سید علی خامنه‌ای
| سید علی خامنه‌ای | |
|---|---|
 |
|
| دومین رهبر جمهوری اسلامی | |
| مشغول به کار ۱۴ خرداد ۱۳۶۸ – تاکنون |
|
| رئیس‌جمهور | اکبر هاشمی رفسنجانی سید محمد خاتمی محمود احمدی‌نژاد حسن روحانی |
| پس از | سید روح‌الله خمینی |
| سومین رئیس جمهور ایران | |
| مشغول به کار ۱۷ مهر ۱۳۶۰ – ۱۲ مرداد ۱۳۶۸ |
|
| نخست وزیر | میرحسین موسوی |
| رهبر | سید روح‌الله خمینی |
| پس از | محمدعلی رجایی |
| پیش از | علی‌اکبر هاشمی رفسنجانی |
| سومین امام جمعهٔ تهران | |
| مشغول به کار ۱۳۵۸ – تاکنون |
|
| پس از | حسینعلی منتظری |
| نماینده دوره اول مجلس شورای اسلامی | |
| مشغول به کار ۷ خرداد ۱۳۵۹ – ۱۳۶۰ |
|
| حوزه انتخاباتی | حوزهٔ انتخابیهٔ پنجم تهران |
| وزیر دفاع ایران کابینهٔ موقت شورای انقلاب |
|
| مشغول به کار آبان ۱۳۵۸ – بهمن ۱۳۵۸ |
|
| پس از | مصطفی چمران |
| پیش از | جواد فکوری |
| اطلاعات شخصی | |
| تولد | سید علی حسینی خامنه ۲۴ تیر ۱۳۱۸ (۷۵ سال) مشهد، خراسان |
| ملیت |  ایران |
| حزب سیاسی | حزب جمهوری اسلامی جامعه روحانیت مبارز |
| همسر | منصوره خجسته باقرزاده[۱][۲] |
| فرزندان | مصطفی، مجتبی (۱۳۴۸)، مسعود (۱۳۵۳)، میثم (۱۳۵۷)، بشری (۱۳۵۹)، هدی (۱۳۶۰) |
| محل تحصیل | حوزهٔ علمیهٔ مشهد حوزهٔ علمیهٔ قم |
| پیشه | سیاستمدار |
| تخصص | روحانی |
| دین | اسلام، شیعه |
| خویشاوندان سرشناس | پدر: سید جواد خامنه‌ای برادران: محمد (۱۳۱۴)، هادی (۱۳۲۶)، حسن خواهر: بدری (همسر شیخ علی تهرانی) |
| امضاء |  |
| وبگاه | khamenei.ir |
| کنیه(ها) | سیدعلی |
سید علی حسینی خامنه معروف به سید علی خامنه‌ای (زادهٔ ۲۴ تیر ۱۳۱۸، مشهد) رهبر کنونی و دومین رهبر جمهوری اسلامی ایران است. او از مراجع تقلید شیعیان به شمار می‌رود. وی سومین رئیس‌جمهور ایران از سال ۱۳۶۰ تا ۱۳۶۸ در دو دورهٔ پیاپی بود.
رهبر ایران یا ولی فقیه طبق قانون رئیس حکومت و برترین مقام کشور محسوب می‌شود و فرمانده کل نیروهای مسلح است.
او تا ۱۹ سالگی تحصیلاتی در حوزه علمیه مشهد و حوزه علمیه نجف فرا گرفت و سپس برای تحصیلات عالی به حوزه علمیه قم رفت. وی در این حوزه با روح‌الله خمینی که از استادان آنجا بود و بعدها بنیان‌گذار حکومت جمهوری اسلامی ایران شد آشنا شد و بر سر درس‌های او نشست. در جوانی با جنبش‌های مخالف حکومت پادشاهی پهلوی همراه شد و نخستین بار پس از حادثه ۱۵ خرداد ۱۳۴۲ دستگیر و به زندان انداخته شد. او چندین بار دیگر نیز در طی دوران حکومت شاهنشاهی توسط ساواک دستگیر شد و این دستگیری‌ها به آشنایی او با چندین انقلابی معروف از جمله آیت‌الله حسینعلی منتظری انجامید. با اوج‌گیری اعتراضات مردمی در سال ۱۳۵۷ و آزادسازی تعدادی از زندانیان سیاسی از سوی حکومت به منظور بازتر کردن فضای سیاسی، خامنه‌ای پس از واپسین دوره تبعید خود به زادگاهش مشهد بازگشت.
به دنبال پیروزی انقلاب اسلامی در بهمن همان سال، خامنه‌ای عضوی از شورای انقلاب شد و در سال ۱۳۵۹ به نمایندگی مردم تهران در نخستین مجلس شورای اسلامی رسید. یک سال بعد او توانست از یک سوءقصد که توسط هواداران گروه فرقان طراحی شده بود جان سالم به در برد. از آن پس، خامنه‌ای سمت ۲ دور پیاپی ریاست جمهوری ایران را میان سال‌های ۱۳۶۸–۱۳۶۰ بر دوش داشت. وی پس از مرگ آیت‌الله خمینی در سال ۱۳۶۸ به عنوان دومین ولی فقیه به رهبری ایران رسید و از آن هنگام تاکنون بر این مسند است. او امام جمعهٔ تهران و رئیس بنیاد دائرةالمعارف اسلامی (منتشر کنندهٔ دانشنامه جهان اسلام) نیز می‌باشد.[۳]
محتویات
اوان زندگی
زادروز
| جمهوری اسلامی ایران | |
 |
|
|
ارکان نظام جمهوری اسلامی ایران
رهبران
معاونان اول
رئیسان مجلس
رئیسان قوه قضائیه
رئیسان سازمان صدا و سیما
|
سید علی خامنه‌ای در سال ۱۳۱۸ در مشهد به دنیا آمده‌است.[۴][۵] در شناسنامه، تاریخ تولد وی ۲۴ تیرماه ۱۳۱۸ ثبت شده‌است که با ۱۶ژوئیهٔ ۱۹۳۹ برابر است، اما خود زادروز صحیحش را در [۲۹] فروردین ماه می‌داند.[۶][۷]
خانواده
پدر سید علی خامنه‌ای، سید جواد و پدربزرگ پدریش سید حسین از روحانیان آذری مقیم نجف بودند و نیایش اهل تفرش که به آذربایجان هجرت کرده‌بود.[۸][۹] مادرش خدیجه میردامادی[۱۰] که متولد سال ۱۲۹۱ بود در سال ۱۳۶۸، تنها دو ماه بعد از شروع رهبری او درگذشت. وی دربارهٔ مادرش چنین گفته‌است: «مادرم خانمی بود بسیار فهمیده، باسواد، کتابخوان، دارای ذوق شعری و هنری، حافظشناس –البته نه به معنای علمی، بلکه به معنای مأنوس بودن با دیوان حافظ–، با قرآن کاملاً آشنا بود».[۱۱] او دختر آیت‌الله هاشم میردامادی بود که اصالتاً اصفهانی و مقیم مشهد بود.
پدر بزرگ مادری رهبر ایران، زاده و بزرگ‌شدهٔ نجف و دانش‌آموختهٔ حوزهٔ علمیهٔ نجف البته از سادات میردامادی اصفهانی و مشخصاً نجف‌آبادی بود. او حدوداً در ۴۰ سالگی به ایران مهاجرت کرد و در مشهد به تبلیغات مذهبی و تحصیل و تدریس و نوشتن کتاب‌های اسلامی مشغول بود. او در زمان کشف حجاب در حکومت رضاشاه در مسجد گوهرشاد مشهد مبارزاتی کرد و پس از مخالفت با این طرح به سمنان تبعید شد و در مسجد جامع گوهرشاد سالیان بسیار امام جماعت بود و تفسیر قرآن می‌کرد و کتاب تفسیر قرآن خلاصةالبیان را نوشت.[۱۲] شوهرعمه‌اش شیخ محمد خیابانی بود.[۱۳]
سید علی خامنه‌ای متأهل و دارای ۶ فرزند است. همسر وی منصوره خجسته باقرزاده نام دارد. نام دخترانش بشری و هدی، و پسرانش مصطفی ،مجتبی، مسعود (محسن) و میثم است.[۱۴][۱۵] بشری همسر محمدجواد گلپایگانی فرزند محمدی گلپایگانی رئیس‌دفتر رهبری است.[۱۶] هدی، همسر مصباح‌الهدی باقری کنی فرزند محمدباقر باقری کنی است.[۱۷] مجتبی با دختر غلامعلی حداد عادل ازدواج کرده‌است.[۱۸] مصطفی با دختر عزیزالله خوشوقت ازدواج کرده‌است و مسعود نیز با فرزند محسن خرازی و خواهر صادق خرازی.[۱۶] میثم داماد محمود لولاچیان از بازاریان مذهبی تهران است.[۱۹]
سید محمد برادر بزرگتر او، عضو مجلس خبرگان قانون اساسی بوده و در حال حاضر ریاست بنیاد حکمت اسلامی صدرا را بر عهده دارد. برادر کوچکترش سیدهادی نیز روحانی و فعال سیاسی عضو مجمع روحانیون مبارز است، که در سال ۱۳۷۹ روزنامهٔ حیات نو را منتشر کرد که بعداً به دستور دادگاه ویژهٔ روحانیت توقیف شد.[۲۰][۲۱] یکی از خواهران وی به نام بدری همسر شیخ علی تهرانی بود. علی تهرانی روحانی فعّال در دوران انقلاب بود که به مجاهدین خلق گرایید و به عراق پناهنده گشت. او در سال ۱۳۷۴ به همراه خانواده‌اش به ایران بازگشت. بدری در ایران درگذشت.[۲۲][۲۳] برادر کوچکتر او، سید حسن، مسئول هیئت‌های رسیدگی به تخلفات اداری وزارت نفت و نمایندهٔ وزیر نفت در این هیئت،[۲۴] و عضو شورای پروانه نمایش است.[۲۵]
دوران کودکی و تحصیل
او از دوران کودکی در خانواده‌ای فقیر پرورش یافت[۲۶] و از چهار سالگی به همراه برادر بزرگش سید محمد به مکتبخانه و پس از مدتی به دبستانی اسلامی به نام دارالتعلیم دیانتی رفت و تحصیلش را تا اخذ مدرک دیپلم ادامه داد. در دورهٔ دبیرستان، خواندن جامع المقدمات و صرف و نحو را آغاز کرد. سپس از مدرسهٔ جدید وارد حوزهٔ علمیهٔ مشهد شد و نزد پدر و دیگر استادان وقت ادبیات و مقدمات را خواند.
وی کتب ادبی از قبیل جامع المقدمات، سیوطی، مغنی را نزد مدرّسان مدرسهٔ سلیمان خان و نوّاب خواند. پدر نیز بر درس فرزندانش نظارت می‌کرد. کتاب معالم را نیز در همان دوره خواند. سپس شرایع الاسلام و شرح لمعه را مشترکاً نزد پدر و آقا میرزا مدرس یزدی آموخت و رسائل و مکاسب را در حضور شیخ هاشم قزوینی. بقیهٔ دروس سطح فقه و اصول را نزد خود پدر خواند و دورهٔ مقدمات و سطح را در پنج سال و نیم به اتمام رساند.
در زمینهٔ منطق و فلسفه، کتاب منظومهٔ سبزواری را ابتدا از جواد آقا تهرانی و بعدها نزد شیخ رضا ایسی خواند.[نیازمند منبع]
تحصیلات حوزوی
سید علی خامنه‌ای از سن هجده‌سالگی در مشهد درس خارج فقه و اصول را نزد آیت‌الله میلانی از مراجع وقت آغاز کرد. در سال ۱۳۳۶ به قصد زیارت عازم نجف شد. در مدت اقامت کوتاه خود از دروس سید محسن حکیم و ابوالقاسم خویی و سید محمود شاهرودی بهره برد. او با مشاهدهٔ وضعیت تحقیق و تدریس در نجف تصمیم به تحصیل در آن شهر گرفت، ولی به دلیل مخالفت پدر پس از هفت ماه به ایران بازگشت.[۲۷]
پس از آن از سال ۱۳۳۷ تا ۱۳۴۳ در حوزهٔ علمیهٔ قم به تحصیلات عالی در فقه و اصول و فلسفه مشغول شد. او سر درس آیت‌الله بروجردی و مرتضی حائری یزدی و علامه طباطبایی حاضر شد و نیز پای درس فقه و اصول سید روح‌الله خمینی شرکت کرد.
در سال ۱۳۴۳ یک چشم پدرش براثر بیماری آب مروارید نابینا شد. پس از آن به‌رغم علاقه‌اش به تحصیل در قم، برای مراقبت از پدر به مشهد بازگشت و تا سال ۱۳۴۷ همانجا درس‌آموزی خود را با شرکت در دروس استادانی چون آیت‌الله میلانی ادامه داد. در کنار آن به کتاب‌های فقه و اصول و معارف دینی به طلاب و دانشجویان می‌آموخت.[۲۷]
نحصیل در شوروی
خامنه‌ای در دانشگاه دوستی ملل روسیه تحصیل کرده و از آنجا فارغ‌التحصیل شده است.[۲۸][۲۹][۳۰][۳۱][۳۲][۳۳]
فعالیت‌های انقلابی
سیدعلی خامنه‌ای خود را «از شاگردان فقهی، اصولی، سیاسی، انقلابی سید روح‌الله خمینی» می‌داند. البته به گفتهٔ خودش نخستین جرقه‌های انقلابی و مبارزاتی با نظام پهلوی را سید مجتبی نواب صفوی در ذهن او زده‌است:[۳۴][۳۵]
همان وقت جرقه‌های انگیزش انقلاب اسلامی به وسیله نوّاب صفوی در من به وجود آمد و هیچ شکی ندارم که اولین آتش را مرحوم نوّاب در دل ما روشن کرد.
در سال ۱۳۳۱ هنگامی که نوّاب صفوی با عدّه‌ای از فدائیان اسلام به مشهد رفته‌بود و در مدرسهٔ سلیمان خان، سخنرانی‌ای پرهیجان کرد در موضوع احیای اسلام و حاکمیت احکام الهی، مخالفت با شاه و انگلیس و ادعای دروغگویی آنان به ملت ایران، سید علی یکی از طلبه‌های جوان همان مدرسه بوده‌است.[۳۴]
نخستین دستگیری‌ها (ایام ۱۵ خرداد)
وی را در ۱۲ خرداد ۱۳۴۲ (۹ محرم) دستگیر کردند و یک شب بازداشت بود. فردای آن روز به شرط اینکه منبر نرود و تحت نظر باشد، آزاد شد.
با پیش آمدن حادثهٔ خونین قیام ۱۵ خرداد، بازهم او را از بیرجند به مشهد آورده تحویل بازداشتگاه نظامی دادند و ۱۰ روز آنجا زندانیش کردند.[۲۶][۳۶]
دومین بازداشت (سفرهای انقلابی)
بهمن ۱۳۴۲ (رمضان ۱۳۸۳ قمری) او با عده‌ای از دوستانش آهنگ کرمان کرد و پس از دو سه روز توقف در کرمان و سخنرانی و منبر و دیدار با عالمان و طلاب شهر، عازم زاهدان شد.
به دلیل سخنرانی‌ها به‌ویژه درایام ششم بهمن سالگرد انتخابات و رفراندوم شاه، در روز ۱۵ رمضان زادروز حسن بن علی، ساواک شبانه او را دستگیر و با هواپیما روانهٔ تهران کرد.
وی حدود ۲ ماه به صورت انفرادی در زندان قزل‌قلعه زندانی شد.[۲۷]
سومین و چهارمین بازداشت (کلاس‌های درس)
به دلیل کلاس‌های تفسیر و حدیث و اندیشهٔ اسلامی وی در مشهد و تهران مورد تعقیب ساواک قرار گرفت.
برای همین در سال ۱۳۴۵ در تهران مخفیانه زندگی می‌کرد. سال دیگر در ۱۳۴۶ دستگیر و محبوس شد. همچنین دوباره ساواک در سال ۱۳۴۹ نیز دستگیر و زندانیش کرد.[۲۷]
پنجمین بازداشت
وی دربارهٔ پنجمین بازداشت خویش توسط ساواک می‌نویسد:[۲۷]
از سال ۴۸ زمینهٔ حرکت مسلحانه در ایران محسوس بود. حساسیت و شدت عمل دستگاه‌های جاری رژیم پیشین نیز نسبت به من، که به قرائن دریافته بودند چنین جریانی نمی‌تواند با افرادی از قبیل من در ارتباط نباشد، افزایش یافت. سال ۵۰ مجدداً و برای پنجمین بار به زندان افتادم. برخوردهای خشونت آمیز ساواک در زندان آشکارا نشان می‌داد که دستگاه از پیوستن جریان‌های مبارزهٔ مسلحانه به کانون‌های تفکر اسلامی به‌شدت بیمناک است و نمی‌تواند بپذیرد که فعالیت‌های فکری و تبلیغاتی من در مشهد و تهران از آن جریان‌ها بیگانه و به‌کنار است. پس از آزادی، دایرهٔ درس‌های عمومی تفسیر و کلاس‌های مخفی ایدئولوژی و... گسترش بیشتری پیدا کرد.
بازداشت ششم (ادامهٔ درس‌ها)
در خلال سال‌های ۱۳۵۰-۱۳۵۳ درس‌های تفسیر و ایدئولوژی سید علی خامنه‌ای در سه مسجد کرامت و امام حسن و میرزا جعفر در مشهد تشکیل می‌شد.
این فعالیت‌ها موجب شد که در دی ماه ۱۳۵۳ ساواک به خانه‌اش در مشهد هجوم برده، او را دستگیر و بسیاری از یادداشت‌ها و نوشته‌هایش را ضبط کند.
این ششمین و طولانی ترین بازداشت وی بود که نزدیک به ۱۰ ماه به طول انجامید. خامنه‌ای تا پاییز ۱۳۵۴ در زندان کمیتهٔ مشترک ضدخرابکاری بود. در این مدت او به سلول انفرادی برده‌بودند.[۲۷]
وی در این باره گفت:
سختی‌هایی که در این بازداشت تحمل می‌کرد، فقط برای آنان که آن شرایط را دیده‌اند، قابل فهم است.
پس از آزادی از زندان، به مشهد برگشت و بازهم همان برنامه ادامه داشت. البته دیگر امکان تشکیل کلاس‌های سابق را به او ندادند.[۲۷]
تبعید به ایرانشهر
در اواخر سال ۱۳۵۶، نیروهای امنیتی پهلوی وی را دستگیر و به مدت ۳ سال به ایرانشهر تبعید کرد.
در اواسط سال ۱۳۵۷ با اوج‌گیری مبارزات انقلاب ایران، از تبعیدگاه آزاد شده به مشهد بازگشت.[۲۷]
پس از انقلاب اسلامی ایران
آیت‌الله خمینی پیش از بازگشت از پاریس به تهران او را در کنار مطهری و بهشتی و هاشمی رفسنجانی در شورای انقلاب منصوب کرد. هنگامی که مطهری پیام خمینی را بدو رساند از مشهد به تهران آمد.
ازجمله فعالیت‌های او در این دوره عبارت اند از:[۲۷]
| رخدادها | سال |
|---|---|
| پایه‌گذاری و عضویت درحزب جمهوری اسلامی با همکاری و همفکری بهشتی و باهنر و هاشمی رفسنجانی و برخی دیگر در اسفند |
اسفند ۱۳۵۷ |
| معاونت وزارت دفاع | ۱۳۵۸ |
| سرپرستی سپاه پاسداران انقلاب اسلامی | ۱۳۵۸ |
| امام جمعهٔ تهران | ۱۳۵۸ |
| نمایندهٔ مردم تهران در مجلس شورای اسلامی | ۱۳۵۸ |
| نمایندهٔ سید روح‌الله خمینی در شورای عالی دفاع | ۱۳۵۹ |
| حضور در جبهه‌ها با شروع جنگ ایران و عراق | ۱۳۵۹ |
| ترور نافرجام[۳۷] آسیب دائمی در ناحیه دست در پی حادثه[۳۸] |
ششم تیرماه ۱۳۶۰[۳۹] |
شورای انقلاب
 |
این نوشتار کامل نیست. |
پس از انقلاب اسلامی، آیت‌الله خمینی در ۱۵ بهمن ۱۳۵۷ مهدی بازرگان را به نخست‌وزیری دولت موقت انتقالی برگزید. پس از تسخیر سفارت آمریکا در تهران در آبان ۱۳۵۸ دولت موقت استعفا کرد.
با پذیرش این استعفا از آبان ۱۳۵۸ تا بهمن همان سال (روی‌هم‌رفته به مدت سه ماه) ادارهٔ کشور را به شورای انقلاب سپردند. در این سه ماه سید علی خامنه‌ای سرپرستی سپاه پاسداران انقلاب اسلامی را برعهده داشت. او سپس برای کاندیداتوری در انتخابات اولین دوره مجلس شورای اسلامی استعفا داد.[۴۰]
| رؤسا | |||||||||||
| ر. | رئیس | نوبت ریاست | ر. | رئیس | نوبت ریاست | ||||||
| ۱ | مطهری | اولین رئیس | ۳ | بهشتی | سومین رئیس | ||||||
| ۲ | طالقانی | دومین رئیس | ۴ | بنی‌صدر | چهارمین رئیس | ||||||
| وزیران | |||||||||||
| ر. | وزیر | وزارت‌خانه | ر. | وزیر | وزارت‌خانه | ||||||
| ۱ | باهنر | آموزش‌وپرورش | ۱۰ | قزوینی | راه وترابری | ||||||
| ۲ | قندی | ارتباطات | ۱۱ | احمدزاده | صنایع ومعاون | ||||||
| ۳ | نمازی | اقتصاد | ۱۲ | حبیبی | علوم | ||||||
| ۴ | بنی‌صدر←قطب‌زاده | امورخارجه | ۱۳ | میناچی | ارشاد | ||||||
| ۵ | صدر | بازرگانی | ۱۴ | فروهر | کار | ||||||
| ۶ | سامی | بهداشت | ۱۵ | هاشمی | کشور | ||||||
| ۷ | شیبانی | کشاورزی | ۱۶ | کتیرایی | مسکن | ||||||
| ۸ | مهدوی کنی | دادگستری | ۱۷ | معین‌فر | نفت | ||||||
| ۹ | خامنه‌ای | دفاع | ۱۸ | تاج | نیرو | ||||||
نمایندگی مجلس ۱۳۵۹-۱۳۶۰
در اردیبهشت ۱۳۵۹ با کسب ۶۵٫۸۰ درصد از مجموع ۲٬۱۳۴٬۴۳۴ رای[۴۱] بعد از فخرالدین حجازی، حسن حبیبی، مهدی بازرگان، علی اکبر معین فر، در حوزهٔ انتخابیهٔ تهران پنجم شد و به اولین دورهٔ مجلس شورای ملی پس از انقلاب راه یافت.[۴۲]
ترور ناموفق
رهروان فرقان که بازماندهٔ گروه فرقان بودند، در ضبط‌صوتی بزرگ که بر میز سخنرانی آیت‌الله خامنه‌ای در مسجد ابوذر تهران بمب کار گذاشتند. این بمب ۶ تیر ۱۳۶۰ هنگام سخنرانی او منفجر شد. البته بمب کامل عمل نکرد. امام جمعهٔ تهران و نمایندهٔ خمینی در شورای‌عالی دفاع، از این سوءقصد که ممکن بود به مرگ وی بینجامد، جان سالم به در برد ولی جراحات شدیدی بر او وارد شد. براساس اخبار منتشره در همان زمان، خامنه‌ای «از نقطه بالای کتف راست و بالای ران سمت راست» مجروح شد و «استخوان ترقوه» اش شکست و با قطع چند رگ و عصب دست راست وی، دچار مشکل حرکتی شد. دست راست او از آن هنگام از کار افتاده‌است.
احمد قدیریان این ترور را کار جواد قدیری و سازمان مجاهدین خلق می‌داند. البته گزارش روزنامهٔ کیهان در شماره فردای ترور در داخل ضبط صوت نوشته شده‌بود: «هدیهٔ گروه فرقان». اعضای گروه فرقان پس از ترورهای سال ۱۳۵۸ دستگیر و اعدام شده‌بودند اما برخی از پیروان آنها گروه رهروان فرقان را تاسیس کردند و قاسم اسلامی و سید علی خامنه‌ای را ترور کردند. ایرج مصداقی عاملان ترور را ایرج افشاری و اروج امیرخان‌زاده معرفی کرده‌است.[۴۳]
مرکز اسناد انقلاب اسلامی نیز این ترور را کار بازماندگان گروه فرقان می‌داند با این تفاوت که نام عامل اصلی را امیرمسعود تقی‌زاده می‌داند.[۴۴][۴۵]
ریاست جمهوری ۱۳۶۰-۱۳۶۸
سید علی خامنه‌ای در انتخابات مهرماه ۱۳۶۰ به مقام ریاست جمهوری رسید. در این انتخابات ۴۲ نفر از ۴۶ نامزد رقیب وی در این انتخابات رد صلاحیت شدند و تا حدود زیادی مشخص بود که نامزداول مورد حمایت نظام، حجت‌الاسلام خامنه‌ای است.[۴۶] او در این انتخابات که با مشارکت ۷۵٪ی مردم برگزار شد که از دو انتخابات پیش بیشتر بود، ۹۵٪ رای‌ها را به دست آورد که تا کنون بیشترین است.
آیت‌الله خمینی، در مورد ریاست‌جمهوری او گفته‌است:
ما از سر ناچاری چون آدم نداشتیم به ورود یکی از روحانیون به عرصهٔ اجرایی و انتخابات آقای خامنه‌ای، رای دادیم، وگرنه هر زمانی که آدم صالح و مورد اعتمادی پیدا کنیم، ایشان باید به جایگاه اصلیش یعنی مسجد باز گردد.[۴۷][نیازمند منبع]
در انتخابات سال ۱۳۶۴ نیز، بسیاری از رقیبان خامنه‌ای از جمله نامزدان نهضت آزادی یعنی مهدی بازرگان و ابراهیم یزدی و احمد صدر حاج‌سیدجوادی، رد صلاحیت شدند. او بار دیگر با کسب ۸۵٪ رای در سمت ریاست‌جمهوری ماند.
مهدی بازرگان، دربارهٔ رد صلاحیت خود در این انتخابات گفته‌است:
چون حاکمیت می‌دید که ممکن است ما در انتخابات حائز اکثریت باشیم، چنین تصمیمی گرفت[۴۶]
از جمله سمت‌ها در این دوران:[۲۷]
- ریاست شورای انقلاب فرهنگ، ۱۳۶۰
- ریاست مجمع تشخیص مصلحت نظام، ۱۳۶۶
- ریاست شورای بازنگری قانون اساسی، ۱۳۶۸
رهبری
پس از درگذشت آیت‌الله خمینی، خبرگان رهبری در تاریخ ۱۴ خرداد ۱۳۶۸، سید علی خامنه‌ای را که در آن زمان ریاست جمهوری ایران را به‌عهده داشت، به سمت «رهبر جمهوری اسلامی ایران» برگزیدند.
طبق بررسی‌های مجلهٔ آمریکایی فوربس، او ۲۶اُمین انسان قدرتمند جهان در سال ۲۰۱۱ و ۲۱اُمین در سال ۲۰۱۲ میلادی[۴۸] بوده‌است.[۴۹]
برگزیدگی به رهبری
پیش از درگذشت آیت‌الله خمینی، آیت‌الله حسینعلی منتظری برای جانشینی او برگزیده شده‌بود. در سال پایانی رهبری او و همزمان با درگیری وی با نظام، او را از این سمت برکنار کردند. البته مسئلهٔ جانشینی رهبری در قانون اساسی پیش‌بینی نشده‌بود.
در ابتدا، شورای رهبری‌ای سه نفره مرکب از علی مشکینی و موسوی اردبیلی و سید علی خامنه‌ای برای جانشینی سید روح‌الله خمینی پیشنهاد شد که نتوانست آرای کافی را بدست بیاورد. سپس آیت‌الله گلپایگانی در مجلس خبرگان به اجماع گذاشته شد و رای نیاورد.
سرانجام وی در روز ۱۴ خرداد ۱۳۶۸ با کسب بیش از ۷۲ درصد،[۵۰] به این مقام رسید.
در این جلسه هم چنین هاشمی رفسنجانی پیش از رای گیری سخنرانی کرد و به تمجید از او پرداخت.[نیازمند منبع]
در زمان انتخاب وی به رهبری، در قانون اساسی پیش‌بینی شده‌بود، که رهبر باید مرجع باشد.[نیازمند منبع]
مخالفت‌ها
انتخاب خامنه‌ای برای رهبری بحث‌برانگیز بوده‌است. وی یکی از شرط‌های به دست گرفتن امر رهبری یعنی مرجعیت را مطابق با قانون اساسی نداشت. بر اساس اصل صدونهم قانون اساسی سابق شرایط و صفات رهبر یا اعضای شورای رهبری عبارت بود از: صلاحیت علمی و تقوایی لازم برای افتا و مرجعیت، بینش سیاسی و اجتماعی و شجاعت و قدرت و مدیریت کافی برای رهبری؛ ولی او عنوان مرجعیت را نداشت.
- هاشمی رفسنجانی به نقل از آیت‌الله خمینی در مجلس خبرگان گفت که وی گفته‌بوده‌است که مرجعیت لازم نیست.
- آیت الله خمینی پیش از درگذشتش خود خواستار اصلاح قانون اساسی بود و خود شورایی برای بازنگری در قانون اساسی تشکیل داده‌بود. وی در ۹ اردیبهشت ۱۳۶۸ در نامه‌ای به علی مشکینی، رئیس شورای بازنگری قانون اساسی، نوشته بود که:
معتقدم برای رهبری شرط مرجعیت لازم نیست. مجتهد عادل مورد تأیید خبرگان محترم سراسر کشور، کفایت می‌کند[۵۱][۵۲]
- در سال ۱۳۷۶، آیت‌الله حسینعلی منتظری عدم کفایت علمی و دینی و نامشروع بودن این انتخاب را مطرح کرد.[۵۳] وی درباره مرجعیت خامنه‌ای گفت اینکه آمدند در شب بعد از فوت آیت‌الله اراکی، عده‌ای بچه راه انداختند در خیابان جلوی جامعه مدرسین، مثل همین الان که راه می‌اندازند؛ بعد هم سه چهارنفر از تهران آمدند و اصلاً (کسانی که ایشان را می‌گفتند) هفت هشت نفر بیشتر نبودند و به زور هفت نفر را به عنوان مرجع گفتند که ایشان را هم جزو کنند، در صورتی که ایشان در حد فتوا و مرجعیت نیست. بنابر این مرجعیت شیعه را مبتذل کردند، بچه گانه کردند، با یک عده بچه اطلاعاتی که راه انداختند! اینها مصیبتهایی است که ما در این کشور می‌بینیم.[۵۴]
- احمد آذری قمی نیر با نوشتن نامه‌ای او را فاقد شرایط مرجعیت برشمرد[۵۵]}}[۵۶]
- در سال ۸۳ قاسم شعله‌سعدی نمایندهٔ مجلس‌های سوم و چهارم در نامه‌ای به سید علی خامنه‌ای با وی را حجت‌الاسلام خطاب کرد و گفت در زمان انتصاب به عنوان رهبر، فاقد شرایط تعیین‌شده برای رهبری در قانون اساسی بوده‌است.[۵۷]
در رسانه
![[نشان]](/web/20150320102936/http://fa.wikipedia.org/wiki/%D9%BE%D8%B1%D9%88%D9%86%D8%AF%D9%87:Wiki_letter_w_cropped.svg){kind=small} |
این بخش نیازمند گسترش است. |
در سال ۲۰۰۰ کمیتهٔ حمایت از روزنامه‌نگاران، وی را جزو ۱۰ دشمن آزادی بیان قرار داد.[۵۸]
در اوایل کار مجلس ششم، وقتی طرح اصلاح قانون مطبوعات، تهیه شده‌بود تا در جلسهٔ علنی مجلس مطرح شود، خامنه‌ای با حکم حکومتی خود، دستور داد این طرح مسکوت گذاشته شود.[۵۹] این طرح چندی پیش در مجلس پنجم تصویب شده‌بود.
تاکنون روزنامه‌نگاران بسیاری به دلیل انتقاد از او یا سازمان‌های زیر نظر او دستگیر شده و به زندان افتاده‌اند.[۶۰][۶۱][۶۲] مانند احمد زیدآبادی، عبدالله نوری، محمد نوری زاد، عیسی سحرخیز، محسن سازگارا و اکبر گنجی اشاره کرد.[۶۳]
موقوفه کارنگی برای صلح بین‌المللی در سال ۲۰۰۸ مقاله‌ای با عنوان «بازخوانی خامنه‌ای: دیدگاه جهانی قدرتمندترین رهبر ایران» به قلم کریم سجادپور منتشر کرد.[۶۴] مقاله اینچنین آغاز می‌شود: «شاید در دنیا هیچ رهبری نباشد که به اندازهٔ آیت‌الله خامنه‌ای برای مسایل جاری جهان اهمیت داشته باشد اما درعین‌حال تا این حد برای جهانیان ناشناخته باشد». به نظر می‌رسد این تحلیل که خود موسسهٔ کارنگی آن را «تحلیل عمیق سیاسیِ» سیدعلی خامنه‌ای و بر اساس سخنرانی‌ها و نوشته‌های وی در ۳ دهه اخیر می‌داند،[۶۵] در ایران چندان با واکنش‌های تند داخلی مواجه نشده‌است.[۶۶][۶۷]
سفرهای استانی
|
این بخش نیازمند گسترش است. |
سفر به استان قم در سال ۱۳۸۹
|
این بخش نیازمند گسترش است. |
سید علی خامنه‌ای در ۲۷ مهر ۱۳۸۹ برای یک سفر ۹ روزه به شهر قم رفت.[۶۸]
وی در یکی از سخنرانی‌هایش گفت که تحریم‌های آمریکا و شورای امنیت اثر چندانی در زندگی مردم نخواهد داشت. وی دربارهٔ حوادث سال ۸۸ نیز گفت:
دشمنان، قصد داشتند با فتنه‌انگیزی، این حضور پرشور را تحت‌الشعاع قرار دهند، اما موفّق نشدند و فتنه پارسال، کشور را در برابر میکروب‌های سیاسی واکسینه کرد.»[۶۹][۷۰][۷۱]
انتخابات ریاست‌جمهوری ۱۳۸۸
در انتخابات سال ۱۳۸۸، محمود احمدی‌نژاد با میرحسین موسوی و دو تن دیگر رقابت می‌کرد. در این انتخابات احمدی‌نژاد با ۶۳٪ رای در برابر ۳۴٪ رای موسوی به پیروزی رسید. انتخابات اعتراضات شدیدی را از سوی هواداران موسوی و کروبی در پی داشت و معترضان نظام را به تقلب گسترده در انتخابات متهم کردند. البته آیت‌الله خامنه‌ای، از نتیجهٔ اعلام شده حمایت و ساعاتی پس از اعلام نتایج به رئیس‌جمهور منتخب تبریک گفت.[۷۲] وی در انتخابات‌های گذشته نیز، فردای روز انتخابات پیام تبریکی برای رئیس جمهور ارسال کرده‌است.[۷۳][۷۴][۷۵]
موسوی پیش از اعلام نتیجه خود را پیروز انتخابات اعلام کرده‌بود. حامیان موسوی، صحت نتایج را به چالش کشیده و راهپیمایی‌های مردمی عظیمی را در تهران و چند شهر دیگر برگزار کردند.
علی خامنه‌ای خواستار شد که طبق روند قانونی شورای نگهبان موارد تقلب ادعایی بررسی شود. به‌رغم درخواست معترضان او با خروج از روند قانونی مخالفت کرد. (البته چند مورد را اجازه داد، مانند تمدید مهلت). شورای نگهبان تصمیم بازشماری رای‌ها را گرفت و بازشماری انجام شد، ولی مخالفان خودِ شورای نگهبان را از عاملان تقلب در انتخابات دانسته و بررسی انجام شده توسط آن را مقبول نمی‌دانستند.[نیازمند منبع]
پس از حدود یک هفته اعتراض، خامنه‌ای اولین واکنش علنی خود را به ناآرامی‌ها نشان داد. او با بعید خواندن احتمال تقلب ۱۱ میلیونی به مخالفان در مورد ادامهٔ اعتراضات خیابانی هشدار داد. وی در نماز جمعهٔ ۲۹ خرداد ۱۳۸۸ که یک هفته بعد از انتخابات برگزار شد در خطبه‌های پیش از نماز به صراحت اعلام کرد که از رئیس جمهور منتخب حمایت می‌کند، تمام توانش را برای ممانعت از تغییر خارج از روند قانون نتیجهٔ انتخابات به کار خواهد گرفت، و هشدار داد که «اگر چند نخبهٔ سیاسی بخواهند قانون را زیر پا بگذارند، یا برای اصلاح ابرو چشم را کور کنند، چه بخواهند و چه نخواهند مسئول خون‌ها و خشونت‌ها و هرج‌ومرج‌ها، آن‌هایند». وی ضمن تعریف از هاشمی در عبارتی اثرگذار و بسیارمهم گفت: «من البته در موارد متعددی با آقای هاشمی اختلاف‌نظر داریم، که طبیعی هم هست؛ ولی مردم نباید دچار توهم بشوند، چیز دیگری فکر کنند. البته بین ایشان و بین آقای رئیس جمهور از همان انتخاب سال ۸۴ تا امروز اختلاف‌نظر بود، الان هم هست؛ هم در زمینهٔ مسائل خارجی اختلاف‌نظر دارند، هم در زمینهٔ نحوهٔ اجرای عدالت اجتماعی اختلاف‌نظر دارند، هم در برخی مسائل فرهنگی اختلاف‌نظر دارند؛ و نظر آقای رئیس جمهور به نظر بنده نزدیکتر است.» این جمله وی بارتاب‌های کوتاه‌مدت و بلندمدت فراوانی در پی داشت و دارد.[۷۶]
سازمان عفو بین‌الملل در اطلاعیه‌ای این سخنرانی را «چراغ سبز رهبر ایران برای سرکوب» توصیف کرد. اعتراضات فردای آن روز با کشته شدن چند تن از معترضین همراه شد.[۷۷][۷۸]
دیری نپایست که اعتراضات متوجه خامنه‌ای شد و معترضان با سردادن شعارهایی، عملکرد وی را مورد اعتراض قرار دادند.[۷۹]
او در پاسخ به درخواست موسوی اردبیلی، برای آزادی زندانیان سیاسی گفت:
شما در زمان امام راحل عظیم الشان، رئیس شورای عالی قضائی بودید و من رئیس‌جمهور. در آن زمان که متولی قوهٔ قضائیه شما بودید به دستور رهبر فقید انقلاب، مخالفان نظام اعدام می‌شدند. اکنون من دستور نداده‌ام مخالفان نظام را اعدام کنند، آنها را فقط زندانی کرده‌اند، حالا شما به این هم اعتراض می‌کنید؟![۸۰][۸۱]
در پی حوادث سال ۸۸ او را در سال ۲۰۰۹ دانشگاه اسلو دیکتاتور سال شناخت.[۸۲]
در سال ۱۳۹۰ پس از انتشار اسنادی که جزئیات آن پس از یک سال و نه ماه پس از دیداری با نمایندگان اصولگرای مجلس داشته‌است، به مجلس توصیه کرده‌است که قوهٔ قضاییه باید میان معترضان و آشوبگران تمایز قایل شود، اما این تمایز به معنی مصونیت معترضان نیست و آنها نیز باید تاوان آنچه را که می‌گویند، بپردازند.[۸۳]
حادثهٔ کهریزک
پس از انتخابات، چند تن از دستگیر شدگان از جمله فرزند عبدالحسین روح الامینی از وفاداران به سید علی خامنه‌ای در بازداشتگاه کهریزک، جان خود را از دست دادند که حتی ادعای شکنجهٔ زندانیان نیز شده‌است. پس این ماجرا وی دستور تعطیلی بازداشتگاه را صادر کرد.[۸۴]
حمله به کوی دانشگاه
در دومین حمله به کوی دانشگاه (حملهٔ نخست در زمان ریاست‌جمهوری سید محمد خاتمی روی داده‌بود)، متجاوزان با شعار حمایت از رهبر به ضرب و شتم دانشجویان پرداختند، که خامنه‌ای در نماز جمعهٔ ۲۹ خرداد این عمل را تقبیح کرد.[۸۵] وی دستور به رسیدگی به وقایع کوی دانشگاه را صادر کرده‌بود.[۸۶]
دیدگاه‌ها
اعتقاد به تئوری توطئه و روحیه ضد آمریکایی
در اسفند ۱۳۵۹، هنگامی که بیش از ۱۰۰ هزار نفر برای گرامی داشت درگذشت مصدق و درخواست تشکیل جمهوری دموکراتیک به جای جمهوری اسلامی در دانشگاه تهران گردهم آمدند، سیدعلی خامنه‌ای به شکل تهدید آمیز گفت: «ما مثل آلنده و مصدق لیبرال نیستیم که C.I.A بتواند «ما را» سرکوب کند.»[۸۷]
سرژ میشل و پائولو وودز بر این باورند که سخنرانی‌های علی خامنه‌ای مجموعه‌ای است از «تهدیدها و شعارهای تو خالی» که با اعتقاد بر تئوری توطئه و روحیهٔ شدید ضد آمریکایی همراه است، او همه جا «دسیسهٔ دشمنان» را می‌بیند و قدرت‌های خارجی را «مستکبر»، «شیطانی»، «آزمند»، «منفور»، «واپس‌گرا»، «برتری‌طلب»، «سرطانی»، «ستمکار»، «زهرآگین» و «تجسم شیطان» توصیف می‌کند. این صفات هم به دولت‌های غربی و هم به سرویس‌های اطلاعاتی‌شان سیا، موساد، اینتلیجنت سرویس، اطلاق می‌شود.[۸۸]
اعتقاد به برتری عقیده و صلاحدید ولی فقیه بر نظر مردم
علی خامنه‌ای، رهبر کنونی نظام جمهوری اسلامی ایران، معتقد است:
اختیارات ولی فقیه در صورت تعارض با اراده و اختیار مردم، بر اختیارات و تصمیمات مردم، مقدم و حاکم است.[۸۹][۹۰]
او عقیده دارد در نظام تحت ولایت ایشان ولی فقیه همان حاکم اسلامی است و حکومتش تا قیامت ادامه پیدا می‌کند:[۹۱]
مراد از ولایت مطلقه فقیه جامع‌الشرایط، این است که دین حنیف اسلام که خاتم ادیان آسمانی و باقی تا روز قیامت است، دین حکومت است و دین اداره شئون جامعه، پس در این حکومت چاره‌ای جز این نیست که تمام طبقات جامعه، یک ولی امر و حاکم شرع و رهبر داشته باشند، تا امت اسلام را از شر دشمنان اسلام و مسلمین حفظ کند و با جلوگیری تعدی قوی بر ضعیف، عدالت را در سیاست جامعه برپا دارند و وسایل پیشرفت فرهنگی، سیاسی و شکوفایی اجتماعی را فراهم سازد و چه بسا این کارها با خواسته‌ها، مطامع، منافع و آزادی بعضی اشخاص در تضاد باشد.
از نظر او این حکومت و حاکمیت نه تنها اختیاری نیست،[نیازمند منبع] بلکه تحت عناوینی چون «مصلحت»، «حفاظت امت از دشمنان» و «اجرای حکم اسلام» گریز و چاره‌ای از آن نیست. او همچنین اعتقاد دارد دایره این حاکمیت می‌تواند تا آزادی شخصی افراد پیش رود. خامنه‌ای همچنین از «واجب بودن» اقدام علیه خواسته و صلاحدید مردم، در شرایطی که آنرا مخالف با آنچه که ایشان «مصالح عمومی اسلام و مسلمین» می‌نامند، سخن به میان می‌آورد و حتی بیان می‌دارد که این تشخیص مصالح بر دوش حاکم مسلمین یا همان «ولی فقیه» است:[۹۲]
همچنین بر حاکم مسلمین پس از عهده‌دار گردیدن وظیفه مهم رهبری واجب است، که عنداللزوم دست به اقدامات مناسب بزند و باید خواسته و صلاحدید حاکم مسلمین در مواردی که به مصالح عامه اسلام و مسلمین مربوط می‌شود، برخاسته و صلاحدید عامه مردم، مقدم گردد.
به گفته حسن فیروزآبادی، خامنه‌ای در زمستان ۱۳۹۱ در برابر گفته عده‌ای که سخنان او را «فرمایش» می‌دانند، آنها را «دستور» دانست و از مسوولان حکومتی گلایه کرد که بدان‌ها عمل نمی‌کنند.[۹۳]
فرهنگ ایرانی
علی خامنه‌ای بر این باور است، که به جای تأکید بر ایران قبل اسلام، باید بر ایران بعد از اسلام تاکید شود زیرا به عقیدهٔ او افتخارات ایران بعد از اسلام برجسته تر از افتخارات ایران قبل از اسلام است.
او همچنین بیان کرده که پیشرفت‌های حکومت‌های دیلمی، سلجوقی و صفوی با پیشرفت‌های ایران قبل اسلام، قابل مقایسه نیست.[۹۴]
موسیقی
علی خامنه‌ای، درباره موسیقی گفته‌است:
موسیقی اگر انسان را از یاد خدا و معنویت غافل کند و به ابتذال، گناه و بیکارگی بکشاند، حرام است. ببینید، در مورد موسیقی دو حرف وجود دارد: یکی این که ببینیم، اساساً مشخصه‌های موسیقی حلال و حرام چیست و دیگر این که بیاییم، در مصداق، مرزهایی را مشخص کنیم تا جوانان بدانند که این یکی حرام و این یکی حلال است.[۹۵] البته این دومی کار آسانی نیست، کار دشواری است؛ که انسان از این اجراهای موسیقی‌های گوناگون ـ موسیقی خارجی، موسیقی ایرانی هم با انواع و اقسامش، با کلام، بی کلام ـ بخواهد، یکی یکی اینها را مشخص کند اما مشخصه‌های کلی یی دارد که آن را می‌شود، گفت. البته من هم در جاهایی به بعضی از اشخاصی که دست اندر کار بودند، آنچه را که می‌توانستم و می‌دانستم، گفته‌ام. حالا هم مختصری برای شما عرض می‌کنم. ببینید. موسیقی اگر انسان را به بیکارگی و ابتذال و بی حالی و واخوردگی از واقعیّت‌های زندگی و امثال اینها بکشاند، این موسیقی، موسیقی حلال نیست، موسیقی حرام است.[۹۵] موسیقی اگر چنانچه انسان را از معنویت، از خدا و از ذکر غافل کند، این موسیقی حرام است. موسیقی اگر انسان را به گناه و شهوترانی تشویق کند، این موسیقی حرام است.[۹۵]
وی همچنین در دیدار با اعضای شورای عالی انقلاب فرهنگی در ارتباط با موسیقی گفت:
الان در دانشگاه‌های کشور ترویج موسیقی می‌شه، نباید بشود، ترویج موسیقی می‌شه؟! ترویج موسیقی یک کاری است بر خلاف مذاق اسلام. درسته که هر نوع موسیقی حرام نیست، اما ترویج موسیقی، معناش این نیست که یک موسیقی را که حرام نیست می‌گردند با دقت پیدا می‌کنند، اونو تعلیم می‌دهند به مردم و ترویج می‌کنند. این نیست، نخیر، درست عکس این است.[۹۶]
هوشنگ اسدی، یکی از هم‌سلولی‌های علی خامنه‌ای در زندان پهلوی می‌گوید:
سید علی خامنه‌ای از همان ابتدا از موسیقی تنفر داشته‌است. هنگامی که اسدی در زندان آهنگی را از بنان، زمزمه می‌کرده‌است، خامنه‌ای به وی پیشنهاد داده که به جای زمزمه آهنگ بنان به زمزمه دعا و مناجات بپردازد.[۹۷]
زنان
خامنه‌ای در سخنرانی‌های خود به مناسبت‌های گوناگون دیدگاه خود درباره زنان و نقش آنان را در جامعه بیان کرده است. این دیدارها گاه به مناسبت روز زن در ایران بوده‌اند و گاه با فعالان زن در جهان عرب. دولت ایران اغلب به تبلیغ دیدگاه‌های او درباره زنان می‌پردازد و بسیج ایران نیز برپایه این دیدگاه‌ها منشوری تهیه کرده است تا به تبیین «زن مسلمان طراز انقلاب اسلامی» بپردازد.[۹۸]
در ژوئیه ۱۹۹۷، او اندیشهٔ مشارکت برابر زنان در جامعه را منفی و ابتدایی و کودکانه خواند.[۹۹] به باور وی، حضور زنان در پست‌های اجرایی کشور مایه افتخار نیست و نوعی انفعال در برابر گفتمان غربی به شمار می‌رود.[۱۰۰] او همچنین «خانه‌داری» و «فرزندآوری» را مجاهدت و هنر زنان دانسته است.[۱۰۱]
ارزش راستین زن با این سنجیده می‌شود که او چه میزان محیط خانواده را برای همسر و فرزندانش همانند بهشت می‌کند.[۹۹]
همزمان با رهبری سید علی خامنه‌ای، سیاست‌های محدودیتی برای زنان ایران دنبال شد. این شامل جلوگیری از سفر به خارج زنان بی‌اجازه «ولی» (که اغلب شوهر یا پدر می‌باشد) و جداسازی جنسیتی می‌شود.[۹۹] سرکوب زنان از راه کنترل پوشش هر سال توسط گشت‌های ارشاد اعمال می‌شود و زنان ناچار به بر سر گذاشتن حجاب می‌شوند. سرپیچی از این قانون اغلب دستگیری و جریمه نقدی به همراه دارد.[۱۰۲] در ژوئن ۱۹۹۸، علی خامنه‌ای دستور به «سرکوب رفتارهای سرکشانه زنان» داد و تا میانه اوت همان سال، ۱۸۰۰ زن و مرد به دلیل آنچه «پوشش نامناسب و رفتار هرزه» خوانده شد توسط پلیس دستگیر شدند. این دوره همچنین شاهد سرکوب روزنامه‌نگاران زن و روزنامه‌ها و مجلات ویژهٔ زنان همچون مجله زنان بود.[۹۹]
اتهامات
ماجرای کرخه کور
بنا بر ادعای ابوالحسن بنی‌صدر که در آن زمان فرماندهی کل قوا را بر عهده داشته است، خامنه‌ای در جریان جنگ ایران و عراق و در نبرد کرخه کور در جبهه جنگ حضور یافته ولیکن فرار وی از منطقه عملیاتی موجب تضعیف روحیه و فرار سربازان شده است.[۱۰۳] از سوی دیگر سایت مشرق نیوز ادعا دارد که در جریان جنگ اساساً چنین اتفاقی نیافتاده است. همچنین سخنان خامنه‌ای علیه بنی‌صدر در مجلس نه در پاسخ نمایندگان سوال کننده از وی در مورد فرار از جنگ، بلکه در جریان جلسه رای عدم کفایت در تاریخ ۳۱ خرداد ۱۳۶۰ می‌باشد.[۱۰۴]
ترور میکونوس
در ۲۱ فروردین ۱۳۷۶، دادگاهی در آلمان، که به پرونده ترور میکونوس رسیدگی می‌کرد، در طی حکمی کمیته امور ویژه جمهوری اسلامی را، که سید علی خامنه‌ای یکی از اعضای آن بود، به دادن دستور این ترور، متهم کرد.[۱۰۵]
مرتضی سرمدی معاون ارتباطات وزیر امور خارجه ایران، در آن زمان اتهامات دستگاه قضائی آلمان را به شدت رد کرد و گفت: «ایران معتقد است مقامات قضایی آلمان و دستگاه قضایی این کشور تحت نفوذ صهیونیست‌ها به مبارزه سیاسی کثیفی علیه جمهوری اسلامی ایران دست یازیده‌اند.»[۱۰۶]
پس از این حکم، آلمان و ایران سفرای خود در دو کشور را فرا خواندند و آلمان چهار دیپلمات ایرانی را از این کشور اخراج کرد، تمامی کشورهای عضو اتحادیه اروپا نیز، سفرای خود را از ایران فراخواندند.
ایران نیز در پاسخ به این حرکت اتحادیه اروپا، تمام سفیران خود را از کشورهای عضو این اتحادیه فرا خواند و روابط دو طرف دچار بحران شد.
که تا سه ماه بعد و پیروزی محمد خاتمی در انتخابات ریاست جمهوری ادامه داشت.[۱۰۷][۱۰۸]
این واقعه، موجی از اعتراضات را در میان مردم ایران علیه آلمان برانگیخت.[۱۰۹] صدهاتن از ایرانیان مخالف حکومت پس از اعلام حکم به شادمانی و رقص در خیابانهای آلمان پرداختند و آلمان به شهروندانش درمورد سفر به ایران هشدار داد.[۱۱۰]
دادگاه آرژانتین
نشریه نیویورک تایمز، مدعی است، که عبدالقاسم مصباحی، یکی از افراد بلندپایه وزارت اطلاعات ایران که درسال ۱۹۹۶ به آلمان گریخت، در مصاحبه‌ای با بازپرس دادگاه آمیا، که برای رسیدگی به پرونده بمب گذاری آمیا برگزار شده بود، خامنه‌ای را متهم کرد که عامل اصلی این ترور بوده و ۲۰۰ میلیون دلار ازحساب مشترک خود با احمد خمینی در بانک سوئیس را صرف این کار کرده‌است. در نهایت دادگاه آرژانتین هیچ حکمی درباره خامنه‌ای صادر نکرد[۱۱۱] ... و نیز مقامات ایرانی مدعی هستند که، تاکنون هیچ مدرکی علیه دخالت جمهوری اسلامی ایران در این خصوص ارائه نشده و سیستم قضایی آرژانتین را فاسد و موضوع را توطئه‌ای سیاسی از سوی صهیونیست‌ها و آمریکا تلقی می‌کنند.[۱۱۲]
اینترنت و حضور در شبکه‌های اجتماعی مجازی
در دوران رهبری خامنه‌ای بر ایران، این کشور شاهد ورود فناوری‌های نوین ارتباطی همانند اینترنت بود. با اینکه جمعیت زیادی از جوانان ایران به اینترنت دسترسی دارند، خدمات اینترنت در این کشور با محدودیت‌هایی روبرو است که اغلب از سوی نهادهای مرتبط با رهبر اعمال می‌شوند.[۱۱۳] به گفته احمد علم‌الهدی، خامنه‌ای مخالف بالا بردن سرعت اینترنت در ایران است و برای مقابله با آن دستور داده است.[۱۱۴]
با این حال دفتر خامنه‌ای در فضای مجازی فعالیت دارد و علاوه بر اداره یک سایت اینترنتی بسیار فعال و به لحاظ فنی پیشرفته، بر روی شبکه‌های اجتماعی فیس بوک،[۱۱۵] توییتر و اینستاگرام نیز حضور دارد.[۱۱۶][۱۱۷] به باور خامنه‌ای استفاده از فیس بوک در شرایطی که موجب «مفسده، تقویت دشمنان اسلام یا خوف ارتکاب گناه» نباشد بلامانع است.[۱۱۸]
انتقادها از رهبری
خامنه‌ای تاکنون چندین بار در زمینه چگونگی رهبری و اداره کشور مورد انتقاد قرار گرفته است. اغلب مخالفان وی در ایران توسط دستگاه‌های اطلاعاتی دستگیر، زندانی، محصور، یا حذف می‌شوند.[۱۱۹]
از نخستین مخالفان آیت‌الله خامنه‌ای، آیت‌الله گلپایگانی، از مراجع تقلید پرنفوذ، بود که رقیب خامنه‌ای در انتخاب شدن به منصب ولایت فقیه بود. پس از برگزیده شدن خامنه‌ای به این منصب، گلپایگانی از اعلام زمان آغاز ماه رمضان، حلول ماه شوال و اعلام روز عید فطر محروم شد.[۱۱۹] دیگر مخالفانی که در دوره خمینی دستگیر و به زندان افتاده بودند نیز در دوره خامنه‌ای به حصر انداخته شدند؛ از جمله آنها نورالدین کیانوری، رهبر حزب توده ایران، بود که در نامه‌ای به خامنه‌ای پس از رسیدن او به قدرت در نامه‌ای به شرح شکنجه‌های زندان بر خودش، خانواده‌اش، و اعضای حزب توده پرداخت. او به همراه همسرش مریم فیروز پس از اعتراف اجباری در زیر شکنجه به «خانه امن» منتقل و تا هنگام مرگ در آنجا نگاه داشته شدند.[۱۲۰]
پس از مرگ خمینی و در پی انتشار فهرستی از سوی حوزه علمیه قم که در آن نام مراجع تقلید آورده شده بود، خامنه‌ای به عنوان مرجع تقلید معرفی شد. چنین چیزی واکنش تعدادی از مراجع تقلید را در برداشت. آنها بر این باور بودند که خامنه‌ای درجه مرجعیت ندارد. در سال ۱۳۷۶ و چند ماه پس از انتخابات دوم خرداد، منتظری در یک سخنرانی به شدت از خامنه‌ای انتقاد کرد و گفت:
آقای خامنه‌ای شما که در شان و حد مرجعیت نیستید... آیت‌الله مومن (عضو شورای نگهبان) به من گفت یکی از این آقایان (نماینده آیت‌الله خامنه‌ای در دفتر استفتائات) می‌رود در دفتر ایشان در قم مینشیند و مسائل را مطابق نظر آقای خامنه‌ای جواب می‌دهد به ایشان گفتم ایشان که رساله ندارد، شما چگونه فتاوا را بر طبق نظر ایشان جواب میدهید؟ گفت ما روی تحریر امام [خمینی] جواب میدهیم! گفتم مردم آخر مساله ایشان را میخواهند، گفت: می‌گویند ایشان فتوایش مثل فتوای امام است، ما روی تحریر امام جواب میدهیم! خوب این معنایش مبتذل کردن مرجعیت شیعه نیست؟[۱۱۹]
این سخنرانی حصر منتظری را در پی داشت. این حصر برای شش سال ادامه یافت تا آنکه سرانجام در دوران دولت اصلاحات در آن بازنگری شد. در رسانه‌های ایران برای سال‌ها از منتظری به بدی یاد می‌شد و او را «شیخ ساده‌لوح» می‌نامیدند. منتظری تا هنگام مرگ در سال ۱۳۸۸ منتقد رهبری خامنه‌ای باقی ماند و در سخنرانی‌هایش درخواست اتخابات آزاد، واگذاری قدرت، و اجازه انتقاد از او داشت.[۱۲۱]
پس از انتخابات جنجال‌برانگیز ۱۳۸۸ در ایران، انقاد از روش رهبری خامنه‌ای بالاتر گرفت. کسانی چون محمد نوری‌زاد و مهدی خزعلی از جمله کسانی بودند که با نوشتن نامه‌های انتقادی از او، روش برخورد نیروهای زیر فرمانش را در برخورد و کشتن معرضان به انتخابات زیر سوال بردند. پاسخ حکومت به این افراد دستگیری و شکنجه آنها بوده است؛ به گونه‌ای که نوری‌زاد و خزعلی هر دو بارها توسط نیروهای اطلاعاتی دستگیر و مورد ضرب و شتم قرار گرفته‌اند.[۱۲۲] در یکی از واپسین نامه‌های خود به خامنه‌ای، نوری‌زاد او را به دلیل کارنامه سیاسیش به عدم کفایت سیاسی و توانایی رهبری کشور متهم کرد.[۱۲۳]
جراحی پروستات
در صبح ۱۷ شهریور ۱۳۹۳، وبسایت رسمی علی خامنه‌ای از عمل جراحی پروستات وی خبر داد. علیرضا مرندی، رئیس تیم معالج وی اعلام کرد: «مدتی بود که این عارضه در رهبر انقلاب ایجاد شده بود و نظر پزشکان این بود که اکنون زمان مناسبی برای عمل است و رهبر معظم انقلاب نیز از نظر پزشکان معالج تبعیت کردند ... رهبری پس از هفت روز درتاریخ 24شهریور1393 از بیمارستان مرخص شدند.» عمل جراحی پروستات رهبر ایران با موفقیت انجام شد.[۱۲۴]
کتاب‌شناسی
تالیف‌ها و پژوهش‌ها
|
ترجمه‌ها
-
- صلح امام حسن، تألیف راضی آل یاسین.
- آینده در قلمرو اسلام، تألیف سید قطب.[۱۲۵]
- مسلمانان در نهضت آزادی هندوستان، تألیف عبدالمنعم نمری نصری.
- ادعانامه علیه تمدّن غرب، تألیف سید قطب.
جستارهای وابسته
پانویس
- ↑ همسران رهبران ایران و جهان، دویچه وله فارسی
- ↑ همسران روسای جمهور ایران چه کسانی هستند؟، تابناک
- ↑ «معرفی بنیاد دائرةالمعارف اسلامی». وبگاه بنیاد دانشنامه جهان اسلام.
- ↑ تصویر کارت ملی در وبگاه دفتر
- ↑ سابقاً نام وی در شناسنامه فاقد لفظ سید بود. ویدیو، دقیقه ۰۲:۴۰، «شرایط برگزاری همه پرسی در ایران چیست؟»، بی‌بی‌سی فارسی
- ↑ «روایتی از شرکت رهبر انقلاب در سرشماری عمومی نفوس و مسکن». پایگاه اطلاع‌رسانی دفتر حفظ و نشر آثار آیت‌الله خامنه‌ای، ۲ آبان ۱۳۹۰. بازبینی‌شده در ۲۹ تیر ۱۳۹۱.
- ↑ «گلایه رهبر انقلاب از برپایی جشن تولد برای ایشان». خبرگزاری فارس به نقل از روزنامه کیهان، ۳ مرداد ۱۳۸۶. بازبینی‌شده در ۲۴ تیر ۱۳۹۱.
- ↑ «نسب و والدین آیت‌الله خامنه‌ای» (فارسی). وبگاه آفتاب، ۲۲ خرداد ۱۳۸۶. بازبینی‌شده در ۲۶ فروردین ۱۳۸۷.
- ↑ مرکز اسناد انقلاب اسلامی - نسب و والدین رهبر معظم انقلاب، حضرت آیت‌الله خامنه‌ای-۱
- ↑ BBC فارسی - ایران - خویشاوندان آیت‌الله خامنه‌ای چه کسانی هستند
- ↑ KHAMENEI.IR - گزارشی کوتاه از زندگی ادبی حضرت آیت‌الله خامنه‌ای / متن کامل - دیگران
- ↑ زندگی نامه آیت‌الله خامنه‌ای (بخش نخست)- تولد و والدین
- ↑ BBC فارسی - ایران - خویشاوندان آیت‌الله خامنه‌ای چه کسانی هستند
- ↑ «کروبی پسر آیت‌الله خامنه‌ای را به دخالت در انتخابات متهم کرد» (فارسی). بی‌بی‌سی فارسی، ۱۹ ژوئن ۲۰۰۵. بازبینی‌شده در ۲۶ فروردین ۱۳۸۷.
- ↑ علیرضا نوری‌زاده. «یا رب این بچه ترکان چه دلیرند به خون» (فارسی). سایت اینترنتی دکتر علیرضا نوری‌زاده، ۲۳ نوامبر ۲۰۰۷. بازبینی‌شده در ۲۶ فروردین ۱۳۸۷.
- ↑ ۱۶٫۰ ۱۶٫۱ «از ازدواج انقلابی تا ازدواج سیاسی» (فارسی). سایت تحلیلی خبری عصر ایران، ۸ اردیبهشت ۱۳۸۷. بازبینی‌شده در ۸ فروردین ۱۳۸۷. «شهروند امروز»
- ↑ «همه چیز درباره فرزندان امام خامنه‌ای» (فارسی). شبکه مجازی میبد ما، ۲۲ اردیبهشت ۱۳۹۰. بازبینی‌شده در ۸ آبان ۱۳۹۱.
- ↑ ««خواستگاری» داستان ازدواج پسر مقام معظم رهبری با دختر دکتر حداد عادل» (فارسی). وبگاه ایرانیان آتلانتا (AtlantaPersians.com). بازبینی‌شده در ۲۶ فروردین ۱۳۸۷. «نشریه «اشراق اندیشه» به نقل از حجت السلام پاینده، از اعضای دفتر مقام معظم رهبری»
- ↑ BBC فارسی - ایران - خویشاوندان آیت‌الله خامنه‌ای چه کسانی هستند
- ↑ امیر نامدار. «کاریکاتور روزولت در ایران بحران آفرید» (فارسی). وبگاه بی‌بی‌سی فارسی، ۱۲ ژانویه ۲۰۰۳. بازبینی‌شده در ۲۶ فروردین ۱۳۸۷.
- ↑ «توضیحات هادی خامنه‌ای در مجلس راجع به کاریکاتور اهانت‌آمیز» (فارسی). وبگاه رادیو صدای آمریکا (VOA News)، ۱۲ ژانویه ۲۰۰۳. بازبینی‌شده در ۲۶ فروردین ۱۳۸۷.
- ↑ «خواهر رئیس جمهور ایران برای پیوستن به شوهرش در عراق از کشور گریخت» (انگلیسی). وبگاه روزنامه نیویورک تایمز، ۳ مه ۱۹۸۵. بازبینی‌شده در ۸ اردیبهشت ۱۳۸۷.
- ↑ ایران قلم، برداشت شده در ۱۰ مرداد ۱۳۸۸.
- ↑ سید حسن خامنه‌ای عضو کارگروه پیشگیری و مبارزه با رشوه در صنعت نفت شد - نفت نیوز
- ↑ http://www.mashreghnews.ir/fa/news/253025/اعضای-شورای-نمایش-معرفی-شدند
- ↑ ۲۶٫۰ ۲۶٫۱ «زندگینامه» (فارسی). پایگاه اطلاع‌رسانی دفتر مقام معظم رهبری. بازبینی‌شده در ۸ اردیبهشت ۱۳۸۷.
- ↑ ۲۷٫۰ ۲۷٫۱ ۲۷٫۲ ۲۷٫۳ ۲۷٫۴ ۲۷٫۵ ۲۷٫۶ ۲۷٫۷ ۲۷٫۸ ۲۷٫۹ «زندگینامه رهبر انقلاب اسلامی» (فارسی). دفتر حضرت آیت‌الله العظمی سید علی خامنه‌ای. بازبینی‌شده در ۱۷ آوریل ۲۰۰۹.
- ↑ بی‌بی‌سی روسی
- ↑ TV-Novosti
- ↑ روزنامهٔ کامرسانت
- ↑ China and Iran: Ancient Partners in a Post-Imperial World
- ↑ The Communist
- ↑ Tehran Rising: Iran's Challenge to the United States
- ↑ ۳۴٫۰ ۳۴٫۱ «نگاهی اجمالی به مبارزات سیاسی رهبر فرزانه انقلاب» (فارسی). موسسهٔ فرهنگی امام حسین. بازبینی‌شده در ۲۴ مرداد ۱۳۸۷.
- ↑ «فدائیان اسلام؛ طلایه داران تشکیل حکومت اسلامی» (فارسی). بنیاد حفظ آثار و نشر ارزش‌های دفاع مقدس، وبگاه ساجد. بازبینی‌شده در ۲۵ مرداد ۱۳۸۷.
- ↑ «نشریه ۳۱» (فارسی). سبز سرخ - سایت بزرگداشت سرداران و ده‌هزار شهید مازندران. بازبینی‌شده در ۸ اردیبهشت ۱۳۸۷.
- ↑ مسئولین نظام: منافقین به تلویح یا تصریح مسئول این اقدام هستند
- ↑ بی‌بی‌سی
- ↑ سایت خبری تحلیلی خدمت
- ↑ http://www.radiofarda.com/content/b17-khamenei-biography-12/24732052.html
- ↑ http://rc.majlis.ir/fa/parliament_member/show/762450
- ↑ http://www.radiofarda.com/content/b17-khamenei-biography-12/24732052.html
- ↑ «چه کسی خامنه‌ای را در تیرماه ۶۰ ترور کرد؟» (فارسی). ایرج مصداقی، ۱۳۹۰/۱۲/۲۴. بازبینی‌شده در ۲ شهریور ۱۳۹۱.
- ↑ «چه کسی خامنه‌ای را ترور کرد» (فارسی). روز آنلاین، ۱۳۹۱/۰۴/۰۶. بازبینی‌شده در ۲ شهریور ۱۳۹۱.
- ↑ «چه کسی مسئول ترور رهبر انقلاب بود؟» (فارسی). پارسینه، ۱۳۹۱/۰۴/۰۵. بازبینی‌شده در ۲ شهریور ۱۳۹۱.
- ↑ ۴۶٫۰ ۴۶٫۱ آیت‌الله خامنه‌ای از ۱۳۵۷ تا ۱۳۶۸
- ↑ کانون اندیشه وران ایرانی، آسیب شناسی روانی سیدعلی خامنه‌ای، نوامبر ۲۰۰۰، ص ۶۹
- ↑ «قدرتمندترین انسان‌های جهان» (انگلیسی). فوربس، ۲ نوامبر ۲۰۱۱. بازبینی‌شده در ۱۴ نوامبر ۲۰۱۱.
- ↑ http://www.forbes.com/profile/ali-hoseini-khamenei/
- ↑ آغاز ولایت سید علی خامنه‌ای بر جهان اسلام مبارک /چگونه آیت‌الله خامنه ایی به رهبری رسیدند؟/خوش به حال دل من چون تویی دارد آقا
- ↑ [مندرج در صورت مشروح مذاکرات شورای بازنگری قانون اساسی، جلد ۱، صفحه ۵۸]
- ↑ نامه روح‌الله خمینی رهبر ایران به علی مشکینی رئیس مجلس خبرگان درباره متمم قانون اساسی
- ↑ میشل، سرژ (۲۰۱۰)، صفحه ۳۵۳
- ↑ «سخنرانی ۱۳ رجب». بازبینی‌شده در ۲۰ مه ۲۰۱۳.
- ↑ روز آن لاین
- ↑ سخنرانی آیت‌الله منتظری درباره مرجعیت خامنه‌ای در یوتیوب
- ↑ جنبش راه سبز - قاسم شعله سعدی، نماینده اسبق مجلس و استاد دانشگاه تهران، بازداشت شد
- ↑ Spotlight on Press Tyrants: CPJ Names Ten Worst Enemies of the Press
- ↑ مجلس ششم، ضعف نمایندگان یا مشکل ساختاری؟
- ↑ همسر نوری زاد: نگران سرانجام مصیبتی که بر سر افراد خیرخواه کشور آورده‌اند، هستم
- ↑ یادمان اسرای جنبش سبز/ احمد زیدآبادی تاوان انتقاد خود از رهبر را پس می‌دهد!
- ↑ کمیته حمایت از روزنامه نگاران: ایران بزرگترین زندان روزنامه نگاران بعد از چین
- ↑ The world view of iran's most powerful leader
- ↑ سجادپور، کریم. «بازخوانی خامنه‌ای: دیدگاه جهانی قدرتمندترین رهبر ایران» (انگلیسی). وبگاه موقوفه کارنگی برای صلح بین‌المللی، مارس ۲۰۰۸. بازبینی‌شده در ۸ اردیبهشت ۱۳۸۷.
- ↑ proj=zme «بخش ایران - بازخوانی خامنه‌ای: دیدگاه جهانی قدرتمندترین رهبر ایران» (انگلیسی). وبگاه موقوفه کارنگی برای صلح بین‌المللی. بازبینی‌شده در ۸ اردیبهشت ۱۳۸۷.
- ↑ «اهمیت هیچ رهبری در جهان به اندازه آیت‌الله خامنه‌ای نیست» (فارسی). وبگاه آفتاب (aftab.ir)، ۱۹ فروردین ۱۳۸۷. بازبینی‌شده در ۸ اردیبهشت ۱۳۸۷. «خبرگزاری فارسی»
- ↑ «تحلیل موسسه کارنگی درباره رهبر انقلاب» (فارسی). سایت تحلیلی خبری عصر ایران، ۱۹ فروردین ۱۳۸۷. بازبینی‌شده در ۸ اردیبهشت ۱۳۸۷.
- ↑ «کشور واکسینه شد» (فارسی). الف. بازبینی‌شده در ۲۸ مهر ۱۳۸۹.
- ↑ «رهبر ایران: تحریم‌ها اثر قابل توجهی بر زندگی مردم ندارد» (فارسی). بی‌بی‌سی فارسی. بازبینی‌شده در ۲۸ مهر ۱۳۸۹.
- ↑ «Iran's top leader seeks to secure clerics' support» (فارسی). آسوشیتدپرس. بازبینی‌شده در ۱۰ آبان ۱۳۸۹.
- ↑ «مشروعیت خامنه‌ای در گرو برخورد علمای قم» (فارسی). دویچه‌وله. بازبینی‌شده در ۱۰ آبان ۱۳۸۹.
- ↑ [=http://leader.ir/langs/fa/index.php?p=contentShow&id=5563 پیام مهم رهبر معظم انقلاب اسلامی به مناسبت حماسهٔ پرشور ۲۲ خرداد]
- ↑ پیام تبریک آیت‌الله خامنه‌ای پس از انتخابات سال ۱۳۸۴
- ↑ پیام تبریک آیت‌الله خامنه‌ای پس از انتخابات سال ۱۳۸۰
- ↑ پیام تبریک آیت‌الله خامنه‌ای پس از انتخابات سال ۱۳۷۶
- ↑ «خطبه‌های نماز جمعهٔ تهران». دفتر حفظ و نشر آثار حضرت آیت‌الله‌العظما خامنه‌ای، ۲۹ خرداد ۱۳۸۸.
- ↑ BBC هشدار آیت‌الله خامنه‌ای در مورد ادامه تظاهرات خیابانی بی بی‌سی فارسی
- ↑ سخنرانی ۲۹ خرداد آیت‌الله خامنه‌ای؛ نقطه عطف امید پارسانژاد، بی بی‌سی فارسی، ۲۹ خرداد ۱۳۸۹
- ↑ Iranian protesters' slogans target Khamenei as the real enemy
- ↑ «خامنه‌ای: امام خمینی مخالفان نظام را اعدام می‌کرد و من فقط زندانی می‌کنم». وبگاه. العربیه, اکتبر 2011. بازبینی‌شده در 31 اکتبر 2011.
- ↑ «خامنئی لمرجع شیعی: الخمینی کان یعدم المعارضین وأنا أکتفی بسجنهم». وبگاه. العربیه, اکتبر 2011. بازبینی‌شده در 31 اکتبر 2011.
- ↑ Iran's Khamenei named 'dictator of the year'
- ↑ شرف الدین، بزرگمهر. «معترض و اغتشاشگر در نگاه رهبر ایران». بی‌بی‌سی، ۲۸ اکتبر ۲۰۱۱. بازبینی‌شده در ۲۸ اکتبر ۲۰۱۱.
- ↑ دومین سالگرد کشته‌شدگان بازداشتگاه کهریزک در تهران برگزار شد
- ↑ پایگاه اطلاع رسانی دفتر مقام معظم رهبری
- ↑ دستور رهبری در رسیدگی به پرونده «جنایت کوی دانشگاه» را فراموش نکنید
- ↑ آبراهامیان، کودتا، 306.
- ↑ میشل، سرژ (۲۰۱۰)، صفحه ۳۵۲-۳۵۱
- ↑ ولی فقیه، مشروعیت خود را از مردم می‌گیرد یا خدا؟, بی‌بی‌سی فارسی
- ↑ پایگاه اطلاع رسانی و استفتائات آیت‌الله خامنه‌ای - ولایت فقیه و حکم حاکم - سوال ۶۳,
- ↑ پایگاه حوزه، از کتاب اجوبة الاستفتائات، سید علی خامنه‌ای
- ↑ پایگاه حوزه، از کتاب اجوبة الاستفتائات، سید علی خامنه‌ای
- ↑ حسین باستانی. «توصیف جدید رهبر ایران از جایگاه خود: حرفی نمی‌زنم مگر آنکه دستور باشد». بی‌بی‌سی فارسی، ۲۲ اسفند ۱۳۹۱.
- ↑ «آیت الله خامنه‌ای: به جای ایران قبل از اسلام بر ایران بعد از اسلام تاکید شود». بی‌بی‌سی فارسی، ۲۹ اوت ۲۰۱۱. بازبینی‌شده در ۲۹ اوت ۲۰۱۱.
- ↑ ۹۵٫۰ ۹۵٫۱ ۹۵٫۲ [۱]،
- ↑ روز آن لاین
- ↑ «Music fails to chime with Islamic values, says Iran's supreme leader» (انگلیسی). گاردین.
- ↑ «شاخصه‌های زن در انقلاب اسلامی براساس دیدگاه‌های علی خامنه‌ای تدوین شد». رادیو فرانسه پارسی، ۲۰ آوریل ۲۰۱۳. بازبینی‌شده در ۱۲ مه ۲۰۱۳.
- ↑ ۹۹٫۰ ۹۹٫۱ ۹۹٫۲ ۹۹٫۳ Donna M. Hughes. Women and Reform in Iran. University of Rhode Island, February 2000. Retrieved 12 May 2013.
- ↑ «رهبر ایران: حضور زنان در مناصب اجرایی افتخار ندارد». بی‌بی‌سی پارسی، ۱۱ مه ۲۰۱۳.
- ↑ «بیانات در دیدار جمعی از مداحان». دفتر حفظ و نشر آثار آیت‌الله خامنه‌ای، ۱۱ اردیبهشت ۱۳۹۲.
- ↑ Jason Rezaian. Struggle over what to wear in Iran. Washington Post, 21 July 2012. Retrieved 12 May 2013.
- ↑ بی‌بی‌سی
- ↑ مشرق نیوز
- ↑ ««از آزادی هماهنگ کننده تیم ترور میکونوس متاسفم»» (فارسی). وبگاه رادیو فردا، چهارشنبه ۲۱ آذر ۱۳۸۶. بازبینی‌شده در ۲۶ نوامبر ۲۰۰۸.
- ↑ جزئیات خواندنی ماجرای میکونوس بعد از ۱۴ سال (فارسی) سایت خبری تحلیلی عصر ایران به نقل از کتاب «بررسی روابط ایران و آلمان» نوشته سید حسین موسویان چاپ مرکز تحقیقات استراتژیک/ شابک: ۹۶۴۷۲۹۸۱۷x
- ↑ «German court implicates Iran leaders in '۹۲ killings» (انگلیسی). وبگاه CNN، April ۱۰, ۱۹۹۷. بازبینی‌شده در ۲۶ نوامبر ۲۰۰۸.
- ↑ ALAN COWELL. «BERLIN COURT SAYS TOP IRAN LEADERS ORDERED KILLINGS» (انگلیسی). وبگاه The New York Times، April ۱۱, ۱۹۹۷. بازبینی‌شده در ۲۶ نوامبر ۲۰۰۸.
- ↑ جزئیات خواندنی ماجرای میکونوس بعد از ۱۴ سال
- ↑ German court rules Iranian leaders ordered Berlin slayings
- ↑ LARRY ROHTER. «Argentine Judge Indicts 4 Iranian Officials in 1994 Bombing of Jewish Center» (انگلیسی). وبگاه The New York Times، March ۱۰, ۲۰۰۳. بازبینی‌شده در ۲۶ نوامبر ۲۰۰۸.
- ↑ «روزنامه همشهری - ایران - سیاست‌خارجی - واکنش ایران به اتهامات مجدد آرژانتین». ۱۳۸۶/۰۸/۰۵. بازبینی‌شده در ۱۳۸۶/۰۲/۱۶.
- ↑ “Iran's Supreme Leader sets up body to oversee internet”. BBC World, 7 March 2012. Retrieved 19 September 2014.
- ↑ «تقابل نظامی با ایران به نفع غرب نیست». صبح توس، ۲۵ شهریور ۱۳۹۳.
- ↑ «آیت‌الله خامنه‌ای به عضویت فیس بوک درآمد». رادیو فردا، ۲۷ آذر ۱۳۹۱.
- ↑ «آیت‌الله علی خامنه‌ای عضو فیس‌بوک شد». بازبینی‌شده در ۱۷ دسامبر ۲۰۱۲.
- ↑ http://www.azadegi.com/link/2012/12/17/288683
- ↑ «خامنه‌ای: استفاده از فیس‌بوک در شرایطی بلامانع است». بازبینی‌شده در ۱۷ دسامبر ۲۰۱۲.
- ↑ ۱۱۹٫۰ ۱۱۹٫۱ ۱۱۹٫۲ جلال کیهان منش. «سرنوشت منتقدین آِیت الله خامنه‌ای». روزآنلاین، ۹ آبان ۱۳۸۸. بازبینی‌شده در ۱۲ بهمن ۱۳۹۲.
- ↑ «تاریخچه‌ای از «حصر» و بازداشت در «خانه امن»: سرنوشت چهار رهبر ناپدید شده چه خواهد بود؟». کمپین بین‌المللی حقوق بشر در ایران، ۱۵ اسفند ۱۳۸۹. بازبینی‌شده در ۱۲ بهمن ۱۳۹۲.
- ↑ Profile: Iran's dissident ayatollah. BBC World, 30 January 2003. Retrieved 1 February 2014.
- ↑ «مهدی خزعلی، وبلاگ‌نویس منتقد، بازداشت شد». رادیو فردا، ۱۹ دی ۱۳۹۰.
- ↑ شاهرخ بهزادی. «نوری‌زاد خطاب به آیت‌الله خامنه‌ای: عدم کفایت شما برای رهبری قطعی و محرز است». رادیو فرانسه، 01 فوریه 2014.
- ↑ «عمل جراحی موفقیت آمیز رهبر معظم انقلاب/عیادت روحانی و آیت‌الله هاشمی از حضرت آیت‌الله خامنه‌ای/دکتر مرندی: وضعیت عمومی رهبری کاملاً خوب است/ایشان بعد از طی دوران نقاهت به منزل منتقل می‌شوند». انتخاب، ۱۷ شهریور ۱۳۹۳.
- ↑ [hhttp://www.iranianmagazines.com/npview.asp?ID=1662669 «حکومت جهانی مهدوی»]. روزنامه رسالت، شماره ۶۴۸۳، صفحه ۱۸، ۱۳۸۷. بازبینی‌شده در ۲۶ آبان ۱۳۸۸.
منابع
- آبراهامیان، یرواند. کودتا. ترجمهٔ محمدابراهیم فتاحی. تهران: نشر نی، ۱۳۹۳. شابک ۹۷۸-۹۶۴-۱۸۵-۳۴۲-۸.
- شیرازی، علی. پرتوی از خورشید. چاپ شانزدهم. ۱۳۸۵. صفحه ۲۰۸.
- سرژ میشل و پائولو وودز. «رهبر». در قدمت روی چشم. ترجمهٔ لاله پویا. پاریس: برنارد گراسه, 2010.
- دفتر نشر و حفظ آثار آیت‌الله خامنه‌ای. استمداد از خدا. . روزنامه همشهری، ش. شماره ۴۸۵۳ (۱۸ خرداد ۱۳۸۸): صفحه ۱۷.
- Garver, John W. China and Iran: ancient partners in a post-imperial world. Washington: University of Washington Press, 2006. 405. ISBN ISBN 978-0-295-98631-9.
- Zucker, Daniel M. “Iran’s VEVAK: Disinformation, Inc.”. Ocnus, Dec 17, 2006. Retrieved 24-02-2012.
- Berman, Ilan. Tehran Rising: Iran's Challenge to the United States. Maryland: Rowman & Littlefield, 2005. 223. ISBN ISBN 978-0-7425-4904-3.
- TIMMERMAN, KENNETH R. “Iran’s “Moderates” Are No Reformer”. The Brown journal of world affairs. 9 (Institute for International Studies (Brown University)), 2002.
- Wihbey, Paul Michael. “The Southern Eurasian Great Game”. IASPS Research Papers in Strategy (Institute for Advanced Strategic and Political Studies), no. 8 (1999).
پیوند به بیرون
 |
مجموعه‌ای از گفتاوردهای مربوط به سید علی خامنه‌ای در ویکی‌گفتاورد موجود است. |
 |
در ویکی‌انبار پرونده‌هایی دربارهٔ سید علی خامنه‌ای موجود است. |
- وبگاه رسمی دفتر رهبری
- وبگاه مرکز نشر آثار آیت‌الله خامنه‌ای
- زندگینامه برگرفته از وبگاه رسمی
- مستند خط و نشان رهبر در یوتیوب
- همه نامه‌های باراک اوباما به آیت‌الله خامنه‌ای بی‌بی‌سی فارسی
| پیشین: محمد علی رجایی |
رئیس جمهور ایران ۱۳۶۸–۱۳۶۰ |
پسین: اکبر هاشمی رفسنجانی |
| پیشین: وجود نداشته |
مجمع تشخیص مصلحت نظام ۱۳۶۸–۱۳۶۶ |
پسین: اکبر هاشمی رفسنجانی |
| پیشین: روح‌الله خمینی |
رهبر جمهوری اسلامی ایران ۱۳۶۸–تاکنون |
پسین: نامعلوم |
|
||||||||||||||
|
||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
||||||||
|
||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
|
||||||
|
||||||||||||||||||||||||||
- سید علی خامنه‌ای
- آذریهای ایرانی
- آیتاللههای اهل ایران
- اعضای حزب جمهوری اسلامی
- اعضای شورای انقلاب اسلامی ایران
- افراد زنده
- افراد مربوط به انقلاب ۱۳۵۷ ایران
- امامان جمعه شهر تهران
- انقلابیون اهل ایران
- انکارکنندگان هولوکاست
- اهالی آذربایجان
- اهالی مشهد
- تبعیدشدگان اهل ایران
- دانشآموختگان دانشگاه دوستی ملل روسیه
- روحانیان سیاستمدار رزمنده در جنگ ایران و عراق
- روحانیان شیعه اهل ایران
- رهبران ایران
- رهبران ملی کنونی
- رئیس‌جمهورهای ایران
- زادگان ۱۳۱۸
- زادگان ۱۹۳۹ (میلادی)
- زندانیان کمیته مشترک ضدخرابکاری
- سیاستمداران آذری اهل ایران
- شیعیان ایران
- عالمان مسلمان
- مترجمان اهل ایران
- مترجمان سده ۲۰ (میلادی)
- مراجع تقلید زنده
- نامزدهای انتخابات ریاست جمهوری ایران (۱۳۶۴)
- نامزدهای انتخابات ریاست جمهوری ایران (مهر ۱۳۶۰)
- نجاتیافتگان از ترور
- نجاتیافتگان از ترور اهل ایران
- نمایندگان دوره اول مجلس شورای اسلامی
- نویسندگان متون دینی
- وزیران ایران
