱۴]
- دریاچه خورهه
این دریاچه دائمی از یکی از معدود دریاچههای معدنی استان مرکزی است. خودجوش است و حاوی ترکیبات گوگردی، غیر از آن به سبب جایگاه تاریخی اش مورد اهمیت است. همچنین از لحاظ علم پزشکی نیز مورد توجه است.[۱۵]
- دریاچه قاسمآباد
دریاچهای طبیعی است در غرب خنداب، در منطقهای کوهستانی بین روستاهای اوچ تپه و قاسمآباد. میزان آب اش بسته بارندگی متغیر است به گونهای که در سالهای خشک سالی گاهی خشک میشود و در سالهای بارندگی قابل قایقرانی است. وسعت اش بین دو تا سه کیلومتر متغیر است و در پاییز و ابتدای زمستان محل تجمع پرندگان مهاجر است.[۱۶]
کوهها[ویرایش]
۷۵٪ از مساحت استان را ناهمواریها تشکیل دادهاست. کوههای استان مرکزی که در دوره ترشیاری شکل گرفتهاند از شمال غربی به جنوب شرقی کشیده شدهاند. کوههای استان مرکزی دو گروه هستند یکی کوههای مرکزی در شهرستانهای کمیجان، تفرش مانند کوه گوند قرمز روستای کسرآصف و قسمتهایی از ساوه و دیگری کوههای زاگرس در جنوب استان و در شهرستانهای شازند و خمین. کوههای راسوند در جنوب شازند و سفیدخانی در جنوب اراک از مهمترین کوههای استان هستند و قله شهباز با ۳۳۸۸ بلندی، در کوههای راسوند بلندترین کوه استان محسوب میشود.[۱۳]
رودخانهها[ویرایش]
در حال حاضر میزان آب بدست آمده از رودخانهها، قناتها و چشمهها در استان حدود۲/۴ میلیارد متر مکعب است که تنها ۵۰ درصد از این حجم به مصرف کشاورزی میرسد.
چشمهها[ویرایش]
چشمههای موجود در استان همانند: چشمهٔ عمارت، چشمهٔ عباسآباد، چشمهٔ پنجعلی، چشمهٔ اسکان، چشمه بلاغ حک (کیخسرو)، چشمهٔ انجدان، چشمهٔ محلات، چشمهٔ سنگستان و چشمهٔ بالقلو نقش مهمی در تأمین آب مصرفی استان دارد.[۱۳]
جغرافیای سیاسی[ویرایش]
تقسیمات کشوری[ویرایش]
در سال ۱۳۱۶ کشور ایران به ۲۷ قسمت تقسیم گردید که شهرهای ساوه، زرند، عراق عجم، خمین (کمره)، گلپایگان، خوانسار و محلات از قسمتها اصلی این تقسیمبندی بودند، در همان سال براساس قانون کشور به ۱۰ استان و ۴۹ شهرستان تقسیم گردید که استانها برحسب شماره نامگذاری گردیدند که استان مرکزی امروزی در استان یکم قرار داشت.
در تغییر دیگری که در قانون تقسیمات کشوری در سال ۱۳۳۹ اتفاق افتاد، استانها به جای نام به اسامی اصلی و تاریخی خود نامیده شدند و براساس این قانون کشور به ۱۴ استان، ۶ فرمانداری کل، ۱۳۹ فرمانداری، ۴۹ بخشداری تقسیم گردید که بخش اعظم استان مرکزی فعلی در استان مرکزی آن زمان به مرکزیت شهر تهران قرار گرفت، براساس قانون مورخه ۸/۱۲/۱۳۵۶ استان مرکزی به دو استان تهران به مرکزیت شهر تهران و استان مرکزی به مرکزیت اراک تبدیل شد، که شهرهای تابعه استان مرکزی به این شرح بودند: اراک، ساوه، قم، خمین، تفرش، کاشان
براساس تصویبنامه سال ۱۳۵۷ شهر کاشان از استان مرکزی جدا به استان اصفهان افزوده شد، براساس قوانین سالهای ۱۳۵۸ و ۱۳۵۹ شهرهای سربند و دلیجان به استان مرکزی اضافه و در سال ۱۳۶۵ شهرستان قم از استان مرکزی جدا و به استان تهران الحاق و در سال ۱۳۷۵ مستقلاً به استان تبدیل گردید.[۱۷]
استانداری[ویرایش]
شهرهای باستانی[ویرایش]
استان مرکزی به دلیل قرارگیری در مرکز کشور و مجاورت با حکومتهای بزرگ قبل از اسلام از اهمیت خاصی برخودار بود و به همین دلیل شهرهایی که در منطقه وجود دارند از لحاظ تاریخی اهمیت پیدا کردهاند. از جمله این شهرها میتوان بهکمیجان، نراق، آوه، آستانه، نیمور و ساروق، وفس ،چهرقانوکرهرود اشاره کرد.
پوشش گیاهی و جانوری[ویرایش]
پوشش گیاهی[ویرایش]
جنگلها[ویرایش]
استان مرکزی از جمله استانهایی است که از نظر پوشش جنگلهای طبیعی بسیار فقیر است. سرانه جنگل در این استان شانزده برابر از سرانه آن در ایران پایینتر است. اما در جادهای که به روستای کسرآصف کمیجان ختم میشود باغهای زیبایی وجود دارد که جنگل گونهاند و دست کمی از جاده چالوس ندارند و همچنین دره سرسبز وفس کمیجان که به طول ۱۵ کیلومتر میباشد و در مسیر ارتباطی کمیجان بسمت ساوه قرار دارد. همچنین روستای کسرآصف دارای زیباییهایی نظیر غار اینجیل آغاجی (درخت انجیل) هست و برخی بخشها مانند ساوه و شازند و تفرش تاج پوشش ۵ تا ۱۰ درصد هستند و برخی دیگر از بخشها مانند دلیجان، محلات، خمین، اراک، کمیجان و زرندیه دارای تاج پوشش ۱ تا ۵ درصد هستند. از جمله جنگلهای موجود در استان میتوان به پارکهای جنگلی و جنگلهای دست کاشت (۸۳۹٫۵ هکتار) اشاره کرد. مساحت جنگلهای طبیعی استان مرکزی ۱۵۱۲۷/۵۴۷۱ هکتار است. سرانه جنگل (جنگلهای طبیعی و دست کاشت) نزدیک به ۱۲۸ مترمربع است. در استان چهار ذخیره گاه جنگلی وجود دارد که شامل ذخیره گاه بلوط و سماق در شهرستان شازند با وسعت ۲۱۰ و ۷۵ هکتار و بنه در شهرستان تفرش با وسعت ۲۰ هکتار و خونیار واقع در شهرستان ساوه به مساحت ۲۰۰۰ هکتار است.[۱۳][۱۸]
مراتع[ویرایش]
مراتع استان که عمدتاً گیاهان بوتهای هستند به دلیل آب و هوای مختلف دارای تنوع زیادی هستند و در مجموع ۶۶٪ کل استان را پوشش میدهند.[۱۳]
گونههای جانوری[ویرایش]
حدود ۳۳۵ گونهٔ جانوری شامل: ۵۳ گونه پستاندار، ۲۰۵ گونه پرنده، ۵۴ گونه خزنده، ۴ گونه دوزیست و ۱۹ گونه ماهی در این استان موجود هستند. نماد محیط زیست طبیعی این استان پازن میباشد که در استان به تگه نیز مشهور است.[۱۳] جانورانی مانند آهو، کل و بز، قوچ، میش، شغال، روباه، گرگ، خوک، خرگوش، تشی، خرس قهوهای، پلنگ، گربه پالاس، سیاهگوش، سمور، لاک پشت، کبک، تیهو، کوکر، باقرقره و پرندگان مهاجر درنا، آنقوت، غاز و مرغابی چنگر در مناطق کوهستانی و استپی حفاظت شده استان زندگی میکنند.[۱۹]
مناطق حفاظت شده[ویرایش]
این منطقه کوهستانی مساحتی برابر ۸۲۱۲۵ هکتار دارد، و بین شهرستانهای اراک، محلات و خمین قرار دارد. این منطقه از سال ۱۳۵۳ تحت کنترل سازمان حفاظت محیط زیست درآمدهاست. این منطقه نمونه بارز یک اکوسیستم کوهستانی است به خاطر ارزشهای زیستگاهی اش از زمانهای قدیم به عنوان یکی از بهترین شکارگاههای کشور به حساب میآمده، وجود بیش از هفتاد کتیبه که قدیمی ترینشان به چهارصد سال پیش متعلق است نشانهای بر این مدعا است. در این منطقه بیش از دویست گونه گیاهی وجود دارد و حیات وحش آن عبارت است از: قوچ و میش، کل و بز، آهو، پلنگ، گراز و گونههای مختلف پرندگان از جمله غاز خاکستری، اردک، لک لک سفید، بلدرچین، هوبره، فاخته و...[۲۰]
- مناطق حفاظت شده چرا و وفس
این مناطق کوهستانی است و پوشش گیاهی بین بیست و پنج تا شصت درصد و همچنین آب فراوان دارد. کوههای کوچک زار، خشکه، وحش و لجور در این مناطق قرار دارند و حیات وحش آن عبارت اند از: قوچ و میش، آهو، گرگ، روباه، خرگوش، کبک، تیهو، باقرقره، فاخته و ... .[۲۱]
- منطقه حفاظت شده سربند
این منطقه بیشتر از تپه ماهورها تشکیل یافته، زمستانهای سرد و تابستانهای معتدل دارد و حیات وحش آن را قوچ و میش و به ویژه کبک تشکیل میدهند. دره مالمیر و باغ سماق لو که از مناطق زیبای استان به شمار میروند در این منطقه واقع اند.[۲۲]
محصولات کشاورزی[ویرایش]
به طور کلی ۱۹ درصد از مساحت استان مرکزی اراضی کشاورزی و ۵۷ درصد مرتع و بقیه غیر مزروعی (شهرها، جادهها، دریاچه و...)است. محصولات کشاورزی استان شامل گندم، جو، آفتابگردان، حبوبات، پنبه، چغندرقند، گوجه فرنگی، پیاز، انگور، خشکبار، سبزیجات، انار، طالبی، هلو، پسته، بادام و گردو میباشد.[۲۳]
از مهمترین قابلیتهای کشاورزی در استان مرکزی میتوان به تولید گل و گیاه اشاره کرد. سطح زیر کشت گل و گیاهان زینتی در این استان هزار و ۹۱ هکتار است که از این میزان ۳۷۱ هکتار به صورت گلخانه و بقیه در فضای باز است. شهرستان محلات در این استان که به عنوان قطب تولید گل و گیاهان زینتی کشور مطرح است، بیشترین سطح زیر کشت گل و گیاه را به خود اختصاص دادهاست.[۲۴] ایستگاه ملی تحقیقات گل و گیاهان کشور در شهرستان محلات قرار دارد که هدایت فنی و علمی و پشتیبانی مالی تحقیقات گل کشور در ۷ سایت، لاهیجان، تنکابن، ورامین، کرج، جیرفت، دزفول و اصفهان بر عهده این ایستگاه میباش.[۲۵]
از دیگر محصولات کشاورزی استان تولید لوبیا است که بیش از ۹۰٪ آن در شهرستان خمین کاشت میشود. به همین سبب استان مرکزی به عنوان یکی از قطبهای تولید لوبیا در کشور مطرح بوده[۲۶] و ایستگاه ملی تحقیقات لوبیای کشور در این استان و در شهرستان خمین قرار دارد[۲۷]
انار از دیگر محصولات کشاورزی استان است که در شهرستان ساوه تولید میشود. شهرستان ساوه بهترین نوع انار در کشور را تولید میکند و محصول آن شهرتی جهانی دارد، به صورتی که در دنیا به یک برند معتبر تبدیل شدهاست.[۲۸][۲۹] سالانه ۷۸۰ نوع انار در ساوه تولید میشود[۳۰] تولید پسته ارگانیک از دیگر محصولات کشاورزی استان است که در شهرستان زرندیه کاشت میشود. استان مرکزی مقام ششم تولید پسته کشور را داراست و بزرگترین باغ تولید پسته ارگانیک کشور در این استان قرار دارد.[۳۱]
مردم[ویرایش]
جمعیت[ویرایش]
جمعیت استان طبق آخرین سرشماری نفوس و مسکن در سال ۱۳۸۵ بالغ بر ۱٬۳۲۶٬۸۲۶ بودهاست که از این تعداد ۱۰۱۵۳۷۵ باسواد بودهاند.[نیازمند منبع]
استان مرکزی از مهاجرپذیرترین استانهای ایران پیش از انقلاب ۱۳۵۷ به حساب میآید. بهطوریکه بر اساس سرشماری رسمی انجامشده در سال ۱۳۳۵، ۴۴ درصد از ۲ میلیون ایرانی که در آن دوره اقدام به مهاجرت داخلی نمودند، این استان را مقصد نهایی خود برای سکونت انتخاب کردهاند. این فرایند جذب مهاجر داخلی در دهه بعد افزایش یافت و به میزان ۶۷ درصد از ۲٫۳ میلیون نفر مهاجر افزایش یافت. اما در دهه ۵۰ و همچنین سالهای بعد از انقلاب، این مهاجرت کاهش یافت و ایرانیان مهاجر، تمایل بیشتری برای حضور در استان تهران و شهر تهران از خود نشان میدادند.[۳۲]
عشایر[ویرایش]
جمعیت عشایر استان مرکزی در سرشماری عشایر کوچنده در سال ۱۳۸۷[۳۳]
ایل | استانها | خانوار | جمعیت به نفر | شهرستان محل اقامت در استان مرکزی |
---|---|---|---|---|
ایل ذلکی | مرکزی - خوزستان - لرستان | ۵۱ | ۳۳۹ | خمین |
ایل شاهسون بغدادی | مرکزی - قم - قزوین - تهران - همدان | ۳۹۱ | ۲۰۹۱ | ساوه - زرندیه |
ایل مغان | مرکزی - تهران | ۱۴۰ | ۶۲۷ | ساوه - زرندیه |
ایل کرد همدان | مرکزی - همدان - قم | ۱۵۲ | ۸۸۲ | ساوه |
طایفه مستقل کله کوهی | مرکزی - قم - قزوین - تهران | ۱۳۰ | ۷۲۲ | زرندیه |
مجموع | - | ۸۶۴ | ۴۶۶۱ | - |
زبان[ویرایش]
زبان رایج مردم استان مرکزی فارسی است.[۳۴][۳۵] در برخی مناطق مانند دهستان رودبار تفرش و قسمتی از روستاهای شهرستانهای فراهان، خنداب، کمیجان، شازند، اراک، ساوه و زرندیه به ترکی محلی نیز سخن میگویند.[۳۴][۳۶] در دلیجان و محلات مردم به زبان راجی حرف میزنند.[۳۵] در برخی روستاهای شهرستانهای کمیجان (مانند وفس)، زرندیه (مانند الویر) و تفرش (مانند کهک) به زبان تاتی سخن گفته میشود[۳۴][۳۷][۳۸] که ریشه در زبان مادی دارد.[۳۹] در بخش گستردهای از مناطق غربی و جنوبی استان، در مرز لرستان و همدان در شهرهای خمین، شازند، خنداب، لکی و لری نیز گویشور دارد که دامنه آن تا اراک نیز کشیده شدهاست.[۴۰] ترکی خلجی که در خلجستان قم بیشتر گویشور دارد، در روستاهای آشتیان و تفرش نیز گویشورانی دارد. در پارهای از روستاهای شازند، خرقان و ساوه که ارمنی نشیناند و نیز در بخشی از شهر اراک که تا چند دههٔ قبل ارمنی نشین بود، زبان ارمنی نیز صحبت میشود.[۳۴]
اقوام[ویرایش]
- نظرسنجی سال ۱۳۸۹
طی پژوهشی که شرکت پژوهشگران خبره پارس به سفارش شورای فرهنگ عمومی در سال ۸۹ انجام داد و براساس یک بررسی میدانی و یک جامعه آماری از میان ساکنان ۲۸۸ شهر و حدود ۱۴۰۰ روستای سراسر کشور، درصد اقوامی که در این نظر سنجی نمونه گیری شد در استان مرکزی به قرار زیر بود: ۷۲٫۳ فارس (۶۸٫۷٪ مرد، ۷۵٫۵٪ زن)، ۲۰٫۸ ترک (۲۲٫۷٪ مرد، ۲۰٫۵٪ زن)، ۱٫۳٪ کرد (۲٪ مرد، ۰٫۷٪ زن)، ۰٫۷ عرب (۰٫۷٪ مرد، ۰٫۷٪ زن)، ۱٫۶ لُر (۲٪ مرد، ۰٫۷٪ زن)، ۰٫۷ شمالی شامل گیلک، مازنی، تات، تالش و ترکمن (۰٫۷٪ مرد، ۰٫۷٪ زن)، ۱٫۳ سایر و ۱٫۳ بدون جواب بودند.[۴۱]
ادیان[ویرایش]
قبل از ورود اسلام به ایران اهالی این منطقه پیرو دین زرتشتی بودند و وجود آتشکدههای گوناگون مانند آتشکوه وره در آشتیان و آتشکده خورهه در محلات و آتشکده برزو در راهجرد آتشکدهٔ فردقان در کمیجان شاهد این مدعاست.[۳۴]
هم اکنون اهالی استان مرکزی اکثراً مسلمان و شیعه هستند و مسیحیان ارمنی و زرتشتیان و عدهای کم از کلیمیان از اقلیتهای مذهبی این استان هستند.[۳۴]
مفاخر و مشاهیر[ویرایش]
استان مرکزی از جمله استانهای نخبه پرور کشور است. تعداد مفاخر کشور بیش از ۴۵۰۰ نفر هستند که یک چهارم (۱۱۰۰ نفر) مربوط به استان مرکزی است و این امر نشانگر اهمیت خطه این استان در فرهیخته پروری است از این رو به این استان لقب بهشت مفاخر،[۴۲] سرزمین آفتاب[۴۳] و پایتخت مفاخر و مشاهیر[۴۴][۴۵] را دادهاند. از جمله مشاهیر و مفاخر این استان میتوان به مواد زیر اشاره کرد:[۴۶][۴۷][۴۸]
- روحالله خمینی بنیانگذار جمهوری اسلامی ایران،
- استاد فتحعلی واشقانی فراهانی یکی از بزرگترین خوشنویسان ممتاز معاصر
- سید محمد علی میرمومنی استاد خوشنویسی
- محمود پورهادی استاد خوشنویسی
- سید اسدالله رضوانی فرد استاد خوشنویسی
- پروفسور حسابی، پدر علم فیزیک ایران، پدر مهندسی نوین ایران، پدر فرهنگستان ایران، پدر علوم نوین ایران
- امیر کبیر،
- عباس اقبال آشتیانی نویسنده،
- میرزا حسن آشتیانی نماینده میرزا حسن شیرازی در ایران و عامل شکست قرارداد ظالمانه تالبوت در ایران
- سلمان ساوجی از بزرگترین قصیدهسرایان و غزلگویان ایران،
- ادیب الممالک فراهانی ادیب و شاعر،
- میرزا ابوالقاسم قائم مقام فراهانی صدر اعظم ایران، سیاستمدار، ادیب، شخصیت برجسته و تأثیرگذار ایرانزمین در عرصه حکومت و سیاست و نیز ادب و هنر
- فخرالدین عراقی، عارف و شاعر نامدار قرن هفتم هجری
- محمدعلی اراکی، استاد سید روحالله خمینی و بسیاری از مجتهدین فعلی
- ملا احمد نراقی، فقیه شیعی
- ملا مهدی نراقی، فقیه شیعی
- حاج آقا محسن عراقی،
- آقا نورالدین عراقی،
- محمد مصدق، نخست وزیر ایران
- فروغ فرخزاد، شاعر
- پروین اعتصامی، شاعر
- علی سعیدی، شاعر
- حویزی،
- محمد رضا درودیان تفرشی نقوسانی، مرجع، محدث و شاعر شیعی
- کربلایی کاظم ساروقی، بزرگترین معجزه قرن-حافظ کل قرآن به صورت معجزه آسا
- ملا فتحعلی سلطانآبادی،
- احمد قوام،
- قوامالدوله، نخست وزیر ایران
- میرزا یوسف مستوفی الممالک، صدراعظم قاجاریان
- محمد خزائلی روشندل نابغه
- علی بصیرتنژاد پیشکسوت معماری و گچبری سنتی
- مشیرالدوله،
- علی منصور، دو دوره نخستوزیر ایران
- وثوق الدوله، برادر قوام السطنه و عامل انعقاد قرارداد ننگین تحت الحمایگی ایران به انگلستان معرف به ۱۹۱۹
- محمد استعلامی،
- مصطفی چمران،
- ابراهیم دهگان،
- حبیبالله ذوالفنون،
- بهاءالدین ساوجی،
- نظامی گنجوی،
- ابوالفضل جلیلی،
- صابر رهبر،
- علی حاتمی،
- غلامرضا رمضانی،
- بهزاد فراهانی، نویسنده، کارگردان و بازیگر مشهور سینما و تلویزیون
- واروژ کریم مسیحی،
- حسن مجللی، تعزیه خوان
- ذبیح بهروز،
- مصطفیقلی بیات (صمصام الملک)،
- ابوالقاسم سحاب،
- یوسف اعتصامی، نویسنده و مترجم- وی پدر پروین اعتصامی میباشد
- سید جلالالدین آشتیانی، فیلسوف، عارف و نویسنده - دارنده نشان درجه ۱ دانش جمهوری اسلامی ایران در سال۱۳۸۱
- شیخ طبرسی،
- عبدالعظیم قریب، بنیانگذار دستور زبان فارسی نوین (محمدرضا پهلوی ۷ سال دانش آموز وی بوده است)
- عبدالکریم قریب، پدر علم زمینشناسی در ایران
- علی اکبر شهنازی،
- محمد قریب، بنیانگذار طب اطفال در ایران
- پوری بنایی، بازیگر مشهور سینمای ایران
- محمد حسن اشتیانی، مجتهد بزرگ، نویسنده کتب مذهبی
- احمد قریب، رئیس سابق مرکز پژوهشی سازمان انرژی اتمی ایران
- متین دفتری، نخست وزیر رضاشاه
- آقامحمد فراهانی، وزیر شاه تهماسب اول (صفوی)
- آقا علی اکبر فراهانی، بزرگترین موسیقی دان ایرانی در عهد قاجاریه
- ژاله فراهانی (عالم تاج قائم مقامی)، شاعره - مادر شاعر معروف (پژمان بختیاری)
- رجبعلی منصور سیاستمدار و دو دوره نخستوزیر ایران، پدر حسنعلی منصور
- مهندس عباس سحاب پدر علم کارتوگرافی ایران
- احمد پارسا بنیانگذار دانش گیاهشناسی در ایران، بنیانگذار موزه علوم طبیعی ایران
- پروفسور پروانه وثوق، رئیس هیئت امنای بیمارستان محک وی را «فرشته نجات کودکان سرطانی ایران» و «مادر ترزای ایران» مینامیدند
- مرتضیقلی بیات، سیاستمدار و نخستوزیر ایران در دوره پهلوی
- مهدی مهدوی کیا، فوتبالیست
- عیسی خان بهادری، نقاش و هنرمند نامی ایران (استادِ محمود فرشچیان)
- بهجت صدر، اولین نقاش نوگرای ایرانی
عبدالله خان دوامی استاد برجسته موسیقی ایرانی که شاگردان نامدار او اساتید محمد رضا شجریان، محمد رضا لطفی، محمود کریمی، نصرالله ناصح پور، فاطمه واعظی ... میباشند زادهٔ روستای طا از توابع اراک میباشد برخی هنرمندان شهیر استان مرکزی عبارتند از رجب علی نکیسا تفرشی خواننده و استاد نامی آواز آقا علی اکبر و آقا حسینقلی و میرزا عبدالله فراهانی اساتید بی بدیل موسیقی ایرانی و واضع نظام نوین دستگاهی که اساتید مسلم هنر موسیقی آقایان شهنازی و عبادی از خاندان ایشان بودند وهمچنین استاد نقاشی جناب سیحون نیز از نوادگان ایشان بودند بهزاد فراهانی، نیکی کریمی، مهرانه مهین ترابی سوسن پرور، پوری بنایی، اکی بنایی، محمدرضا صادقی خواننده توانمند موسیقی کلاسیک، حمید خزایی، محمد گودرزی بازیگر فیلمهای صمد از جمله هنرمندان عرصه بازیگری و موسیقی استان مرکزی میباشند
غذاها[ویرایش]
استان مرکزی دارای غذاهای سنتی متنوعی میباشد: کله جوش (کال جوش یا دوغ گرمه)
آش اشکنهٔ اراک (او گرمه)
پتلهپلو
کوفته تفرشی (گندله)
آش گندینه
رشته پلو
شفته اراکی (کوفته اراکی)
گوشتابهٔ اراک کباب ته تالی[۴۹]
اقتصاد[ویرایش]
استان مرکزی از جمله استانهای صنعتی کشور است و بخشهای خدمات، صنعت و کشاورزی به ترتیب اهمیت اساس اقتصاد استان را تشکیل میدهند.[۵۰] با توجه به وجود بیش از ۲۷۰۰ واحد تولیدی و صنعتی در استان مرکزی، بهرهمندی از صنایع مادر و حلقههای واسط کلیدی در تولید کشور، سرمایهگذاری در طرحهای صنعتی استان بالا بوده[۵۱] به طوری که این استان همراه در رتبه ممتازترین استانها در جذب سرمایهگذاری صنعتی را داراست.[۵۲]
از مزیتهای سرمایهگذاری در بخش صنعت استان میتوان به نزدیک بودن به پایتخت، وجود ظرفیتهای مکانی مناسب به لحاظ وجود شهرکهای صنعتی در استان، برخورداری از موقعیت خاص جغرافیائی و قرارگیری در کریدور حمل و نقل بینالمللی، وجود صنایع بزرگ و مادر، تجربه نیم قرن توسعه صنعتی، وجود منابع و ذخایر معدنی نظیر سنگ آهن، سولفات سدیم، انواع سنگ و... ، وجود ظرفیت ایجاد صنایع تبدیلی کشاورزی، وجود نیروی کار متخصص، وجود خوشه صنایع ریلی و انجمنهای تخصصی در استان، قرارگیری در مسیر خطوط اصلی انتقال و تأمین انرژی و پائین بودن نسبی خطر زلزله در استان اشاره کرد.[۵۳]
صنایع و محصولات صنعتی[ویرایش]
استان مرکزی طی دو دهه گذشته چهرهای صنعتی به خود گرفت و با راهاندازی طرحهای صنعت نفت و پتروشیمی به یکی از بزرگترین مراکز صنایع استراتژیک کشور تبدیل شد. از تولیدات عمده استان میتوان به آلومینیوم، محصولات آلومینیومی، ریختهگری فلزات سنگین، مخازن تحت فشار، بویلرهای نیروگاهی و صنعتی، ماشین آلات کشاورزی و راهسازی، محصولات پتروشیمی و پالایشگاهی، رنگهای صنعتی، منسوجات، شیشه و جام، بلور، انواع لاستیک خودرو، شیم و کابل، شویندهها، دوده صنعتی، الیاف مصنوعی، انواع سنگ ساختمانی، لوازم خانگی و کاشی، لوله و پروفیل فولادی و پی وی سی و ... اشاره کرد.[۵۴]
کانون اصلی صنعت استان به ترتیب در اراک، ساوه، دلیجان و محلات میباشد.[۵۵]
پتروشیمی و پالایشگاه[ویرایش]
پالایشگاه نفت امام خمینی شازند یکی از پالایشگاههای ایران است که در شهرستان شازند واقع شدهاست. این پالایشگاه از شرکتهای فرعی شرکت ملی پالایش و پخش فراوردههای نفتی ایران میباشد و به عنوان بزرگترین پالایشگاه تک واحدی ایران در سال ۱۳۷۲ با ظرفیت اسمی ۱۵۰ هزار بشکه در روز راهاندازی گردید، همچنین نخستین پالایشگاهی است که کار مطالعه و عملیات اجرای آن بعد از انقلاب اسلامی و در نخستین سال بعد از جنگ تحمیلی آغاز شد.[۵۶] بزرگترین طرح تولید بنزین کشور در این پالایشگاه در حال بهرهبرداری است.[۵۷] این طرح پالایشگاه امام خمینی را به بزرگترین پالایشگاه تولید بنزین در کشور تبدیل میکند.[۵۸][۵۹][۶۰]
پتروشیمی شازند یکی از بزرگترین تولیدکننده محصولات پلیمری، مواد شیمیایی[۶۱] واز طرحهای زیر بنایی کشور است که در سال ۱۳۶۳ به تصویب رسید و فاز اول آن در سال ۱۳۷۲ مورد بهرهبرداری قرار گرفت.[۶۲] این مجتمع در جوار پالایشگاه نفت امام خمینی واقع در شهرستان شازند و در کیلومتر ۲۲ جاده اراک - بروجرد و در زمینی به مساحت ۵۳۲ هکتار احداث گردیدهاست.[۶۳]
صنایع و محصولات غذایی[ویرایش]
شهرکهای صنعتی[ویرایش]
تعداد شهرکهای صنعتی در استان مرکزی به ۳۵ شهرک و ناحیه صنعتی میرسد که از نظر میزان زمین واگذاری شده در کشور رتبه دوم را دارد.[۶۴]
بورس[ویرایش]
استان مرکزی دارای بورس منطقهای در شهر اراک است که به عنوان بیست و دومین بورس منطقهای کشور در سال ۱۳۸۵ افتتاح گردید.[۶۵] تالار بورس استان مرکزی اولین تالار بورس خصوصی کشور است که کارگزاری آن توسط شرکت کارگزاری بانک پاسارگاد انجام میشود.[۶۶]
مناطق ویژه اقتصادی[ویرایش]
نخستین منطقه ویژه اقتصادی استان با ارتقاء شهرصنعتی کاوه به منطقه ویژه اقتصادی کاوه ایجاد گردید.[۶۷] هدف ایجاد این منطقه ویژه گسترش صادرات غیرنفتی از استان اعلام شدهاست. موقعیت ویژه ترانزیتی، زمینی، ریلی و هوایی، نزدیکی به پایتخت، همجواری با فرودگاه بینالمللی امام خمینی، وسعت سرزمینی مناسب، وجود زیر ساختهای مطلوب و استاندارد برای توسعه آتی منطقه، افزایش منابع آبی مورد نیاز، وجود شبکه آبرسانی و شبکه جمعآوری فاضلاب شهری، وجود شبکه گاز شهری، مخابرات، تصفیه خانه صنعتی، فضای سبز مناسب با استاندارد زیستمحیطی از جمله ویژگیهای این منطقهاست.[۶۸]
انرژی و منابع[ویرایش]
انرژی فسیلی[ویرایش]
نیروگاه حرارتی شازند یکی از نیروگاههای ایران و از نوع حرارتی است که ظرفیت تولید ۱۳۰۰ مگاوات برق را دارد و شامل ۴ واحد بخار ۳۲۵ مگاواتی میشود.[۶۹] این نیروگاه ۵٪ برق کشور را تولید میکند.[۷۰]
نیروگاه رودشور که در در ۴۴ کیلومتری آزادراه تهران-ساوه و در محدوده شهرستان زرندیه قرار دارد، یکی دیگر از منابع تولید برق در استان است که با ظرفیت ۲٬۱۶۲ مگاوات برق تولید میکند.[۷۱] این نیروگاه از نوع گازی است و به عنوان بزرگترین نیروگاه خصوصی کشور شناخته میشود.[۷۲]
تأسیسات آب سنگین اراک[ویرایش]
نخستین تلاش برای تهیه آب سنگین در ایران در سال ۱۳۶۳ به طور آزمایشگاهی و با استفاده از روش الکترولیز انجام شد، اما تلاشها در این زمینه نتیجهای در برنداشت. پس از فراغت سازمان انرژی اتمی از پروژههای نیمه صنعتی افزایش غلظت و تبدیل اورانیوم بین سالهای ۱۳۷۰ تا ۱۳۷۷، پیشنهاد اجرای یک پروژه صنعتی آب سنگین به سازمان ارائه و پس از مدتی با ابلاغ شورای معاونان سازمان انرژی اتمی اجرای این طرح آغاز شد؛ اما با توجه به محدودیتها در کسب اطلاعات علمی و فنی از کشورهای خارجی و جذب نشدن نیروهای حرفهای این پروژه تا سال ۱۳۷۷ به تعویق افتاد. در این سالها علاوه بر تهیهٔ دانش فنی، طراحیهای پایه، مقدماتی، شروع طراحی تفصیلی، مطالعات و عملیات سایتیابی انجام شد و در این میان سایت خنداب انتخاب گردید.
کار ساخت مجتمع از سال ۱۳۷۷ خورشیدی آغاز و تمامی مراحل طراحی و اجرای آن توسط متخصصان ایرانی انجام شد. بهرهبرداری از این نیروگاه در سال ۱۳۸۵ و توسط محمود احمدینژاد رئیس جمهور وقت انجام گردید. در آبان ۱۳۹۲ آژانس بینالمللی انرژی اتمی در گزارش فصلی خود خبر داد که ایران پس از روی کار آمدن حسن روحانی توسعه فعالیتهای هستهای را متوقف کردهاست. این اولین گزارشی بود که آژانس بینالمللی انرژی اتمی پس از ریاست جمهوری حسن روحانی منتشر کرد. ایران اعلام کرده بود نیروگاه آب سنگین خنداب در سهماهه اول سال ۲۰۱۴ شروع به کار خواهد کرد اما بعداً آن را به تعویق انداخت. نیروگاه شامل آب سنگین و آب سبک است که از محصولات جانبی آب سنگین به شمار میرود.
تولیدات آب سبک جهت درمان و پیشگیری از سرطان کاربرد دارد. آب سنگین تولیدی این نیروگاه در حوزههای مختلف از جمله زیستشناسی، پزشکی و فیزیک کاربرد دارد. همچنین از آن به عنوان مادهٔ خنککننده برای نیروگاههای هستهای و تولید رادیودارو استفاده میشود. فعالیت نیروگاه آب سنگین اراک (خنداب) یکی از موارد نگرانی غرب دربارهٔ برنامه هستهای ایران بوده است. مخالفان برنامه هستهای ایران مدعیاند این نیروگاه میتواند در صورت آغاز و گسترش فعالیت، پلوتونیوم قابل استفاده در ساخت سلاح هستهای را تولید کند.
انرژی آبی[ویرایش]
سد الغدیر ساوه یکی از نیروگاههای برقآبی استان است که ظرفیت تولید برق آن ۱۵ مگاوات است. این سد در سال ۱۳۷۲ به بهرهبرداری رسید.[۷۳]
منابع معدنی[ویرایش]
در استان مرکزی ۱۱۲ معدن فعال مختلف وجود دارد که بیشترین آن مربوط به مصالح ساختمانی است. مواد معدنی موجود شامل سنگ آهن سنگ ساختمانی، سنگ لاشه، سنگ گچ، سنگ آهک، خاک سرخ، خاک صنعتی، باریت، پلی متال، تاک، تراورتن، تنگستن، سرب، سرب روی، کریستالین، سولفات سدیم، سیلیس، فلورین، کائولن، گرانیت، مرمریت، مس، لیمونیت هستند.[۷۴]
ترابری و ارتباطات[ویرایش]
فرودگاه[ویرایش]
بر اساس اسناد موجود، قدیمیترین فرودگاه در استان مرکزی فرودگاه شهر دلیجان میباشد که تا ۶۰ سال پیش فعال بوده است. در آن سالها از این فرودگاه برای حمل مسافر و تجهیزات جنگی در جنگ جهانی دوم استفاده میشد.[۷۵] در سال ۱۳۱۷ فرودگاه اراک ساخته شد.[۷۶] پس از پیروزی انقلاب روند ساخت فرودگاه جدید اراک آغاز شد و در سال ۱۳۷۶ به بهرهبرداری رسید.[۷۷] هم اکنون تنها فرودگاه موجود در استان مرکزی فرودگاه اراک است.این فرودگاه یک فرودگاه بین المللی است.
راه[ویرایش]
استان مرکزی اتصال دهنده شهرهایی نظیر تهران و قم به استانهای همجوار مانند استان لرستان و استان همدان است. مقدار راههای اصلی معمولی در استان مرکزی ۵۴۰ کیلومتر و راههای بین شهری ۳۲۰ کیلومتر بوده و طول راههای روستایی در استان ۷۰۰ کیلومتر برآورد میشود.[۷۸] از جمله آزادراهها و بزرگراههای موجود در استان مرکزی میتوان به آزادراه تهران - ساوه - سلفچگان، آزادراه ساوه - همدان، آزادراه اراک - خرمآباد ، آزادراهسلفچگان - اراک، بزرگراه اراک - ملایر، بزرگراه اراک - خمین ، بزرگراه خمین - محلات - دلیجان ، بزرگراه خمین - گلپایگان، بزرگراه اراک - فرمهین و بزرگراه قم - اصفهان در محدوده شهرستان دلیجان و همچنی راه ارتباطی که جاده ۵۷ میباشد از مسیر ارتباطی از استان همدان به سمت استان مرکزی میباشد که از شهرستان ملایر شروع میشود و پس از گذشتن از شهرستان کمیجان و دره زیبای وفس به طول ۱۵ کیلومتر به آزاد راه ساوه - همدان میرسد را اشاره کرد.
مطابق آمار درصد تخلفات سرعت غیرمجاز در استان مرکزی ۱۸ درصد است که از این لحاظ استان رتبه ۶ را در کشور داشته است.[۷۹]
راه آهن[ویرایش]
استان مرکزی از جمله اولین استانهایی بود که در هنگام ساخت راه آهن سراسری به دستور رضا شاه پهلوی در مسیر آن قرار گرفت. ایستگاه اراک از مهمترین ایستگاههایی بود که در آن دوره ساخته شد.[۸۰] همچنین ایستگاه سمیه که محل تلاقی راه آهن شمال و جنوب در ۴ شهریور ۱۳۱۷ خورشیدی بود در محدوده استان مرکزی قرار دارد.[۸۱] . مدیریت ایستگاههای انجیلاوند، کوهپنگ، ناهید، شهر صنعتی کاوه، پرندک ، رودشور ،[۸۲] مشک آباد، ملکآباد، اراک، سمنگان، شازند، نورآباد، سمیه، حک و جلایر زیر نظر اداره کل راه آهن اراک قرار دارد.[۸۳]
مخابرات و اینترنت[ویرایش]
ازنظر میزان ضریب نفوذ اینترنت استان مرکزی در سال ۹۰ نسبت به استانهای دیگر سطح پایینی دارد.[۸۴] میزان ضریب نفوذ اینترنت در استان ۳۷٪ است که از میانگین کشوری پایینتر میباشد. از جمله دلایل آن فراهم نکردن زیرساختهای اینترنت پرسرعت مانند تأمین ظرفیت پهنای باند بین مراکز، اینترانت و فضای پسیو بارها توسط شرکت مخابرات استان مرکزی اعلام شده است.[۸۵]
در بخش ارتباطات سیار با راهاندازی دومین مرکز سوئیچ ۴۰۰ هزار شمارهای استان مرکزی توانست ۹۹٪ راههای ارتباطی خود را زیر پوشش تلفن همراه قرار دهد و از این لحاظ مقام دوم را به خود اختصاص دهد. بیش از ۲۵۵ هزار شماره تلفن همراه دائمی و ۲۷۸هزار شماره اعتباری فعال دراستان از خدمات تلفن همراه استفاده میکنند.[۸۶]
همچنین استان مرکزی چهارمین استانی است که طرح همکدسازی استانی را به اجرا درآورد.[۸۷] به همین منظور کد استان به ۰۸۶ تغییر پیدا کرد و کلیه شماره تلفنهای ثابت در محدوده استان مرکزی ۸ رقمی شد.[۸۸]
رسانهها[ویرایش]
این نوشتار به هیچ منبع و مرجعی استناد نمیکند. |
این مقاله نیازمند تمیزکاری است. لطفاً تا جای امکان آنرا از نظر املا، انشا، چیدمان و درستی بهتر کنید، سپس این برچسب را بردارید. محتویات این مقاله ممکن است غیر قابل اعتماد و نادرست یا جانبدارانه باشد یا قوانین حقوق پدیدآورندگان را نقض کرده باشد. |
مطبوعات[ویرایش]
اگرچه آوازه استان مرکزی بیشتر به خاطر صنعت، کشاورزی و تربیت مشاهیر و نخبگان فکری است اما در حوزه ارتباطات نیز حرفهای زیادی برای گفتن دارد. در لابه لای اوراق مطبوعاتی به جای مانده در استان مرکزی ناگفتههای متعدد تاریخی و نحوه زیست اجتماعی، ویژگیهای رفتاری و مشی سیاسی و فرهنگی این مرز و بوم نهفته و نقش و جایگاه استان مرکزی در رشد دایره علوم ارتباطی و مستندسازی وقایع برجسته است. گشتی در آثار و اسناد مطبوعاتی استان مرکزی این واقعیت را مشخص میکند که این خطه نقش بسزایی را در تربیت اندیشمندان قلم به دست، صاحبان اندیشه و فعالان عرصه نویسندگی و روشنفکری داشته و این مهم تابه امروز با چرخهای از فعالیتهای مطبوعاتی ادامه دارد. مطبوعات به عنوان رکن چهارم دموکراسی و از ابزار مهم توسعه مطرح شدهاند و پیشتازی استان مرکزی در این عرصه و در شرایطی که کمترین امکانات چاپ و نشر در کشور موجود بوده، نشان از بالندگی فکری و توانمندی ساکنان این خطه دارد. براساس مدارک موجود، نخستین جریدهای که در عراق (اراک) انتشار یافت، نشریه ˈاتفاقˈ بود که به مدیریت ˈمیرزا حبیبالله خان طاهری عکاسباشیˈ رئیس انجمن دموکرات عراق با طبع ژلاتینی به صورت هفتگی در اختیار مردم گذاشته شد. از این جریده که ارگان انجمن دموکرات عراق بود، نمونهای که بتوان خط مشی سیاسی آن را معلوم کرد در دسترس نیست. دومین نشریه منتشره در استان که جزو نشریات قدیمی میباشد روزنامه «رنجبر» بود. این روزنامه نیز در اراک انتشار میافت و مانند روزنامه اتفاق منتسب به روشنفکران دموکرات بود. این نشریه که خط مشی سیاسی ـ خبری داشت به صورت هفتگی منتشر میشد و مدیر آن شیخ علی نخستین بود. هفته نامه رنجبر تا سه سال انتشار یافت و در سال ۱۲۹۲ به واسطه آتشسوزی در چاپخانه تعطیل شد. از این نشریه حتی نمونهای نزد خانوادهاش باقی نمانده ولی باید اذعان کرد که شیخ علی نخستین یکی از اعضای فعال انجمن دموکرات عراق بود و در این راه صدمات سنگین، زجر، شکنجه و تبعید را متحمل شد.
از دیگر نشریات میتوان به نشریه «مفتش ایران» که قبلاً در تهران و اصفهان منتشر میشد اشاره کرد که سید نور الدین عراقی (ایران مدار مکی) آن را در تاریخ ۲۹ تیرماه ۱۳۱۰ شمسی در اراک منتشر ساخت، بعداً به دستور شهربانی نام روزنامه به «تمدن ایران» تغییر یافت. چاپ این نشریه در سالهای ۱۳۱۰ و ۱۳۱۱ ادامه داشت. مکی از آزادیخواهان صدر مشروطه بود و تمایل داشت، نشریه اش همانند سایر نشریههای آغاز مشروطه مملو از مطالب مفید باشد ولی توجه به اینکه درآن سالها رضاشاه در اوج قدرت بود و مطبوعات به شدت سانسور میشدند، این امکان را از وی سلب کرد و سرانجام پس از انتشار حدود ۳۰ شماره از ˈتمدن ایرانˈ این نشریه تعطیل شد. در سال ۱۳۱۲ با عزیمت ˈسیدباقر موسویˈ از اصفهان به اراک و تأسیس چاپخانه موسوی، نامبرده اقدام به انتشار جریده ˈنامه عراقˈ کرد.
این نشریه که با ۴۲ سال انتشار، پایدارترین هفته نامه اراک محسوب میشود، سه دوره متفاوت ˈاز آغاز انتشار تا سال ۱۳۲۰ˈ، ˈاز ۱۳۲۰ تا ۱۳۳۲ˈ و ˈاز ۱۳۳۲ تا پایان کارˈ را در کارنامه خود دارد.
پس از خروج رضاشاه از ایران در شهریورماه ۱۳۲۰ و پیدایش تغییرات کلی در فضای سیاسی کشور، ˈنامه اراکˈ نیز با پیوستن به صف آزادی خواهان، به نقد عملکرد دوران بیست ساله رضاشاه پرداخت.
ˈنامه اراکˈ در زمان حکومت ملی از طرفداران جدی مبارزات مردم شد و پس از کودتای ۲۸ مرداد سال ۱۳۳۲ بار دیگر تغییر روش داده و از آن زمان تا تعطیل شدن نشریه، همواره اقدامات شاه را تأیید میکرد. این نشریه از سال ۱۳۱۲ مقارن با سالگرد کودتای سوم اسفند رضاخان تا بهمن ماه سال ۱۳۵۴ منتشر گشت. مدیریت نامه عراق بر عهده سید باقر موسوی از نوادگان حجه الاسلام شفتی بود.
سالهای ۱۳۲۹ تا ۱۳۳۲ اوج انتشار نشریه در اراک است، در این مدت علاوه بر ˈنامه اراکˈ، جرایدی از قبیل ˈاراک نوˈ، ˈافق اراکˈ، ˈاهرامˈ، ˈبیان الحقˈ، ˈزبان اراکˈ، ˈسپهرˈ، ˈسمنگانˈ، ˈسندانˈ، ˈطاهرˈ، ˈقیام اراکˈ، ˈمدنیˈ، ˈندای اراکˈ و ˈهدیˈ منتشر شد.
در طلیعه این دوره کوتاه، هفته نامه ˈسپهرˈ قرار دارد که در سال ۱۳۲۹ قدم به عالم مطبوعات گذاشت.
این نشریه بدون وابستگی به گروهی خاص، از منافع ملی و حکومت دفاع میکرد. مبارزه با خائنین و متنفذین شهری، همکاری با جراید ملی و دفاع از حکومت ملی عمدهترین اهداف نشریه سپهر بود.
در سال ۱۳۳۰ در حالی که دولت قصد مداخله در انتخابات را نداشت، سه گروه در اراک شامل ˈحسین خاکباز و یوسف شکراییˈ، ˈعزتالله بیات و حبیبالله بیک لیکˈ و ˈمحمدرضا قدوهˈ فعالیت انتخاباتی میکردند.
در همین حال، هفته نامههای ˈاراک نوˈ، ˈافق اراکˈ، ˈاهرامˈ و ˈقیام اراکˈ که نشریه اخیر ارگان طرفداران جبهه ملی در اراک بود، از نامزدی عزتالله بیات (داماد دکتر مصدق) و حبیبالله بیک لیک یکی از فئودالهای بزرگ اراک حمایت میکردند.
هفته نامه ˈسندانˈ به مدیریت ˈحسن تهرانچیˈ متعلق به طرفداران حزب توده در اراک بود و از نامزدی ˈمحمدرضا قدوهˈ یکی از اعضای طراز اول آن حزب حمایت میکرد.
حزب توده در آغاز امر، با دکتر مصدق مخالف بود و او را عامل امپریالیسم آمریکا میدانست و در نشریات گوناگونش تهمتهای سنگینی بر مصدق میبست.
هفته نامه ˈسندانˈ تا آنجا که میتوانست مخالفت خود را با دکتر مصدق و کابینه او نشان میداد.
در سال ۱۳۳۰ دو نشریه دیگر در اراک شامل هفته نامه ˈبیان الحقˈ و مجله ˈهدیˈ منتشر شد که اولی ضمن دفاع از حکومت ملی، بیشتر در اندیشه گسترش مبانی اسلام در میان مردم بود و نشریه هدی هم در اساس به امورسیاسی نمیپرداخت و محتوای آن پند و اندرز و ارشاد مردم به خیر و صلاح بود.
پس از سال ۱۳۳۲ به جز ˈنامه اراکˈ بقیه جراید تعطیل شدند و این وضعیت تا سال ۱۳۴۷ ادامه داشت.
در این سال دکتر ˈمحمد خزائلیˈ که از سوی حزب ˈایران نوینˈ به نمایندگی مجلس رسیده بود، مجله ˈروشندلˈ را در تهران منتشر کرد. این مجله با توجه به موقعیت سیاسی دکتر خزائلی و سردبیرش ˈحسین شاه زیدیˈ که سرهنگ بازنشسته ارتش بود، با ستایش از شاه کلیه عملکرد دولت ˈامیرعباس هویداˈ را تأیید میکرد.
در حدود سال ۱۳۵۰ ˈفرجالله بینش زنجانیˈ با انتشار ˈسفرنگ بینشˈ به صف مطبوعات استان مرکزی پیوست.
فرجالله بینش از طرفداران سرسخت شاه بود و نسبت به حزب توده کینهای عمیق داشت، با توجه به شخصیت بینش میتوان محتوای نشریه اش را حدس زد. اولین فصلنامه علمی و ادبی اراک، «دانش روز» است. این فصلنامه در سال ۱۳۵۲ به همت دکتر عبدالکریم قریب تأسیس و توسط استادان مدرسه عالی علوم اراک به مدت دو سال جمعاً در ۸ شماره انتشار یافت. این مجله یا فصلنامه؛ مجموعهای علمی و ادبی بود و هیچ گونه دیدگاه سیاسی درآن منعکس نمیشد و اگر هم میشد خارج از تأیید اقدامات دولت نبود. از دیگر نشریات علمی «نشریه کتابخانه عمومی اراک» بود که در سال ۱۳۵۶ توسط کتابخانه عمومی اراک در چند شماره به صورت زیراکس انتشار یافت و استاد ابراهیم دهگان مقالات ارزشمندی در آن منتشر میساخت. از دیگر روزنامهها و نشریات استان مرکزی میتوان به موارد زیر اشاره کرد: نام نشریه نحوه انتشار موضوع مدیر مسئول سال نشر اراک نو هفته نامه خبری ـ اجتماعی کوهپایه ۱۳۳۰ افق اراک هفته نامه خبری ـ اجتماعی رضاقلی فولادوند ۱۳۳۰ زبان اراک هفته نامه خبری جعفر شکرایی ۱۳۳۰–۱۳۳۱ سپهر هفته نامه اجتماعی رضا رئیس زاده ۱۳۳۰–۱۳۳۱ طاهر هفته نامه خبری ـ اجتماعی رضا شکرایی و سردبیری ابوالفضل موحد۱۳۳۱ قیام اراک هفته نامه سیاسیارگان جمعیت طرفداران جبهه ملی ۱۳۳۰–۱۳۳۱ به مدیریت محمد تقی صفاری بیان الحق هفته نامه اجتماعی بیان الحق ۱۳۳۰ سمنگان هفته نامه سیاسی حسین خاکباز ۱۳۳۰ ندای اراک هفته نامه سیاسی رشیدی ۱۳۳۰ مدنی هفته نامه سیاسی مدنی ۱۳۳۰ سندان هفته نامه سیاسی ارگان توده ایها، تهرانچی۱۳۳۰ سروش تفرش هفته نامه عباس جلالی ۱۳۳۰ سردبیر شاپور شاهی همچنین برخی نشریات استان که در فاصله سالهای ۱۳۲۰ تا ۱۳۵۰ منتشر میگردیدند عبارتند از: نام نشریه مدیر مسئول محل نشر آینده اراک کاظم ضوابطی اراک اراک امروز غلامعلی سپهداری اراک افکار اراک مرتضی ذوالفقاری اراک خلق اراک غلامرضا اقیانوس اراک خورشید اراک علی محمد مددی اراک راهنمای اجتماعی احمد محمد عراقی اراک سعادت اراک بانو سلطنت استادآقا اراک سفرنگ بینش فرجالله بینش اراک صدای اراک حسن نجمزاده اراک ندای اراک محمود گودرزی اراک نیروی مردم علاءالدین فریدنی عراقی اراک ستاره ساوه اسدالله طبی ساوجی ساوه قیام ساوه موسی امیر حسینی خلیج ساوه ندای ساوه ابوالحسن سعیدی ساوه صدای تفرش مهدی قوامزاده تهران
برخی از مطبوعات استان پس از پیروزی انقلاب اسلامی نیز عبارتند از:
هفته نامه سروش
نخستین هفته نامه اراک پس از پیروزی انقلاب اسلامی پس از پیروزی انقلاب اسلامی؛ هفته نامه ˈسروشˈ به مدیریت ˈعلی معطریˈ بود و قلمرو موضوعات آن؛ مسائل سیاسی، اجتماعی، فرهنگی و اقتصادی بودند. با چاپ و انتشار سروش آگهیهای ثبتی اراک که بخشی از آن در جراید کثیرالانتشار و بخشی در جراید همدان به چاپ میرسید پس از وقفهای چهار ساله (از هنگام تعطیلی هفته نامه ˈنامه اراکˈ در سال ۱۳۵۴) مجدداً به زیور طبع آراسته شد. نخستین شماره سروش در تاریخ دوم شهریور ۱۳۵۸ در چهار صفحه و به مبلغ ۱۰ ریال توزیع شد. التهابات و تنشهای سیاسی در حدفاصل سالهای ۵۸ تا ۶۳، وجود احزاب و گروههای مختلف، نابسامانی و بیثباتی در مراکز اداری کشور به ویژه در شهرستانها، مخالفت نیروهای مردمی با عوامل دولت موقت و تعدد گروهها و مراکز قدرت و تصمیمگیری، امر انتشار هفته نامه سروش را با مشکلات متعددی روبرو ساخت. گروهها و مراجع قدرت با هر نوع گرایش و مسلک سیاسی، حق خود میدانستند که سروش به عنوان ارگان آنها به انعکاس مواضع فکری و عملکردشان اقدام و از درج مطالب منتسب به سایر جناحها پرهیز کند بدین ترتیب سروش بتدریج به محل نفوذ عناصر فرصت طلب تبدیل شد و عدم اختیار و اعلان مواضع روشن سیاسی و عقیدتی از سوی مسوولان آن، کشتی روزنامه را در دست امواج مهلک گرفتار کرد و سرانجام ˈسروشˈ پس از انتشار ۲۸۰ شماره در بهار سال ۱۳۶۴ به کار خود پایان داد.
هفته نامه لاله سرخ
سپس هفته نامه ˈلاله سرخˈ با مشی سیاسی، اجتماعی، اقتصادی، فرهنگی و ادبی از بهمن ماه ۱۳۶۶ با صاحب امتیازی و مدیرمسئولی محمدحسن فخرزاده پای به جرگه مطبوعات استان مرکزی نهاد. عمده مطالب لاله سرخ، مقالات و پژوهشهای ادبی به علاوه اخبار و گزارشهای شهری به نقل از خبرگزاری جمهوری اسلامی مرکز اراک بود. این نشریه با قطع ۴۵ در ۶۰ در سالهای آخر دوره اول انتشار با حروفچینی رایانهای به صورت تک رنگ و اغلب در ۴ یا ۶ صفحه منتشر میشد. لاله سرخ به مدت تقریباً هشت سال ودر ۳۷۷ شماره تا تاریخ هشتم مهرماه ۱۳۷۴ منتشر شد و بعد از یک وقفه، مجدداً در اواخر سال ۱۳۷۶ انتشار خود را از سر گرفت.
هفته نامه نوید
هفته نامه ˈنوید استان مرکزیˈ با موضوعات سیاسی، فرهنگی، اجتماعی و اقتصادی نیز از مردادماه ۱۳۶۹ به صاحب امتیازی سیدحسن الحسینی نماینده مردم اراک در دوره سوم مجلس شورای اسلامی در قطع ۵/۱ ورقی و در هشت صفحه انتشار خود را آغاز کرد. نوید؛ در حوزه طرح مسائل سیاسی کشور و ارائه تحلیل مناسب بویژه همزمان با رویدادهای مهم کشور و انقلاب، بیشتر از سایر نشریات به طبع مقالات اهتمام ورزیده و به دلیل اختصاص دو صفحه ثابت به اخبار، گزارش و تفسیرهای ورزشی از رخدادهای ورزشی استان در بین جوانان ورزشکار، نشریه شناخته شدهای است. این نشریه با مجوز وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی به روزنامه تغییر ماهیت داد و در سالهای اخیر تحرک ویژهای برای جلب رپرتاژ آگهی از مراکز صنعتی، آموزشی و اداری از خود نشان داده و به منظور جذب خواننده از بین قشرها جوان، ستون ثابتی را با عنوان ˈامید جوانˈ هر هفته با درج مطالبی تربیتی و ادبی به چاپ میرساند.
هفته نامه شهاب
هفته نامه ˈشهاب استان مرکزیˈ هم از بهمن ماه ۱۳۶۹ در قلمرو مسائل سیاسی، اجتماعی، فرهنگی و هنری به صاحب امتیازی و مدیرمسئولی غلامحسین فرحی به جرگه مطبوعات محلی این استان پیوست. شهاب از جمله نشریاتی است که از آغاز انتشار تاکنون همواره با مشکلات فراوان مالی روبرو بوده و همین مسئله وقفههای مکرری در مسیر انتشار مرتب آن پدیدآورده است. شهاب در سالهای نخست با درج سرمقالههای صریح و شورانگیز خود به قلم فرحی، خیلی زود در بین قشرها انقلابی شناخته شد اما بتدریج در چنبره مشکلات گرفتار آمد و به درج اخبار نه چندان تازه و مطالب ادبی و اجتماعی روی آورد.
فصلنامه آشتیان
ˈفصلنامه آشتیانˈ به صاحب امتیازی و مدیر مسئولی علی دانش منفرد از مقالات نویسندگان، اساتید و محققین بومی ساکن در منطقه و عمدتاً مقیم تهران بهره میبرد. نخستین شماره این فصلنامه در سال ۱۳۷۳ در اندازه ۲۸ در ۱۲ با جلد رنگی و موضوعات متنوع اعتقادی، سیاسی، تاریخی، ادبی، اجتماعی و اقتصادی در ۷۶ صفحه منتشر شد. تنوع مطالب فصلنامه آشتیان بیشتر بدان خاطر است که به عنوان یک نشریه محلی، کلیه اخبار و رویدادهای منطقه را پوشش داده و نوشتههای خوانندگان را بی پاسخ نمیگذارد. زندگینامه و معرفی شخصیتهای علمی، روحانی، فرهنگی و شهدای منطقه، فصل ویژهای در نشریه مذکور داشت
فصلنامه صحیفه مبین
ˈفصلنامه صحیفه مبینˈ به صاحب امتیازی دانشگاه آزاد اسلامی و مدیرمسئولی محمدعلی خواجه پیری، قبل از انتشار رسمی در چندین شماره با نام ˈمبینˈ منتشر شد. این نشریه با هدف ارتقای سطح دانستنیهای خوانندگان در حوزه دانشهای قرآنی و معرفی پژوهشهای نوین قرآن شناسی با سردبیری رضا بابایی از بهار ۱۳۷۴ در فهرست نشریات استان مرکزی قرار گرفت. صحیفه مبین مدتی در ابعاد ۵/۲۱ در ۲۸ با جلد دو رنگ و صفحه آرایی به نسبت خوب در حدود ۸۰ صفحه منتشر شد و پس از دو سال وقفه مجدداً از سال ۱۳۷۹ در قطع وزیری با صاحب امتیازی دانشگاه آزاد و سردبیری جعفر نکونام انتشار خود را از سر گرفت.
فصلنامه بصیرت
ˈفصلنامه بصیرتˈ به صاحب امتیازی دانشگاه آزاد اسلامی نراق و مدیرمسئولی محمد مهدی مظاهری در قطع A4، از دیگر نشریات استان مرکزی است. مشی این فصلنامه؛ علمی، تحقیق و اجتماعی است و مقالات آن اغلب به قلم اساتید دانشگاه آزاد اسلامی نراق است، این نشریه با جلد چهاررنگ در ۸۰ تا ۱۰۰ صفحه منتشر میشود.
فصلنامه راه دانش
ˈفصلنامه راه دانشˈ به صاحب امتیازی انجمن علمی، فرهنگی و هنری استان مرکزی تحت نظارت شورای پژوهشی اداره کل فرهنگ و ارشاد اسلامی نخستین و دومین شمارهای خود را در یک مجلد در بهار ۱۳۷۴ با جلد چهار رنگ انتشار داد. مدیرمسئول راه دانش، مدیرکل فرهنگ و ارشاد اسلامی استان مرکزی و سردبیر آن تا مجلد ششم (شمارههای ۱۱–۱۲) نعمتالله فاضلی و بعد از آن افشین حسینی بوده است. ˈتوسعه فرهنگی استان مرکزی، تاریخ و هویت مذهبی استان مرکزی، صنعت در استان مرکزی، میراث فرهنگی استان مرکزی، ادبیات استان مرکزی، تاریخ استان مرکزی، هنر در استان مرکزی و مردم شناسی استان مرکزیˈ عناوین مجلدات اول تا هشتم (۱۶ شماره) فصلنامه راه دانش است.
نشریه هدایت ˈنشریه هدایتˈ هم درسال ۱۳۷۰ مجوز انتشار خود را اخذ کرده ولی تاکنون منتشر نشده است.
هفته نامه ˈپیام بانوان
هفته نامه ˈپیام بانوانˈ نخستین شماره خود را در هشت صفحه با صفحه آرایی به نسبت خوب و به صورت تک رنگ منتشر ساخت و انتشار آن تا چهار شماره ادامه پیدا کرد ولی در حال حاضر فعالیت نمیکند.
ماهنامه ˈصحیفه پاکدلان
ماهنامه ˈصحیفه پاکدلانˈ به صاحب امتیازی اداره کل آموزش و پرورش استان مرکزی و مدیر مسئولی مدیر کل وقت آموزش و پرورش استان، یکی دیگر از نشریات منطقه است که در سال ۱۳۷۵ در قطع ۲۵ در ۳۵ انتشار یافت و مشی آن؛ خبری تحلیلی است. نشریه پاکدلان که بطور منظم منتشر نمیشود و بیشتر به موضوعات مربوط به آموزش و پرورش بویژه مسائل و مشکلات این نهاد در استان مرکزی میپردازد.
هفته نامه سرچشمه
ˈسرچشمهˈ به صاحب امتیازی و مدیرمسئولی مهناز زامیادی، هفته نامهای با مشی خبری - تحلیلی و اطلاعرسانی است که در سطح استان توزیع میشود. این نشریه به طور معمول بین هشت تا ۱۲ صفحه است و مانند سایر نشریات محلی استان مرکزی بخشی از مطالب خود را به موضوعات استان و منطقه توزیع و بخشی را به موضوعات کشوری اختصاص میدهد.
صبح خمین
ˈصبح خمینˈ به صاحب امتیازی و مدیر مسئولی مجید مجدی و با مشی خبری، تحلیلی و اطلاعرسانی و در موضوعات فرهنگی، اجتماعی، اقتصادی و ورزشی از سال ۱۳۷۸ بر روی گیشه مطبوعات در بین نشریات استان مرکزی عرضه شد.
ماهنامه ندای ساوه
ˈندای ساوهˈ به صاحب امتیازی و مدیرمسئولی سید احمد نبوی، ماهنامهای با مشی خبری - تحلیلی و با موضوعات سیاسی، فرهنگی، اجتماعی، اقتصادی و ورزشی است که انتشار آن از سال ۱۳۷۸ آغاز شد. ویژگیهای ظاهری ندای ساوه، کم و بیش شبیه سایر هفته نامههای استان مرکزی است و حیطه توزیع آن استان مرکزی و تهران است.
راوی
ˈراویˈ نیز به صاحب امتیازی و مدیرمسئولی حسین مهدوی، با مشی خبری، تحلیلی و اطلاعرسانی در موضوعات اجتماعی، اقتصادی و سیاسی به چاپ میرسد. ابتدا و انتهای نشریه راوی دو رنگ و صفحههای داخلی آن یک رنگ است و گستره توزیع آن که در هشت صفحه منتشر میشود، استان مرکزی است
آوای ساوه
ˈآوای ساوهˈ به صاحب امتیازی و مدیرمسئولی محمد نبوتی، هفته نامهای با مشی عمومی است که ازسال ۱۳۷۷ در موضوعات سیاسی، فرهنگی، اجتماعی، اقتصادی و ورزشی منتشر میشود و حیطه توزیع آن استان مرکزی و تهران است.
ماهنامه پیام مدیریت موفق
ˈپیام مدیریت موفقˈ به صاحب امتیازی و مدیرمسئولی ناصر خلیلی، ماهنامهای در قطع A4 است که از سال ۱۳۷۷ در شمار نشریات استان مرکزی قرار گرفت. مشی این ماهنامه ۱۰۰ صفحهای؛ خبری، تحلیل، آموزشی و پژوهشی است و مقالههای آن به قلم اساتید و نویسندگان استانی و بیشتر با موضوعاتی دربارهٔ دانش مدیریت تهیه میشود.
از دیگر نشریات منتشره در این استان میتوان به این موارد اشاره نمود:
روزنامه عطر یاس، مجنون، آوای خمین، شمس، نامه امیر، آرمان جوان، چشم براه، میلاد مرکز، مهتاب، وقایع استان، آفتاب مرکزی، کتیبه، نسیم اراک، ماهک، کاوه، صور، صبوح، سماع قلم، سیما نگار، امید استان...
صداو سیما[ویرایش]
جاذبههای گردشگری[ویرایش]
- شهرستان شازند: امامزادگان سهل بن علی، طالب بن علی، جعفربن علی، فضل بن جعفر آستانه علوی، منطقه تفریحی دوخواهران، باغهای عروسانه آستانه، کوه قروقدر آستانه، حمام حاج ربیع آستانه، کوه و غار شاه کیخسرو (محل غایب شدن شاه کیخسرو پادشاه اسطورهای کیانی)، کوه شهباز (بلندترین قلهٔ استان مرکزی)، کوه لجور و پل دوآب، چشمه عباسآباد شازند، چشمه بلاغ حک، سراب عمارت، سراب سورانه، سراب اسکان، تپهٔ تاریخی قلندرون (تنها قلعهٔ شناخته شدهٔ هخامنشی در زاگرس مرکزی)، تپهٔ تاریخی سرسختی، جنگل حفاظت شدهٔ بلوط سرسختی، چشمه و عمارت تاریخی پنجعلی، کلیسای کلاوه، تالاب کوکبیه، سد کمال صالح، سد هندودر و ...
- شهرستان خنداب: امامزاده مسعود خنداب، رودخانه قره چای (شراء)، تالاب آق گل، باغهای خنداب، کوه سر تخت، چشمه سلاله، چشمه علی گذر، حمام مصطفوی، باغ دهنو، روستای تاریخی درمن، امامزاده شاهور، امامزاده دیزآباد، قبرستان تاریخی هفت برادران
- شهرستان کمیجان: غار قلعه جوق، غار وفس، امامزاده محمد عابد، تپه باستانی چهل گزی و روستای هدف گردشگری وفس
- شهرستان آشتیان: قلعه تاریخی مستوفی الممالک، خانه معتمدالایاله
- شهر اراک: مسجد و مدرسه سپهداری، روستای تاریخی هزاوه (زادگاه امیرکبیر)، حمام تاریخی و موزه چهارفصل، بازار اراک، چشمه چپقلی، مقبره شاه قلندر انجدان و...
- شهرستان تفرش: آرامگاه پروفسور حسابی، امامزاده در بی بی، مقبره ابوالعلی، مسجد جامع شش ناو، چشمههای آب معدنی گراو، آب انبار بلور، تکیه زاغرم تفرش و...
- شهرستان خمین: منزل امام خمینی، قلعه سالار محتشم، امامزاده ابوطالب، مسجد جامع خمین حمام تاریخی روستای لکان و بوستان کوه بوجه و...
- شهرستان ساوه: مناره و مسجد جامع ساوه ٫ قلعه دختر (ساوه)، پل سرخده، کاروانسرای باغ شیخ، تپه تاریخی آوه، قاعه الویر، امامزاده سید اسحاق، روستای سنگک
- شهرستان محلات: سرستونهای آتشکده خورهه، غار آزادخان، چشمه وزوان، مسجد جامع محلات، امامزاده ابوالفضل، مجتمع آب گرم محلات و مراکز تهیه گل و گیاه.
- شهرستان دلیجان: غار چال نخجیر، کاروانسرا و پل شاه عباسی (دوهک)، سد پانزده خرداد، مجموعه تاریخی نراق، امامزاده یحیی نراق و...
- شهرستان زرندیه: یخچال مهدیآباد، مسجد اعظم چلسبان، آبشار چناقچی علیا، امامزاده منصور ابن موسی بن جعفر، مقبره اشموعیل نبی، امامزادگان اهلعلی و سهلعلی (سید باوقار)، کبوترخانه خورآباد، کلیسای حضرت مریم چناقچی و...
- شهرستان فراهان: دارای تکیه تاریخی و امامزاده احمد ابن علی
-
File:4fasl.jpg
حمام چهارفصل اراک
صنایع دستی و سوغات[ویرایش]
فرش، قالی و قالیچه صنایع دستی اصلی استان میباشند که در گذشتهای نه چندان دور صادرات اصلی استان را تشکیل میدادهاند.
علاوه بر آن گیوه که نوعی پاپوش دستدوز تولید شده از نخهای قالی است، از جمله صنایع دستی در خور توجه این استان است که در سنجان و وفس تولید میشود. منبت کاری مردمان سمقاور شهرستان کمیجان شهرت زیادی در ایران واستان دارد و سمقاور قطب منبت کشور به شمار میرود. فتیر، شیرمال، کسمه، کماج، جوزغند نراق، کشمش، شیره انگور، گوش فیل، کف لمه، رب انار ساوه، حلوا ارده محلات و عسل خمین نیز از سوغات این استان به حساب میآیند.
آموزش[ویرایش]
آموزش ابتدایی[ویرایش]
در استان مرکزی در سال ۱۳۹۵، ۲۲۷ هزار دانشآموز در ۲۲۶۹ مرکز آموزشی مشغول به تحصیل بودهاند.[۸۹]
آموزش عالی[ویرایش]
اولین دانشگاه ساخته شده در استان مدرسه علوم عالی مرجان بود که در سال ۱۳۵۰ در اراک ایجاد شد.[۹۰]
استان مرکزی دارای ۷۸ مرکز آموزش عالی است که از این تعداد ۱۲ مرکز دولتی، ۱۳ مرکز پیام نور، ۲۳ مرکز علمی – کاربردی، ۱۹ مرکز آزاد اسلامی و ۱۱ مرکز غیرانتفاعی هستند. تعدا کل دانشجویان تا پایان سال ۹۱ برابر با ۱۲۸۲۶۹ نفر بوده که از این تعداد ۶۷۶۰۲ نفر پسر و ۶۰۶۶۷ نفر دختر بودهاند. از کل دانشجویان استان ۶۳ درصد بومی استان هستند.[۹۱]
ورزش[ویرایش]
ورزشگاهها[ویرایش]
- استادیوم امام خمینی اراک
پیست اسکی[ویرایش]
پیست اسکی شازند تنها پیست اسکی استان مرکزی است که در شهرستان شازند و در جاده شازند - هندودر قرار گرفته است.[۹۲]
پیست در ارتفاعات پلنگ در و در نزدیکی به روستای پاکل قرار دارد. منطقه پلنگ در به دلیل وجود ارتفاع مناسب، دارای زمستان زود هنگام و بارش سنگین برف است. از جمله امکانات موجود در پیست اسکی میتوان به سه دستگاه تله سیژ، هتل، رستوران، تجهیزات برفروبی و ساختمان اداری اشاره کرد.[۹۳]
تیمهای ورزشی[ویرایش]
تیمهای مطرح ورزش استان به شرح زیر اند:
- تیم فوتسال شن سا: قهرمان نخستین دوره جام باشگاههای آسیا در سال ۱۳۸۴[۹۴] و مسابقات بینالمللی پرتغال موسوم به جام جهانی کوچک در سال ۱۳۸۶[۹۵] و قهرمان لیگ برتر فوتسال ایران در سال ۱۳۸۵[۹۶]
- تیم فوتسال شهرداری ساوه:نماینده استان در لیگ برتر فوتسال ایران در سال ۱۳۹۰.[۹۷]
- تیم فوتبال شهرداری اراک: نماینده استان در لیگ دسته دوم فوتبال ایران
- تیم هندبال هپکوی اراک: نماینده استان در لیگ برتر هندبال ایران
- تیم بسکتبال شهرداری اراک: نماینده استان در لیگ حرفهای کشور در سال ۹۴
پانویس[ویرایش]
- ↑ پایگاه اینترنتی مرکز آمار ایران-آمار سال ۱۳۹۰
- ↑ «جدول تعداد عناصر و واحدهای تقسیمات کشوری اردیبهشت ۱۳۹۰». وبگاه وزارت کشور. بازبینیشده در ۱۶ خرداد ۱۳۹۰ خورشیدی.
- ↑ مهرداد میرسنجری. «" استان مرکزی" و ضرورت تغییر نام». تابناک، ۱۶ بهمن ۱۳۸۹. بازبینیشده در ۲۳آذر۱۳۹۱.
- ↑ «احمدینژاد خواستار تغییر نام استان مرکزی به "آفتاب" شد». ۱۶آذر۱۳۸۹. بازبینیشده در ۲۳آذر۱۳۹۱.
- ↑ «نماینده اراک: با تغییر نام استان مرکزی مخالفم». هفته نامه وقایع استان، ۱۳دی۱۳۸۹. بازبینیشده در ۲۳آذر۱۳۹۱.
- ↑ مهرداد میرسنجری. «" استان مرکزی" و ضرورت تغییر نام». تابناک، ۱۶ بهمن ۱۳۸۹. بازبینیشده در ۲۳آذر۱۳۹۱.
- ↑ «پیشینه تاریخی استان مرکزی». ویکی اطلس فرهنگی ایران. بازبینیشده در ۱۳آذر ۱۳۹۱.
- ↑ میخائیلوویچ دیاکونوف، ایگور. تاریخ ماد. ترجمهٔ کریم کشاورز. تهران: امیرکبیر، ۱۳۴۵.
- ↑ «جغرافیای تاریخی استان مرکزی». کتابخانه مجازی ایران. بازبینیشده در ۱۳ آذر۱۳۹۱.
- ↑ «پیشینه تاریخی، فرهنگی و مشاهیر استان». مرکز خدمات سرمایهگذاری استان مرکزی. بازبینیشده در ۱۴ آذر۱۳۹۱.
- ↑ «تاریخچه استان». اداره کل فرهنگ و ارشاد استان مرکزی. بازبینیشده در ۱۴ آذر۱۳۹۱.
- ↑ «استان مرکزی». ایران. بازبینیشده در ۱۳ آذر ۱۳۹۱.
- ↑ ۱۳٫۰ ۱۳٫۱ ۱۳٫۲ ۱۳٫۳ ۱۳٫۴ ۱۳٫۵ جغرافیای استان
- ↑ سیمای میراث فرهنگی استان مرکزی، گردآوری محمد رحم دل و کاظم دهقی، اداره کل آموزش، انتشارات و تولیدات فرهنگی، بهار ۱۳۸۳، شابک 964-7483-97-X
- ↑ سیمای میراث فرهنگی استان مرکزی، گردآوری محمد رحم دل و کاظم دهقی، اداره کل آموزش، انتشارات و تولیدات فرهنگی، بهار ۱۳۸۳، شابک 964-7483-97-X
- ↑ سیمای میراث فرهنگی استان مرکزی، گردآوری محمد رحم دل و کاظم دهقی، اداره کل آموزش، انتشارات و تولیدات فرهنگی، بهار ۱۳۸۳، شابک 964-7483-97-X
- ↑ استانشناسی مرکزی. شرکت چاپ و نشر کتابهای درسی ایران، ۱۳۹۱. ۴۳. شابک ISBN ۹۷۸-۹۶۴-۰۵-۱۹۴۶-۲.
- ↑ «دشتها، جنگلها و مراتع». اداره حفاظت از محیط زیست استان مرکزی. بازبینیشده در ۱۷آذر۱۳۹۱.
- ↑ معرفی استان مرکزی-صندوق حمایت از بخش کشاورزی استان مرکزی
- ↑ سیمای میراث فرهنگی استان مرکزی، گردآوری محمد رحم دل و کاظم دهقی، اداره کل آموزش، انتشارات و تولیدات فرهنگی، بهار ۱۳۸۳، شابک 964-7483-97-X
- ↑ سیمای میراث فرهنگی استان مرکزی، گردآوری محمد رحم دل و کاظم دهقی، اداره کل آموزش، انتشارات و تولیدات فرهنگی، بهار ۱۳۸۳، شابک 964-7483-97-X
- ↑ سیمای میراث فرهنگی استان مرکزی، گردآوری محمد رحم دل و کاظم دهقی، اداره کل آموزش، انتشارات و تولیدات فرهنگی، بهار ۱۳۸۳، شابک 964-7483-97-X
- ↑ [fa.tpo.ir/UserFiles/File/markazi.pdf «معرفی استان»]. دبیرخانه شورای عالی توسعه صادرات غیرنفتی استان مرکزی. بازبینیشده در ۲۲آذر۱۳۹۱.
- ↑ آناهیت شهرجردی. «استان مرکزی درمسیر تولید انبوه گل مرغوب». روزنامه ایران، ۱۴آذر۱۳۹۱. بازبینیشده در ۲۲آذر۱۳۹۱.
- ↑ «آشنایی با ایستگاه ملی تحقیقات گل و گیاهان زینتی (محلات)». سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی. بازبینیشده در ۱۵/۸/۱۳۹۱.
- ↑ «استان مرکزی قطب تولید لوبیا در کشور». باشگاه خبرنگاران، ۹ خرداد ۱۳۹۱. بازبینیشده در ۲۲آذر۱۳۹۱.
- ↑ «ایستگاه تحقیقات ملی لوبیای خمین». مرکز تحقیقات کشاورزی و منابع طبیعی استان مرکزی. بازبینیشده در ۱۶/۸/۱۳۹۱.
- ↑ «انار ساوه ثبت جهانی میشود». خبرگزاری جمهوری اسلامی، ۲۲آبان ۱۳۹۱. بازبینیشده در ۲۲آذر۱۳۹۱.
- ↑ «پیشبینی برداشت بیش از ۲۰۰ هزار تن انار در ساوه». ایسنا، ۴مهر۱۳۹۱. بازبینیشده در ۲۲آذر۱۳۹۱.
- ↑ «تولید ۷۸۰ نوع انار در سرزمین یاقوتهای سرخ؛ ساوه». مرکزی نیوز، ۲۹تیر۱۳۹۰. بازبینیشده در ۲۲آذر۱۳۹۱.
- ↑ «زرندیه رتبه نخست تولید پسته ارگانیک در جهان را دارد». فارس نیوز، ۴آبان۱۳۸۹. بازبینیشده در ۲۳آذر۱۳۹۱.
- ↑ «۳ میلیون نفر طی ۱۰ سال به تهران مهاجرت کردهاند». وبگاه. همشهری، ۱۹ تیر ۱۳۹۲. بازبینیشده در ۱۴ ژانویهٔ ۲۰۱۴.
- ↑ استانشناسی مرکزی. شرکت چاپ و نشر کتابهای درسی ایران، ۱۳۹۱. ۴۵. شابک ISBN ۹۷۸-۹۶۴-۰۵-۱۹۴۶-۲.
- ↑ ۳۴٫۰ ۳۴٫۱ ۳۴٫۲ ۳۴٫۳ ۳۴٫۴ ۳۴٫۵ ویژگی فرهنگی استان مرکزی
- ↑ ۳۵٫۰ ۳۵٫۱ وزارت امور خارجه، بازدید: ژانویه ۲۰۱۰.
- ↑ اداره فرهنگ وارشاد اسلامی شهرستان کمیجان وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی.
- ↑ مقاله «گویشهای الویر و ویدر» ،دکتر احسان یارشاطر، ۱۹۶۴
- ↑ گونههای زبان تاتی، دونالد استیلو، ۱۹۸۱
- ↑ مقدمه کتاب «دستور زبان گویشهای تاتی جنوبی»، پروفسور احسان یارشاطر، لاهه - پاریس ١٩٦٩
- ↑ «معرفی استان مرکزی». اداره کل میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری استان مرکزی. بازبینیشده در ۱۶ تیر ۱۳۹۳.
- ↑ شماره کتابشناسی ملی:۲۸۸۷۰۰۰/طرح بررسی و سنجش شاخصهای فرهنگ عمومی کشور (شاخصهای غیرثبتی){گزارش}:استان مرکزی/به سفارش شورای فرهنگ عمومی کشور؛ مدیر طرح و مسئول سیاست گذاری:منصور واعظی؛ اجرا:شرکت پژوهشگران خبره پارس -شابک:۲–۶۳–۶۶۲۷–۶۰۰–۹۷۸ *وضعیت نشر:تهران-موسسه انتشارات کتاب نشر ۱۳۹۱ *وضعیت ظاهری:۲۷۶ ص:جدول (بخش رنگی)، نمودار (بخش رنگی)
- ↑ «استان مرکزی؛ بهشت مفاخر / موزهای که از بزرگان ایران سخن میگوید». خبرگزاری مهر، ۱۱اردیبهشت۱۳۹۱. بازبینیشده در ۱۹آبان۱۳۹۱.
- ↑ «نمایشگاه تخصصی کشاورزی در قطب صنعتی ایران - اراک برگزار میشود». نگاه سبز پارس. بازبینیشده در ۱۹آبان۱۳۹۱.
- ↑ «˝استان مرکزی سرزمین آفتاب و پایتخت مفاخر و مشاهیر˝شعار هفته گردشگری در سال جاری». خبرگزاری پانا، ۱مهر۱۳۹۱. بازبینیشده در ۱۹آبان۱۳۹۱.
- ↑ «سفر به پایتخت مفاخر ایران». روزنامه کیهان، ۲۶اسفند۱۳۸۸. بازبینیشده در ۱۹آبان۱۳۹۱.
- ↑ «مشاهیر استان». اداره کل فرهنگ و ارشاد اسلامی استان مرکزی. بازبینیشده در ۱۹آبان۱۳۹۱.
- ↑ «مشاهیر استان مرکزی». اداره کل دامپزشکی استان مرکزی. بازبینیشده در ۱۹آبان۱۳۹۱.
- ↑ «مشاهیر استان مرکزی». صدا و سیمای استان مرکزی. بازبینیشده در ۱۹آبان۱۳۹۱.
- ↑ http://www.kojaro.com/2016/2/13/117211/markazi-traditional-food-part-2/ کجارو. غذاهای سنتی استان مرکزی.
- ↑ «معرفی استان». سازمان تعزیرات حکومتی استان مرکزی. بازبینیشده در ۲۳آذر۱۳۹۱.
- ↑ . جام جم آنلاین، ۱اردیبهشت ۱۳۹۰. http://www.jamejamonline.ir/newstext.aspx?newsnum=100841519110. بازبینیشده در ۲۳آذر۱۳۹۱.
- ↑ «۲۷ پروژه تولیدی و صنعتی با سرمایهگذاری خارجی در استان مرکزی اجرا شد». مهرنیوز، ۴آذر۱۳۹۱. بازبینیشده در ۲۳آذر۱۳۹۱.
- ↑ «مزیتهای سرمایهگذاری استان مرکزی». ساطمان صنعت، معدن و تجارت استان مرکزی. بازبینیشده در ۲۳آذر۱۳۹۱.
- ↑ ذبیحی، مرتضی. دنباله تاریخ اجتماعی اراک. پیام دیگر، 1383.
- ↑ «استان مرکزی». دبیرخانه شورای عالی توسعه صادرات غیرنفتی.
- ↑ «تاریخچه پالایشگاه». شرکت پالایش نفت امام خمینی شازند. بازبینیشده در ۲۳/۷/۱۳۹۱.
- ↑ «تولید بنزین در پالایشگاه امام خمینی شازند ۸ میلیون لیتر افزایش مییابد». باشگاه خبرنگاران، ۱۹/۷/۱۳۹۱. بازبینیشده در ۲۳/۷/۱۳۹۱.
- ↑ «تولید بنزین به ۱۶ میلیون لیتر در پالایشگاه شازند». باشگاه خبرنگاران، ۱۷/۷/۱۳۹۱. بازبینیشده در ۲۳/۷/۱۳۹۱.
- ↑ «ایران بزرگترین تولیدکننده بنزین خاورمیانه میشود». خبرگزاری فارس، ۲۴/۳/۱۳۹۱. بازبینیشده در ۲۳/۷/۱۳۹۱.
- ↑ «پیشرفت فیزیکی ۹۸ درصدی طرح توسعه پالایشگاه شازند». بولتن نیوز، ۲۳/۷/۱۳۹۱. بازبینیشده در ۲۳/۷/۱۳۹۱.
- ↑ «تحلیل بنیادی شرکت پتروشیمی اراک». بورس نیوز، ۹ اردیبهشت ۱۳۹۱. بازبینیشده در ۷ آذر ۱۳۹۱.
- ↑ «تاریخچه شرکت». شرکت پتروشیمی شازند. بازبینیشده در ۷ آذر ۱۳۹۱.
- ↑ «تاریخچه شرکت». شرکت پتروشیمی شازند. بازبینیشده در ۷ آذر ۱۳۹۱.
- ↑ «شرکت شهرکهای صنعتی آماده واگذاری زمین به سرمایهگذاران است». خبرگزاری فارس، 26 آذر 1391.
- ↑ «بیست و دومین تالار بورس منطقهای در اراک گشایش یافت». فارس نیوز، ۲۹مرداد۱۳۸۵. بازبینیشده در ۲۳آذر۱۳۹۱.
- ↑ «دربارهٔ شرکت». شرکت کارگزاری بانک پاسارگاد. بازبینیشده در ۲۳آذر۱۳۹۱.
- ↑ «ارتقاء شهرک صنعتی کاوه به منطقه ویژه تجاری - صنعتی - خدماتی». مرکز خدمات سرمایهگذاری استان مرکزی. بازبینیشده در ۲۳آذر۱۳۹۱.
- ↑ «نخستین منطقه ویژه اقتصادی استان مرکزی در ساوه افتتاح شد». هفته نامه وقایع استان، ۲اردیبهشت ۱۳۹۱. بازبینیشده در ۲۳آذر۱۳۹۱.
- ↑ «عملیات اجرایی طرح توسعه نیروگاه شازند آغاز میشود». ای کسب، 30 فروردین 1389.
- ↑ «نیروگاه شازند بیش از ظرفیت برق تولید میکند». خبرگزاری فارس، 13 بهمن 1387.
- ↑ بهرهبرداری از نیروگاه رودشور با حضور رئیسجمهور همشهری آنلاین
- ↑ «دومین واحد از بزرگترین نیروگاه خصوصی ایران راهاندازی شد». شانا، 26 بهمن 1385.
- ↑ «میزان آب در سد الغدیر نزدیک به دو برابر شد». شانا، 15 فروردین 1384.
- ↑ «استان مرکزی». دبیرخانه شورای عالی توسعه صادرات غیرنفتی.
- ↑ «احیای فرودگاه قدیمی دلیجان». روزنامه دنیای اقتصاد، ۲۹ مهر ۱۳۸۶. بازبینیشده در ۴ آوریل ۲۰۱۳.
- ↑ «فرودگاه اراک». سایت آفتاب. بازبینیشده در ۴ آوریل ۲۰۱۳.
- ↑ «فرودگاه اراک و پروازهایی که اوج نمیگیرد/ فرودگاه اراک دوبار افتتاح شد». خبرگزاری مهر، ۶ بهمن ۱۳۸۸. بازبینیشده در ۴ آوریل ۲۰۱۳.
- ↑ «راههای استان مرکزی». ویکی اطلس فرهنگی ایران.
- ↑ «تردد وسایل نقلیه در جادههای استان مرکزی 8 درصد کاهش یافت». باشگاه خبرنگاران جوان، 24 آبان 1392.
- ↑ «افتتاح راه آهن سراسری ایرن در 1317 خورشیدی». راسخون. بازبینیشده در ۱ نوامبر ۲۰۱۳.
- ↑ «ایستگاهها». اداره کل راه آهن اراک. بازبینیشده در ۱ نوامبر ۲۰۱۳.
- ↑ «ایستگاه ها». اداره کل راه آهن تهران. بازبینیشده در ۱ نوامبر ۲۰۱۳.
- ↑ «ایستگاهها». اداره کل راه آهن اراک. بازبینیشده در ۱ نوامبر ۲۰۱۳.
- ↑ «بررسی ضریب نفوذ اینترنت در استانهای کشور در سال 90». خبرآنلاین، 14 مرداد 1391.
- ↑ «بررسی وضعیت ضریب نفوذ اینترنت در استان مرکزی». ایسنا، 22 مرداد 1391.
- ↑ «ارتقای کیفیت شبکه همراه استان». صداو سیمای استان مرکزی، 3 آبان 1388.
- ↑ [www.farsnews.com/newstext.php?nn=13920523000248 «اجرای طرح ملی همکدسازی با حذف کد بین شهری در استان مرکزی»]. خبرگزاری فارس، 23 مرداد 1392.
- ↑ «حذف کد بین شهری استان مرکزی/ تلفنهای ثابت استان مرکزی 8 رقمی میشوند». خبرگزاری مهر، 24 مرداد 1392.
- ↑ مدارس استان مرکزی به دلیل وزش تندباد روز چهارشنبه تعطیل شد ایرنا
- ↑ محتاط، سیمای اراک (جامعهشناسی شهری)، ۲۸۸.
- ↑ اطلس جامع آموزش عالی استان مرکزی. اراک: استانداری مرکزی، ۱۳۹۰.
- ↑ «پیست اسکی پاکل - شازند». شازند، 24 دی۱۳۸۹. بازبینیشده در 8 آذر۱۳۹۱.
- ↑ «پیست اسکی شازند، جاذبه تفریحی ورزشی». مرکزی دیلی، 23 آذر۱۳۸۸. بازبینیشده در 8 آذر۱۳۹۱.
- ↑ «تیم فوتسال شنسا قهرمان جام باشگاههای آسیا شد». فارس نیوز، ۱۲ اسفند ۱۳۸۴. بازبینیشده در ۱۰ سپتامبر ۲۰۱۱.
- ↑ «شن سا قهرمان جام جهانی کوچک شد». فارس نیوز، ۱۸ تیر ۱۳۸۶. بازبینیشده در ۱۰ سپتامبر ۲۰۱۱.
- ↑ «شن سا قهرمان جام جهانی کوچک شد». فارس نیوز، ۴ اسفند ۱۳۸۵. بازبینیشده در ۱۰ سپتامبر ۲۰۱۱.
- ↑ «شهرداری ساوه به لیگ برتر فوتسال ایران صعود کرد». ورزش ۳، ۱۸ اسفند ۱۳۸۹. بازبینیشده در ۳۱ دسامبر ۲۰۱۱.
منابع[ویرایش]
- واحد پژوهش و تألیف گیتاشناسی. اطلس گیتاشناسی استانهای ایران. تهران ۱۳۸۳. ISBN 964-342-165-1
پیوند به بیرون[ویرایش]
- وبگاه رسمی استانداری مرکزی
- وبگاه رسمی اداره کل میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری استان مرکزی
- وبگاه رسمی صدا و سیما استان مرکزی
- وبگاه رسمی اداره کل ورزش و جوانان استان مرکزی
- وبگاه رسمی اداره کل ورزش و جوانان استان مرکزی
ویکیسفر یک راهنمای سفر برای استان مرکزی دارد. |
در ویکیانبار پروندههایی دربارهٔ استان مرکزی موجود است. |
|
|
|
|